premullo

Teraz rozumiem . Poprostu inaczej to zinterpretowałem . Myślałem , że nadużywał alkoholu i tylko to było przyczyną Twojego odejścia . A przecież można pić z roznych powodow . No ale po faktach ktore napisałaś to nie dziwie Ci sie , że odeszłaś .

Rozumiem gdyby odeszla , bo by ja bił , zdradzal itp . Ale nalezala mu sie chociaz szansa. Poprostu go nie kochala -- 13 sie 2012, 00:53 -- a no chyba , że tak . Myślałem , że powodem odejścia było tylko picie . Nie powiedziałaś , że byl ostrzegany i sie smial. To zmienia postac rzeczy...

Moim zdaniem jak go zostawiłas , to teraz nic nie powinnas do tego miec czy pije czy nie . Jeszcze z jego kuzynem sie spotykasz... Daj mu spokoj , bo nic nie pomozesz a tylko zaszkodzisz . Nie chcesz z nim byc to nie , ale jak kogos sie naprawde kocha to sie nie zostawia , szczegolnie jak ma problemy .

Daj chłopakowi spokoj , bo mu tylko zaszkodzisz...

witaj! Tez choruje , wiec wiem jak bardzo ciezko z tego wyjsc . Ja jakies około 3 miesiące nie wychodziłem z domu az w koncu powiedzialem sobie pewnego dnia, ze takie zycie nie ma sensu , ze wole wyjsc i niech cos mi sie stanie niz mam dalej w taki sposob zyc . I zaczolem najpierw wychodzic przy domu i tak dalej i tak dalej . potem zaczela sie szkola i powoli przechodzilo . Nie jestem jeszcze zdrowy , sa czasem ciezkie dni ale moge przynajmniej wychodzic :) . Mam nadzieje , ze Ci tez sie uda

rentgen

witaj . wiem , ze ludzie potrafią sie zmienic, ale nie wiem czy ten chłopak zmieni sie az tak bardzo. Jezeli zdradzil Cie i oszukukiwał , to nie sądze , zeby mu naprawde zalezalo. Tym bardziej widac , ze nie ma w nim jakiegos zalu za to co zrobił. W zasadzie to jedyna osoba którą masz , dlatego tak Ci ciezko zerwac definitywnie znajomosc. Ale byc moze powinnas to zrobic , zeby nie wpakowac sie w jakies kłopoty . Napewno znajdziesz kogos kto Cie naprawde pokocha i wtedy bedziesz szczesliwa... :)

Witaj. Przedewszystkim powonienes zgłosic sie do panstwowego lekarza. poradnia zdrowia psychicznego . Tam na pewno sprobuja ci pomoc . Przepisza Ci leki i byc moze skierują na jakąs terapie . POzdrawiam :)

Hej . mnie jakies 3 miesiace temu zostawiła dziewczyna z którą byłem 1,5 roku . Bardzo ją kochałem i tez prosiłem , płakałem , błagałem zeby wrociła ale powiedziała , ze nic z tego . Na początku wiadomo straszne załamanie , teraz juz troche lepiej ale do konca mi jeszcze nie przeszlo . Lecz powiedziałem sobie , ze nie moge nikogo zmusic do bycia ze mną . Jezeli ktos nie chce , to na siłe nic nie zrobie . Postanowiłem calkowicie odciac sie od tej osoby i w jakims stopniu pomogło . Wierze , ze czas jakos uleczy rany , lecz naprawde wyzwolimy sie z tego gdy ponownie poznamy drugą osobe i sie zakochamy . Wiem , co mozesz myslec , ze nikogo juz tak nie pokochasz , ale znam wiele osob ktore tak mowily a jednak gdy pojawilo sie uczucie wszystko sie zmienialo. Wiec mysle , ze i u nas tak bedzie . Pozdrawiam

Witaj! No faktycznie , z tego co napisałas twoje zycie nie wygląda kolorowo . I chociaz mam tylko niecale 21 lat , zycie nauczylo mnie , ze nigdy nie jest łatwo . Lecz najgorsze co mozemy zrobic to sie załamac . trzeba isc do przodu i nie patrzec na innych . Oczywiscie , ze jak skonczysz 18 lat to masz prawo sie wyprowadzic . Lecz napewo ciezko jest zaczac zyc w tym wieku na własną ręke . Ale jezeli tak byloby ci lepiej to tylko moge trzymac za Ciebie kciuki i zyczyc Ci powodzenia :)

Całkiem ładne

Twoja przyjaciółka ma racje . Gdyby zerwał kontakt po czymś takim byłby nic nie wart . Uważam , ze powinnaś powiedziec mu o tym sama . Kazdy w zyciu popełnia błedy i najważniejsze to aby ich nie powtarzac wiecej. trzeba wyciągnąc odpowiednie wnioski i starac sie byc lepszym człowiekiem . Mam nadzieje , ze bedzie wszystko dobrze i sie wam ułozy , pozdrawiam

A jak to jest jak np. masz kontakt z jakims chłopakiem ( przytulenie, pocałunek ) , tez jest tak samo?

Bardzo ciekawy artykuł. Dzieki za jego wstawienie... :)

Powiem ci , że wiem co przechodzisz , sam tego doświadczyłem . nie ma na to jednej określonej rady . Trzeba nad sobą codziennie pracowac inaczej nie przejdzie. Wmawiac sobie , że to tylko nerwica i nic sie nie dzieje , że musze wytrzymac . To chyba jedyny sposob, sprobuj to zaakceptowac. Taka jest psychika nas nerwicowców . Wiem , że życie z nerwicą jest strasznie cieżkie, cześto uniemozliwia normalne funkcjonowanie ale musimy wierzyc , ze przejdzie . Np mojemu tacie sie udało . A do tego czasu trzeba jakoś zyc. Badz dzielna . Pozdrawiam i wierze , że ci sie uda