"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Ladyboy]

no właśnei to są mali niedojrzali ludzie i tej niedojrzałości się brzydze tak samo jak starości i zniedołężnienia

[Fobic]

4 minuty temu, Ladyboy napisał(a):

no właśnei to są mali niedojrzali ludzie i tej niedojrzałości się brzydze tak samo jak starości i zniedołężnienia

Grubasów też? Musisz naprawdę mieć jakieś zaburzenia, bo to kwestia czasu, kiedy będziesz brzydził się sam siebie.

[Ladyboy]

32 minuty temu, Fobic napisał(a):

Grubasów też? Musisz naprawdę mieć jakieś zaburzenia, bo to kwestia czasu, kiedy będziesz brzydził się sam siebie.

oj uwierz mi siebei też się brzydze, gruby jestem ale brzydze się tego jakim jestem człowiekiem i zapachu swoich stóp xd

[Ladyboy]

dobra głupoty wypisuje, sory już nie będe, obiecuje poprawe

[Fuji]

2 godziny temu, Ladyboy napisał(a):

dobra głupoty wypisuje, sory już nie będe, obiecuje poprawe

Nie ma się co przejmować. Nigdy nie wiemy co nas w życiu spotka. 

Najgroźniejsze osoby w społeczeństwie to narcyzi których należy unikać. Reszta jest całkowicie normalna i warta uwagi, pomocy, znajomości. 

 

[Verinia]

Tak sobie teraz mysle, że ludzie są nawet spoko. I w dużej mierze ode mnie zależy jak będę ich odbierać i jak oni będą odbierać mnie. Gdy jestem marudna i drażliwa, to rzadko rozmawiam z ludźmi i oni wtedy też mnie unikają. Natomiast gdy mam dobry mood to się dogaduje że społeczeństwem i jest git. Ciekawe to. Czyż nie.

[Fobic]

24 minuty temu, Verinia napisał(a):

Tak sobie teraz mysle, że ludzie są nawet spoko. I w dużej mierze ode mnie zależy jak będę ich odbierać i jak oni będą odbierać mnie. Gdy jestem marudna i drażliwa, to rzadko rozmawiam z ludźmi i oni wtedy też mnie unikają. Natomiast gdy mam dobry mood to się dogaduje że społeczeństwem i jest git. Ciekawe to. Czyż nie.

Chyba tak już ten świat wygląda. Ja z reguły unikam osób i już nie miewam mood/vibe/flow ale kiedy już zagadam z kimś obcym powiedzmy, że z konieczności to wszystko okazuje się być ok.

Niedawno szukałem cichej miejscówki do posiedzenia wśród natury, posłuchania muzyki na słuchawkach i była taka zalesiona altanka, ale ktoś tam już siedział, a ja nie odpuściłem. Zaszedłem zygzakiem jakby badając teren, w końcu podchodzę i pytam czy mogę się dosiąść? "Oczywiście". Facet akurat też słuchał muzyki, poczęstowałem go piwem, bo akurat miałem i był ogromnie zdziwiony, że ktoś obcy poczęstował go piwkiem

Trochę pogadaliśmy, trochę wspólnych kawałków się znalazło, mimo różnicy gatunków. Od tamtej pory jesteśmy znajomymi na fb i nawet pisujemy sporadycznie. Do tej pory jestem zdziwiony, że to się stało.

[Verinia]

Godzinę temu, Fobic napisał(a):

Chyba tak już ten świat wygląda. Ja z reguły unikam osób i już nie miewam mood/vibe/flow ale kiedy już zagadam z kimś obcym powiedzmy, że z konieczności to wszystko okazuje się być ok.

Niedawno szukałem cichej miejscówki do posiedzenia wśród natury, posłuchania muzyki na słuchawkach i była taka zalesiona altanka, ale ktoś tam już siedział, a ja nie odpuściłem. Zaszedłem zygzakiem jakby badając teren, w końcu podchodzę i pytam czy mogę się dosiąść? "Oczywiście". Facet akurat też słuchał muzyki, poczęstowałem go piwem, bo akurat miałem i był ogromnie zdziwiony, że ktoś obcy poczęstował go piwkiem

Trochę pogadaliśmy, trochę wspólnych kawałków się znalazło, mimo różnicy gatunków. Od tamtej pory jesteśmy znajomymi na fb i nawet pisujemy sporadycznie. Do tej pory jestem zdziwiony, że to się stało.

O kurde, to miła sytuacja. Życie zaskakuje czasem bardzo. Też miałam kilka ciekawych sytuacji. Ale to głównie gdy latałam będąc w hipomanii. Od kiedy mam lepszy nastrój to i ludzie zdają się być bardziej znośni i ciekawi. Interesujące jest również to co pisałeś o symulacji w której żyjemy. Możliwe to i ciekawi mnie to.

[Cień latającej wiewiórki]

W dniu 14.07.2025 o 05:49, Fobic napisał(a):

Co do dzieci, nie rozumiem jak można się ich brzydzić

To nie jest kwestia rozumienia tylko reakcji trzewnej.

 

Też się ich brzydzę.

[Mic43]

32 minuty temu, Cień latającej wiewiórki napisał(a):

To nie jest kwestia rozumienia tylko reakcji trzewnej.

 

Też się ich brzydzę.

Ja się brzydzę starszych osób. Dzieci co najwyżej mnie wkurwiają, bo są strasznie głośne i angażujące. 

[Fobic]

58 minut temu, Cień latającej wiewiórki napisał(a):

To nie jest kwestia rozumienia tylko reakcji trzewnej.

 

Też się ich brzydzę.

 

25 minut temu, Mic43 napisał(a):

Ja się brzydzę starszych osób. Dzieci co najwyżej mnie wkurwiają, bo są strasznie głośne i angażujące. 

Czy to jest normalne? Mnie np. brzydzą niektóre robale, albo boję sią pająków, czy głębokiej wody, ale ludziom daleko w tej hierarchii. Mnie np. śmieszą dzieciaki co stoją i beczą  no bo dlaczego i po co? Do starszych osób z kolei mam szacunek, kiedy wiem, że przeżyli 3x tyle co ja i muszą teraz egzystować w jakimś konkretnym stanie nie z własnej woli.

Edytowane Wtorek o 15:29 przez Fobic

[Maat]

A mnie wkur*iają stare zgredy!

(Nieuchronnie natomiast zmierzam wiekowo w kierunku zgredowym i pewnie będę taka sama ).

[Harding]

14 minut temu, Maat napisał(a):

A mnie wkur*iają stare zgredy![...]

@Maat, ale dlaczego? Co Ci takiego zrobili?

[Fobic]

@Maat i kim są stare zgredy?

[Maat]

Nooo...

Częściowo to rodzina.

Niezręcznie mi o tym pisać.

Ja jestem tak znerwicowana, że wystarczy, że widzę daną osobę albo słyszę jej głos lub śmiech to mi się żołądek telepie.

 

A najlepsze jest to, że nic mi nie zrobili.

Nic.

[Fobic]

Nie ładnie tak o kimś myśleć, stare zgredy. Brzmi trochę jak bajkowe stwory  Nabrałbym do nich dystansu i bardziej skupił się na sobie.

[Maat]

@Fobic,ja sobie choroby nie wybierałam.

Moje życie to tak naprawdę męczarnia.

Myślę o nich źle, nawet z nienawiścią.

Ponieważ jest to silniejsze ode mnie.

[Fobic]

@Maat jaki widzisz tego finał?

[Maat]

Będę się tak męczyć.

I tyle.

[Cień latającej wiewiórki]

4 godziny temu, Fobic napisał(a):

Nie ładnie tak o kimś myśleć, stare zgredy. Brzmi trochę jak bajkowe stwory  Nabrałbym do nich dystansu i bardziej skupił się na sobie.

Myśli i emocje to jedno, zachowania to drugie. Na to pierwsze nie bardzo mamy wpływ.

 

Mnie dzieci brzydzą wręcz niesamowicie, nie cierpię ich, nie chcę mieć ich wokół siebie, a ich wrzask, płacz, wydzieliny, powodują instynkty mordercze, ale nie skrzywdziłbym dziecka z tego powodu. To jest ta różnica między emocjami a zachowaniem.

 

Zresztą podobnie mam z psami. Nienawidzę psów. Ale pierwszy bym psa bronił, jakby mu ktoś krzywdę robił.

[Fobic]

Ja również mam problem z najmłodszymi, jeszcze z tymi krzykaczami, co myślą, że żyją w bajce z tabletu. Całe szczęście one się mnię boją, więc teren szybko się oczyszcza  ale mam z przodu głowy świadomość, że ma rodzinę, ktoś o nie dba każdego dnia i kocha, więc nie czuję obrzydzenia, tylko co najwyżej zdenerwowanie. Ale ty masz jakąś alergię na dzieci i psy.

 

Psów nienawidzę tych, co ujadają za ogrodzeniami ile sił w gardzieli, jakby chciały cię zamordować, niejednokrotnie próbuję go uspokoić, ale to nie działa. Takie większe, mądrzejsze są spoko, ale i tak zawsze wolałem koty. Spokój i cisza jaką reprezentują nie da żaden pies, chyba, że taki z 15-letni ledwie żywy.

[Verinia]

No ja też zdecydowanie jestem team koty.

 

Dzieci mnie irytują strasznie. Nie lubię ich.

 

Starsze osoby są czasem wkurzające, ale nie mam takiej niechęci do nich jak do dzieci.

 

 

[Miła]

Mnie wkurzają ludzie którzy kłamią.

Są okropni nie mają czym się zająć tylko czyimś życiem.

[alone05]

15 godzin temu, Verinia napisał(a):

No ja też zdecydowanie jestem team koty.

 

Dzieci mnie irytują strasznie. Nie lubię ich.

 

Starsze osoby są czasem wkurzające, ale nie mam takiej niechęci do nich jak do dzieci.

 

 

 

Ja też bardzo lubię koty, psów nie lubię, bo głośno szczekają.

Ja też nie lubię dzieci, chciałabym aby nie było w ogóle dzieci na świecie.

Staruszków lubię, są uroczy i kochani.

[Dryagan]

20 minut temu, alone05 napisał(a):

Ja też nie lubię dzieci, chciałabym aby nie było w ogóle dzieci na świecie.

Staruszków lubię, są uroczy i kochani.

Haha, @alone05, no wyobraziłem sobie teraz ten świat pełen samych staruszków – ciepłe kapcie, herbatka, opowieści o PRL-u i ani jednego bąbla w zasięgu wzroku… Ale wiesz, bez dzieci to za chwilę nie będzie komu tych opowieści opowiadać. Ani komu herbaty zaparzyć. Ani nawet kto by nas wspominał, jak już nas nie będzie.

Dzieci są czasem głośne, chaotyczne i miewają pomysły z kosmosu, ale to one są przyszłością – dosłownie. Każdy z nas zaczynał jako mały człowiek z glutem pod nosem i wielkimi oczami. Bez dzieci nie ma kolejnych pokoleń, nie ma zmian, nie ma ciągłości. Świat przestałby istnieć.