Samotność

[Follow_]

Gorzej jak nie można spać w pustym mieszkaniu...

zupełnie samej...

 

 

...

bo człowiek to zwierze stadne hank :)

[kardamon]

Follow_, no właśnie gdzieś ostatnio spotkałem się z hasłem, że nie koniecznie. Poniekąd zależy kto jak dużego stada potrzebuje

[Petek]

 

Na pewno zawsze? Ostatnio na psychoterapii psycholog poruszyła ten temat. I po przeanalizowaniu okazało się, że w gruncie rzeczy, mam oczekiwania od innych, że zadzwonią/zaproszą a sam nie wychodzę z inicjatywą. Nawet udało mi się przełamać i zaproponować wyjście. Szkoda tylko, że nic nie wyszło :)

 

 

Tak zawsze to ja dzwonie czy wychodzimy, co robimy itp. a jak już wyszli to nawet nioe zadzwonią albo dzwonią i wykorzustuja żeby cos im dac pozyczyc .

[Follow_]

Follow_, no właśnie gdzieś ostatnio spotkałem się z hasłem, że nie koniecznie. Poniekąd zależy kto jak dużego stada potrzebuje

 

nawet jak jest to tylko jedna osoba, to już nie samotnie

kiedyś mi mówiono... że piekło to poczucie totalnej, bezdennej i beznadziejnej samotności...

 

jakąś nadzieję jednak mam...

waaaaaaaaaaaaaaaaaa

napisałam to w końcu...

[Petek]

 

 

JA TEŻ ZAWSZE MIAŁAM TO SAMO. ONI MAJĄ SWOJE TOWARZYSTWO. PO CO IM 5 KOŁO U WOZU ...

 

Dokładnie tak . Ja już nie wiem jak się zachować co robic po prostu jest mi przykro .

[dar]

coraz częściej nie czuję prawdziwej samotności lub potrzeby bycia z kimś na stałe. Chwilami odczuwam tylko świadomość samotności przez logikę, że powinienem się z kimś związać, spędzić całe życie i inne takie bajki

Ale ostatnio mam wrażenie, że nie ma szans aby znalazł się taki człowiek z którym chciałbym i widziałbym sens bycia razem.

[devnull]

coraz częściej nie czuję prawdziwej samotności lub potrzeby bycia z kimś na stałe. Chwilami odczuwam tylko świadomość samotności przez logikę, że powinienem się z kimś związać, spędzić całe życie i inne takie bajki

Ale ostatnio mam wrażenie, że nie ma szans aby znalazł się taki człowiek z którym chciałbym i widziałbym sens bycia razem.

 

Ale to takie urojenie-powinność, takie głupie założenie, że każdego życie to musi być kobieta -> małżeństwo -> dziecko, oraz chore

przekonanie, że tak być musi bo niby to jest prawdziwe szczęście, zwykłe złudzenie, ile to ludzi żałuje np. tego że się pobrało i

teraz nie potrafią się z tego wycofać by nie ranić żony i dzieci.

 

Mój przyjaciel, który ma 54 lata wielokrotnie mi wmawia "nigdy się nie żeń, bo to Cię wykończy, poznawaj sobie kobiety i se romansuj ale nic więcej".

 

Prawdziwy i dorosły związek 2 ludzi to bardzo trudna rzecz i tacy zaburzeni jak my nie powinni sobie stawiać aż tak wysoko poprzeczki,

mimo fałszywego przekonania i tego społecznego parcia na to.

[Gunnarr]

Ja na przykład straciłem wszystkich znajomych oraz przyjaciół od kiedy się rozchorowałem.

 

Czasami jest mi smutno gdy nie mam z kim pogadać ...

 

No i wiadomo że by się chciało poznać jakąś osobę która by była bliższa sercu.

[qxy]

Gunnarr, niestety klasyczne. Kiedy problemy się zaczynają, to mnóstwo osób przypomina sobie o zostawionym żelazku w domu... To samo miałem i mam w sumie.

 

Moja samotność to jakaś desperacja, w sumie nie trzeba mi aż tak mocno fizycznie człowieka jak zrozumienia. Już nawet nie marzę o kimś bardzo bliskim, a szczytem dla mnie nieosiągalnym było by poznanie kogoś, kto wysłucha, nie oceni jak chorego, zrozumie bałagan w życiu i powie "To nic, chodź wypijemy kawę".

[Gość]

Gunnarr, niestety klasyczne. Kiedy problemy się zaczynają, to mnóstwo osób przypomina sobie o zostawionym żelazku w domu... To samo miałem i mam w sumie.

 

Moja samotność to jakaś desperacja, w sumie nie trzeba mi aż tak mocno fizycznie człowieka jak zrozumienia. Już nawet nie marzę o kimś bardzo bliskim, a szczytem dla mnie nieosiągalnym było by poznanie kogoś, kto wysłucha, nie oceni jak chorego, zrozumie bałagan w życiu i powie "To nic, chodź wypijemy kawę".

Może zacznij od bycia przyjacielem sam dla siebie

[qxy]

white Lily, Myślę, że jakoś to wychodzi. Chociaż i dla siebie mógłbym być nieco lepszy. Prawda, że to podstawa we wszystkim i jakby człowiek nie był zdrowy czy chory to od siebie zawsze trzeba zacząć. Bywa, że niektórzy o tym zapominają, a to przecież podstawa :)

[dar]

coraz częściej nie czuję prawdziwej samotności lub potrzeby bycia z kimś na stałe. Chwilami odczuwam tylko świadomość samotności przez logikę, że powinienem się z kimś związać, spędzić całe życie i inne takie bajki

Ale ostatnio mam wrażenie, że nie ma szans aby znalazł się taki człowiek z którym chciałbym i widziałbym sens bycia razem.

 

Ale to takie urojenie-powinność, takie głupie założenie, że każdego życie to musi być kobieta -> małżeństwo -> dziecko, oraz chore

przekonanie, że tak być musi bo niby to jest prawdziwe szczęście, zwykłe złudzenie, ile to ludzi żałuje np. tego że się pobrało i

teraz nie potrafią się z tego wycofać by nie ranić żony i dzieci.

 

Mój przyjaciel, który ma 54 lata wielokrotnie mi wmawia "nigdy się nie żeń, bo to Cię wykończy, poznawaj sobie kobiety i se romansuj ale nic więcej".

 

Prawdziwy i dorosły związek 2 ludzi to bardzo trudna rzecz i tacy zaburzeni jak my nie powinni sobie stawiać aż tak wysoko poprzeczki,

mimo fałszywego przekonania i tego społecznego parcia na to.

 

 

Nie nazwałbym tego urojeniem bo nie do końca o o to mi chodzi. Na pewno też w jakimś stopniu chodzi mi o te wszystkie bajki (urojenie) o ewentualnym możliwym szczęściu w byciu z kimś razem przez resztę życia ale bardziej mam tu na uwadze fakt, że jeżeli stworzy się z kimś rodzinę lub "pseudorodzinę" będzie się miało dzieci to na przypuszczalną starość można się bardziej spodziewać, że znajdą się osoby z którymi będzie się miało jakiś kontakt, opiekę i tutaj pojawia się moja logika. Właśnie dlatego napisałem, że chwilami odczuwam tylko świadomość samotności przez logikę, kalkulowanie.

Farmazony o miłości, szczęśliwym związku i spotkaniu odpowiedniej osoby to konkretna ściema. Jak się patrzę na to wszystko co mnie otacza spotkanie odpowiedniej osoby niekiedy wydaje się być tak możliwe jak wygrana w LOTTO. Za dużo nasłuchałem się już brudów w relacjach znajomych po rozstaniach, rozwodach itp. Poza tym przy niektórych osobach z jakimi miałem okazję się spotykać mam pewność, że to te kobiety powinny poszukać pomocy u psychologa, a nie ja i to mnie też odsuwa od myśli oraz potrzeb np założenia rodziny.

[kardamon]

jakąś nadzieję jednak mam...

waaaaaaaaaaaaaaaaaa

napisałam to w końcu...

 

No i widzisz, jednak czasami można :)

 

Moja samotność to jakaś desperacja, w sumie nie trzeba mi aż tak mocno fizycznie człowieka jak zrozumienia. Już nawet nie marzę o kimś bardzo bliskim, a szczytem dla mnie nieosiągalnym było by poznanie kogoś, kto wysłucha, nie oceni jak chorego, zrozumie bałagan w życiu i powie "To nic, chodź wypijemy kawę".

 

Dokładnie. Czuję się praktycznie tak samo... No może poza tym, że wciąż marzę, że stanie się cud i w moim życiu pojawi się ktoś bliski.

 

A tak? Cudny, samotny piątek...

[Follow_]

ja siedzę sama...w piątek :)

piję kolejne piwo

i dochodzę do przerażających mnie coraz bardziej wniosków...

 

 

aaa

przyszły tydzień muszę się socjalizować z kolegami z pracy, po angielsku

po polsku idzie mi to słabo a co dopiero po angielsku...

 

ja...pier..rolę....

[kardamon]

Follow_, to chyba lepiej myślenie wyłączyć U mnie samo się wyłączyło.

 

A może po angielsku będzie łatwiej?

[Follow_]

Nie jest tragicznie z moim angielskim...ale średnio idą mi takie rozmowy o niczym po polsku

a po ang. w ogolę tego nie widzę...

z nauczycielem ang przygotowałam listę pytań "o niczym" heheheh

może mi to trochę pomoże..

 

próbuję...

odmóżdżam się filmami... :)

wolałabym obejrzeć je w towarzystwie ale cóż...

[kardamon]

Jak masz listę pytań, to jakoś powinno pójść. Zresztą, najwyżej upakujesz ściągawki w rękawie

 

Czym się odmóżdżałaś?

 

Ja poszedłem spać wcześnie i rezultat jest jaki jest...

[Follow_]

będziesz miał więcej czasu... w ciągu dnia

Dopiero wstałam...

i w sumie nie mam planów na dzisiaj...

będę się obijać o ściany w domu...

 

...

 

w sumie odmóżdżałam się Top Chefem i ciężko nazwać to filmem

ale Amaro zrobił swoje mam ochotę spróbować kuchni molekularnej...

[kardamon]

Taaa, dużo czasu... Przynajmniej skończyłem malowanie mieszkania. Jeszcze trochę i będę mógł się wprowadzić

 

Top Chef? Ja z kolei chciałbym spróbować ugotować coś z kuchni molekularnej

[Follow_]

lubisz gotować? :)

ja bardzo...

tylko nie mam komu...

jak sobie gotuję to nie mam takiego samozaparcia do tego...

dzisiaj na śniadanie grzanki, na obiad grzanki... na kolacje?

grzanki!

i piwo...

nie mam siły na nic więcej...

:<

teraz oglądam masterchea 5 us...

wiem ze to nikogo nie interesuje ale postanowilam to napisac

[Arhol]

teraz oglądam masterchea 5 us...

wiem ze to nikogo nie interesuje ale postanowilam to napisac

 

 

[Follow_]

o co Ci chodzi?

[Arhol]

Lubię tego typu adnotacje w postach

[Follow_]

aha! :)

myślałam że próbujesz tak tylko z czystej sympatii podkreślić jak to bardzo nikogo-gowno-to-obchodzi :)

 

ale super, że sprawiłam Ci przyjemność moją nic nie wnoszącą do Twojego życia, czy do życia tego forum uwagą, która miała znaczenie tylko dla mnie :)

[koszykova]

Nie ma nawet osoby z ktora moglabym sie dogadac, porozmawiac dluzej, poważnie