Samotność

[koszykova]

obłąkany, dlatego lepiej zostawić tych ludzi w cholerę

[obłąkany]

obłąkany, dlatego lepiej zostawić tych ludzi w cholerę

 

Ale jak mam ich zostawić skoro po nich pojawiają się nowi.

[Bertha]

A co do reszty to mam już jakąś psychoterapię grupową ale jak na razie nie widzę różnicy między przeszłością i przyszłością :/

 

Ja też miałam psychoterapię grupową w trybie stacjonarnym na oddziale nerwic. Do dzisiaj sobie wyrzucam, że nie zżyłam się bardziej z ludźmi z mojej grupy terapeutycznej. Hamowały mnie lęki, obawy przed tym, jak zostanę odebrana. Mój stan po tej psychoterapii nie uległ poprawie, co najwyżej miałam lepszy wgląd w to kim jestem i jakie są powody moich zachowań, skąd się biorą moje emocje. Mimo to nie żałuję, że podjęłam się tej krótkiej (trwała tylko 10 tygodni) terapii grupowej, bo zyskałam dzięki niej większą wiedzę na swój temat, tak więc teraz na terapii indywidualnej korzystam z tego.

 

Semir, daj sobie czas. Może na razie nie widzisz żadnej różnicy, ale kto wie może za tydzień albo dwa albo pod sam koniec terapii coś się ruszy...

[Semir]

Bertha Wiem jak na razie mam terapię w szpitalu a co potem to nie wiem dojdzie jeszcze praca i inne obowiązki a to wiadomo że jest ważniejsze. Nie wiem czy nie będę musiał zrezygnować jak się okaże że nie będę miał na to czasu. Tylko jedno spotkanie ze znajomymi pozwoliło mi uwierzyć że jestem jeszcze do odratowania :)

[Bertha]

Bertha Wiem jak na razie mam terapię w szpitalu a co potem to nie wiem dojdzie jeszcze praca i inne obowiązki a to wiadomo że jest ważniejsze. Nie wiem czy nie będę musiał zrezygnować jak się okaże że nie będę miał na to czasu. Tylko jedno spotkanie ze znajomymi pozwoliło mi uwierzyć że jestem jeszcze do odratowania :)

 

Semir, nie znam Cię, ale wierzę, że jesteś do odratowania. Obyś częściej spotykał się z takimi pozytywnie nastawionymi znajomymi.

 

Terapia w szpitalach jest zbyt krótka, by przeprowadzić "gruntowny remont" własnej osoby. Jestem jeszcze studentką, dlatego mam czas na terapię indywidualną dwa razy w tygodniu po 50 minut. Nie mam tak naprawdę innych obowiązków poza nauką. Ale jak już pójdę do pracy, to nie wiem jak to będzie z terapią. Czas pokaże.

[Semir]

Ja się postaram o to by terapię załatwić sobie w pewnym miejscu ale jak na razie czekam na nią już od Sierpnia tamtego roku. Potem się zobaczy jak to będzie dalej. Poza tym skoro udało mi się przetrwać bez ucieczki wśród tamtych ludzi to pewnie uda mi się i z innymi :)

[filip133]

Też chodziłem na psychoterapię grupową do szpitala... Ale około dwa tygodnie-tydzień przed końcem mi się zaczęły śnić codziennie samobójstwa, zgłosiłem to tam i mi dali skierowanie na oddział zamknięty. Heh.... Chyba jestem jakiś wyjątkowo nienormalny.

[Bertha]

Poza tym skoro udało mi się przetrwać bez ucieczki wśród tamtych ludzi to pewnie uda mi się i z innymi :)

 

Miałam taki krytyczny moment w terapii grupowej, że chciałam zrezygnować (na 4 tygodnie przed końcem), ale mama mnie wybłagała, żebym została na terapii. I ukończyłam terapię.

[Bertha]

Też chodziłem na psychoterapię grupową do szpitala... Ale około dwa tygodnie-tydzień przed końcem mi się zaczęły śnić codziennie samobójstwa, zgłosiłem to tam i mi dali skierowanie na oddział zamknięty. Heh.... Chyba jestem jakiś wyjątkowo nienormalny.

 

filip133, nie myśl o sobie, że jesteś wyjątkowo nienormalny. Podobnie pomyślałam o sobie, kiedy terapeutka stwierdziła, że musi ze mną pracować dwa razy w tygodniu (a zwykle terapie indywidualne odbywają się raz w tygodniu). Dziwne, że tylko na podstawie snów o samobójstwie śniło dali Ci skierowanie na oddział zamknięty.

[Semir]

filip133 Czasem i ja miałem ochotę się zabić przez to co się tam nasłuchałem no i czasem nie widzę sensu tego dalej przeciągać widząc beznadzieję w postępach. Ale jednak warto nawet i z takich sytuacji wyciągać wnioski w końcu człowiek uczy się na własnych błędach :)

 

Bertha co do mnie to bardziej czas a raczej jego potencjalny brak daje o sobie znać. Na głowie mam właściwie wszystko związane z moim życiem i zwyczajnie nie wiem czy znajdzie się miejsce na kolejny obowiązek. Jak na razie staram się sam wychodzić do ludzi ale samo przebywanie jest dla mnie bardzo trudne taki nagły skok z samotności do bycia towarzyskim .

[filip133]

Też chodziłem na psychoterapię grupową do szpitala... Ale około dwa tygodnie-tydzień przed końcem mi się zaczęły śnić codziennie samobójstwa, zgłosiłem to tam i mi dali skierowanie na oddział zamknięty. Heh.... Chyba jestem jakiś wyjątkowo nienormalny.

 

filip133, nie myśl o sobie, że jesteś wyjątkowo nienormalny. Podobnie pomyślałam o sobie, kiedy terapeutka stwierdziła, że musi ze mną pracować dwa razy w tygodniu (a zwykle terapie indywidualne odbywają się raz w tygodniu). Dziwne, że tylko na podstawie snów o samobójstwie śniło dali Ci skierowanie na oddział zamknięty.

 

 

To może dlatego, że około pół roku wcześniej wyszedłem z oddziału zamkniętego, na który trafiłem po tym jak chciałem się utopić w Wiśle... Powiedzieli, że skierują mnie na oddział na wszelki wypadek, dla bezpieczeństwa żebym sobie nic nie zrobił

[Bertha]

Jak na razie staram się sam wychodzić do ludzi ale samo przebywanie jest dla mnie bardzo trudne taki nagły skok z samotności do bycia towarzyskim .

 

Może masz wrażenie, że przebywanie wśród ludzi jest dla Ciebie czymś nienaturalnym. Ja wychodzę z założenia, że im częściej będę przebywała wśród ludzi tym bardziej stanie się to dla mnie naturalne i tym mnie lęku będzie generowało.

[Bertha]

To może dlatego, że około pół roku wcześniej wyszedłem z oddziału zamkniętego, na który trafiłem po tym jak chciałem się utopić w Wiśle... Powiedzieli, że skierują mnie na oddział na wszelki wypadek, dla bezpieczeństwa żebym sobie nic nie zrobił

 

Smutna historia. Pewnie coś siedziało w Twojej podświadomości, co ukazywało się w Twoich snach, co mogło by Ciebie popchnąć do kolejnej próby samobójczej.

[filip133]

To może dlatego, że około pół roku wcześniej wyszedłem z oddziału zamkniętego, na który trafiłem po tym jak chciałem się utopić w Wiśle... Powiedzieli, że skierują mnie na oddział na wszelki wypadek, dla bezpieczeństwa żebym sobie nic nie zrobił

 

Smutna historia. Pewnie coś siedziało w Twojej podświadomości, co ukazywało się w Twoich snach, co mogło by Ciebie popchnąć do kolejnej próby samobójczej.

 

Eh, a niedługo po wyjściu z tego oddziału zamkniętego, obudziłem się z szpitalu po tygodniu śpiączki, policja powiedziała że poszedłem na stację metra i podszedłem tak blisko torów że pociąg uderzył mnie w głowę.... Ja nic z tego dnia i z tego wypadku absolutnie nie pamiętam, nie pamiętam czy to jakiś chwilowy impuls czy ja planowałem coś sobie zrobić... To dopiero smutna historia :] Tragiczny rok miałem... Dobra, koniec już tych moich smutów i opowieści o tym wszystkim

[Semir]

Bertha w sumie tu trafiłaś bo jest to dla mnie nieco nienormalne odkąd wszyscy niemalże się ode mnie odwrócili zacząłem sobie wpajać że jest mi dobrze ale okazało się zupełnie co innego a teraz nie mogę się wywiązać z tego szajsu bo nie potrafię nawet rozmawiać w towarzystwie ( z reguły cofam się do defensywy tylko na Facebooku jest nieco lepiej). Mimo wszystko jestem dobrej myśli :)

[Follow_]

czuję się bardzo samotna

[Gość]

jak śmiesz być samotna ?

[Follow_]

?

[Gość]

Trzeba mieć wielu znajomych, cieszyć się, depresja to tylko se ludzie wymyślili, w głowach się poprzewracało, JEST ZAKAZ

[Bertha]

czuję się bardzo samotna

 

Ja też czuje się samotna. Jakoś nie potrafię nic więcej napisać.

[Bertha]

Trzeba mieć wielu znajomych, cieszyć się, depresja to tylko se ludzie wymyślili, w głowach się poprzewracało, JEST ZAKAZ

 

Oj tam, od razu wielu znajomych... Mnie by wystarczyło kilku, którzy by o mnie pamiętali.

[filip133]

Też bardzo bym chciał bardzo żeby ktoś o mnie pamiętał, poza najbliższą rodziną...

[obłąkany]

Ciągle sam, nawet ludzie którzy mijają mnie na ulicy nie chcą ze mną rozmawiać.

[koszykova]

filip133, ja nie mam nawet rodziny.

obłąkany, a z tego to ja się cieszę ze ze mną nie rozmawiają. Zwykle nie ma o czym, narzekają albo opowiadają o jakichś bzdurach co, gdzie jak się dzieje.

[Follow_]

Też bardzo bym chciał bardzo żeby ktoś o mnie pamiętał, poza najbliższą rodziną...

 

chciałabym mieć taką najbliższą rodzinę...