Co trzyma was przy życiu?

[Marcin2013]

kebaby i pizza z biedroki :)

[Stracona100]

Wreszcie długo oczekiwana nadzieja, która przyszła wraz z odstawieniem leków.

[Gość]

chyba najbardziej to praca ,rodzina

[olindaa87]

Mnie najbardziej przy życiu trzyma moja 2 letnia kochana córeczka :) Ona w najgorszy dzień potrafi mnie rozbawić.

[kazimierz61]

Leki które biorę na Chad.

[mark123]

Brak odwagi na jego zakończenie.

[serce]

Brak odwagi na jego zakończenie

[shylock]

Pokóki serce bije w piersi są marzenia które każdego dnia z moją ciężką

pracą mogą się spełnić

[agnieszkafox]

Mnie przede wszystkim świadomość, że jestem potrzebna swojej rodzinie.

[Natla_Miness]

Inercja.

[wielbłądzica]

nędzna mucha świeci mi przykładem odwagi do walki o życie

[arch]

umierająca nadzieja

[Jurecki]

A co mam sobie strzelić w łeb... a czym z procy... nawet procy nie mam.

[Stracona100]

Zarcie i tlen.

[cozicozicozi]

Zarcie i tlen.

i leki, bo bez nich to już dawno bym walnął samobója.

[abrakadabra xx]

Ból umierania i świadomość dalszego nie istnienia (miliardy, biliony lat)

[Gość]

abrakadabra xx, niefajna perspektywa tych bilionów lat

[abrakadabra xx]

rolosz,

 

no właśnie, mamy szansę zaistnienia wlaśnie teraz a później przez biliony lat nie będziemy obecni przy "tym wszystkim" cokolwiek to znaczy, ba, nigdy już nie będziemy obecni... To jest niesamowite, że już nigdy po śmierci nie dowiemy się niczego, miliardy, biliony itd lat w przyszłość, tylko teraźniejszość. Chyba, że ktoś zna rozwiązanie tego problemu (może w przyszłości uda się zaniechać śmiertelności naszego mózgu)

[alone05]

Jak ktoś jest samotny to nic go nie trzyma przy życiu a życie po śmierci może być jeszcze lepsze niż życie na ziemi. W końcu dusza ludzka jest nieśmiertelna.

[abrakadabra xx]

alone05, rozumiem cie, z tym, że ja pójdę dalej. Nie jest tak przejebane jak myślisz, jest gorzej, nie ma duszy, i z tym nie może pogodzić się większość...

[Gość]

abrakadabra xx, może to i lepiej, że nie będziemy obecni przy tym wszystkim? Nie wiadomo w jaką stronę zmierza świat.

 

jest gorzej, nie ma duszy, i z tym nie może pogodzić się większość...

Też tak myślę. Po śmierci zamienimy się w bilardy cząsteczek. I tyle.

[abrakadabra xx]

rolosz, nie jest lepiej, zawsze lepiej widzieć "to wszystko" i ewentualnie mieć na to pogląd, czy dostosować się do tego jeśli trzeba. Czyli lepiej być niż nie być. Chyba, że musem jest być wśród skurwysyństwa ludzi... Tak wtedy lepiej jest nie być wcale. Jeżeli potrafisz być ponad to i być może (kto wie) doświadczać emocji innych istot, wtedy życie może stać się piękne. No co, pomarzyć zawsze można .

[Gość]

- Pasja dzięki której otworzyły mi się oczy na to co się dzieje w domu,

- Intuicja której zaczęłam ufać,

- Jedzenie i tlen to też

- To że powoli zaczynam mieć gdzieś opinie rodziców. Nie akceptują tego, że kobieta może interesować się motoryzacją. A ja wiem jedno. Mam gdzieś co oni myślą na ten temat.

[Gość]

abrakadabra xx, marzyć nawet trzeba . Generalnie ciężki temat zarzuciłeś. Mnie przeraża świadomość nieistnienia w bardziej egoistycznym sensie - że umrę i finito. I nie zrobię czegoś, co bardzo bym chciał zrobić za życia, a już nie zdążę. Umierając nie będzie czego wspominać. Że kogoś zostawię i już z nim nie będę. A co się będzie działo z "tym wszystkim" - wolałbym już tego nie wiedzieć

 

Chyba odbiegam od tematu. W końcu to wątek o tym, co nas trzyma przy życiu.

[Kiya]

Świat fantastyczny - książki, gry, filmy i seriale. Kiedyś będąc w tragicznym stanie, spędzając całe dnie na wizualizowaniu własnej śmierci, próbowałam odciągnąć swoją uwagę oglądając emitowany akurat w tv program o grach. Pomyślałam sobie wtedy, że jeśli mam się zabić, to równie dobrze mogę przed tym pomarnować trochę czasu na gry. Co jakiś czas przypominam sobie tamtą scenę. I wciąż uważam, że ten sposób był wyjątkowo logiczny i się sprawdza.