Emetofobia - Lęk przed wymiotowaniem

alu, u mnie też źle...

Wyobraź sobie, że w niedzielę byliśmy na obiedzie u rodziny Męża. Wchodzimy, a tam szwagier leży. Boli go żołądek, miał biegunkę. Jedli dzień wcześniej w meksykańskiej knajpie, spoko, zdarza się przytruć. Ale już we mnie coś drgnęło... Ich mały synek wymiotował i miał biegunkę w piątek w nocy, teraz jego tata... Ale ok, bez paniki.

Koło 17tej źle się poczuła szwagierka. Zwymiotowała, słyszałam, zasnęła. Ja zaczęłam się już ostro bać. Chciałam wiać ale było mi głupio...

Ze szwagierką się witałam na buzi-buzi, z dzieciakami też... Boże...

Mąż widział mój strach, niedługo potem się zebraliśmy. Wieczorem dzwoni Teściowa. Rzyga druga córka szwagra.

Wtorek-rzyga i sra druga siostra Męża z synkiem...

Co ja przeżywam, to jest koszmar. Nie chodzę do pracy cały tydzień, lęki, strach... Teoretycznie ryzyko, że się zaraziliśmy maleje, bo od niedzieli minęło prawie 4 dni ale chwilę po obiedzie dostałam biegunki. Może od tłuszczu, może dlatego, że mąż pojechał do pracy i jestem sama, a może mnie bierze!

Nie chcę tak żyć... To jest nie do zniesienia. Mąż przed pójściem do pracy powiedział, że ma już dość tematu rzygania, mierzeń temperatury i moich histerii. Jestem beznadziejna...

Myślisz, że mogę być chora?...

Myślisz, że mogę być chora?... :cry:

Myślę, że racjonalnie obie wiemy, że choroba albo bierze, albo nie, a nie zbiera całymi dniami i zebrać nie może. Ale nie zazdroszczę, kurde

Okropny czas, okropne jest takie życie, to jest straszne Jest dopiero październik, gdzie tam do wiosny

Mój mąż też zaczyna mieć dość, chce wyjść do kina, zjeść obiad i ja tylko leżę pod kocem, mierzę temperaturę i CZEKAM

alu, ja w ostatnich dniach mierzę temperaturę kilkadziesiąt razy dziennie. Mąż ma urodziny, muszę się zebrać do sklepu ale boję się... Termometr wskazuje 37,1, 2. raz na kiblu byłam i napędzam się...

Racjonalność... a co to jest, bo zapomniałam? Ten tydzień był fatalny dla mnie. Faaatalnyyyy.

Psychotropka`89, jakbyś nie miała to mogę Ci podesłać trochę Metoklopramidu w razie "wu", może czułabyś się wtedy pewniej?

Racjonalność... a co to jest, bo zapomniałam?

Tez nie wiem, czytałam o czymś takim w literaturze fachowej, ale dla mnie to jak yetti

alu, a dla mnie jak pokemon pikatchu... A mogłabyś mi podesłać? Mam w domu torecan ale nigdy nie brałam, a uboki ma nieciekawe i się boję... A metoclopramidum znam ale nie mam skąd wziąć.

Jadę do sklepu, trzymaj za mnie kciuki.

PS Czemu "pod osłoną nocy" czuję się MINIMALNIE lepiej i bezpieczniej? Też tak macie?

Psychotropka`89, mogę Ci podesłać taksówką jeśli chcesz, ale ja bym brała ten Torecan! Czytam masę publikacji o antiemetics drugs i ponoć Torecan jest lepszy, a skutki uboczne - czytam, że ludzie np. boją się brać metoklopramid ze względu na objawy pozapiramidowe, które ja mam soczyście w dupie, byleby nie rzygać.

PS Czemu "pod osłoną nocy" czuję się MINIMALNIE lepiej i bezpieczniej? Też tak macie?

Taaaaaaaaak!

Trzymam kciuki! :*

(ej, Ty bierzesz leki, ja chodzę na terapie i obie jesteśmy w czarnej dupie, czyli, że nic nie działa? )

alu, ja wiem... Ale Ty wiesz jak to bywa z nowymi lekami i strachem przed ubokami. Znacznie bardziej wolę leki, które znam. To może mała zamianka?

Ja niedawno wróciłam z zakupów, coby dokupić prezenty mojemu Szanownemu Małżonkowi Którego Wkurwiam Od Niedzieli. Bałam się ale dałam radę...

Ogólnie jest lepiej, bo nie mam ataków paniki i w ogóle ale sama przyznasz, że niedzielna akcja chyba każdego emetofobika DELIKATNIE wytrąciłaby z równowagi. Kolejne osoby padały, a raczej rzygały, jak koty.

Psychotropka`89, nie nakręcaj się! To co przeszłaś to uhm KOSZMAR emetofobika, ale na terapii uczę się (haha, dobrze mi idzie) nie używać języka dramatycznego. Popatrz, szwagier nie rzygał, nie? Teściowa też zdrowa?

alu, no... Teściowie też się wybronili... Masz rację...

Psychotropka`89, ja jestem mistrzynią logicznego myślenia jeśli chodzi o wszystkich, tylko nie o mnie. Na przykład: jestem pewna, że od wczoraj rozkłada mnie grypa, czuję się niewyraźnie, po prostu źle. Mdli mnie i zaczął boleć żołądek, a poza tym nic, ani gorączki, ani bólu gardła. I co robię? Siedzę i czekam. W pewnym momencie stwierdziłam, że czuję straszny głód, ale doszłam do świetnego wniosku - że się zagłodzę. Mąż mnie opierniczył i zjadłam. Kur*a, kiedyś głód oznaczał dla mnie że jestem zdrowa i na pewno nie będę rzygać skoro żołądek sam się domaga jedzenia. Głowa, głowa, głowa

alu, mam teraz to samo... Czuję ssanie w żołądku ale mózg mi dudni: "jedz, będziesz mieć czym zwracać". Jaka ja jestem popier...na. Nie dowierzam w to co piszę...

Psychotropka`89, a racjonalny argument, że lepiej mieć czym zwracać, niż rzygać pustym żołądkiem nie dociera? Spoko, do mnie też nie Pusty żołądek=bezpieczeństwo.

Idę we wtorek do tej psychiatry, ale za bardzo nie wiem co chce usłyszeć, bo jak wiesz boję się leków i na pewno nie przemęczę się przez SSRI, co to, to nie.

alu, może zapytaj o spamilan. To łagodny lek i nawet w dużych dawkach nie powoduje uboków. Czeka się chwilę na efekty ale są one widoczne.

Myślę też o mianserynie.

Kurcze, a może po prostu dłuższy czas pojechać na hydroksyzynie? Nie wiem, pogadam, zobaczymy.

ps. zjadłaś coś?

No ja miałam teraz brać mianserynę ale nie zdecydowałam się.

Hydroxyzynę załadowałam w akcie desperacji w niedzielę wieczorem <25mg> i siekło mnie piekielnie, chyba przez to, że dawno nie brałam. Zmięło mnie w pół.

Zjadłam 3 kromeczki weki z masłem, serkiem hochland i ketchupem. Wow.

Oprócz tego napompowałam dwa balony, popakowałam prezenty, odkurzyłam, pomyłam stertę garów i... zmierzyłam temperaturę <36,7 >.

Psychotropka`89, good for you! Cieszę się bardzo :)

Ja zjadłam bułkę z szynką, też szał pał i uprzęży

A hydro tak właśnie działa po dłuższym niebraniu, fajny efekt, nie powiem

alu, też jestem z siebie dumna.

Wooow, to też pełen sukces!

A hydro dłuuugo nie brałam, z pół roku na bidę.

W szoku byłam, że tak mnie zmięła.

Teściowie chorzy... Babcia chora... Jesteśmy jedynymi "zdrowymi". Zwariuję ludzie... Ja zwariuję jak słowo daję...

Psychotropka`89, o kur*a... wszyscy hardkorowo?

alu, Mama na dwie strony leci od wczoraj, Tata nie jestem pewna, czy zwracał ale ma okropną biegunkę. Babcia też na 2 strony.

Nie wiem jak ja psychicznie to wytrzymam... Nie mogę już, nie wyrabiam, mam dość. Chcę zniknąć, rozpłynąć się, uciec, odizolować od wszystkiego i wszystkich.

Tak bardzo, bardzo się boję...

Psychotropka`89, nie umiem, nie mam pojęcia jak Cię pocieszyć :( To jest masakra jakaś. Co do rozpłynięcia i zniknięcia - też o tym marzę Od rana nie jadłam/piłam jeszcze nic, ciagle czuję się źle i ciągle się boję, że mnie rozkłada

alu, jeszcze Mama nas pocieszyła, że teraz to jest jakaś plaga i wszyscy wkoło chorują. Kurw.a, co za pociecha! I gdzie te yebane 3 dni inkubacji wirusa?! GDZIE, ja się pytam?! Jak się to ma do tego, co się obecnie koło mnie dzieje? Nijak! Srak! Dosłownie! Zaraz ładuję hydroxyzynę. Nie mam pojęcia jak ja w poniedziałek pojadę do pracy, nie wiem. O ile oczywiście do tego czasu mnie nie rozłoży na łopatki. Mnie lub Męża.

Psychotropka`89, oni mają ze sobą kontakt cały czas, korzystają ze wspólnych toalet, zgadza się? Tak więc ciągle byli wystawieni na wirusa, a wy nie! Serio, będzie OK. Z tym, że plaga i że wszyscy chorują to ciągle słychać, ciągle Też mam ochotę zapaść się pod ziemię, albo strzelić sobie w łeb, tak profilaktycznie.

alu, a obiecujesz mi, że nie zachoruję?... Bo mój Luby mi nie chce tego mówić... Pomocy...

Z Babcią kontaktu chyba nie mieli. A szwagierka mieszkała z teściami, ale i tak mi się to nie zgadza, bo "powinni" zachorować już wcześniej o kilka dni dobrych. Ach, te spekulacje, kombinacje, kalkulacje, pomiary. Powinnam zostać yebanym analitykiem.

Psychotropka`89, obiecuję :*

Mój mąż też mnie poinformował, że ma tego dość, zebrał się i pojechał Świetnie, sama nie mogę siebie znieść więc co się dziwić