Nie pragnę miłości romantycznej. Pragnę miłości matki

Jestem facetem, mam 28 lat. Wychowałem się bez rodziców, w domu dziecka. Nigdy nawet nie próbowałem być w związku z kobietą w moim wieku. Pragnę czegoś innego. Tak bardzo pragnę zacząć znajomość z jakąś starszą samotną panią, która pokochałaby mnie jak własne dziecko, która by się do mnie przytuliła. Pragnę być jej dzieckiem, pragnę jej matczynej miłości, i sam pragnę pokochać ją jak własną matkę. Pragnę spędzać z nią każdą wolną chwilę. Nie było by chyba w tym nic złego, gdyby nie fakt że nie pragnę innej miłości. Nie pragnę miłości romantycznej do kobiety w moim wieku. Sądzę, że jest ze mną coś nie tak. Wyszukałem w internecie, że mogę być chory na przypadłość zwaną - zespołem niezaspokojenia emocjonalnego. W skrócie: mój rozwój emocjonalny zatrzymał się na poziomie 6-letniego dziecka, ponieważ nigdy nie doświadczyłem miłości i czułości matki, których tak bardzo potrzebowałem.

 

hipokrates2012.wordpress.com/2013/12/09/konsekwencje-trudnego-dziecinstwa-niezaspokojenie-emocjonalne-dziecka-terapia/

 

Mimo wszystko, raczej nie udam się do psychoterapeuty. Moje pragnienie miłości matki jest silniejsze niż wszystko inne.

Witaj. Dlaczego nie chcesz skorzystać z pomocy psychoterapeuty?

Irey87, sa terapie proponujące tzw, zastepcze rodzicielstwo. To lepszy pomysł niż szukanie jakiejs pseudo-matki na chybił trafił, bo mozesz żle trafic i dopiero będzie czarna d.upa.

miłość to miłość, poza tym gdybyś miał partnerkę a nie "mamkę" to miałbyś dodatkowy bonus, czyli seks

Irey87, sa terapie proponujące tzw, zastepcze rodzicielstwo. To lepszy pomysł niż szukanie jakiejs pseudo-matki na chybił trafił, bo mozesz żle trafic i dopiero będzie czarna d.upa.

 

Masz więcej informacji na ten temat? :)

Witaj. Dlaczego nie chcesz skorzystać z pomocy psychoterapeuty?

 

Wyjaśniłem... Zresztą bardzo bym się wstydził o tym mówić komukolwiek w realu.

Irey87, sa terapie proponujące tzw, zastepcze rodzicielstwo. To lepszy pomysł niż szukanie jakiejs pseudo-matki na chybił trafił, bo mozesz żle trafic i dopiero będzie czarna d.upa.

 

Masz więcej informacji na ten temat? :)

Wiem, ze niektórzy terapeuci proponują taką terapie, przy niedoborach prawidłowych wzorców rodzicielskich z dzieciństwa. Wiecej musiałbyś sam się zorientować, nie chce Cie w błąd wprowadzać. Na pewne jest to o wiele lepsze niż probowanie nawiązywanie jakiś relacji zastępczych na własna reke. Specjalista powinien pozwolić Ci wyjść z roli dziecka w bezpiecznych i prawidłowych warunkach.

Witaj. Dlaczego nie chcesz skorzystać z pomocy psychoterapeuty?

 

Wyjaśniłem... Zresztą bardzo bym się wstydził o tym mówić komukolwiek w realu.

Ale tej starszej samotnej pani coś mówić byś musiał.

Może ona okazać się całkiem niezgodna z iluzją Twoich wyobrażeń, bo tak naprawdę chcesz więzi z własną iluzją.

Jest to patowa sytuacja i lepszym wydaje się być przełamać lęki i poprosić o pomoc fachowca.

Irey87, sa terapie proponujące tzw, zastepcze rodzicielstwo. To lepszy pomysł niż szukanie jakiejs pseudo-matki na chybił trafił, bo mozesz żle trafic i dopiero będzie czarna d.upa.

 

Masz więcej informacji na ten temat? :)

Wiem, ze niektórzy terapeuci proponują taką terapie, przy niedoborach prawidłowych wzorców rodzicielskich z dzieciństwa. Wiecej musiałbyś sam się zorientować, nie chce Cie w błąd wprowadzać. Na pewne jest to o wiele lepsze niż probowanie nawiązywanie jakiś relacji zastępczych na własna reke. Specjalista powinien pozwolić Ci wyjść z roli dziecka w bezpiecznych i prawidłowych warunkach.

 

Dziękuję za te informacje. Zdaje się, że będę musiał przełamać wstyd i iść na taką terapię. Sądzę, że to najlepsze wyjście. Pozdrawiam.

Irey87, życzę powodzenia