Ciągła potrzeba bycia samemu, brak sensu i radości

Witam.

Od razu powiem, że depresji nie mam. Uwielbiam spędzać czas w naturze. Nigdzie nie czuje się równie dobrze, jak w lesie. Nie wiem, czy ze mną jest coś nie tak. Byłem w kilku związkach, po kilku miesiącach się kończyły, bo ja wolałem włóczyć się po lesie z lornetką niż zapraszać dziewczyny do restauracji. Jestem osobą cichą, opanowaną, inteligentną, nieśmiałą. To na pewno. Jednak potrafię się zachować właściwie w większości sytuacji. Nie panikuję, kiedy jakaś nieznajoma zapyta mnie o autobus czy godzinę. Nie mam znajomych. Pracowałem w wielu miejscach, studiowałem na wielu kierunkach, ale zawsze kończyłem z tym z tego samego powodu. Wolę być w lesie, leżeć na trawie, jeść kanapki z dżemem i słuchać szmeru drzew. Po prostu wtedy czuję się szczęśliwy. Nie czuję potrzeby posiadania, mam kilka ubrań, stary laptop i przemieszczam się z tym. Nie byłem jeszcze nigdy bezdomny, ale każdy wie, jak wygląda sprawa w Polsce. Zarobisz 1 100 zł, a za kawalerkę musisz zapłacić 800 zł. Do tego 40h w tygodniu muszę siedzieć w zamknięciu. Pracowałem kiedyś w Anglii jednak wytrzymałem tam ledwie trzy miesiące. Na początku było ok, ale potem prawie każdej nocy płakałem. W Anglii nie wiele lasów. Myślałem, żeby roznosić ulotki i mieszkać w ambonie lub autobusach, ale znowu problemem jest mycie się, ubrań itd. Nie wiem, skąd się to u mnie bierze, nie potrafię żyć jak wszyscy. Nie umiem znaleźć złotego środka. Myślałem, żeby wiosną spróbować zamieszkać w lesie, ale czy potem będzie droga odwrotu? Nie lubię cywilizacji, denerwują mnie samoloty burzące piękno letniego nieba, złoszczę się, kiedy muszę iść wzdłuż ulicy, wdychając smród i słuchając hałasu. Proszę o jakieś sugestie. Przepraszam, jeśli źle wybrałem forum, ale nikomu nie zwierzałem się z tego.

Jesteś po prostu sobą, i masz odwagę to powiedzieć, nie wstydzisz się,że ktoś może się mocno zdziwić,bo Ciebie bardziej fascynuje cisza lasu niż nowy gadżet. Wielkie brawa za odwage:)

Ludzie w dzisiejszych czasach nie chcą odstawać od reszty, chcą nadążać w wyscigu szczurów, rzadko zwracają uwagę na piękno przyrody, patrzą raczej na malutkie ekraniki i żyją w matrixie:(

Przyznam szczerze,że mnie postęp technologiczny i szaleńczy rozwój tzw.cywilizacji przeraża,zgubimy tym kiedyś sami siebie, dlatego patrzmy w niebo, póki jeszcze jest na co patrzeć...

ciekawa historia. Ale moral z tego taki ze jednak nie da sie zyc bez cywilizacjii niestety..;/ i bez ludzi.

witam...moja propozycja zacząć pracę w lesie,tam też potrzebują ludzi ...ale pamiętaj to ciężka praca...pogodzisz pasję z pracą...pozdrawiam

Czemu to jest w dziale witam?

co ja mam zrobić?

Woda, cześć. Nie przejmuj się, moderatorzy nie mogą pozostać bezrobotni. Inaczej zbyt dużo myślą o swoich lękach i mogą popaść w nawroty.

Ciekawa historia, polecam nauczyć się połączyć życie społeczne z tym co tobie bliskie. Ważne też czy przeszkadza tobie twój styl życia, ale myślę że raczej nie chciałbyś go zmieniać.