Osobowość schizoidalna

[ACzyToWazne]

ACzyToWazne, W Krakowie. Ale tylko niektore osobowosci schizoidalne przyjmuja na oddzial. Gdzies o tym czytalam, tylko nie pamietam gdzie.

Rozumiem, że chodzi o Babińskiego? Może spróbuję :)

[Hatifnatow5]

ala1983, wiesz może, jakie przyjmują, a jakie nie? czym się musi taki człowiek wyróżniać?

[ala1983]

ala1983, wiesz może, jakie przyjmują, a jakie nie? czym się musi taki człowiek wyróżniać?

Oddział Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic mieści się w budynku 102 i dysponuje 35 miejscami dla pacjentów leczonych w trybie stacjonarnym. Jest jednostką specjalistyczną, zajmującą się leczeniem tzw. specyficznych zaburzeń osobowości, w głównej mierze tych, których patologia dotyczy struktury charakteru – osobowości paranoicznej, schizoidalnej, borderline, narcystycznej czy histrionicznej.

Do leczenia w Oddziale, nie kwalifikują się pacjenci z rozpoznaniem schizofrenii, z zaburzeniem osobowości typu antysocjalnego, z wysokim ryzykiem używania przemocy, w trakcie spraw sądowych oraz Pacjenci uzależnieni od alkoholu, substancji psychoaktywnych, leków, bez sześciomiesięcznego okresu abstynencji.

http://babinski.pl/7f-oddzial-leczenia-zaburzen-osobowosci-i-nerwic/

 

-- 28 wrz 2014, 21:55 --

 

A ponizej jeszcze moj oddzial w Miedzyrzeczu w ktorym bylam.

 

Kto może być leczony:

Osoby dorosłe (od 18 r.ż.) z rozpoznaniem zaburzeń nerwicowych (fobie, zaburzenia lękowe, lękowo-depresyjne, nerwice natręctw, zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia dysocjacyjne, zaburzenia występujące pod postacią somatyczną i inne), zaburzeń odżywiania (anoreksja, bulimia), zaburzeń snu, niektórych zaburzeń osobowości, „według ICD-10: F40 – F48, F50 – F59, niektóre F60 – F69”.

 

Kto nie może być leczony:

Osoby z rozpoznaniem innych zaburzeń, np.: zaburzenia na tle organicznym, schizofrenia i inne psychozy, zaburzenia depresyjne endogenne, aktywne uzależnienia od narkotyków, alkoholu i benzodiazepin (z okresem abstynencji krótszym niż 2 lata).

http://www.nerwice.obrzyce.eu/content.php?cms_id=9

[Hatifnatow5]

ale napisałaś, że niektóre osobowości schizoidalne są przyjmowane na oddział. to znaczy, że jedne są, a inne nie, i chodzi mi o to, od czego to zależy. bo to wszystko co zacytowałaś to wiem.

[ala1983]

Hatifnatow5, Jutro napisze, musze isc spac teraz Dobranoc

[cyklopka]

Nie wiem, czemu tak tu wszyscy reklamują Kobierzyn. Że ładny park i klimaty retro? OK, nie widziałam wszystkich oddziałów, ale odwiedzałam kogoś z rodziny na depresji, tam tylko trzymają tych ludzi w tych słabo ogrzewanych pawilonach z lat 30-tych, faszerują lekami, z których trzeba potem już w domu schodzić, lekarz w ogóle rzadko bywa na oddziale, tylko się ludzie snują.

[Hatifnatow5]

ok, ala1983, zaczekam

 

cyklopka, nie byłam na 7F (byłam na kwalifikacjach, widziałam jakieś migawki tamtejszego życia) ale z tego co wiem, to wygląda on zdecydowanie inaczej niż standardowy oddział ogólnopsychiatryczny - przede wszystkim masz intensywną terapię...

[cyklopka]

Osobliwe, intensywna terapia mi się kojarzy z nagłymi przypadkami, a zaburzenia osobowości z czymś danym na całe życie

[Hatifnatow5]

inaczej: intensywna terapia nie w znaczeniu takim... medycznym, no, jak OIOM. intensywna czyli codzienna ciężka praca nad sobą w sporej społeczności... przez 6 m-cy.

[ala1983]

Hatifnatow5, Mysle, ze akurat na oddzial w Krakowie przyjma raczej takie osobowosci, ktore chociaz w jakiejs czesci potrafia wejsc w spolecznosc. Ale to tez juz przeciez wiesz, nieraz o tym rozmawialysmy. Glowna role odgrywa glebokosc danego zaburzenia. W przypadku tych schizoidalnych sprawa jest nielatwa. Ogolnie ze schizoidem sie ciezko pracuje w terapii, u wielu taka relacja wogole nie jest mozliwa ze wzgledu na ich wycofanie, dystans i nieufnosc.

 

-- 30 wrz 2014, 20:39 --

 

cyklopka, Ja nie reklamuje, tylko nie od dzisiaj wiadomo, ze to jednak najlepszy oddzial w Polsce.

[cyklopka]

Mówię, nie wiem o tym oddziale, natomiast ta część szpitala, którą ja widziałam to na prawdę 2/10 nie polecam

[lukasz84pe]

U mnie dochodzi jeszcze coś w rodzaju negatywizmu. Tzn. na różne propozycje mówię że to mi nie pasuje, z tym czy tamtym nie dam rady, że to nie zadziała itp. Tzn. ja zazwyczaj mam przekonanie że tak jest i mówię szczerze, natomiast inni odbierają to jako złą wolę.

[ala1983]

A mi przeszkadza moje wycofanie szczegolnie w pracy. Mimo, ze wiem ze akurat u nas nikt mi krzywdy nie zrobi, wszyscy sa zyczliwi, pomocni itd, to i tak nie potrafie inaczej. Moze za kilka miesiecy sie ciut bardziej otworze, jesli wogole Schizoidalnosc jest bardzo uciazliwa Tworze taki masakryczny mur wkolo siebie, ze nikt nie ma szansy sie do mnie zblizyc. W koncu zaczyna to ludzi irytowac i sie odsuwaja.

 

Z jednej strony dobrze, ze mam prace z ludzmi, mozna przynajmniej nad soba pracowac (do pewnego stopnia), ale z drugiej meczace dla takiej osobowosci jak moja. Pewnych uwarunkowan sie nie zmieni.

[Hatifnatow5]

ja wracam nieraz "rozpadająca się" ze zmęczenia po pracy. i nie ma powodu, bo praca nie jest jakaś mega ciężka, uciążliwa, wręcz ją lubię. tylko mam wrażenie, że uchodzę za jakiegoś gbura, milczka, kretyna, bo trudno mi się zdobyć na kontakt...

 

a jeszcze jak po pracy współlokatorka mnie zagaduje (akurat nie pracuje, całe dnie spędza sama i szuka kontaktu) to nie potrafię już w ogóle, a zmuszać mi się już nawet nie chce...

[mark123]

Mnie nie przeszkadza samo w sobie to, że nie nawiązuję kontaktu, no ale chyba innym może przeszkadzać. Jak byłem na praktykach, to potem kierownik miał pretensję, że się nie nawiązywałem kontaktu.

.

[Difane]

Mi nie przeszkadza to że nie nawiązuję kontaktu. Mur który wokół siebie tworzę daje mi poczucie komfortu. Im jest mocniejszy, tym mniej odczuwalny jest ewentualny ostrzał.

[ala1983]

Difane, U mnie ten mur jest z jednej strony wybawieniem, a z drugiej cierpieniem.. moznaby to jakos wyposrodkowac.

[Hatifnatow5]

nooo, jest dokładnie tak jak piszesz, Alu... czasem to cierpienie jest bardzo silne, nie do wytrzymania, doprowadzające do obłędu niemal... i nie ma z niego wyjścia.

[Difane]

Hmmm... a wiecie może jaki to rodzaj zaburzenia, w którym człowiek nie odczuwa potrzeby nawiązywania kontaktów z ludźmi i nie odczuwa cierpienia z tego powodu? Wszędzie są wzmianki o jakichś lękach, a ja nie znam takiego słowa. Czasem odnoszę wrażenie, że jestem jakąś maszyną, która została stworzona przez szalonego naukowca i puszczono ją wolno na świat w celach testowych.

[mark123]

Hmmm... a wiecie może jaki to rodzaj zaburzenia, w którym człowiek nie odczuwa potrzeby nawiązywania kontaktów z ludźmi i nie odczuwa cierpienia z tego powodu?

Jest to element osobowości schizoidalnej lub zaburzeń ze spektrum autyzmu. Ale nie każda osoba z cechami osobowości schizoidalnej lub cechami spektrum autyzmu tak ma.

[Iwan Iljicz]

Hej

 

Wlasciwie dla mozliwosci napisania w tym temacie zalozylem konto.

Psychiatra podejrzewal u mnie ta osobowosc, nigdy nie zdecydowalem sie na wnikliwsza psychoterapie, sporo natomiast czytalem i faktycznie wiekszsc "pasuje" mam jednak kilka pytan, moze ktos bylby w stanie rozjasnic moje watpliwosci.

 

Sporym zrodlem nieszczescia jest u mnie sprzecznosc miedzy silna potrzeba bliskosci, stworzenia z kims zwiazku, a absolutna niemoznoscia dokonania tego. Przy wiekszym zainteresowaniu drugiej strony automatycznie sie wycofuje, z czasem jednak zaczyna brakowac mi relacji, jednak znow- jesli uda sie wytoworzyc blizsze stosunki nastepuje automatyczne wycofanie.

 

Potwornie boje sie utraty autonomii (z braku lepszego slowa) w przypadku zwiazku, przyjaciele z kolei mocno mnie irytuja na dluzsza mete, chociaz czuje ze potrzebuje ich towarzystwa.

 

Poza tym ostatnio nic mnie nie cieszy, ekscytuje- nie wiem czy to moze byc nawrot depresji na ktora chorowalem, czy raczej skutek zaburzen osobowosci- czuje sie mocno rozdarty, uwielbiam byc sam ze soba, czytac, ogladac filmy, uczyc sie, pic czy palic, ale czuje ze jednak sporo mnie omija- ze moze gdzies przeocze skrawek szczescia ktorego mi brakuje. Nie wiem czy ktos mial podobne odczucia i jakos z tym sobie poradzil?

 

O innych cechach charakterystycznych dla schizoidalnej os pisac nie bede bo przejawiaja sie w moim przypadku w dosc oczywisty sposob

 

z gory dzieki za odzew i pozdrawiam

[disgruntled_robot]

Dawno nie zaglądałem na forum, przeglądając ten temat rzuciło mi się to w oczy

Ja najbardziej nie lubię rozmów "o byle czym"; nie umiem rozmawiać "o byle czym", musi być jakaś tematyka i konkretne zagadnienie związane z tematyką dla rozpoczęcia rozmowy

Dosłownie jakbym słyszał siebie.

[Iwan Iljicz]

Ja najbardziej nie lubię rozmów "o byle czym"; nie umiem rozmawiać "o byle czym", musi być jakaś tematyka i konkretne zagadnienie związane z tematyką dla rozpoczęcia rozmowy

 

To chyba standardowe dla tego typu zaburzen, zreszta mam wrazenie ze to powinna byc cecha porzadana u wszystkich.

Mam nawet swoja teorie na ten temat- tzn, ludzie dzisiaj nie potrafia rozmawiac o czyms konkretnym, bo nie maja o czym.

Wiekszosc oglada te same filmy, te same seriale, te same strony www. Przy podobnych zainteresowaniach, badz bardziej ich braku, transfer mysli i ideii jest bardzo ograniczony. O czym maja ze soba rozmawiac ludzie, ktorzy nie interesuja sie niczym szczegolnym? Zostaja jedynie rozmowy o tym kto jak sie napierdolil na imprezie, "co tam w pracy/na studiach" ew. rozmowy o osobach trzecich. Grono ludzi, z ktorymi moge porozmawiac o czyms innym jest bardzo waskie- jeden kumpel, ktory interesuje sie literatura, jeden ktory interesuje sie fizyka, na temat filozofii nie mam za bardzo z kim w dyskusje wejsc, o innych pasjach nie mowiac. Niestety, ludzie staja sie coraz glupsi, rozmowy o niczym sa na porzadku dziennym.

Doluje mnie to niesamowicie.

[cyklopka]

Ja nie daję rady z ludźmi, którzy tylko gadają o studiach, pracy, imprezkach. Raz poszłam do znajomej ze studiów na wódkę, byli jej znajomi z pracy, którzy wtedy jeszcze też studiowali, wszyscy opowiadali o wymianach zagranicznych (Erazmusach, srazmusach), myślałam że umrę z nudów, zjadłam im wszystkie pieczarki i poszłam do domu.

 

Ostatnio denerwowało mnie jak ludzie pytali, co w pracy, bo mam mało zleceń i mało zarabiam. Poszłam do szkoły i teraz opowiadam ludziom, co w szkole, a to dobre jest, bo ciekawe rzeczy. W sumie lekarstwo na taką sytuację, że coś tam robię w życiu i mogę o tym opowiedzieć.

 

W sumie ja lubię gadać o psychiatrii i o Gwiezdnych Wojnach, no to sobie siedzę na forum albo na grze. Nie pracuję w dużej firmie więc nie muszę się "socjalizować" z korpo rozmawiając skutecznie o niczym, bo nie umiem.

[Hatifnatow5]

matko, Iwan Iljicz, ten Twój pierwszy post... jakbyś pisał o mnie. w tych właśnie słowach, których z dużym prawdopodobieństwem użyłabym, gdybym miała opisać się pod kątem zaburzenia.

 

normalnie wydrukuję i zaniosę psychiatrze.