Brak nadzieji

[Depresjoodejdz]

Mam 17 lat i od kilku lat zmagam się z nerwica natręctw a od 1.5 miesiąca depresja.  Od marca tego roku doszły natrętne myśli odnośnie zabicia swojej rodziny i do teraz bardzo się tego boję zw zwariuje i to zrobię albo że tego po prostu chce. Miałem lęk przed schizofrenia i innymi chorobami psychicznymi. Nikomu o tym nie mówiłem więc popadlem w depresję i dopiero później powiedziałem o tym rodzicom i poszedłem do lekarza przypisał mi paroksetyne 20mg i po tygodniu czułem się lepiej ale natrętne myśli i kompulsje miałem wrażenie że się zwiekszyly. Obecnie mija 2 tydzień leczenia i mam duże zmiany nastroju,  mam uczucie że chce coś zrobić ale potem pojawia się myśl że w sumie po co mam to robić i czy nie lepiej po prostu się nie zabić bo to nie ma sensu. Mam wrażenie że moje życie już nigdy nie będzie wyglądało jak jeszcze pół roku temu i tak prędzej czy później skończy się na samobójstwie. 

[miL;)]

cześć, jestem starszy od Ciebie 

ponad 2 lata temu wpadłem w b. silną depresję z natrętnymi myślami. Lekarz, leki (które pogłębiały deprechę) i w końcu paroxetyna, obecnie w dawce 60mg/doba + stabilizator 2xdziennie i minimalna dawka ketrelu na sen. Leki zaczęły działać.

Jest naprawdę lepiej, więc przed Tobą też jest światełko w tunelu. Koniecznie bądź na 100% szczery w stosunku do lekaża. Jak czujesz barierę przed lekarzem to trzeba zmienić lekarza. ja ze swoją lekarką mam super relację.

trzymaj się

[DEPERS]

53 minuty temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Mam 17 lat i od kilku lat zmagam się z nerwica natręctw a od 1.5 miesiąca depresja.  Od marca tego roku doszły natrętne myśli odnośnie zabicia swojej rodziny i do teraz bardzo się tego boję zw zwariuje i to zrobię albo że tego po prostu chce. Miałem lęk przed schizofrenia i innymi chorobami psychicznymi. Nikomu o tym nie mówiłem więc popadlem w depresję i dopiero później powiedziałem o tym rodzicom i poszedłem do lekarza przypisał mi paroksetyne 20mg i po tygodniu czułem się lepiej ale natrętne myśli i kompulsje miałem wrażenie że się zwiekszyly. Obecnie mija 2 tydzień leczenia i mam duże zmiany nastroju,  mam uczucie że chce coś zrobić ale potem pojawia się myśl że w sumie po co mam to robić i czy nie lepiej po prostu się nie zabić bo to nie ma sensu. Mam wrażenie że moje życie już nigdy nie będzie wyglądało jak jeszcze pół roku temu i tak prędzej czy później skończy się na samobójstwie. 

20 mg to mała dawka, a 2 tygodnie to krótko:) będzie dobrze, bo nie ma innego wyjścia, musi być. Poczekasz trochę na stabilizację, początki mogą zainicjować zwątpienie, ale to taka reakcja na chemię podaną z zewnątrz i oznaka, że coś się zaczęło, a to dobra wiadomość  że jest reakcja w postaci poczuć które z czasem jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki będzie Cię subtelnie dzwigać do góry

Edytowane 10 Sierpnia 2023 przez DEPERS

[Szczebiotka]

4 godziny temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Obecnie mija 2 tydzień leczenia i mam duże zmiany nastroju,  mam uczucie że chce coś zrobić ale potem pojawia się myśl że w sumie po co mam to robić i czy nie lepiej po prostu się nie zabić bo to nie ma sensu. Mam wrażenie że moje życie już nigdy nie będzie wyglądało jak jeszcze pół roku temu i tak prędzej czy później skończy się na samobójstwie. 

To jest krótki czas, teraz zaczyna wszystko szaleć w tobie. Początek może być ciężki. Ja obecnie lecę na 40 mg plus 5 mg esci. Musisz przetrzymać ten czas i zobaczysz że będzie coraz lepiej. I tak jak wyżej, o wszystkim mów lekarzowi, nie wstydź się.

[Gość Dziewięćdziesiąt Cztery]

@Depresjoodejdz Dobrze że coś z tym zrobiłeś w wieku 17 lat, ja miałem objawy lękowe i ocd już od wczesnego dzieciństwa (tak sam z siebie, bez żadnych traum na koncie), pierwszy epizod deprechy dopadł mnie w wieku 18 lat, a poszedłem z tym do lekarza pierwszy raz dopiero jak miałem niecałe 27. 

 

Daj sobie czas, początki nigdy nie są łatwe i wiem jak skutki uboczne mogą przerażać. Ja teraz robię od kilku dni 2 podejście do leków po nawrocie (bóle głowy, nudności + atak paniki w środku miasta, senność za dnia) i też łatwo nie jest, ale jakoś trzeba to przetrzymać. Na pocieszenie powiem ci, że jak pierwszy raz brałem leki, to też mocno w to wątpiłem, że kiedykolwiek będzie lepiej, a okazało się, że były to najlepsze 2 lata mojego życia. Trzymaj się.

[Depresjoodejdz]

31 minut temu, Dziewięćdziesiąt Cztery napisał(a):

@Depresjoodejdz Dobrze że coś z tym zrobiłeś w wieku 17 lat, ja miałem objawy lękowe i ocd już od wczesnego dzieciństwa (tak sam z siebie, bez żadnych traum na koncie), pierwszy epizod deprechy dopadł mnie w wieku 18 lat, a poszedłem z tym do lekarza pierwszy raz dopiero jak miałem niecałe 27. 

 

Daj sobie czas, początki nigdy nie są łatwe i wiem jak skutki uboczne mogą przerażać. Ja teraz robię od kilku dni 2 podejście do leków po nawrocie (bóle głowy, nudności + atak paniki w środku miasta, senność za dnia) i też łatwo nie jest, ale jakoś trzeba to przetrzymać. Na pocieszenie powiem ci, że jak pierwszy raz brałem leki, to też mocno w to wątpiłem, że kiedykolwiek będzie lepiej, a okazało się, że były to najlepsze 2 lata mojego życia. Trzymaj się.

Najgorszy lek na dodatek sprawia mi to że co jak będę lekooporny i nic nie będzie na mnie działało że nigdy nic się nie zmienię mimo tego że mam tam jakaś minimalna poprawę to i tak jest lęk przed tym że nic nie popomoż

[DEPERS]

2 minuty temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Najgorszy lek na dodatek sprawia mi to że co jak będę lekooporny i nic nie będzie na mnie działało że nigdy nic się nie zmienię mimo tego że mam tam jakaś minimalna poprawę to i tak jest lęk przed tym że nic nie popomoż

Paroksetyna nie jest najgorszym lekiem, wręcz przeciwnie to jest jeden z lepszych leków zasypujący somaty i objawy zaburzeń lękowych i depresyjnych. Co do OCD to w kombinacji ze stabilizatorem anty-dopaminowym jest również skuteczna. Skoro od razu dostałeś paro, a nie esci, albo jakieś inne gówno to znaczy, że lekarz się nie cacka i od razu wali z grubej rury, także dobrze trafiłeś

[Gość Dziewięćdziesiąt Cztery]

7 minut temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Najgorszy lek na dodatek sprawia mi to że co jak będę lekooporny i nic nie będzie na mnie działało że nigdy nic się nie zmienię mimo tego że mam tam jakaś minimalna poprawę to i tak jest lęk przed tym że nic nie popomoż

 

Skoro minimalna poprawa jest, to może jednak nie jesteś? 

[Gość Dziewięćdziesiąt Cztery]

2 minuty temu, DEPERS napisał(a):

a nie esci

 

Ja to dostałem na początku i myślałem właśnie, że jestem lekooporny, nawet uboków zbytnio mocnych nie miałem silnych. Po miesiącu czułem się, jakbym nic nie brał. A wiele osób pisze, że im pomogło.

Edytowane 10 Sierpnia 2023 przez Dziewięćdziesiąt Cztery

[Depresjoodejdz]

2 minuty temu, DEPERS napisał(a):

Paroksetyna nie jest najgorszym lekiem, wręcz przeciwnie to jest jeden z lepszych leków zasypujący somaty i objawy zaburzeń lękowych i depresyjnych. Co do OCD to w kombinacji ze stabilizatorem anty-dopaminowym jest również skuteczna. Skoro od razu dostałeś paro, a nie esci, albo jakieś inne gówno to znaczy, że lekarz się nie cacka i od razu wali z grubej rury, także dobrze trafiłeś

Paro dostałem bo miałem myśli samobójcze chociaż teraz mogę stwierdzić że nie były to myśli samobójcze a bardziej lek przed samobójstwem bo bałem się że jak będę sam w domu to się potne albo wyskocze z okna

[Depresjoodejdz]

4 minuty temu, Dziewięćdziesiąt Cztery napisał(a):

 

Skoro minimalna poprawa jest, to może jednak nie jesteś? 

Najgorsze jest to że wiem ze czuje poprawę ale zawsze w głowę jest "ale" Tak samo mam z tym że jestem jakimś morderca mówiłem u psychoterapeutów że boję się że zabije moja rodzinę, a ona że nie mogę być morderca bo się tego boję tylko mam OCD i ulga była dosłownie max 1 dzień bo następnego dnia dopatrywalem w sobie objawów psychopati i tak do dzisiaj a może jestem tym psychopata czy schizofrenikiem mimo tego że dostałem informacje od specjalisty że nie jestem na nic z tego chory 

[DEPERS]

36 minut temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Najgorsze jest to że wiem ze czuje poprawę ale zawsze w głowę jest "ale" Tak samo mam z tym że jestem jakimś morderca mówiłem u psychoterapeutów że boję się że zabije moja rodzinę, a ona że nie mogę być morderca bo się tego boję tylko mam OCD i ulga była dosłownie max 1 dzień bo następnego dnia dopatrywalem w sobie objawów psychopati i tak do dzisiaj a może jestem tym psychopata czy schizofrenikiem mimo tego że dostałem informacje od specjalisty że nie jestem na nic z tego chory 

Psychopata nie czuje, ani nie myśli o tym, że jest psychopatą, bo dla niego to jest normalny stan. I psychopata się nie boi bo jest spłycony emocjonalnie i bodźce interpretuje w inny sposób niż normalny człowiek. To czego Ty się boisz jego może podniecać

[Gość Dziewięćdziesiąt Cztery]

52 minuty temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Najgorsze jest to że wiem ze czuje poprawę ale zawsze w głowę jest "ale"

 

To tak działa niestety.