Skąd wiecie ze kogoś kochacie?

[Gość]

Boję się

[linka]

To normalne....przecież każdy się boi.

Ważne, żeby ten strach tobą nie załadnął i nie zdominował twojego zycia........ja zawsze wysłucham jeśłi tylko chcesz się "wypisać"

[Mooni]

Ważne, żeby ten strach tobą nie załadnął i nie zdominował twojego zycia....

 

oj, jak to stwierdzenie dobrze pasuje do mojej sytuacji.

Dziewczyny, jesli facet was naprawde kocha, to też będzie myslał w ten sam sposób, tzn. najpierw o was, a potem o sobie. Jeśli tak nie jest, to trzeba sie zastanowić nad całokształtem.

[Gods Top 10]

Przepraszam, że znowu "wtryniam swoje trzy grosze", jednak zostałem sprowokowany Po pierwsze narzekaniem "znowu te chłopy" , po drugie sugestiami nad "zastanowianiem się nad całokształtem" (co najcześciej w domyśle ma dopisane, zastanów się nad rozstaniem - ale może to moja błędna ocena ).

 

Bethi, jeśli uważasz, że przede wszystkim Ty myślisz o nim, a on o Tobie nie, to porozmawiajcie o tym.

Z reguły "chłopy" to mało domyślne stworzenia , wolimy konkrety, niż mało wyraźne dla nas sugestie, sygnały.

Nie wykluczone, że liczysz na to, że on "w końcu się domyśli" czego oczekujesz, a im dłużej się nie będzie domyślał, tym dłużej będzie w Tobie narastać frustracja z tego powodu.

Warto więc dla budowania legendarnego "porozumienia bez słów" przeżywać tyle frustracji i wręcz braku zrozumienia ?

 

Poza tym nie wykluczone, że on tak pojmuje Wasze relacje w związku. Możliwe, że on wspiera (lub wspierał) Cię, gdy "było źle", gdy nastepowały ataki. A teraz może odczytuje Twoje zainteresowanie nim jako poprawę (już jest "dobrze") i jego wsparcia czy zainteresowania nie potrzebujesz i teraz "rewanżujesz" mu się ?

Porozmawiajcie o tym. To chyba najlepsze wyjście.

 

[Oczywiście mogę sie mylić, snuję tylko domysły (niekoniecznie słuszne) na podstawie tylko tego, co napisałaś]

[dlugi]

Chętnie wtrącę kilka słów o chłopach bo faktycznie to mało domyślne stworzenia.Wiem to po sobie zdaję sobie jednak sprawę dlaczego tak jest.Rozmowa jest istotą w związku, domyslanie się do niczego nie prowadzi.Problem polega często na braku umiejetności porozumiewania,który wynika z wychowania w dzieciństwie i młodości.Chłopom zabrania sie okazywania uczuć,okazywania empatii bo jest to nie męskie' nie bądz babą' itp.Trudno jest mężczyzną z jednej strony być silnym zaradnym a z drugiej strony delikatnym i czułym.Polecam lekturę 'Gdyby mężczyżni potrafili mówic oto co by powiedzieli'.

[Gość]

wolimy konkrety, niż mało wyraźne dla nas sugestie, sygnały.

Jestem z tych co też wolą Dlatego postawiłam (po raz któryś zresztą) sprawę jasno i stała się jasność... Właściwie, to bez słów - samo się rozwiązało.

[Gods Top 10]

bethi, gratuluję. Tyle było strachu i obaw, a poszło tak "gładko"

Więcej osiągniecie razem w zgodzie, niż każde z Was osobno "w swojej piaskownicy". [Wiem, wiem to truizm ]

[Gość]

Hm, o zgodzie i happy endzie trudno mówić. Po prostu wyszło szydło z wora i wcale mi się to co wyszło nie spodobało.

[Gods Top 10]

Przepraszam, jakiś tępawy ostatnio jestem

A może jednak okaże się, że poza "plusami ujemnymi" są jeszcze "plusy dodatnie" tej sytuacji ?

[Gość]

Z pewnych względów, nie mogę mówić o szczegółach sytuacji na Forum mimo, iż czuję giga potrzebę podzielenia się tym, ponieważ być może to moje postrzeganie rzeczywistości jest zaburzone i pomocna byłaby obiektywna opinia lub istnieje możliwość poprawy stanu, którego nie potrafię

dostrzec...

 

Dostałam propozycję wciśnięcia mnie w ramki prostego, małego i płytkiego żyćka (w sensie emocjonalnym). Pewnie wyśmiałabym ofiarodawce, gdyby nie fakt, że dostrzegam jego potencjał, wielkie, ciepłe i dobre serce i jestem świadoma wyjątkowości jego osoby oraz tego, że chciałabym czuć się tak do końca życia, jak czuję się będąc z nim. Pewnie powalczyłabym aby wyciągnąć go z tej płytkiej kałuży egzystencjonalnej, gdyby nie fakt, że 4 lata temu już podjęłam takową próbę (z innym partnerem) i 4 lata trwało, zanim dotarło do mnie, że się mi to nie uda. Dodam, że osoba, o której piszę w czasie teraźniejszym ma powody, aby ograniczać się do tego stopnia, niestety, ja również mam powody, aby sie obawiać angażować w coś takiego. Cóż poradzić...

[K.]

Z reguły "chłopy" to mało domyślne stworzenia

 

 

O właśnie i to są święte słowa !

Mężczyźni po prostu nie lubią się domyślać, ale to już nie od dzisiaj ;]

 

A co do tematu głównego - wiem, że kocham, teraz wiem.

Nie, nie mówiłam tak 'za każdym razem' i z każdym nowym partnerem - bo i tak nie było ich zbyt dużo.

Jednak teraz to wiem, wszystko różni się od tego co było kiedyś, teraz myślę o Nim najpierw, później o sobie, pomagam nawet kiedy nie muszę, wiele sytuacji pokazało mi, że to miłość, a nie tylko mówienie 'kocham Cię' czy chodzenie na spacer spokojnie za rączkę ..

[Gość]

Też zauważyłam, że ludzie lubią nadużywać lub spłycać znaczenie tego słowa. Szastanie nim stało się tak popularne, że zatraca ono swój sens...

 

A moja sytuacja już się wyjaśniła. Rozwiązanie mnie bardzo miło zaskoczyło. Skoro oboje potrafimy schować dumę do kieszeni a zarazem pozwalamy sobie nawzajem zachować godność - to być może nasz związek ma jednak jakąś przyszłość Moja intuicja nie pomyliła się i tym razem co do oceny człowieka ale najpiękniejsze jest to, że wyjrzał troszeczkę ze swojej 'kałuży' i stwierdził, że się mu to co zobaczył spodobało , dlatego z kolei nie pozwolił mi ucieć (jak to mi się zdarza, gdy chodzi o uczucia, z którymi sobie nie radzę)

[K.]

Szastanie nim stało się tak popularne, że zatraca ono swój sens...

 

 

Dokładnie.

Ja osobiście wolę usłyszeć te słowa raz na tydzień niż codziennie, a wypowiedziane ot tak sobie.

Chcę żeby zawsze były magiczne, a nie 'zwykłe' jak powiedzenie, że zupa jest zbyt ostra ..

[dzidzius22]

kochalam w zyciu tylko jednego CZLOWIEKA, niestety on zmarl...

teraz jestem z innym partnerem,kocham go ale juz nie taka miloscia,czuje ze i on mnie kocha i wszystko jest w miare ok

czasami jednak zastanawiam sie czy nie oszukuje jego i sama siebie bo to moze zwykly lek przed samotnoscia

[Gość]

dzidzius22, najgorsze co możesz zrobić to porównywać

[Gość]

Skąd wiem?

Oddałabym za Niego życie. Zabiłabym się gdyby Jemu coś sie stało. (choc mam nadzieje nigdy nie sprawdzac :) )

Tak, to miłość. Ta jedyna.

[motoko]

A ja nie kocham swojej siostry... Ostatnio myślałam, że gdyby coś się jej stało, to pewnie nawet bym nie płakała. Przeraża mnie to