Zdobywanie znajomości w późniejszym wieku

[hamster91]

Dlaczego im człowiek starszy tym mniej skory jest do zdobywania nowych znajomości? Chęć przebywania w zaufanej "ekipie"? Nie mam na myśli tutaj nagłej przyjaźni i skupiania się tylko na tej osobie oraz spotykania się co 2-3 dni tylko symboliczny browarek w weekend, później może jakiś wspólny wyjazd. Proponowałem wielu osobom(tak po 1-2 miesiącach znajomości) spotkanie poza pracą/uczelnią, ale wszyscy odmawiali. Czym to jest spowodowane? Może ja czegoś nie rozumiem? Może zbyt przyjacielsko każdego traktuje i z góry uważam go na odpowiedniego kandydata na kolegę/koleżankę?

[cyklopka]

W sumie też nie wiem, może oni faktycznie już mają jakąś swoją stałą ekipę, albo swoje sprawy?

Co do znajomych z pracy to się nie wypowiem, bo u nas każdy ma swoje zlecenia, tak że się w ogóle nie widuję z osobami współzatrudnionymi.

 

Łatwiej chyba się nawiązuje stałe znajomości jak się ma jakieś konkretne hobby, regularnie jakieś wypady na koncerty, zloty. Wtedy raz na 2-3 miesiące widuje się nawet kolegów/koleżanki z innych miast.

[EmInQu]

Dlaczego im człowiek starszy tym mniej skory jest do zdobywania nowych znajomości? Chęć przebywania w zaufanej "ekipie"? Nie mam na myśli tutaj nagłej przyjaźni i skupiania się tylko na tej osobie oraz spotykania się co 2-3 dni tylko symboliczny browarek w weekend, później może jakiś wspólny wyjazd. Proponowałem wielu osobom(tak po 1-2 miesiącach znajomości) spotkanie poza pracą/uczelnią, ale wszyscy odmawiali. Czym to jest spowodowane? Może ja czegoś nie rozumiem? Może zbyt przyjacielsko każdego traktuje i z góry uważam go na odpowiedniego kandydata na kolegę/koleżankę?

W krajach słabo prosperujących i z zarazem przerośniętą ambicją ludzie z wiekiem są coraz bardziej zmęczeni życiem. Mają masę problemów finansowych, zawodowych(posiadanie pracy wcale nie musi być związane z komfortem psychicznym, a wręcz przeciwnie), są sfrustrowani bezsilnością w wielu sprawach, dużo ciężej jest w takich warunkach wychowywać dzieci, czy dbać o zdrowie/wygląd, co też wykańcza. Po całym dniu przeskakiwania przez kłody większość nie ma już ochoty na spotkania, czy rozmowy o kolejnych( często czyichś) problemach lub na wymuszanie uśmiechu. Do tego dochodzą jeszcze nasze narodowe przypadłości jak np. zazdrość, rywalizacja o lepszy byt, brak zaufania/podejrzliwość itd. Nawet gdy ludzie posiadają wspólne pasje to wielokrotnie daje się zaobserwować wewnętrzną chęć bycia tym lepszym w tej danej dziedzinie. Ludzie nie potrafią przegrywać w sposób pełny -> z reguły czują pewien niedosyt, choć tego na zewnątrz nie pokazują. Czują się gorsi, gdy ktoś ich pokona. Zwłaszcza jeśli w grę wchodzi coś ważnego dla ich życia, czyli pasja. Nie jakaś tam jednorazowa gra w karty.

Zauważ, że ogrom ludzi nawet przyjaciół/powierników szuka wśród ludzi mniej atrakcyjnych od siebie( zarówno pod względem fizycznym, jak i umysłowym , czy chociażby pod względem statusu społecznego).

[wiejskifilozof]

Moi znajomi w realu to w 95 % panie w wieku 30-40 kilka lat.

[carlosbueno]

Ja od zawsze miałem problem z nawiązywaniem relacji, znajomości i raczej niewiele ma to wspólnego z moim wiekiem, choć teraz jestem chyba bardziej krytyczny to ludzi niż kiedyś, bo jednak swoje się już widziało, doświadczyło i z byle kim znajomości nie będę rozwijał. No ale jednak z wiekiem znajomości tracą na znaczeniu zwłaszcza jak ktoś założy rodzinę, pochłonie go praca to wtedy nie ma często czasu na nowe. No i powiedzmy w wieku szkolnym dzieciaki sa bardziej do siebie podobne, mają zbliżony pogląd na świat i zainteresowania niż w dorosłości gdzie ludzie jednak idą różnymi drogami, charaktery, pozycje społeczne, pogląd na świat itp coraz bardziej się różnicują.

[Łapa]

Jeśli '91 to Twój wiek, to jesteśmy rówieśnikami i ja jak dotąd nie mam problemu ze zdobywaniem nowych znajomości...