ot

[AnissemSirch]

  Reynevan napisał(a):

  AnissemSirch napisał(a):

To podobnie zresztą jak Ty.

Ja przynajmniej nie jestem prymitywnym trollem.

 

A kim jesteś, patetycznym prowokatorem?

Niezawisłym krytykiem ludzkich wyznań i poglądów?

[Rosa26]

Czy moge prosic o usuniecie postow troli z watku "Jak pogłebiacie swoja wiare, relacje z Bogiem" i zrobienie czegos aby nie niszyli watku?

[capranera]

Witam Wszystkich serdecznie :) Ostatni mój post pisałam chyba około 2 lat temu, kiedy nie mogłam zajść w ciążę. W końcu się udało - dzięki metodzie in vitro (bardzo proszę o niezamieszczanie wpisów światopoglądowych, bo sama wiem, że metoda powstania życia w ten sposób jest wątpliwa moralnie, a jest już PO fakcie) mam wspaniałego syna, a córeczkę już urodziłam za młodu, kiedy jeszcze mogłam mieć dzieci normalnymi drogami.

 

Jako matka radzę sobie w miarę dobrze, na pewno baaaardzo je kocham, chociaż mam dużo wad, jak między innymi niecierpliwość do zabaw z dziećmi:)

Moim problemem jest OCD (zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne), na które choruję już chyba aktywnie z 3/4 mojego życia. Pierwszy atak miałam w wieku 12 lat, a teraz mam 30. Mam wspaniałą rodzinę, opiekuńczego męża, rodziców, teściową, mnóstwo wspaniałych ludzi mnie otacza.

 

Moje OCD objawia się raz na jakiś miesiąc dwa atakami natrętnych myśli, wyrzutów sumienia, kompulsyjnej potrzeby wyznawania "przewinień". Impuls pchający mnie do wykonywania kompulsji jest na tyle silny, że nie ma rady, żebym jej nie wykonała. Robię z siebie idiotę przed rodziną, przyjaciółmi , potem sobie obiecuję, że już nigdy, a jak wiecie, jest jak zawsze. Całe życie biorę leki, już nawet nie myślę o odstawianiu ich.

 

Mój problem wydaje mi się, że jest bez wyjścia. To znaczy, nie widzę żadnego rozwiązania, które byłoby dla mnie dobre, jestem w stanie dostrzec tylko mniej lub bardziej tragiczne rozwiązania.

 

Mam dwa zarodki po zabiegu in vitro, obydwa bardzo dobrej jakości, tak samo dobrej jakości jak zarodek, który przyjęłam i który jest moim synkiem.

Gdybym była osobą zdrową, nie miałabym wiekszych wątpliwości, czy transferować te zarodki. Kocham moje dzieci i wiem, że te dwa kolejne też bym pokochała tak samo i każdego dnia bardziej.

Jednak przy moim zaburzeniu, które atakuje falami (a wiadomo, że podczas ciąży dawki leków należy zmniejszyć, może być znaczne pogorszenie, po porodzie w grę wchodzi depresja poporodowa), wiem na 100%, że nie nadaję się na matkę w rodzinie wielodzietnej, nie wiem, czy podołałabym, a co, jeśli nagle mi do reszty odwali albo jakieś natręctwo już nigdy nie da mi spokoju?

 

Z drugiej strony absolutnie nie wyobrażam sobie podjęcia decyzji o oddaniu blastocyst do adopcji prenatalnej - to byłoby dla mnie po prostu nie do przejścia. Biorę też pod uwagę obciążenie genetyczne i strach, że dzieci kiedyś do mnie przyjdą i oskarżą o przekazanie im choroby, porzucenie ich itd. Nie, ta opcja jest całkowicie nie do przejścia.

 

O opcji zniszczenia zarodków nie myślę, bo to w ogóle już dla mnie za trudne.

 

Ciężkim faktem byłoby dla mnie też trzymanie zarodków w zamrażarce do końca naszych dni. Z resztą chyba jest jakaś ustawa teraz, że po kilkudziesięciu latach zarodki są z automatu przekazywane do adopcji - patrz opcja druga całkowicie nie do zaakceptowania. W ogóle, jak spojrzałabym w oczy moim dzieciom, wiedząc, że mają rodzeństwo w zamrażarce?

 

Żeby mieć wymarzone dziecko, postawiłam na szali moje przyszłe życie - nie wiem, jak to będzie dalej wyglądało. Gdybym była zdrowa, nie miałabym najmniejszych wątpliwości. Metoda in vitro jest na pewno metodą dla całkowicie zdrowych ludzi, którzy umieją stawić czoła takim dylematom i jakoś sobie to poukładają. Ja będę to do końca moich dni przeżuwać i miętolić,jak to jest w nerwicy natręctw.

 

Proszę o pomoc, opinie, jakieś pocieszenie, może ktoś jest w podobnej sytuacji?

[NN4V]

capranera, na czym konkretnie polega wspomniana "moralna wątpliwość" metody? Czy znane są źródła Twoich natręctw i lęków?

[capranera]

Dla mnie jest chyba jasne, na czym tam moralna wątpliwość polega, kiedy wszędzie naokoło o tym trąbią, cofają refundację i tak dalej. Nad tym bym chyba się nie chciała rozwodzić, bo chyba większość z nas wie, o co chodzi.

 

A jeśli chodzi o przyczyny moich natręctw, to niestety NIE WIEM, a pół życia starałam się do tego dojść podczas licznych terapii w różnych nurtach. Z tego co wiem, to szukanie przyczyn przy OCD nie ma jakiegoś większego sensu, tym bardziej, że OCD już nawet nie jest od jakiegoś czasu kwalifikowane do zaburzeń lękowych. Natręctwa pojawiły się po prostu u mnie w pewnym wieku pod wpływem sytuacji stresowej, bo miałam do tego jakąś predyspozycję.

[wiejskifilozof]

Moje zdanie takie,jak masz możliwość to rób in vito.Jak nie pozwala Ci wiara,nie rób.

[wiejskifilozof]

Jak się zakłada wątek,to trzeba się z tym liczyć.Że,będzie dyskusja i nie tylko będą Ci przyklaskiwać w Twych poglądach.

[capranera]

  detektywmonk napisał(a):

Moje zdanie takie,jak masz możliwość to rób in vito.Jak nie pozwala Ci wiara,nie rób.

 

Dzięki za zrozumienie wątku

[Rosa26]

Wygodny argument dla usprawiedliwiania swego chamskiego zachownaia. Nie trzeba otwierać dzioba jak się nie ma do powiedzenia nic w temacie wątku. Nie masz raczej pojęcia jak pogłębiać wiarę.

 

Ponawiam prośbę o usunięcie wpisów, które nie są zgodne z przeznaczeniem wątku.

[AnissemSirch]

Rosa wyluzuj pośladki, wszędzie tu tak spamują.

To jest jak plaga egipska.

[Rosa26]

No właśnie... jak się przyjmie to za normę, to nic dziwnego, że wszędzie to jest

[Kalebx3 Gorliwy]

Rosa26, trzeba unikać tych pajaców ich pajacowania w Wątku w którym nie mają nic do powiedzenia , ignorować ich, nie odpowiadać na zaczepki .

[cyklopka]

Rosa26, niestety na tym forum nie da się ciągnąć wątku wsparcia osób wierzących w leczeniu, bo od razu odzywają się ludzie, którzy muszą zakomunikować światu w co nie wierzą.

 

Dokładnie opisałam to tutaj: pytanie-do-admina-moderacji-t2116-6160.html

[Rosa26]

  Kalebx3 napisał(a):

Rosa26, trzeba unikać tych pajaców ich pajacowania w Wątku w którym nie mają nic do powiedzenia , ignorować ich, nie odpowiadać na zaczepki .

 

Staram się jak mogę

 

Dzięki Cyklopka poczytam

 

Jednak będę wdzięczna jak największy syf ktoś usunie.

[Kalebx3 Gorliwy]

  Cytat

Jednak będę wdzięczna jak największy syf ktoś usunie.

 

--- nie liczyłbym na to .

[wiejskifilozof]

Cyklopka,to nie obnoś się ze swą wiarą.

[Jurecki]

  Rosa26 napisał(a):

Czy moge prosic o usuniecie postow troli z watku "Jak pogłebiacie swoja wiare, relacje z Bogiem"

Puść za trolami psy gończe przecież je masz w podpisie

Edytowane 9 Kwietnia 2016 przez Gość

[wiejskifilozof]

Ale,zaraz tu będzie bałagan paru katolików będziw,próbować narzucać swych racji.I potem będą ateiści,syf będzie.

Ja osobiście za in vitro.

[AnissemSirch]

  JERZY62 napisał(a):

  Rosa26 napisał(a):

Czy moge prosic o usuniecie postow troli z watku

Puść za trolami psy gończe przecież je masz w podpisie

 

Albo rzuć na nich klątwę Ondyny.

[cyklopka]

  detektywmonk napisał(a):

Cyklopka,to nie obnoś się ze swą wiarą.

Że niby ja się obnoszę?!

Już od dawna nie wchodzę do wątków, w których nikt nikogo nie przekona, a już na pewno nie zakładam tematów o sobie, więc nie wiem, czemu się akurat mnie czepiłeś!

[wiejskifilozof]

A co ma przekonać,chcecie nawracać.Cyklopka jesteś tu,już lata i nie wiesz.Że każda akcja to reakcja.

[Rosa26]

  Kalebx3 napisał(a):

  Cytat

Jednak będę wdzięczna jak największy syf ktoś usunie.

 

--- nie liczyłbym na to .

 

Dlaczego?

[Rosa26]

  detektywmonk napisał(a):

A co ma przekonać,chcecie nawracać.Cyklopka jesteś tu,już lata i nie wiesz.Że każda akcja to reakcja.

 

No tak, bo tu ludzie żyją w zgodzie ze swoją naturą i nie sposób zapanować nad swoimi instynktami i nie wypowiadać się jak sięnie ma nic do powiedzenia w temacie, tylko kłapać od rzeczy dla zasady

[wiejskifilozof]

Natura to nie zawsze bycie katolikiem.

[Gość]

detektywmonk, autorka wątku jest już po in vitro

 

  Cytat

Gdybym była osobą zdrową, nie miałabym wiekszych wątpliwości, czy transferować te zarodki. Kocham moje dzieci i wiem, że te dwa kolejne też bym pokochała tak samo i każdego dnia bardziej.

Jednak przy moim zaburzeniu, które atakuje falami (a wiadomo, że podczas ciąży dawki leków należy zmniejszyć, może być znaczne pogorszenie, po porodzie w grę wchodzi depresja poporodowa), wiem na 100%, że nie nadaję się na matkę w rodzinie wielodzietnej, nie wiem, czy podołałabym, a co, jeśli nagle mi do reszty odwali albo jakieś natręctwo już nigdy nie da mi spokoju?

Myślę, że nerwica też dokłada swoje do Twoich wątpliwości i naturalnego lęku związanego z trudną sytuacją.

Jestem chora (mam OCD), a co jak sobie nie poradzę? Co jeśli mi się pogorszy? Co jeśli dostanę depresji poporodowej? Co jeśli mi odbije? - Widzisz to? To są pytania, po których na kilometr widać, że masz OCD. Tzn. część tych lęków jest naturalna, bo myślę że każda kobieta, która staje przed perspektywą posiadania któregoś już dziecka ma trochę obaw, ale nerwica powiększa te lęki.

 

Myślę, że po prostu musisz wybrać. Albo nic nie robisz z tą sytuacją i godzisz się na dalsze życie z tą świadomością, albo zdecydujesz się na transfer pozostałych zarodków. W każdym razie nie pozwól, żeby choroba wpływała w tak drastycznym stopniu na Twoje życie, bo to jest to na czym jej najbardziej zależy.

Terapia i leki Ci nie pomagają?