Moje problemy

[IceMan]

Wiaterku widzę że tworzysz na forum (rozproszoną nieco) księgę cytatów/złotych myśli. Mi się podoba

 

Widzę że Margaret jednak wróciłaś na forum, miło Cię widzieć

[Margaret]

Piotrek miło słyszeć

[Róża]

Ja tak tylko na chwilę zniknęłam,coby sie trochę rozerwać i oderwać od codzienności

kurde a ja się nieszczesliwie zakochałam...-o,świetnie,że się zakochałaś ,ale dlaczego nieszczęśliwie ,jeśli możesz uchylić rąbka tajemnicy?

[wiatr]

Margaret być może nie jest aż tak żle z tą miłością. Uśmiechnij się.Czas pokarze.Pozdrowienia dla wszystkich

[IceMan]

Margaret, na to trzeba czasu, żeby powiedzieć czy szczęśliwie czy nieszczęśliwie. Oczywiście rozumiem, że nieszczęśliwie = bez wzajemności... Ty wiesz co... Musisz walczyć o swoje...

[Margaret]

Rozmawiałam z nim wczoraj na gg, źle się czuje bo zaczęłam wkręcać, że niby pomyliłam numer...i normalnie uwielbiamy ten sam zespół...powiedziałam, że jestem z tej samej szkoły i może się kiedyś tam w tym wielkim korytarzu spotkamy, odpisał, że ma nadzieję, ale teraz już się nie odzywa....taka głupia sprawa. Ja teraz nie mogę nikogo kochać, mam problem ze soba a i tak uważam, że nie mam szans...

[wiatr]

Margaret niepotrzebnie się zadręczasz, najwyraźniej co piszesz TO MIŁOŚĆ , najprawdopodobniej problem

  Margaret napisał(a):

mam problem ze soba

On też ma.A to zdrowy odruch jak ktoś jest zakochany. miłość wszystko wybacza. Nie myśl o sobie że nie masz szans, On też na pewno myśli tak samo.

Jesteś osobą bardzo wrażliwą, co oznacza w 100% potrafisz kochać.Daj tej miłości trochę czasu.miłość jest najlepszą chorobą jaka człowieka może spotkać. No,no, amor zrobił swoje .Gdy coś lub ktoś będzie Cię zadręczał wpadaj na forum jak w dym Pa. Pozdrawiam. Szczęściara.Gółwka do góry i uśmiechnij się.

[natalia-czerwona]

oj, Margaret, wszyscy tu mamy większe czy mniejsze problemy za sobą. a pewnie znalazłaby się niejedna osoba, która jest w związku. kochać możemy wszyscy, choroba nie ma tu nic do rzeczy. a to, że się zakochałaś, to powiedziałabym, że nawet dobry objaw, bo to znak, że coś jeszcze czujesz, że deprecha nie zwładnęła Tobą do reszty.

ja jestem ze swoim chłopakiem półtora roku i na początku naszej znajomości też były podobne sytuacje. jak będziesz chciała, to kiedys Ci to opowiem. ale w każdym razie depresja zamiast zniszczyć naszą znajomość tylko ją umocniła. jeśli odopiednio "zabierzesz się" za tego faceta, to nie ma rady, będzie Twój

[Margaret]

Dziękuję wiaterku za te słowa, ale naprawdę nic z tego nie będzie. Zagadałam przed chwilą, zeby sie spytać o przychodnię bo nie wiem gdzie jest to tylko mnie pokierował a potem pozegnałam się bo nie wiem o czym rozmawiać, wiem głupio zrobiłam, ale on mnie nawet nie zna, może jedynie kojarzyć mnie z korytarza

[wiatr]

A może by tak dać się poznać w realu. Serduszko kochane będzie dobrze. Pamiętaj tylko o jednym. Jesteś bardzo wrażliwą osobą, posiadasz wiele wartości cennych i bez względu co by się nie wydarzyło zawsze to Ty będziesz najcenniejsza , wartościowa. Masz serce. Pozdrawiam Cie cieplutko jak tylko potrafię. Główka do góry uśmiechnij się Pa.

[IceMan]

  natalia-czerwona napisał(a):

a pewnie znalazłaby się niejedna osoba, która jest w związku

znam wiele takich osób na forum

 

Margaret - wiem to po sobie - najgorzej powiedzieć sobie że nic z tego nie będzie i zrezygnować. Czasem może coś być ale właśnie rezygnacja niszczy wszystko... Nie łam się tylko idź za głosem serca

[Margaret]

Gdyby istniał jakis eliksir, który po wypiciu zmieniłby moje życie nie wahałabym sie go użyć...nigdy nie czułam tak dziwnego uczcuia, była kiedyś bardzo zakochana, lecz nie czułam takiej wielkiej apatii i nienawiści do siebie. Dziekuję, że jesteście ze mną. Dzisiaj przyszła znajoma, znowu robiłam za psychologa, źle się czuję bo nie mam komu się wygadać...i znów nachodzi mnie ochota na ''noża'' Trzymajcie się.

[IceMan]

  Margaret napisał(a):

bo nie mam komu się wygadać

a my to co!?

 

Margaret, wydaje mi się że to nie jest dziwne uczucie, ale burza uczuć... Musisz zrozumieć, że nie masz o co się znienawidzieć, a ta druga osoba może pomóc Ci się o tym przekonać, trzeba tylko zrobić krok... wiem, że "uczył marcin marcina", ty wiesz o co chodzi , ale wiem też, że będąc bierny robię źle i ty nie rób tego samego. Pozdrawiam serdecznie.

[Margaret]

Wy jesteście kochani bo zawsze coś doradzicie i za to Wam bardzo dziękuję Buźka. Tylko ja nie chcę się nikomu narzucać, jestem w tej samej sytuacji co Ty Piotrusiu.

[Róża]

Margaret,a może twój tajemniczy wielbiciel też nie wie,albo nie ma śmiałości żeby rozkręcić tę znajomość?Myślę,że będzie dobrze

[IceMan]

Nie masz się czego obawiać Margaret tylko zrób ten krok :)

[ads_2006]

od ok. godziny przeglądam te forum i chciałabym ale boję się cokolwiek napisać ...bo po co ...przecież moje uczucia i problemy są tak mało ważne przecież nie będę ludziom głowy zawracać , może napiszę coś bez sensu...tak napewno moj tekst tu nie pasuje (tak jak ja do otaczającego mnie świata) napewno nikt i tak mi nie odpowie , zignoruje albo co gorsza "nawrzuca " że niepotrzebnie zawracam tu ludziom głowy.

Przeczytałam twój tekst i szczerze się roześmiałam, nie z ciebie czy twoich uczuć Boże broń.....tylko ucieszyłam się , że nie jestem sama na świecie i nie tylko ja jestem taka...inna(?)

[gina]

Witaj ads !! Dlaczego bez sensu??? Zawracaj głowę ile wlezie... nikt Ci nie nawrzuca, każdy problem jest ważny... To uczucie towarzyszy każdemu, podejrzewam, kiedy pisze pierwszego posta...ale to nie jest zwykłe forum...przekonasz się o tym na pewno...

[IceMan]

ads_2006 - nie jesteś tu sama, na pewno znajdziesz tu wiele wiele pomocnych dłoni (takich wirtualnych ), jakoś mam nadzieję że Cię wesprzemy i wyciągniemy wszyscy razem się wyciągniemy ponad nerwicę, a ją osobiście odeślemy do jakiejś odległej galaktyki . A poza tym pisz pisz i pisz, żebyśmy mogli Cię zrozumieć. Pozdrawiam serdecznie!

[Atkaa]

ja jestem na to żywym przykładem

  Piotrek napisał(a):

na pewno znajdziesz tu wiele wiele pomocnych dłoni

kiedy tu przyszłam pierwszy raz, to też mi się żyć nie chciało (nie będę o tym pisała, bo to takie smutne było i z perspektywy czasu - niepotrzebne uczucie) W pierwszym poście opisałam swoje odczucia a potem już jakoś poszło sama sobie się dziwię, że tak bardzo można otworzyć się przed nieznajomymi ludźmi. Teraz już znajomymi i oby jak najwięcej tych znajomości, bo z każdą nową osobą dostaję jeden promyk słońca...

[Margaret]

jutro psychiatra mama chce żebym zrezygnowała...sama już nie wiem...z jednej strony chcę iść, z drugiej nie...ale jestem dobrej myśli. Pozdrawiam serdecznie

[IceMan]

Wiesz co... w takich sprawach słuchaj siebie, a nie kogoś. Nie rezygnuj, jeśli wiesz, że może Ci to pomóc. Pozdrawiam!

[Agna]

"slepych zaułków wiecej niz na dzielnicy bloków, psów, cpunów czy prochów"

[Margaret]

Byłam, powiedziałam i stwierdzono, że mam zaburzenia depresyjno-lekowe. Wyszłam z garscią recept- Afobam, Xetanor i Cloranxen

[IceMan]

Aha, stwierdzili zaburzenia, wypisali recepty i papa?? To widać nie trafiłaś dobrze... Może jednak psychoterapeuta? Przecież chodzi przede wszystkim o wyleczenie psychiki, myśli, a leki to tylko wspomagacz, przejściowy