Moje podejrzenia - prosze o pomoc.

[kumpel]

Witam.

Na wstępie dziękuje za przeczytanie tego co napiszę.

Mam 21 lat, skonczylem liecum i pracuje jako informatyk. Moi rodzice rozwiedli sie gdy mialem 2-3 lata.

Od co najmniej 5 lat zmagam sie z silna depresja, wyobcowanie i utratą wszelkich kontaktów z innymi ludźmi poza kontaktami stricte "biznesowymi".

Powodem tego wyobcowania byla moja rodzina ktora wrecz zakazywala mi kontaktu ze znajomymi i ich wygorowane ambicje uczynienia ze mnie wizytówki rodziny. Ciagla presja szkolna ( nie bylem zlym uczniem ale nigdy nie mialem ambicji byc najlepszym, wolalem sie uczyc tego co mnie interesuje i na chwile obecna uwazam to za jedna z najlepszych decyzji), nieprzerwane wyzwiska zmuszanie do nauki i chore ambicje ktorych nigdy nie udalo mi sie spelnic zniszczyly moja pewność siebie. Od okolo 1,5 roku jest coraz gorzej - pojawily sie lęki, tiki, totalne wycofanie i uposledzenie uczuciowe - ludzi traktuje chlodno w kategoriach co oni moga dla mnie zrobic. Nie jestem z tego dumny ale tak to wygląda.

Doszly także moglbym powiedziec halucynacje widoczne katem oka - raz widze samochód a gdy popatrze sie w tamtym kierunku niczego nie ma, czasami ludzie oraz rozne przedmioty. Urojenia staly sie norma - wszedzie poszukuje ukrytego sensu kazdego smiechu lub zdania czesto analizujac to godzinami w domu.

Nie mam zadnych znajomych. Przy zyciu utrzymuje mnie w zasadzie jedynie moje hobby i praca ktora chyba jedynie daje pewna satysfakcje - swiat staje sie lepszy gdy mozesz go naprawić.

Mieszkam w malej miejscowosci - po raz ktorys chce sie przelamac zeby isc do psychiatry lecz jedynie prywatnie.

[tahela]

w takiej sytuacji powinieneś iść do psychiatry , dostać jakiegoś antydepresanta, próbować nawiązywać relacje z ludźmi, znaleźć kilku bliższych znajomych i jeśli masz prace odciąć się od toksycznej rodziny, może kontakty ograniczyć do jakiś obowiązkowych kontaktów obiadowych od czasu do czasu u mamy, która chyba poprzez ciebie swoje ambicje chciała własne ZREZALIZOWAĆ a ty nie miałeś ochoty tego spełniać i dobrze, terapia tez by ci nie zaszkodziła, która zmieni spojrzenie na wiele problemów i może pomoże Ci zakończyć analizowanie każdej wykonanej czynności ety raz

[Candy14]

Od co najmniej 5 lat zmagam sie z silna depresja,

Nie tak silna skoro pracujesz, funkcjonujesz. Zrodlo problemow jest w Twojej rodzine i zadne prochy tego nie zmienia, Czas na psychoterapie

[kumpel]

Dzięki za odpowiedź!

Problem faktycznie moze lezec w rodzinie.

Niestety wyprowadzka na razie nie wchodzi jeszcze w gre, finansowo nie dam sobie rady.

 

Mysle ,że jednak jest to depresja. Po za praca praktycznie jestem wrakiem czlowieka. Cieżko to wytłumaczyć ale kontakty miedzyludzkie przestaly calkowicie mnie interesować.

 

 

Tak przy okazji - czy spotkał się ktoś z szufladkowaniem ludzi ze wzgledu na skonczone studia? Bo tak moja rodzina sie zachowuje. Nie poszedlem na studia mimo ,że mam zamiar je zaczac kiedys. To jest kolejny "cios" w dobre imie rodziny...

[Candy14]

kumpel, na terapii nauczysz sie jak sobie radzic z rodzinka bez wyprowadzki. W tej chwili zzeraja Cie negatywne emocje z nimi zwiazane.

[Gość]

Nie tyle antydepresanty, co przeciwpsychotyczne leki. Wycofanie społeczne, urojenia...

[poczatkujaca]

zgadzam się z

uzytkownikiem.

Sama mam schizofrenie ale miałam nieco inne objawy. oczywiscie na poczatku diagnozowano u mnie depresje, ale poszłam do innej placówki i tam wkoncu otrzymałam pomoc - leki przeciwpsychotyczne olanzapine dokładnie.

idź do psychiatry, tylko nie prywatnie, najlepiej w jakiejs większej placówce zdrowia psychicznego.

pozdrawiam,

buźka;-)

[tahela]

kumpel,

hej moja rdzina ma tendencje to oceniania ludzi poprzez ukonczone szkoły i nie mowię o rodzicach tylko o całej rodzinie, wujkach ciociach itp. itd. po obu stronach od mamy i ojca, jeszcze kiedys moze ewentualnie wystarczała matura ,ale teraz od lat 90-tyh to studia ju kazdy powinien miec, jak sie niee ma głowy do porzadnej uczelni to chociaż na jakąś prywatną ,ale powinno sie skonczyć ,dla mnie tak do do konca nie jest

 

-- 01 lip 2012, 16:59 --

 

uzytkownik,

nie wmawiaj schizy chłopakowi na siłe , takie jazdy mozna i z nerwów dostać , z małej wartosci siebie itp. moze to tylkko newica jednak, lekarz na pewno by sie przydał

[Candy14]

uzytkownik,

nie wmawiaj schizy chłopakowi na siłe , takie jazdy mozna i z nerwów dostać , z małej wartosci siebie itp.

Po raz kolejny zgadzamm sie z tahela,

[mourn]

Hej, czuje się podobnie :) idź do lekarza, on będzie wiedział jakiej pomocy potrzebujesz :)

[*Monika*]

kumpel, Ponosisz konsekwencje błędów wychowawczych Twoich rodziców.

Psychoterapia i leki na początek.