"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[onawnecieplecie]

jako, że jestem tu nowa i dopiero odkrywam forum, chciałabym dowiedzieć się, cz zadomowiły się tu jakieś ludzie z Wrocławia.

 

Przedstawię się. Mam 26 lat i od kilku miesięcy cierpię na depresję = ciągłe lęki o przyszłość, którą spowodował przedłużający się stres (problemy z pracą, nerwowe stosunki z mamą, ambitny chłopak, który trochę pomaga ale i tak żyje w swoim świecie, powoli ma już chyba dosyć i kilka innych obaw - np brak większej rodziny, brak względnej psychicznej stabilizacji, który bardzo mi doskwiera) a teraz to potworne poczucie samotności, chociaż mam znajomych, którzy sprawiają wrażenie osób pomocnych, ja z kolei nie chcę ich zamęczać, bo wiem, że szybko może ich znudzić mój stan. Dodam, że przez cały okres wstecz byłam osobą pełną ambicji, przebojowości, zapału do nowych działań, uśmiechniętą, wręcz duszą towarzystwa, skończyłam studia. Wszystko wydawało mi się do ogarnięcia. Niedawno runęło to jak domek z kart... Z atrakcyjnej dziewczyny zrobiło się... dno. Leczę się u dobrego specjalisty, który przepisał mi leki - czuję się trochę lepiej, ale nie rozwiążą moich problemów - wiadomo. Raz jest lepiej, innym razem fatalnie. Zapisałam się również na psychoterapię - płatną, więc spotkań niewiele a trzeba oszczędzać. Od niedawna poszukuję pracy - na razie bezskutecznie, boję się też, że jak ją już znajdę, to znowu pojawi się jakiś "problem" i będę niezdolna do wyjścia do ludzi... Błędne koło... CIĄGLE SIĘ ZAMARTWIAM.

 

Czy na forum są jakieś walczące ze swoimi problemami osoby, które mieszkają we Wrocławiu i mają podobne problemy, jak ja? Człowiek w takim stanie myśli, że jest jedyną osobą ze swoimi demonami na świecie a reszta to sami szczęśliwcy... Chciałabym poznać kogoś, kto dodałby mi otuchy i pomógł popatrzeć na moje problemy z innej perspektywy, może i ja mogłabym posłużyć jakimś wsparciem. Grunt, to się nie zamykać przed światem, co ostatnio stanowi dla mnie duże wyzwanie...

 

Dajcie znać, co myślicie.

Ściskam serdecznie

[petter]

Jęczarnia, dobry temat. choć bardzo uwłaczający tak naprawdę. Ja chcę się zabić i mam problem bo nie potrafię tego zrobić z jednej strony a z drugiej strony zaczynam odczuwać bardzo duże zaufanie do terapii którą przechodzę ale która trwa 3 miesiące a następnie przerwa wynikająca z faktu że nie jestem jedyną osobą potrzebującą pomocy. I teraz muszę czekać na kolejną terapię, w sumie trzecią, i brak mi sił, nadziei, chociaż wiem że żeby w ogóle myśleć o życiu to muszę przebyć jeszcze przynajmniej kilka takich terapii. Odechciewa się wszystkiego, w szczególności że jestem sam, nie mam się komu zwierzyć, do kogo przytulić, banały ale za nie dał bym teraz wszystko...

[onawnecieplecie]

petter, trzymaj się - ponoć samobójstwo to trwałe rozwiązanie chwilowych problemów. Może się jakoś poukłada w końcu? Może potrzeba trochę więcej czasu - potraktuj doła jako złą pogodę, która prędzej, czy później musi minąć.

[ewelka91]

Myślę o tym, żeby opuścić ten świat.

Nigdy tak poważnie do tego nie podchodziłam

 

Pracy szukam już prawie rok, nawet nikt do mnie nie oddzwonił.

Nie ma sensu takie życie, przecież to chodzi o pieniądze prawda?? Jak będę mieć taką dziurę w CV to potem nic nie zostanie.

 

Nie ma sensu się tak męczyć, ani też nie chcę być utrzymanką nikogo.....

[amelia83]

ktos nam psy potraktował gazem, jednego psa starcilismy w ten sposób co za ludzie

[Gość]

amelia83, nie żyje?

[Gość]

amelia83, co sie stalo?

[Gość]

Mamy znajoma też wszystkie napotkane psiaki gazem psika. Nawet na moim podwórku, tuż przed progiem wyciągała gaz bo mój psiak stał i szczekał, żebym szybko go nie wyszła i zabrała to by psiknęła. Nie wiedziałam że w ten sposób można zabić Nastepnym razem jak użyje gazu na moim własnym podwórku to ją opierdolę, na drodze ok, ma prawo a moje psiaki nie mają prawa tam chodzić, ale na podwórku

[Gość]

Na psy są specjalne ultradźwiękowe odstraszacze, co to za pomysł żeby w psa gazem psikać?

[amelia83]

przedwczoraj psy zaatakowały faceta ale on był na naszej posesji i jeden pies złapał za noge drugi za reke i myślimy, że moze to ten facet zyja wykąpalismy je i zadzwonililsmy do weterynarza

[libertynka]

ewelka91, nie warto, trzeba żyć, bo nigdy nie wiadomo co będzie jutro czy za tydzień

[( Dean )^2]

Ide na dno.

[amelia83]

( Dean )^2, co sie dzieje ?

[Gość]

Ja pitole. Muszę się wyżalić

Tak się dziś ciulowo czuję, że mnie szlag trafia. Wszystko mnie wkurza, jestem rozdrażniona, źle mi a jednocześnie mnie nosi. Już czuję tą aurę, na 100% to się rozkręci, tylko nie potrafię określić w którą stronę. Nie ogarniam tego, nie chcę. Słabo kojarzę, myśli mi przeskakują. Masakra chcę mieć 10 lat i iść się poskarżyć rodzicom, że źle się czuję. Chce mi się płakać a nie mogę, chcę żeby mi się myśli wyłączyły.

[Gość]

anna.anakaia,

Przejdzie Anno, poboli i przejdzie. Dopadło Cię niestety i cóż, trzeba pocierpieć czas jakiś, a potem znowu będzie lepiej. Szukaj wsparcia wiesz w kim, od tego między innymi go masz, nie ma co myśleć o cofaniu się do dzieciństwa. Szkoda w sumie, że popłakać nie możesz. Czasami podczas spadów formy psychicznej, dobrze jest trochę popłakać, bo razem z łzami wypływają z nas te nieprzyjemne uczucia, lęki i nagromadzony smutek. Też mam tak, że czasami bym chciał z żalu nad sobą sobie uronić parę łez, mimo że nie wypada (niby), ale rzadko to się dzieje tak naprawdę. Muszę się naprawdę fatalnie czuć i być po alkoholu, bo inaczej nie ma szans na to. Organizm chyba mam już przyzwyczajony do życia w ciągłym , obniżonym nastroju więc ciężko mi przekroczyć tą granicę przy, której tracimy kontrolę na złymi emocjami.

[Gość]

Życie jest do kitu. Stwierdzam fakt bo nie mam doła.

[trust_me]

bardzo się boję nadchodzących dni i nie umiem sobie z tym poradzić :(

[jat1001]

Czy ktokolwiek z Was ma wrażenie, że wszyscy dookoła są lepsi, bogacą się, biorą śłuby oraz mają dzieci?? Ja się tak właśnie czuję i strasznie mi z tym źle.

[Gość SmutnaTęcza]

Dlaczego wszyscy inni od razu wymyślili sobie fajne i ciekawe tematy licencjatów, wiedzą o czym chcą pisać i jak się do tego zabrać? Mój wydaje mi się przy nich tak denny i beznadziejny, cały czas stoję w miejscu...

[zmęczona_wszystkim]

Czy ktokolwiek z Was ma wrażenie, że wszyscy dookoła są lepsi, bogacą się, biorą śłuby oraz mają dzieci?? Ja się tak właśnie czuję i strasznie mi z tym źle.

 

To nie wrażenie, to fakt, bo tak się właśnie dzieje. Im mniej sobie radzę, tym bardziej zauważam, ze inni sobie radzą, bo moje braki zostają podkreślone i uwypuklone. to tak jakby ktoś gruby wmieszał się między modelki: w samotności moze by i jakoś uszedł, ale w otoczeniu ładnych i szczupłych osób, jego nieatrakcyjność zostanie podkreslona. i tak samo z bogactwem, układaniem sobie życia osobistego. To ostatnie widac zwłaszcza wtedy, kiedy np. musisz iść na jakieś wesele w rodzinie albo imprezę, a nie masz osoby towarzyszącej, a wszyscy inni przychodza z kimś, itp., itd.

[Arhol]

Czy ktokolwiek z Was ma wrażenie, że wszyscy dookoła są lepsi, bogacą się, biorą śłuby oraz mają dzieci?? Ja się tak właśnie czuję i strasznie mi z tym źle.

 

To nie wrażenie, to fakt, bo tak się właśnie dzieje. Im mniej sobie radzę, tym bardziej zauważam, ze inni sobie radzą, bo moje braki zostają podkreślone i uwypuklone. to tak jakby ktoś gruby wmieszał się między modelki: w samotności moze by i jakoś uszedł, ale w otoczeniu ładnych i szczupłych osób, jego nieatrakcyjność zostanie podkreslona. i tak samo z bogactwem, układaniem sobie życia osobistego. To ostatnie widac zwłaszcza wtedy, kiedy np. musisz iść na jakieś wesele w rodzinie albo imprezę, a nie masz osoby towarzyszącej, a wszyscy inni przychodza z kimś, itp., itd.

+1 ! i 24000 post w temacie mój

[deader]

Czy ktokolwiek z Was ma wrażenie, że wszyscy dookoła są lepsi, bogacą się, biorą śłuby oraz mają dzieci?? Ja się tak właśnie czuję i strasznie mi z tym źle.

 

To nie wrażenie, to fakt, bo tak się właśnie dzieje. Im mniej sobie radzę, tym bardziej zauważam, ze inni sobie radzą, bo moje braki zostają podkreślone i uwypuklone. to tak jakby ktoś gruby wmieszał się między modelki: w samotności moze by i jakoś uszedł, ale w otoczeniu ładnych i szczupłych osób, jego nieatrakcyjność zostanie podkreslona. i tak samo z bogactwem, układaniem sobie życia osobistego. To ostatnie widac zwłaszcza wtedy, kiedy np. musisz iść na jakieś wesele w rodzinie albo imprezę, a nie masz osoby towarzyszącej, a wszyscy inni przychodza z kimś, itp., itd.

Hehe znam to ale przez lata wypracowałem sobie mechanizm obronny: od wesel się wykręcam, na imprezach rodzinnych pojawiam się na godzinę po czym ściemniam że mam dużo pracy i musiałem wziąć fuchę do domu, znajomych którzy "mają lepiej" skreślam z listy znajomych - i jakoś się to kręci Staram się dostrzegać też pozytywy takich akcji: ja nie mam problemu z wrzeszczącymi po nocy dziećmi, ja nie mam problemu z wyjściem z domu na wódkę o 2 w nocy bo mi żona zabroni, ja nie mam problemu z zaciąganiem kredytu na wyprawienie wesela bo nie mam z kim się żenić Dla mnie największym bólem było to że każdy dookoła miał bezproblemowy dostęp do seksu, ale na szczęście SSRI sprawiło że wystarcza mi zwalenie konia raz na tydzień (sorry za dosadność )

[zmęczona_wszystkim]

Hehe znam to ale przez lata wypracowałem sobie mechanizm obronny: od wesel się wykręcam, na imprezach rodzinnych pojawiam się na godzinę po czym ściemniam że mam dużo pracy i musiałem wziąć fuchę do domu, znajomych którzy "mają lepiej" skreślam z listy znajomych - i jakoś się to kręci Staram się dostrzegać też pozytywy takich akcji: ja nie mam problemu z wrzeszczącymi po nocy dziećmi, ja nie mam problemu z wyjściem z domu na wódkę o 2 w nocy bo mi żona zabroni, ja nie mam problemu z zaciąganiem kredytu na wyprawienie wesela bo nie mam z kim się żenić Dla mnie największym bólem było to że każdy dookoła miał bezproblemowy dostęp do seksu, ale na szczęście SSRI sprawiło że wystarcza mi zwalenie konia raz na tydzień (sorry za dosadność )

 

U mnie tych pozytywów trochę mniej. Argument o wrzeszczących dzieciach też znajduje u mnie zastosowanie, dodatkowo tłumaczę sobie jeszcze, że nie stać by mnie nawet było na utrzymanie dzieci. Zasadniczo nie mialabym problemu, zeby gdzieś wyjść, ale tu już mnie ogranicza brak znajomych, brak pieniędzy, a raczej ich zagospodarowanie na inne, niezbędne rzeczy, plus kilka innych upierdliwych rzeczy. Kredytu nawet by mi nikt nie udzielił Sam seks mi nie wystarczy, bardziej chodziłoby mi o uczucia, a w tym przypadku nie można znaleźć substytutu. Więc tak czy siak, więcej tych minusów i plusów ujemnych. Pewnie jako zdrowa singielka, z poukładanymi myślami i sprawami finansowo-zawodowymi lepiej bym sobie radziła i jakoś cieszyła się życiem.

[deader]

zmęczona_wszystkim, tak żeby było jasne - mi seks "pustacki" też nie odpowiada, to był skrót myślowy, chodziło mi o to że wszyscy dookoła bez problemu znajdują sobie kogoś (a to się nierozerwalnie łączy z seksem) a ja choćbym się skręcał i wykręcał jakoś ni chu-chu nie mogę Z wyjściami też nie jest do końca tak różowo bo co prawda o 2 w nocy mógłbym wyjść bez gdaczącej żony, ale... o tej porze to ja się staram zasnąć a nie myślę o wychodzeniu na wódkę Plus mógłbym na nią najpewniej wyjść samemu, bo znajomi pożenieni i ich żony nie puszczają - więc w gruncie rzeczy po cholerę wychodzić skoro mógłbym się napić komfortowo we własnym fotelu No ale to jest właśnie "pozytywne myślenie" - co z tego że nie mam na to ochoty, ważne że jakbym chciał to bym mógł Kredytu z moją lewą umową o pracę na najniższą krajową też nie sądzę żeby mi chętnie udzielali, generalnie - nie jest różowo, ale staram się nie patrzeć tak aby było wszędzie czarno

[Gość SmutnaTęcza]

deader