Witam

[GG7]

Napisze coś po "krótce" o sobie.

Lat 34 , od ok. końca studiów ( 4 rok ) tj. jakoś 2002 dopadła mnie po raz 1 - jak "grom z jasnego nieba" maniakalna deprecha.

Tzn. siedząc w ławce , zacząłem tracić nagle- poczucie realizmu i natychmiast wyszedłem z zajęć - bo chyba bym "zwariował" , nie mogłem usiedzieć ani sekundy dłużej

Nie spałem kilka dobrych nocy po czym postanowiłem pojechać do "ponoć" dobrego psychiatry. Wizyt kilka - początkowo Xanax , Tranxene ( może jakąś literówkę w nazwie zrobiłem , ale to mało istotne ) - reakcja praktycznie 0. Prawie rok "bytowałem" jak roślinka izolując się praktycznie ciągle od jakichkolwiek kontaktów , naprawdę na siłę ! z lekami typu Lorazepam ( w dawce ok. 5 do 15 mg/dobę ) skończyłem studia ( PŚ ) - jak to zrobiłem -sam temu nawet się dziwię .

 

Trudno mi samemu sobie postawić diagnozę , ale przypadkowo trafiłem na to forum , ( może i dobrze ) i mam chyba qr.. chorobę jakąstam 2biegunową ....

 

Często , prawie non stop o czymś qr.. myśle , nie mogę się wyluzować , żyć normalnie ( zdarza się to naprawdę rzadko bym był jako tako normalny ) , czego rodzice jednak - jak widzę- nie potrafią zrozumieć ( Na tym forum kilka lub więcej osób napewno wie czym to "pachnie" ), sądzą , że to moje lenistwo etc.

Mam często myśli samobójcze ( mam nadzieję , że jakoś jeszcze to opanuję , chociaż pewien niestety tego nie jestem ).

Jako tako działa na mnie tylko Lorazepam - który jednak ma spore skutki uboczne ( tak mi się wydaje ).

Budzę się czasem w nocy cały mokry , w bezdechu itp . wpadam czasem w totalną paranoję ( odrealnienie/ruchy niezbyt-kontrolowane , bezdech= wariactwo chyba ) - jeżeli byłbym w innym miejscu - w tym momencie- jestem w 99,9% przekonany , że np. skoczyłbym w przepaść/z mostu itp.

Kur.. wszystko dałbym , by stać się w miarę normalnie funkcjonującym gościem.

Więcej nie rozpisuję , ale podejrzewam , że na forum są osoby z podobnymi "masakrycznymi' przeżyciami.

 

Leczę się u psychiatry ( któregoś z kolei ) , ale on chyba nie widzi stopnia komplikacji mojej osobowości/choroby

Pracuję dorywczo -sam z rana w miarę ( jak dojde do siebie jako tako max kilka godzin , często to robię pod wpływem alkoholu, gdyż inaczej poprostu popadam w odrealnienie , jakieś natręctwa ). Alkohol porównuje trochę do lorazepam-u ( Lorafen ) Ale qr.. po lora ( nie bardzo dam rady cokolwiek robić - słabo już on na mnie działa ). Jedynie po alkoholu potrafię- jako tako -funkcjonować w społeczeństwie ( choć noc-najczęściej bezsenna - jak dziś i 2 dzień jest koszmarny ) i potrafię coś zrobić.

 

Coraz silniej myślę o "The End Me Story" , leń/pijak z punktu widzenia rodziców , obecnie samotny , przez siłę umówiłem się z 1 dziewczyna na sylwestra, mam iskrę nadzieji , że w tym dniu będę- w jakimś w miarę normalnym stanie. ( Bo jak mnie znów akurat wtedy jakieś "maniactwo" złapie ) to się chyba "walnę" z mostu w asfalt. Mam już upatrzony odpowiedni.

 

Na forum jakoś przypadkowo trafiłem akurat teraz. Byc może mam szanse na dostanie pracy , ale ja to wiem , że ja nie potrafię normalnie funkcjonować , mogę być nawet ( czasem-sporadycznie ) zagrożeniem. Mam iskierkę nadzieji , że cokolwiek zainponuję tej zaproszonej dziewczynie i w jakikolwiek - w miarę - normalny sposób uda mi się przeżyć te ciężkie chwile.

 

Z lekarzem ustaliłem , że postaram się iść na terapię grupową ( ale qr.. chyba bym tam musiał najlepiej jechać najeb...- wtedy by mnie wywalili za normalność ).

Trafiłem też tu m. in. przez google i art o "Afobazol" , może to jakaś szansa na większą ( częstszą ) dawkę normalności ?

 

Jestem nadwrażliwy , miewam zaniki pamięci, choć generalnie umysł ścisły , widzę , że poprostu mój mózg już pracuje na bardzo "skręconych obrotach" , potrafię się tak spiąć , że osoba -na mnie patrząca =nie wytrzyma mojego spojrzenia- i widzi , że poprostu ( czasem ) jestem nienormalny ( a ja to potrafię wyczuć ).

 

Kurde , może trochę namotałem za dużo i zbyt ogólnie , ale mam na wstępie pytanie > Jak to jest z terapiami grupowymi ? . Jest to czegokolwiek warte ? ( Musze się chyba zmusić w jakiś sposób by tam jechać ). Zmuszam się na siłę do jakiegokolwiek w miarę funkcjonowania w rzeczywistości ( był jak pisałem rok , że sie praktycznie ponad rok bałem nawet telefonu/ wyjść z domu / światło mnie wkurzało itd ). Ponadto mam non stop podwójne , nawet potrójne widzenie w szybie/lustrze ? czy to po uzależnieniu lorazepanem ? Mam nadzieję , że jeszcze się jakoś wezmę w garść by przywrócic jakiś rąbek normalnego funkcjonowania.

Najgorsze jest to , że nie wiem co ja zrobię jak mnie do pracy wezwą ( inni tego nie widzą/czują co ja ( czasem przez chwilę potrafię być w miarę-realie normalny - w/g mnie ). Pętla się zaciska , gdyż jestem na tyle świadom , tego , że qr.. jestem poprostu chodzącym jakby głupkiem ( często ) i nie dam rady normalnie pracowac , lekarz twierdzi , że powoli odstawimy lek i będzie dobrze ... a ja chyba odstawię wszystko jak tak dalej pójdzie

 

Pozdrawiam i życzę wszystkim przede wszystkim zdrowia !

-bo reszta to dodatek i mają-c ten skarb ( zdrowie ) można "góry" przenosić . Ambitne plany itd. miałem mając 17 lat , potrafiłem mieć nawet sny konstruktorskie , tworzenie samoochodów jakich nawet nie ma na obecną chwile itp ( zlożyć z 10 letni motocykl którego części gość mi przyniósł porozkładane w worku ( silnik w totalnych cześciach )- motor jeździł a złożyłem go nigdy w zyciu nie widząc go wcześniej na oczy ) znałem swoja godność , byłem poważany/błyskotliwy , w miarę wysportowany - normalny . Teraz czuję się ciężarem dla rodziców , którzy też -nie są coraz młodsi ... już mnie to doprowadza do krawędzi

 

Musze wypić z 2 piwka i zrobić cokolwiek , bo żyć też za coś trzeba , a z rana - po pifku -jeszcze przez max. parę godzin ( 1 -3 ) jakoś takoś wytrzymuję , nawet ciężką pracę na mrozie.

[Dr.Zeiss]

Hej

[Tornado]

Witaj na forum

Również życzę zdrowia - ile by go nie życzyć, zawsze go potrzeba