Tornado

Mam ochotę na odpoczynek. Od zdenerwowania, przejęcia, napięcia - choć na chwilę...

Może nie dziś, ale wczoraj - to, że w końcu zrobiłam ten krok, którego tak się obawiałam - złożyłam pozew. A w dodatku przyznałam się do czegoś przed terapeutą...

Na życie daleko od niego.

Szybka akcja z poprawą pozwu - w krótkim czasie udało się skonsultować z prawnikiem, wprowadzić zmiany i otrzymać potwierdzenie poprawności merytorycznej pozwu od polonisty. W porównaniu z wcześniejszymi problemami z pisaniem pozwu - poprostu bomba!

A ja mam ochotę na jakiś pozytyw... Same negatywy doprowadzają mnie do niewysłowionej frustracji. Potrzebuję choć małego elementu pozytywnego... coś miłego, prawdziwego, co dodałoby sił... Umiem się cieszyć z rzeczy małych, ale tak przytłoczona negatywami nie potrafię ich dostrzec...

Mam ochotę się wreszcie skupić na nauce. i na to by na tej ochocie się nie skończyło....

Może nie swoistą radość, ale za to śmiech do rozpuku. Filmik na YouToube http://www.youtube.com/watch?v=cs7-hGxCCOA

Słucham? Od razu z góry zakładasz jak będzie, nastawiasz się - może to spowodować nawet wywołanie wilka z lasu! Ja osobiście zawsze się oglądam za albo długimi włosami albo głowami łysymi. Owszem, nie każdemu to pasuje i nie każdy potrafi żyć ze swoją fryzurą - szczególnie mnie odrzucają długie zaniedbane kłaki u wielu facetów, ale kiedy ktoś lubi swój fryz lub łysinkę i nawet potrafi czasem zaskoczyć żartem na ten temat - jest ten ktoś o wiele atrakcyjniejszy niż dziesiątki panów o standardowym wyglądzie. Podejrzewam, że to nie tylko moje odczucie. A mój kuzyn, który zaczął łysieć też w wieku 20 lat, znalazł sobie na stałe dziewczynę właśnie dopiero gdy zaakceptował swoje zakole i zaczął z nim żyć za pan brat.

Q** mać ja p*** Przepraszam musiałam. To taki mój jęk....

Na destrukcję. Czegokolwiek. Tak by się wyżyć.

Pamiętaj o kremach przeciw słonecznych i schodzeniu w odrobinę cienia co jakiś czas - wtedy słońce aż tak ci kuku nie zrobi... Tak cztam Was dziewczyny, że nie macie faceta... Kiedyś też tak płakałam - a teraz kombinuję, jak się od niego uwolnić... Co nagle to po diable jak to mówią Czasami lepiej dłużej poczekać, by nie wpaść z deszczu pod rynnę - czemu ja wtedy o tym nie pomyślałam? -- Wt maja 31, 2011 2:41 pm -- Witaj w klubie...

Coś mi dzisiaj się udało? Dla czytelników - proponuję książkę autorstwa Sue - "Żyd wieczny tułacz" - trzyma w niepewności co dalej do samego końca.

Ech dominika92, dominika92, Przecież znasz już te stany - wiesz, że przejdą - poradziłaś sobie z nimi nie raz - dasz i tym razem radę. Kiedy przestaniesz się aż tak nimi przejmować i uwierzysz, że potrafisz sobie radzić w dłuższym okresie czasu z takimi problemami - przestaną one mieć takie znaczenie, aż przyjdzie kiedyś ten wytęskniony dzień, że to, co teraz Cię niszczy, stanie się pestką... coma, cieszę się, że masz siły, by innych podtrzymywać na duchu. Rzadko tu zaglądam i ostatnim razem trafiłam na niezbyt fajne posty - miło widzieć, że sobie poradziłaś - tak trzymać :) Co do mojego pojęczenia w jęczarni - ubolewam cały czas nad tym, że życie musi być aż tak brutalne. To będzie chyba najgorszy rok w moim życiu

mind, Też uwielbiam układać puzzle :) Mam ochotę, by było rok później - już teraz... Tyle spraw byłoby już pozałatwianych, byłoby za mną tyle nieprzyjemności...

Kontakt z Urzędem Stanu Cywilnego w Dobiegniewie - bez konieczności angażowania stron trzecich i bez konieczności stawiania się osobiście załatwić mogę potrzebne do sprawy alimentacyjnej dokumenty.