Syndrom DDA

Czy u kogoś z Was wszelakie objawy nerwicowe wiążą się z wychowaniem w rodzinie alkoholowej? Macie typowe syndromy DDA?

Czy próbowaliście terapii w tym kierunku, czytaliście na ten temat?

Znam temat bardzo dobrze i zastanawiam się czy Wam tez udało się trafić na ten trop i w tym kierunku leczyć swoją duszę?

Nigdy nie jest za póżno na szczęsliwe dzieciństwo...

Oj przepraszam za błąd, nie myśle dzisiaj

Dzięki marmarc za poprawienie

Ale tak gdzieś to widziałem na forum, może ktoś pamięta?

POzdrawiam

Ale tu chodzi o syndrom "dorosłego dziecka alkoholika" nie o derealizm czy depersonalizację"

(proszę mnie poprawić jeśli się mylę).

Witaj! ja jestem DDA i myślę, że to ma ogromny wpływ na to, że teraz cierpię na nerwicę. To co sie działo w dziecinstwie, te wszystkie złe emocje dopiero wychodza ze mnie, ale zdwojoną siłą. Zaczęłam własnie terapię i mam nadzieję, że będzie dobrze!

:)

witam.Ja tez jestem DDA.Ma to związek bo duż o tym czytalam.Tak samo i uwarunkowania genetyczne.Moja mama cirpiala na nerwice lękową.

Cze Minhoi, chodziłem na terapię grupową DDA, ale to była strata czasu. Zgadzam się co do relacji objawów i wychowania, ale w leczeniu chyba nie ma już tak do końca tej prawidłowości. Przynajmniej w moim przypadku, tak długo jak się leczyłem na "ojca" właściwie nie robiłem postępów co do wyleczenia.

Nigdy nie jest za póżno na szczęsliwe dzieciństwo...

Jak?

Ja posiadam syndrom DDA. Od psychiatry się dowiedziałam że ma on ogromny wpływ na moją nerwicę. Chodzę na terapię grupową DDA od 2 miesięcy i jestem z niej zadowolona.

Ja tez jestem DDA. W zasadzie kazdy psycholog mi powtarzal ze moja nerwica jest wynikiem dziecinstwa jakie mialam... Najgorsze, ze w domu juz dawno nie mieszkam a wciaz mam nerwice, z wiekiem nawet jakby gorsza

Mam taka uwagę, że można mieć objawy zgodne z syndromem DDA, choć w domu nikt nie pił alkoholu poza szampanem na sylwestra

Ja byłam żoną alkoholika i pomimo terapii, która w swoim czasie mi wiele pomogła to od wczoraj wszystko wróciło z podwójną siłą A byłam pewna, że po tym małżeństwie to mi tylko uraz do alkoholu pozostał....

Może się tak zdarzyć, że trafimy na kiepskiego psychoterautę i wówczas nie idziemy do przodu a wręcz wszystkiego nam sie odechciewa...

Ja mam pozytywne wrażenia z terapii DDA, pod kątem mojej osobistej zmiany. Pewnie dlatego, że zrobiłam kawał dobrej roboty.... :)

Nigdy nie jest za późno na szczesliwe dzieciństwo... to że jestesmy dorośli nie oznacza, że nie możemy czyć się beztrosko i cieszyć się z prostych rzeczy jak dzieci..... jak szczęsliwe dzieci...

[ Dodano: Pią Lut 24, 2006 4:13 pm ]

"Mam taka uwagę, że można mieć objawy zgodne z syndromem DDA, choć w domu nikt nie pił alkoholu poza szampanem na sylwestra" - zgoda, ale równiez mozna mieć takie same objawy na wiele róznych chorób i przypadłości...

A może byc tak, że rodzice zyją z dysfunkcjami i tak wychowują swoje dzieci... nie musi mieć miejsca fizycznie picie...

Dlatego można znaleźć "swoje" cechy i próbowac iść w tym kierunku, to przeciez jedna z dróg...

Ja jestem dopiero na początku terapii i cieszę się, że zdobyłam się na to. Wierze w to , że pomoże mi ona przetrawić przeszłość, aby pewnym krokiem wejść w przyszłość, która mam nadzieję nie będzie już szarą rzeczywistością!

Może się tak zdarzyć, że trafimy na kiepskiego psychoterautę i wówczas nie idziemy do przodu a wręcz wszystkiego nam sie odechciewa...

 

 

 

[ Dodano: Pią Lut 24, 2006 4:13 pm ]

"Mam taka uwagę, że można mieć objawy zgodne z syndromem DDA, choć w domu nikt nie pił alkoholu poza szampanem na sylwestra" - zgoda, ale równiez mozna mieć takie same objawy na wiele róznych chorób i przypadłości...

 

A może byc tak, że rodzice zyją z dysfunkcjami i tak wychowują swoje dzieci... nie musi mieć miejsca fizycznie picie...

 

A czy można DDA "odziedziczyć" po dziadku (którego się nawet nie widziało)?

A czy można DDA "odziedziczyć" po dziadku (którego się nawet nie widziało)?

Trudne pytanie. Z moich obserwacji i tego co wynoszę ze spotkań wynika że syndrom DDA nabywają osoby, których rodzice lub rodzic piją przez dłuższy czas - poprzez życie z tą osobą lub przebywanie z nią przez dłuższy czas. Jest to tzw. "patrzenie na alkoholizm rodzica".

Syndromu DDA sie nie dziedziczy. Jest to spowodowane przebywaniem z uzależnionym rodzicem, opiekunem itp. A jeżeli dziadek wychowywał sie w rodzinie alkoholowej to pewnie miał syndrom DDA.

Czy ktos z was wie czy kiedykolwiek mozna sie uwolnic od tego syndromu, czy szokujace przezycia w dziecinstwie mozna w jakis sposob wymazac zupalnie z pamieci?

[ Dodano: Pon Lut 27, 2006 1:51 pm ]

Czy ktokolwiek wie i moze mi doradzic co zrobic zeby sie pozbyc tego syndromu,czy szokujace przezycia z dziecinstwa mozna calkowicie usunac z pamieci?

Czy ktos z was wie czy kiedykolwiek mozna sie uwolnic od tego syndromu, czy szokujace przezycia w dziecinstwie mozna w jakis sposob wymazac zupalnie z pamieci?

Myślę że nie da się ich całkowicie usunąć z pamięci, jednak bardzo dużą pomoc może przynieść terapia grupowa DDA. Chodzę na nią od 2 miesięcy, wiem że czeka mnie dużo pracy w tym kierunku ale jestem bardzo zadowolona ze spotkań.

Może do końca nie da sie wszystkiego zapomnieć, ale terapia jest po to, aby te wspomnienia i przeżycia z przeszłości nie miały już takiej siły. Podczas terapii "trawimy" tamte złe przezycia i emocje, aby przeżywać teraźniejszość i przyszłość w normalny, niespiętnowany sposób! Przeszłości nie da sie wymazac z pamięci, trzeba zaleczyć tamte rany, aby to co było kiedys nie miało juz wpływu na nasze dalsze życie!

Nie wspomnialam,ze jakies 12 lat temu bylam na 3 miesiecznej terapii myslalam ,ze rany sa zaleczone a teraz wspomnienia wracaja i to moze byc miedzyinnymi powodem mojego stanu obecnego. albo odwrotnie moj stan powoduje koszmarne wspomnienia?,.Juz sama nie wiem,w marcu mam 1 wizyte u psychologa ,jest tyle spraw,ze nie wiem od czego zaczac.Czy od biezacych,czy od przeszlosci,moze trafie na FACHOWCA?.Zyczcie mi szczescia i dziekuje

Oczywiście życzę Tobie szczęścia i szybkiego powrotu do zdrowia.

Myślę że ta 3 miesięczna terapia na której byłaś to stanowczo za krótko aby wyleczyć rany i złe wspomnienia z dzieciństwa, dlatego teraz wszystko wróciło.

Syndromu DDA sie nie dziedziczy. Jest to spowodowane przebywaniem z uzależnionym rodzicem, opiekunem itp. A jeżeli dziadek wychowywał sie w rodzinie alkoholowej to pewnie miał syndrom DDA.

ale mi chodziło o to, czy niepijący rodzic z DDA może wychować swoje dzieci tak, że będą miały ten syndrom? W tym sensie rozważałem możliwość "odziedziczenia DDA po dziadku", wskazując na alkoholizm dziadka jako na źródło problemów jeszcze w drugim pokoleniu.

Naturalnie, że DDA nie dziedziczy się genetycznie. (choć może można o jakiś skłonnościach uwarunkowanych genetycznie mówić?)

Aha, rozumiem. Wiesz, ja myslę, że rodzic, który ma syndrom DDA może wychować swoje dzieci w taki sposób w jaki on był wychowany, tzn. schematy jakie funkcjonowały u niego w domu mogą być przeniesione do rodziny, którą stworzył. Ale to nie jest reguła. Nie każdy, kto wychowywał sie w rodzinie alkoholowej posiada cechy DDA, lub nie jest tego świadomy, lub te cechy nie przeszkadzaja mu w zyciu. Jest jeszcze taka sprawa, że nie tylko ludzie z rodzin nadużywajacych alkoholu są Dorosłymi Dziecmi, bardzo często osoby z "normalych" rodzin mają syndrom DD.

A ja mam pytanie. Czy ten syndrom DDA ma jakieś charakterystyczne objawy, czy u każdej osoby różnie się to objawia... Mój ojciec jest alkoholikiem, przez niego miałem zmarnowane całe dzieciństwo, w pewnym momencie coś we mnie pękło i zacząłem mieć problemy emocjonalne... Stało się to już po jego wyprowadzce kiedy całe napiecie opadło, więc nie wiązałem tego zbytnio z moimi problemami. Mój psychiatra wie o moim trudnym dzieciństwie a nie wspominał mi o czymś takim jak DDA.

U mnie nerwica jest w dużym stopniu związana z tym, że pochodzę z rodziny alkoholików. Propozycję na przyłączenie się do grupy DDA i uczestnictwa w terapii grupowej dostałam, kiedy miałam ciężką nerwicę. Na spotkania chodzę dopiero od miesiąca (3 godziny, jeden raz w tygodniu). Ale z tego co pamiętam Towdy to jeszcze nie masz ukończonych osiemnastu lat, a to jest jeden z wymogów by należeć do grupy DDA. Dlatego twójlekarz mógł cię o niej nie poinformować.

tak, kończę osiemnaście w połowie kwietnia... czyli już niedługo będę się mógł porozglądać za czymś takim :)