nerwica deprywacyjna - niedojrzałość emocjonalna

http://psychika.net/2009/12/jak-niezaspokojenie-emocjonalne-w.html

Cały artykuł tyczy się mojej osoby. Powiedzcie mi czy ktoś z was cierpi na takie zaburzenia i czy sobie z tym poradził? Ja już nie daje sobie rady w życiu... Ciągle gdzieś biegnę, robię wszystko wyłącznie w celu żeby ktoś obdarzył mnie uznaniem... W związkach uwieszam się kobiet, zachowuje się jak 15-letnie dziecko dosłownie, ciągła zazdrość, b. duży problem w dostrzeganiu potrzeb kobiet, nadinterpretuje zachowania, żeby strzelić focha, a gdy trzeba się postawić nie potrafię. Dodatkowo mam duże problemy z nauką, w zasadzie nie mogę nic przyswoić z "życiowych" lekcji, czuje się jakbym nie potrafił nic samodzielnie zrobić. Czuje się odrzucony przez każdą grupe społeczną w jakiej się znalazłem/znajduje...

Znalazłem dobrą terapeutkę (sądząc po komentarzach), która zaproponowała terapię grupową. W zasadzie nie przedstawiłem jej szczegółowo tego problemu (rozmawiałem wyłącznie przez telefon) i nie wiem co sądzić o takiego rodzaju terapii. Nie wiem czy będę w stanie się otworzyć w grupie...

Proszę poradźcie coś bo chyba się walne z okna

Przeczytałam artykuł..

Jedyne rozwiązanie jakie przychodzi mi do głowy.. Idź na tą terapię .. Mam nadzieję ,że pomoże..

Nie skreślaj terapii już z góry..

Jak na grupowej będziesz się źle czuł zawsze mozesz przejść na indywidualną..

em.88 - znalezienie dobrej terapeutki jest bardzo ważne.

Skoro już skontaktowałeś się z nią i zaproponowała Ci terapię grupową - to chodź na nią.

Tam będą ludzie z takimi problemami jak Twój. Spróbuj otworzyć się na terapii i mówić jak najwięcej o swoich uczuciach, emocjach i problemach - by można było Cię poznać od tej strony i pomóc Ci.

Jeśli chcesz sobie pomóc i wyzdrowieć - na pewno otworzysz się :)

Jednym pomaga terapia grupowa, innym indywidualna. Jeszcze inni korzystają z obydu tych form.

Nic nie przekreślaj z góry. Spróbuj, by wiedzieć która forma terapii będzie dla Ciebie najlepsza.

dobrze zrozumiałam? konsultowałes sie przez telefon, psycholog nie widziała cię na oczy i wysłała cię na terapie grupową...? nie troche na wyrost aby?

ciekawy artykuł. Faktycznie jest coś takiego, ale nie jest on jakoś odkrywczy. I nie prawda, ze zjawisko niezaspokojenia emocjonalnego jest jakos bardzo nieznane - jest to niec innego jak syndrom dorosłych dzieci. Ja bylam na ter systemowej, i terapeuci, ktorzy w sumie pelnili role takich rodziców, wlasnie dali nam tą akceptacje. Naprawde! Jak sobie to wszystko opisywałam, to wlasnie tego mi brakowalo. poterapii czulam sie wzmocniona i czulam siebie. Najlepsze jest to, ze z 1 str. czulam siebie jako niezalezną jednostkę, z 2 zas silną więź z innymi