Nocne Darki - czynne 23:00 - 6:00

teraz już nie byłam tą zwariowaną, pełną nadziei dziewczynką. Raczej żałosną osobąz browarą, anonimową. Z poczuciem beznadzei, strachu.

Kestrel, cyrograf z biurokracją podpisałeś?

Luktar, ja nawet przyjaciół nie mam. Tylko jedną koleżanke, z ktora utrzymuje regularny kontakt. Jeśli wspomne czasy szkolne to każdy wobec mnie był fałszywy. Siedze w swoich czterech ścianach i myśle nieustannie. Nawet pracy nie moge dobrej znalezc bo każdy mnie oszukuje.

MamSwojePoglady, to był ekstremalny przypadek :) Byłam zdziwiona, bo zawsze myślałam, że takimi maniakami gier są raczej faceci

magnolia84, masz rację, bo to pewnie faceci częściej wpadają w ten nałóg, albo przypadki z kobietami nie są tak nagłaśniane . Ciekawa kwestia.

co za kurewskie gowno - zycie. chce, pragne miec to spojrzenie na nie jak kiedys, zupelnie inne. pelne nadziei, wiary... chce je kochac, nie umiem. czuje sie jakbym brodzila w rynsztoku i nic z tym nie moge zrobic.

magnolia84, Biurokracja ze mną,wspólny żer,jeden byt na drugim D:

-- 16 sty 2014, 00:21 --

bo to pewnie faceci częściej wpadają w ten nałóg, albo przypadki z kobietami nie są tak nagłaśniane

że gry czy internetowy?

nope :<

Luktar, czasem mam wrażenie, że jetem juz na dnie tylko teraz kopie w tym mule, aby byc poniżej zera . Kiedys było inaczej

pelne nadziei

nadzieja matką głupich

MamSwojePoglady, zdziwiłam się, kiedy po ciężkim dniu, zamiast iść spać, bo przed nami kolejny ciężki dzień, wyciągnęła w nocy laptop i uprzedziła, że będzie "głośno" grała

Variable, pamietasz jak bylas malutka, jak to wszystko wokol dawalo nadzieje na cos wiecej? pieknie bylo przeciez...

Kestrel, że gry biurokrato!

Kestrel, gry

magnolia84, mimo, że sporo gram to też bym się zdziwiła... ale to nałóg jak inne.

heja mozna sie wpisac ?

Luktar, było inaczej, mysle, ze dla mnie lata 90 były najlepsze tylko potem coś zaczeło się dziwnego dziać. Wszystko się proste wydawało

Variable, Luktar, przecież nigdy już nie będzie tak jak w dzieciństwie, o ile to dzieciństwo było w miarę szczęśliwe. Człowiek dojrzewa i wkracza w życie ze wszystkimi jego barwami, a beztroska to tylko wspomnień czar. To naturalna kolej rzeczy

-- 16 sty 2014, o 00:27 --

PJT, hej :))

PJT, chyba tu żadnych wymagań nie mamy zapraszamy

PJT, czesc

magnolia84, post nr 3000, gz Nagroda do odebrania u moderatora..

czas się zwijać powoli... poleżeć sobie te 2h, pospać kolejne 2 i na 6 do roboty

Tyrr, 90% nabijam na tym wątku jak się przysiadam, to nadrabiam jednym dniem za kilka tygodni

Variable, ile mialas wtedy lat? mi chodzi o to jak bylam dzieckiem, nastolatka - zlekniona jak teraz ale nadal pelna nadziei, optymizmu. Teraz jakis brak pozytywnej perspektywy - materialne rzeczy mnie nie zadowalaja, do tego stopnia ze przestalam dbac o siebie. Nie jestem wierzaca - nie widze sensu. Nawet spelnienie w pasji nie daje satysfakcji - raz bylam juz wysoko, zostalam doceniona za swoje prace ale co z tego skoro nie ma z kim sie tym nacieszyc. milosc - nie istnieje.

magnolia84, to prawda, ale nie da sie zapomnieć tych najlepszych chwil

Variable, nikt nie każe zapominać o nich, trzeba tylko mieć dystans do tego

magnolia84, to prawda, ale nie da sie zapomnieć tych najlepszych chwil

skąd wiesz co zapomniałas a co nie?

Luktar, hmm urodziłam się na samym poczatku lat 90 (w tym roku stuknie 24). Też jestem nie wierząca. Jako nastolatka straciłam wszystko co w tamtym momencie potrzebowałam- rodziców, którzy mnie bardzo kochali. Materialne rzeczy? To tylko na chwile żeby poczuc się lepiej itp. Dbam o siebie na tyle ile potrafie i na ile mi finanse pozwalają. Mieszkam z babcią, ale patrzę jak z każdym dniem jest coraz słabsza i wktótce przyjdzie i na nią pora. Jest teraz dla mnie wszystkim, a co potem będzie nie wiem. Miłość? To jakaś chora iluzja, chwila zabawienia się moimi uczuciami.

-- 16 sty 2014, 01:36 --

magnolia84, dystans i chęć zaakceptowania tego co jest teraz