tajemnica zawodowa

[ask95]

Witam, jestem tu nowa. Przepraszam jezeli powtarzam czyjeś pytania, ale nie znalazłam nic takiego

Chcę udać się do psychologa i mam pare pytan odnosnie tego..

Jestem niepelnoletnia (mam 15lat), nie zwierzam sie rodzicom (co nie oznacza ze mam z nimi zly kontakt, przeciwnie ale mimo to nie specjalnie chciałabym aby znali moje problemy). Zastanawiam sie jak w takiej sytuacji działa psycholog (bo chyba musze udac sie do niego z rodzicem?), w razie stwierdzenia (np.) depresji czy jakichś zaburzen informuje o tym opiekuna, ale czy opowiada mu szczegolowo co mi dolega - nie bardzo jestesm swiadoma jak wyglada taka diagnoza.. czy psycholodzy omawiaja ja (ew. w jaki sposób) itd.

kto prowadzi pierwsza rozmowe z psychologiem.. jak to wogole wyglada?

boje sie tego ze psycholog stweirdzi ze wymyslam sobie problemy i tym samym zniecheci mnie do rozmow.. (ale jezeli nawet tak jest to chyba tez staje sie problemem?.. bo mam chyba takie sklonnosci)

pozdrawiam :))

[K.]

http://www.psychologia.szczecin.pl/kep.php

 

Pod tym adresem masz Kodeks Etyczny psychologa.

Musi się on do niego stosować, poczytaj, zobacz jakie ma obowiązki i prawa.

Nie możesz więc od psychologa wymagać czegoś, co w Kodeksie zostało zapisane.

 

Sprawdź też na tej samej stronie Kodeks Etyczny psychoterapeuty.

[Majster]

Tak na chlopski rozum, to psycholog jest zobligowany do tego aby osobie wystepujacej w roli Twojego prawnego opiekuna zdac dokladna relacje z takiego badania. Chodzi o to, ze nie moze ukryc faktow istotnych dla Twojego zdrowia, natomiast sposob w jaki to im powie zalezy od niego. Wydaje mi sie, ze bedzie to raczej delikatna forma. Zle moze byc, jesli Twoi opiekunowie nie zrozumieja o co chodzi i zareagują nerwowo, ale tu juz Ty wiesz wiecej. Powodzenia

[Eve]

ja też jestem niepełnoletnia, ale w zasadzie niedaleko mi do 18.

czy psychoterapeuta może zdradzić moim rodzicom, jakie mam problemy, jeśli by do niego zadzownili?

i jak to jest z ta tajemnicą zawodową poza rodzicami? czy psychoterapeuta może ją złamac tylko, gdy nastepuje zagrożenie życia pacjenta lub osób trzecich? czy w innych przypadkach też? szukałam tu na forum i nie znalazłam konkretnej odpowiedzi. czy jeśli załóżmy powiem, że doświadczam obecnie przemocy/molestowania czy czegoś to psychoterapeuta będzie miał obowiązek zgłosić to na policję, jeśli wyraznie powiem, że sobie tego nie życzę? a co ze sprawami, które miały miejsce kiedyś?

[Badziak]

Wydaje mi się, że do psychologa/psychoterapeuty/psychiatry trzeba iść z opiekunem tzn. z osobą pełnoletnią.

[antracytowa]

Nie rozumiem. Jeśli cierpi się na depresję, to chyba wsparcie najbliższych jest bardzo ważne? Jak można nie chcieć żeby oni o tym nie wiedzieli jeśli ma się z nimi dobry kontakt? Jak można uznać, że ten kontakt jest naprawdę dobry jeśli oni nie wiedzą o problemach...?

[Gość]

Eve, na terapii grupowej było tak:

obowiązywała nas tajemnica i dyskrecja, nic nie miało wyjść poza mury.

 

ALE

 

w przypadku realnego zagrożenia próbą samobójczą terapeuta powiedział nam WPROST, że takie sytuacje może on zgłaszać.

jeżeli istnieje realne zagrożenie zdrowia lub życia to wtedy psycholog może to zgłosić.

[madseason]

u nas na grupowej było tak samo. jeżeli jest zagrożenie życia to w ogóle się robi wszystko co konieczne, dzwoni się do rodziców/opiekunów i nie ma pytania o zdanie osoby chorej. natomiast co do Twoich prywatnych spraw związanych z emocjami, jeżeli nie ma zagrożenia samobójstwem, to wydaje mi się, że psycholog nie ma prawa nikomu opowiadać.

rozumiem trochę to, że nie chcesz mówić rodzicom. ja bardzo długo nie mówiłam, że chodzę na terapię, że byłam u psychiatry...dopiero po roku im powiedziałam, ojciec oczywiście stwierdził, że wymyślam sobie a mama, że "przykro jej że mam problemy ze sobą"...

[Eve]

heh, moi rodzice wiedzą, że będę chodzić na terapię, w końcu mnie tam zawiozą. będę na terapii indywidualnej sama, bez rodziców. nie chcę im mówić o pewnych sprawach, mam pewne próblemy, w których oni mi nie pomogą, a zresztą, nie zrozumieją mnie, bo rzadko im się to zdarza. oczywiście stałe gadanie, że 'wymyslam', nóż mi się otwiera w kieszeni jak słyszę to słowo.

nie zamierzam popełniać samobójstwa ani nic. czyli że jak powiem, że ktoś mnie molestuje/stosuje wobec mnie przemoc słowną czy też fizyczną teraz lub kiedyś, to psychoterapeuta nie może wszczynać postępowania, dzwonić na policję itp? jeszcze ją zapytam. kuuurczę, nie dośc, że stres przed opowiedzeniem całego swojego życia, wszystkich przykrych spraw itp. zupełnie obcej osobie (chociaż to dla mnie lepsze niż opowiedziec komuś kogo znam), to jeszcze strach i zablokowanie, że to może wyjśc gdzieś na zewnątrz, a naprawdę tego nie chcę. zapytam psychoterapeutkę jak ona to widzi.

[basic123]

niedaleko mi do 8nastki. rozumiem, że psycholog musi powiedzieć o mojej chorobie moim opiekunom, ale czy ma prawo do zwierzania moich problemów i tajemnic, które "pozostawię" w jego gabinecie?

[Gość]

Oczywiście,że tajemnic nie będzie opowiadał rodzicom,chyba żebys miał myśli samobójcze to wtedy powinnien porozmawiać.

[essprit]

Eve, jeśli miałabyś poniżej 15 lat i doświadczała molestowania sex. to każda osoba jest zobligowana prawnie zgłosić takie przestępstwo.

Ale masz prawie 18 - więc psycholog nie mówi tego.

Obojętnie czy dzieje się to teraz czy w przeszłości.

 

Basic, nie zdradzi twoich tajemnic.

Ma prawo, jeżeli rodzice sami się zapytają, powiedzieć ogólnie że jakieś tam masz problemy i że uczęszczasz na terapię.

Ale to też zależy

 

Tyle mówi prawo, ale najlepiej pytać osobiście psychologa, w swojej konkretnej sytuacji.

[ekspert_abcZdrowie]

Witam!

 

Kwestie tajemnicy zawodowej reguluje kodeks etyczno-zawodowy psychologa.

 

Art.21.

 

Psychologa obowiązuje przestrzeganie tajemnicy zawodowej. Ujawnienie wiadomości objętych tajemnicą zawodową może nastąpić jedynie wtedy, gdy poważnie zagrożone jest bezpieczeństwo klienta lub innych osób. Jeśli jest to możliwe, decyzję w tej sprawie należy dokładnie omówić z doświadczonym i bezstronnym kolegą. Materiały poufne powinny być komisyjnie zniszczone, jeżeli zaistnieją warunki grożące ich ujawnieniem.

 

Art. 23.

 

Współpracując ze specjalistami z innych dziedzin lub korzystając z ich konsultacji (tj. wykonując badanie na ich zlecenie), psycholog udostępnia wyniki własnych badań tylko w takim stopniu, w jakim jest to potrzebne. Informuje przy tym o konieczności utrzymania tych danych w tajemnicy.

 

Art. 25.

 

Psycholog zachowuje wrażliwość etyczną, nie unika rozstrzygania konfliktów moralnych, lecz stara się je dostrzegać, dokładnie rozważa sytuacje i podejmuje decyzje, kierując się własnym rozeznaniem, w oparciu o naczelne wartości etyczne swojego zawodu. Nawet nie akceptując postępowania osoby, psycholog powinien starać się jej pomóc.