Myśli samobójcze

[senjii]

Czy macie jakieś rady jak radzić sobie z natretnymi myślami samobójczymi mimo tego że nie chce tego zrobić i nie planuje tego bardzo mnie to męczy i doszczętnie psuje mi życie... 

[Lucy32]

3 minuty temu, Depresjoodejdz napisał(a):

Czy macie jakieś rady jak radzić sobie z natretnymi myślami samobójczymi mimo tego że nie chce tego zrobić i nie planuje tego bardzo mnie to męczy i doszczętnie psuje mi życie... 

Do psychiatry biegiem.Sam tego nie opanujesz.

[senjii]

5 minut temu, Lucy32 napisał(a):

Do psychiatry biegiem.Sam tego nie opanujesz.

Byłem miesiąc temu i przypisał mi 20mg paroksetyny konsultacje mam 30 sierpnia ale poprawy po tym czasie brak

[Dryagan]

Przy bardzo silnych myślach s. można pójść do szpitala, powinni przyjąć na oddział.

[Illi]

Mam ochotę się wylogować.

[cynthia]

Chcę zasnąć. Chociaż na tydzień... chociaż na trzy dni. I wtedy wrócić, zregenerowała, do rzeczywistości.

[Gość edta]

W dniu 4.09.2023 o 21:00, cynthia napisał(a):

Chcę zasnąć. Chociaż na tydzień... chociaż na trzy dni. I wtedy wrócić, zregenerowała, do rzeczywistości.

Tak się niestety nie da, to zawsze droga w jedną stronę.

[cynthia]

3 godziny temu, edta napisał(a):

Tak się niestety nie da, to zawsze droga w jedną stronę.

Niestety.

[Gość edta]

Iiiiiii... wróciły. Jak zawsze.

[Dryagan]

53 minuty temu, edta napisał(a):

Iiiiiii... wróciły. Jak zawsze.

Przegoń na cztery wiatry

[Gość edta]

31 minut temu, Dryagan napisał(a):

Przegoń na cztery wiatry

Chciałabym, ale są szalenie kuszące.

[Dryagan]

12 minut temu, edta napisał(a):

Chciałabym, ale są szalenie kuszące.

Te myśli to takie małe diabełki. Pogoń, bo oszukują

[Gość edta]

6 godzin temu, Dryagan napisał(a):

Te myśli to takie małe diabełki. Pogoń, bo oszukują

No, tym razem się udało

[Illi]

Wróciły wczoraj, jak dawni znajomi. Było zdecydowanie za dużo napięcia i wydawały się najprostszą drogą. 

[Gość edta]

8 godzin temu, Illi napisał(a):

Wróciły wczoraj, jak dawni znajomi. Było zdecydowanie za dużo napięcia i wydawały się najprostszą drogą. 

O nie, przytulam mocno. Nie daj się im.

 

Moje momentami też czają się za rogiem, by za chwilę zniknąć i następnego dnia powrócić. I tak w kółko.

[Illi]

Nie mam siły na nic. Nie mam siły żyć. 

[Illi]

W dniu 18.10.2023 o 10:16, Melodiaa napisał(a):

Tule wirtualnie. 

dziękuję  

dzisiaj już dobrze, wczoraj był totalny spadek formy. 

[Gość edta]

Są, bardzo.tak plastyczne, że czuję je fizycznie.

[Grouchy]

Są to myśli, za którymi pewnego razu podążyłem...

[Gość]

Odkąd mam derealizacje myśli są dużo częstsze ….najgorsze jak myśli te powodują takie ciepło i „efekt ulgi”….na szczęście nie mam już z rok,  tych „przyjemnych” Jejku nigdybym nie pomyślał że może to się tak „wiwiercic w myśli” i latami dręczyć ….

[mała_mi123]

Godzinę temu, MrNobody07 napisał(a):

Odkąd mam derealizacje myśli są dużo częstsze ….najgorsze jak myśli te powodują takie ciepło i „efekt ulgi”….na szczęście nie mam już z rok,  tych „przyjemnych” Jejku nigdybym nie pomyślał że może to się tak „wiwiercic w myśli” i latami dręczyć ….

A nie jest to przypadkiem efekt uboczny branych przez ciebie leków? Są osoby które po lekach mają derealizację i myśli "s".

[Gość]

13 minut temu, mała_mi123 napisał(a):

A nie jest to przypadkiem efekt uboczny branych przez ciebie leków? Są osoby które po lekach mają derealizację i myśli "s".

Derealizacje są wynikiem triggerów które wywołują flashbacki ( tego jestem pewny )…..

a lek nasenny pewie też się przyczynia do tych myśli s. Po takim okresie brania to już mało że więcej szkodzi niż pomaga…no ale zasypiam i śpię całą noc….Kolo się zamyka 

[mała_mi123]

Medical Frontiers
Need Good Sleep? Reset Your Body Clock
https://www3.nhk.or.jp/nhkworld/en/shows/2050157/

 

Nie wolno tak długo brać nasennych, bo się uzależnisz. To jest do krótkotrwałego stosowania.

[Gość]

czyli wychodzi na to że jestem uzależniony …to ssri lek, ale kilka lat brany. Póki co lekarz psychiatra zalecił branie do kolejnej wizyty…zobaczymy co dalej postanowi ze mną 

[Lilith]

Od razu powiem, że nie mam planu na realizację. ..

Chciałam się tylko podzielić myślami....

Ostatnio straciłam wszystko. W tej chwili mieszkam u kogoś kątem. Myślałam, że mam dom, rodzinę. Ale, kiedy siniaków na twarzy nie dało się zamaskować....uciekłam....straciłam dom, rodzinę, wszystko, co kochałam....nawet kwiatów na działce, których posadziłam w zeszłym roku nie zdążyłam zobaczyć....a tak się z nich cieszyłam...

Nie widzę przed sobą przyszłości, nie widzę niczego.

Moja psycholog mówi, żebym starała się dla siebie, ale ja w lustrze widzę tylko ścierkę do podłogi, z którą każdy robi sobie co chce...trudno jest wtedy wykrzesać z siebie choćby iskrę tego, żeby coś zrobić. Bo dla kogo? A raczej: dla czego? Skoro można mnie kopać, szarpać, bić i robić inne rzeczy, to po co? 

To wszystko bardzo boli i sprawia, że chcę jedynie przeżyć kolejny dzień.

To nie jest też tak, że miłość do drugiego człowieka ulatuje ot tak nawet, gdy się od Niego ucieka. Mimo tych wszystkich tragicznych chwil były też i dobre i to przez nie się tak cierpi. Bo ja je pamiętam. Pamiętam tego, który się mną opiekował, był ze mną, a później....wciąż sobie zadaję pytanie...co się stało? Dlaczego? Co zrobiłam źle? Przecież tak bardzo się starałam....

Nie mam w tej chwili już nic...