Brak ruchu

[szary kot]

W dniu 4.11.2021 o 01:14, Betixa napisał:

Jak powinnam się do tego zabrać, by jak najmniej ucierpieć?

Jeśli czujesz, że wyjście na spacer to na razie za dużo dla Ciebie, to może spróbuj poćwiczyć w domu?

Na sam początek, po chorobie i dla osób osłabionych, dobre będzie np. maszerowanie w miejscu, krążenia ramion (do przodu i do tyłu), ćwiczenia na kręgosłup, rozciąganie.

Poszukaj sobie jakichś ćwiczeń na YouTubie, ćwicz w swoim tempie, rób przerwy, jeśli się zmęczysz. Jeśli masz problemy ze stawami, to na początku unikaj ćwiczeń ze skakaniem. Osobiście polecam ćwiczenia na kanale "Codziennie Fit", np.:

 

Jak nie dasz rady zrobić całego treningu, nic nie szkodzi. Poćwicz chociaż 5-10 min. Możesz przerwać w każdym momencie

 

Poza tym może spróbuj wykonywać więcej czynności w domu? Czy np. przygotowujesz sobie sama posiłki, gotujesz obiady? Jeśli nie, może warto zacząć. Czy sprzątasz, np. wycierasz kurze, myjesz naczynia?

Nie musisz mi odpowiadać na te pytania. Ale możesz sama się zastanowić. To też jest ruch i przy okazji czujesz wtedy satysfakcję, że coś zrobiłaś i widać efekty.

 

Też zawsze byłam najsłabsza na WF-ie, a to, że odbita przeze mnie piłka rzadko przechodziła siatkę, stało się żartem, z którego sama się śmiałam.

Ale ćwicząc w domu, możesz się porównywać sama do siebie i codziennie robić trochę więcej, np. w poniedziałek zrobisz 50 kroków, a we wtorek już 60. W poniedziałek poćwiczysz 5 minut, a we wtorek 10 min, a po dwóch tygodniach już może wyjdziesz na półgodzinny spacer.

Takie małe sukcesy + ruszanie się (endorfiny) pomogą Ci też trochę w Twoich zaburzeniach depresyjno-lękowych. Depresja nie zniknie, lęki nie znikną, ale będzie troszeczkę lepiej.

Sama wiesz, że ćwiczenia są ważne, że inaczej będziesz czuła się coraz gorzej, dojdą np. problemy z kręgosłupem. Nawet osoby bardzo chore i w podeszłym wieku starają się wykonywać delikatne ćwiczenia, mieć trochę ruchu. Zrób coś dla swojego ciała i zdrowia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego, i postaraj się o trochę ruchu. Powodzenia

[KoalaLala]

Poczytaj sobie o zespole przewlekłego zmęczenia CFS. Na zachodzie coraz częściej się to diagnozuje, może u nas też temat powoli ruszy.

 

Świetnie Ci wszyscy radzą stopniowe podejście do ruchu. Lepiej, żebyś wyszła codziennie nawet na 3 minuty (góra-dół po klatce schodowej albo okrążenie bloku) i tak przez tydzień, niż nie robiła nic. W drugim tygodniu 4 minuty, kolejnym 5 i tak na spokojnie do przodu...

Ćwiczenia w domu to też świetna opcja. Od siebie mogę zaproponować yogę - 10 minut powinno być dobre na początek, ale możesz zacząć nawet od 5. 

Ktoś tu mądrze napisał, żebyś spróbowała więcej kręcić się pod domu i gotować. I tu jeszcze przechodzimy do kolejnego tipa - napisałaś gdzieś, że nie odzywasz się zdrowo, a to jest podstawa, żeby mieć siły. Poczytaj sobie o odżywaniu, bez problemu znajdziesz w internecie wszystkie informacje.  

[OnaW]

Jeśli chodzi o odżywianie to warto stopniowo (bardzo ważne) wycofać z diety najgorsze zło jakim są słodycze, słone przekąski czy napoje słodzone i zastępować je zdrowymi produktami, np. gdy masz ochotę na coś słodkiego to zjedz sobie owoca którego najbardziej lubisz albo takiego co jeszcze nigdy nie jadłaś. Gdy z kolei chcesz zjeść coś słonego (chipsy, chrupki, solone orzeszki itp.) to zjedz sobie np. orzechy (ja uwielbiam nerkowca) czy pestki (np. słonecznik, dynia). A zamiast słodkich napojów spróbuj przestawić się na soki (najlepiej świeżo wyciskane czy tłoczone, w ostateczności soki 100% czyli takie bez dodanego cukru) i picie wody z np. cytryną i miętą. Czy jadasz w ogóle warzywa, owoce, mięso, nabiał, jajka? Co robisz gdy jesteś w łóżku? Śpisz tylko czy np. czytasz, siedzisz w telefonie?