Miłosierdzie Boże

[jetodik]

khaleesi, nie wstydz sie swojego wyznania

[wiejskifilozof]

Ja je nazywam,przestarzałe.Które nie akceptują zmian.

[Gość]

Meh... dylemat wagonika. Wybierasz utylitaryzm, czy absolutyzm?

 

Oczywiście, że spychamy grubasa na tory

[jetodik]

Czy ktoś z Was był tu na spotkaniu Odnowy w Duchu Świętym?

[SrebrnaSowa]

Czy ktoś z Was był tu na spotkaniu Odnowy w Duchu Świętym?

 

 

chyba moi rodzicie na tym byli bo kojarzę nazwę .

Czy to 4dniowe rekolekcje?

Wrócili po nich jeszcze bardziej eknięci niż zwykle...

Świętoszkowatość .ble

[Gość]

jetodik, a po co Ci oni, przecież pierwsze co zrobią, to wyślą, Cię do egzorcysty.

 

 

Tak samo w przypadku kodeksów, jeśli ktoś zaczyna pytać o obiektywny kodeks oderwany od naszych naturalnych reakcji na rzeczywistość lub ktoś inny mówi jakby kodeks można było sobie wybrać w zależności od sytuacji, to znaczy, że coś poszło nie tak.

Nie pisałam o "kodeksie obiektywnym" oderwanym od rzeczywistości, tylko w niej zanurzonym( jeśli to w ogóle do moich rozkminek było). Można zapytać, czy jest jedno słuszne obiektywnie rozwiązanie dylematu wagonika, jednak coraz bardziej wątpię, abyśmy do niego doszli nawet jeśli jest.

[jetodik]

SrebrnaSowa, to chyba nie są 4dniowe rekolekcje.

ego, hmm, myślę, że to może być coś dobrego.

[Gość]

jetodik, a co? podejrzewasz, że możesz być opętany?

 

Odnowa to nie są rekolekcje, chociaż może się zdarzyć, że jakaś grupa odnowy je prowadzi. Generalnie z tego co mi wiadomo ich spotkania to medycje nad pismem św połączone z wielbieniem Pana. Tak ogólnie, to ich konikiem są wszelkiej maści opętania, zniewolenia duchowe, chociaż interesują się tym nieco, od innej strony niż np. ja.. Najczęściej widzą wszędzie Szatana, począwszy od ludzi żyjących z dala od kościoła, a na Harrym Potterze i chrupkach kończąc. Czasem Szatan napisze do osób z odnową związanych smsa, a tak po za tym myślę, że mogą być całkiem normalni ludzie, tylko "nieco" opętani...

[jetodik]

ego, moja odpowiedź dotyczyła Twojego pytania, że po co mi to

[Gość]

jetodik, a to sorry, aczkolwiek ja Ci gwarantuję, że jak im opowiesz o tych wszystkich swoich dotychczasowych praktykach religijnych, to bez egzo i tak się nie obędzie.

[ala1983]

Czy ktoś z Was był tu na spotkaniu Odnowy w Duchu Świętym?

No jakies 6 lat nalezalam do takiej grupy

[jetodik]

Ala opowiedz trochę o tych spotkaniach.

ja szukam czegoś takiego gdzie chrześcijanie się spotykają i dyskutują, omawiają swoje poglądy itp., czyli

takie chrześcijańskie kółko dyskusyjne, to to jest coś takiego?

[Gość]

Imre, to Twoim zdaniem, hierarchia wartości, którą ma każdy człowiek, nie ma znaczenia przy podejmowaniu decyzji?

Myślę, że hierarchia wartości jest nadbudowana nad podejmowanymi decyzjami. Najpierw ludzie podejmują decyzję, reagują w określony sposób na określone sytuacje. Potem tworzą hierarchię wartości. Potem można tę hierarchię wykorzystywać m.in. do rozstrzygania jakichś decyzyjnych problemów. To robią twórcy wagonikowych dylematów i jego subtelnych modyfikacji, które mają ujawnić rzekome sprzeczności w hierarchii wartości. Moim zdaniem takie podejście to już perswazja.

Podchodząc od innej strony powiem tak. Nie interesuje mnie kwestia czym hierarchia wartości jest i w ogóle nie rozumiem o co w tej kwestii mogłoby chodzić. Interesuje mnie w jakim celu o hierarchii wartości się mówi. Moim zdaniem mówienie o hierarchii wartości jest mówieniem o zachowaniu. Zamiast mówić o kimś, że daje pieniądze na akcje charytatywne, bierze udział w wolontariacie tu i tam, gdyby spotkał człowieka w potrzebie to by mu pomógł,........., można w skrócie powiedzieć, że np. w jego hierarchii wartości niesienie pomocy drugiemu człowiekowi jest na jednej z czołowych pozycji.

 

 

Nie pisałam o "kodeksie obiektywnym" oderwanym od rzeczywistości, tylko w niej zanurzonym( jeśli to w ogóle do moich rozkminek było). Można zapytać, czy jest jedno słuszne obiektywnie rozwiązanie dylematu wagonika, jednak coraz bardziej wątpię, abyśmy do niego doszli nawet jeśli jest.

Rozważanie możliwości istnienia rozwiązania dylematu wagonika, do którego nigdy nie dojdziemy, jest formą "kodeksu obiektywnego". Jakkolwiek miałoby wyglądać rozwiązanie tego dylematu, byłoby ono oderwane od "ludzkiej rzeczywistości". Moim zdaniem nie ma sensu mówić o rozwiązaniu tego dylematu, bo ten dylemat nie ma rozwiązania. Gdybyśmy mieli przed sobą człowieka, który bez wahania i wyrzutów sumienia zabija jedną osobę, aby uratować pięć, to nikt normalny by nie brał pod uwagę możliwości, że mamy super-etyka, który znalazł rozwiązanie moralnego dylematu. Taki wybór zawsze musi wzbudzać wątpliwości i wyrzuty sumienia. "Kodeks obiektywny", który zalecałby jednoznaczne rozwiązanie byłby w tym sensie oderwany od rzeczywistości ludzkiego życia, bo nie uwzględniałby takiej naturalnej reakcji i potępiałby tych, którzy przecież konfrontując się z tymi emocjami zachowaliby się inaczej.

[jetodik]

Tomasz z Akwinu święty Kościoła Katolickiego uznawał, że piekło istnieje i mało które dusze zostaną zbawione, a te co zostaną będą miały i tak ograniczoną przyjemność bo polegającą jedynie na satysfakcji z piekielnych męk dusz potępionych.

[cheiloskopia]

Tomasz z Akwinu święty Kościoła Katolickiego uznawał, że piekło istnieje i mało które dusze zostaną zbawione, a te co zostaną będą miały i tak ograniczoną przyjemność bo polegającą jedynie na satysfakcji z piekielnych męk dusz potępionych.

Już to widzę - zbawieni siedzą na chmurkach i cisną bekę z tych smażących się w ogniu piekielnym juuupiiii

A miłosierny, nieograniczenie dobry ojciec przygląda się, jak jego owieczki czerpią przyjemność z cierpienia bliźnich i sam juuupiii się z tego cieszy (dobrze wam tak, skubańcy).

 

W ogóle to wszystko dla mnie jest tak bardzo pozbawione jakiegokolwiek sensu, że zakrawa na totalny absurd i nawet Tomasz z Akwinu jakos nie szczególnie mnie w tym momencie zaskoczył.

[NN4V]

...Myślę, że hierarchia wartości jest nadbudowana nad podejmowanymi decyzjami. Najpierw ludzie podejmują decyzję, reagują w określony sposób na określone sytuacje. Potem tworzą hierarchię wartości. ...

Zgadza się. Ludzie dostosowują własne wartości do czynów celem unikania dysonansu poznawczego. Tworząc sytuacje wymuszonej uległości można zmieniać obcą hierarchię wartości.

[neon]

św. Tomasz musiał palić jakiś dobry towar.

[NN4V]

neon, grzyby wcinał.

[Gość]

"Kodeks obiektywny", który zalecałby jednoznaczne rozwiązanie byłby w tym sensie oderwany od rzeczywistości ludzkiego życia, bo nie uwzględniałby takiej naturalnej reakcji i potępiałby tych, którzy przecież konfrontując się z tymi emocjami zachowaliby się inaczej.

Myślałam, że pod "oderwany" masz na myśli nie dotyczący problemów rzeczywistych. W takim sensie w jakim to opisujesz, to owe oderwanie, jest przecież czymś naturalnie wpisanym w "spojrzenie" obiektywne, bo ono z definicji jest niezależne od czyjegokolwiek widzimisię, a skupia się na prawdzie, a nie czyichś emocjach , przeczuciach. Właściwie, to Twoja krytyka obiektywizmu moralnego sprowadza się do: "obiektywizm jest( byłby) be, bo nie jest subiektywny".

[Gość]

Myślałam, że pod "oderwany" masz na myśli nie dotyczący problemów rzeczywistych. W takim sensie w jakim to opisujesz, to owe oderwanie, jest przecież czymś naturalnie wpisanym w "spojrzenie" obiektywne, bo ono z definicji jest niezależne od czyjegokolwiek widzimisię, a skupia się na prawdzie, a nie czyichś emocjach , przeczuciach. Właściwie, to Twoja krytyka obiektywizmu moralnego sprowadza się do: "obiektywizm jest( byłby) be, bo nie jest subiektywny".

Jestem odrobinkę bardziej subtelny, bo jednak nie wpadam w subiektywizm we właściwym sensie tego terminu. Nie uważam, że dobro i zło są oparte na indywidualnych przeżyciach i odczuciach. Uważam, że moralność jest osadzona w, uzasadniona przez i wynikająca z szeroko rozumianego sposobu życia danej wspólnoty/społeczności. Ostatecznie zaprzeczam istnieniu racjonalnej podstawy moralności, która dotyczyłaby całej ludzkości. Nie zaprzeczam jednak możliwości porozumienia, które jednak nie jest możliwe na bazie racjonalnych argumentów.

 

Prędzej można mnie nazwać skrajnym relatywistą. W takim wypadku dalej bym uważał, że jest to bardzo nietrafione określenie, ale z racji tego, że tylko garstka ludzi zaakceptowałaby moje wyjaśnienia, że nie jestem relatywistą w najmniejszym stopniu, możemy dla uniknięcia zanudzenia się na śmierć na tym poprzestać.

[Gość]

Należałoby w końcu postawić pytanie: czy Katolicyzm nie jest przypadkiem koniem trojańskim Judaizmu - który dla obezwładnienia rzymskich wrogów - podesłał swoich agentów twierdzących że jakiś "Bóg" kazał miłować nieprzyjaciół.

[Mae]

Tomasz z Akwinu święty Kościoła Katolickiego uznawał, że piekło istnieje i mało które dusze zostaną zbawione, a te co zostaną będą miały i tak ograniczoną przyjemność bo polegającą jedynie na satysfakcji z piekielnych męk dusz potępionych.

Brzmi miłosiernie. Oh, wait, mówimy przecież o mizoginie.

 

 

W ogóle to wszystko dla mnie jest tak bardzo pozbawione jakiegokolwiek sensu, że zakrawa na totalny absurd i nawet Tomasz z Akwinu jakos nie szczególnie mnie w tym momencie zaskoczył.

No ale przecież on taki logiczny był...

[Gość]

No ale przecież on taki logiczny był...

Akurat św Tomasz może być stawiany za wzór logiki. Owszem na poziomie teologicznym, ktoś może się z nim nie zgadzać itd. natomiast na poziomie logicznym, trudno mu raczej coś zarzucić. No ja przynajmniej nie znajduje niczego takiego... jak Ty znasz, chętnie się zapoznam.:)

[NN4V]

... Uważam, że moralność jest osadzona w, uzasadniona przez i wynikająca z szeroko rozumianego sposobu życia danej wspólnoty/społeczności. Ostatecznie zaprzeczam istnieniu racjonalnej podstawy moralności, która dotyczyłaby całej ludzkości. Nie zaprzeczam jednak możliwości porozumienia, które jednak nie jest możliwe na bazie racjonalnych argumentów.

Co z kantowskim imperatywem kategorycznym? Dlaczego odrzucasz go jako racjonalną i ponadkulturową podstawę?

 

...Prędzej można mnie nazwać skrajnym relatywistą. W takim wypadku dalej bym uważał, że jest to bardzo nietrafione określenie, ale z racji tego, że tylko garstka ludzi zaakceptowałaby moje wyjaśnienia, że nie jestem relatywistą w najmniejszym stopniu, możemy dla uniknięcia zanudzenia się na śmierć na tym poprzestać.

Mnie osobiście nie nudzą filozoficzne rozkminy. Zmuszają do myślenia.

[take]

Znalazłem tekst o Aspijce (kobiecie z autyzmem) nawróconej na katolicyzm z satanizmu (http://www.traditia.fora.pl/szatan-nie-umarl-ezoteryka-okultyzm-balwochwalstwo,44/byla-satanistka-o-halloween,8738.html). Bardzo ciekawa historia. Dla mnie życie katolickie stanowi poważny problem, a ta Aspijka daje wartościowe świadectwo katolickości. Dla mnie wiara katolicka, jej obrzędy i dogmaty, są bardzo trudne. Ciekawe, jak Aspijka sobie radzi w wierze. Dla mnie spowiedź jest "jak kłoda rzucona pod nogi".