Mam depresję i się gubię...

[Enni]

Od dwóch miesięcy biorę tabletki Asertin, dziennie 2. Przez jakiś czas działały, ale najgorzej jest kiedy zaczyna się moje PMS... Wtedy mam doła i jest ze mną dość źle. No ale do rzeczy.

Próbowałam znaleźć sobie kogoś na portalu randkowym. Zerwałam ze swoim chłopakiem i szukałam kolejnego, ponieważ nie byłam w stanie znieść samotności. Tak więc szukałam i w wrześniu pojawił się Kacper. Niestety, dość szybko mnie spławił, ponieważ stwierdził, że potrzebuje jedynie kobiety do seksu i nie chce mnie zranić. Potem był Michał - akurat jego to ja spławiłam, za bardzo się do mnie przylepiał... Potem był Marek (już październik) pod koniec listopada powiedział, że nic z tego nie będzie, że podobno jestem zbyt natarczywa itd... A na końcu (grudzień) był Damian. Damian stwierdził, że nie da mi nawet szansy na spotkanie, ponieważ dzieli nas ok. 3h drogi pociągiem (co z tego, że za pół roku mogłabym się przeprowadzić).

Wszyscy mężczyźni ode mnie uciekają, nie mam już sił szukać, a jednak nie chcę być sama, bo depresja mnie dobija... Biorę leki, a czuję jakby znowu przestały działać, chciałabym wyzbyć się już wszystkich uczuć, a jednak ten ból dalej się tli w sercu. Za miesiąc będę miała 20 lat, a na koncie mam nieudany związek.

Może opowiem o tym związku. Na imię było mu Eryk. Był niższy ode mnie, na początku dość zabawny. Jednak z miesiąca na miesiąc było gorzej. Zawalał szkołę, nie potrafił słuchać, był uzależniony od komputera. Był pantoflarzem, lubił mi dokuczać, a najgorsze jest to, że jak sam stwierdził "zaniżał mi samoocenę, abym nie chciała od niego odejść". Kłamał...

Był również Świadkiem Jehowy, co mi dość przeszkadzało. Nie chciałam być w jego religii/sekcie. Ale on sam nie był "święty". Uprawiał ze mną seks, zażywał narkotyki... a w niedzielę chodził na zebrania.

Depresja sprawiła, że stałam się bardzo wylewna uczuciowo i może tu jest problem. Potrzebuję przytulenia, a nie mam tego. Moja przyjaciółka co weekend jest u swojego chłopaka, mój brat oraz rodzina nie potrafią za bardzo okazywać uczuć. Mama i tata praktycznie wcale... Czuję się trochę jak w jakiejś szklanej bańce, wszystko jest wokół mnie, ale nie mogę tego dotknąć. Nie mogę od wszystkich wymagać, żeby okazali mi trochę ciepła i miłości, ale chciałabym dostać trochę tego. Ale kiedy proszę o to moją przyjaciółkę, ona nigdy nie może...

Czuję się trochę sama...

 

Dodam jeszcze, że mam problemy z nauką. Dostałam opinię z poradni psychologicznej, ale moja wychowawczyni postanowiła przedstawić ją tylko pani od matematyki... Nie chcę z siebie robić ofiary, ale uczenie się z depresją to jak bieganie z skręconą kostką. Ale chcę skończyć szkołę, zostało mi pół roku zaledwie...

[Łapa]

Cześć!

"Nie tak prędko dziewczyno!" Chciałoby się powiedzieć. Masz dopiero 20 lat, nie musisz tak szaleć z związkami. Biorąc pod uwagę w ilu krótkich relacjach byłaś w jak krótkim okresie czasu nie sądzisz, że pora na małą przerwę? Moim zdaniem będąc w depresji nie ma co się pakować w związek, bo on zawsze nas rozbuja emocjonalnie, także moim zdaniem najlepsza jest farmakoterapia + terapia, a jak już się z dołka wyjdzie to wtedy można zacząć coś budować.

[Enni]

To nie były nawet związki, to były tylko znajomości, choć bolało mnie to, że wszyscy w końcu mówili "nie". Wiem, że robię sobie pod górkę, a czuję, że potrzebuję kogoś bliskiego...

[Łapa]

A przyjaciółka? Czy też pokrewna dusza przeciwnej płci? (chociaż nie wiadomo do końca jak z tą przyjaźnią damsko-męską jest...).

Czy raczej potrzebujesz osoby stricte by się w niej zakochać?

[Enni]

Moja przyjaciółka jest kobietą, i nie mogę na niej niestety teraz polegać, bo jest zajęta swoim chłopakiem... A przyjaciela mężczyznę mam, ale na drugim końcu Polski. Ja potrzebuję jednak tej bliskości...

[Łapa]

W takim razie mogę niestety tylko bezradnie rozłożyć ręce, może inni forumowicze coś pomogą...

[Candy14]

Enni, chodzisz na psychoterapie? bo z tego co piszesz depresja to nie jedyny Twoj problem

[Enni]

Chodzę na terapię, co dwa tygodnie..

z czym jeszcze mam problem?

[Candy14]

co dwa tygodnie??? rzadko troche......

[Enni]

Też mi się tak wydaje... Ale czasem mam wrażenie, że nie mam o czym mówić. Widzę, że jest we mnie jeszcze jakiś problem, ale nie potrafię go sama określić..

[melancholya]

Jak chcesz pogadać - napisz. Dwa lata temu przed maturą dopadł mnie silny epizod depresji. A samotna boleśnie czuję się do dnia dzisiejszego. Także rozumiem i ciepłym słowem wesprzeć mogę

[monk.2000]

Enni, myślę, że niepotrzebnie uzależniasz samoocenę od swojej atrakcyjności. To czy będzie iskra między tobą a chłopakiem to zależy głównie od podświadomości. Tego czy połączy was tajemnicza siła. Można analizować jakie muszą zostać spełnione warunki, niemniej powiedziałbym, że wiele zależy od siły wyższej. I pisze to osoba, której problemy zaczęły się od konfliktu z Kościołem i jego urzędnikami.