czy płakaliście kiedyś na terapii?

[Bree]

jak w temacie, ciekawi mnie czy płacz jest rzeczą powszechną i konieczną na jakimś etapie terapii.

Moja terapeutka wciąż mówi że nie okazuję emocji, że mówie o wszystkim bez emocji itd. Raz tylko chciało mi się płakać i było to widać, ale ostatecznie powstrzymałam się przed tym. Podobno nie powinnam... co o tym myślicie?

[Ona31]

Ja też się powstrzymywałam kilka miesięcy. A teraz płaczę praktycznie na każdej sesji. Płacz oczyszcza.

[Pieprz]

jak w temacie, ciekawi mnie czy płacz jest rzeczą powszechną i konieczną na jakimś etapie terapii.

Podobno tak, mi się nie udało. Raz czy dwa byłem bliski ale się zaciąłem. Totalnie wyłączyłem nie mogłem albo nie chciałem powiedzieć słowa więcej żeby nie płakać. Boję się okazywać tak słabość może za wyjątkiem najbliższych osób.

[jasaw]

Ja beczałam często. Nie miałam z tym problemu. W ogóle nie ukrywam swoich emocji, co też, nie wiem, czy do końca jest pozytywne??

[Gość]

Ja nie płakałam nigdy tylko parę kropel łez poleciało. Pomimo 10 lat terapii. Uważam jednak że jest to naturalny etap tylko ja psycholka.

[Synsa]

na pierwszej wizycie złamałam się 2 razy :)

[Gość]

Płakalam z dwa razy ..

[Snooki]

Ja tylko dwa razy, raz u psychiatry a raz u psychologa (nienawidziłam jej *.* to był chodzący plastik)

[Gość]

ja przed terapią jestem, ale wiem że nie dam rady, będę beczeć i to nie raz, bo już na wizycie u psychiatry kilka razy płakałam

[Ona31]

ania_taka ale z czym nie dasz rady? Z tym żeby się nie rozpłakać? Nie wiem dlaczego wszyscy tak się z tym hamują. Płacz jest naturalnym środkiem wyrażenia emocji, które czasem trudno jest nazwać słowami. Jeśli będziesz czuła, że zbiera Ci się na płacz to nie powstrzymuj tego. Płakanie w gabinecie terapeuty nie jest upokarzające i nie powinniśmy się tego wstydzić.

[Gość]

nie wyobrażam sobie nie okazywać uczuć na sesjach z terapeutką, bo niby czemu miałoby to służyć? Łzy też się czasem pojawią, ale pamiętam, że na początku terapii powstrzymywałam się przed tym bardzo, w obawie przed reakcją T.

[Ona31]

No właśnie temu, żeby nauczyć się, że wyrażanie emocji jest czymś naturalnym.

[Gość]

No właśnie temu, żeby nauczyć się, że wyrażanie emocji jest czymś naturalnym.

 

To ja jeszcze raz zacytuję siebie: "nie wyobrażam sobie nie okazywać uczuć na sesjach z terapeutką, bo niby czemu miałoby to służyć?"

[Pieprz]

No właśnie temu, żeby nauczyć się, że wyrażanie emocji jest czymś naturalnym.

 

To ja jeszcze raz zacytuję siebie: "nie wyobrażam sobie nie okazywać uczuć na sesjach z terapeutką, bo niby czemu miałoby to służyć?"

Nie znam nikogo kto by nie okazywał uczuć na terapii. Nie umieć płakać to jeszcze nie znaczy że się uczuć nie okazuje.

[Gość]

oczywiście, można okazywać różne uczucia, na różne sposoby. Podobno generalnie mężczyznom jest łatwiej okazywać złość, a kobietom smutek.

[Pieprz]

Podobno generalnie mężczyznom jest łatwiej okazywać złość, a kobietom smutek.

Chyba coś w tym jest.

[Bree]

No właśnie, a ja podobno nie okazuje na terapii żadnych czy tam prawie żadnych uczuć. Chciałabym to zmienić, ale nie wiem jak

[niosaca_radosc]

Bree, wydaje mi się, że to przyjdzie z czasem. Ja na początku też byłam jakby z kamienia, ale im dłużej chodziłam na terapię i im bardziej ufałam terapeutce, tym więcej emocji okazywałam.

[Bree]

Ale ja jej ufam, bardzo ją lubie. Teraz wyjechała na urlop i nawet za nią tesknie

Wcześniej chodziłam do innej terapeutki i ona wzbudzała moją niechęć, ale od 3 miesiecy chodzę do tej i jest naprawdę ok. Nie raz coś powiem a ona mówi, że to dziwne że mówię to tak bez emocji bo ona słuchając tylko tego robi się smutna itd itd a ja nic.

[acherontia styx]

Bree, mam tak samo. zero jakichkolwiek emocji, a jak coś mówię o sobie to jakbym opowiadała film, tak stwierdziła T.

raz tylko byłam bliska płaczu i nawet nie starałam się tego powstrzymać, ale i tak się nie rozpłakałam.

[Ona31]

nie wyobrażam sobie nie okazywać uczuć na sesjach z terapeutką, bo niby czemu miałoby to służyć? Łzy też się czasem pojawią, ale pamiętam, że na początku terapii powstrzymywałam się przed tym bardzo, w obawie przed reakcją T.

 

 

Ups! Umknęło mi NIE

[niosaca_radosc]

Bree, cóż, jeśli nie chodzi o samą terapeutkę, to może chodzi ogólnie o strach przed okazaniem emocji? Może wykształciłaś taki mechanizm obronny. Może emocje oznaczają u Ciebie słabość? Nawet nie musisz robić tego świadomie, ale gdzieś tam w głębi może kołacze Ci się myśl, że płacz, smutek, lęk to okazanie słabości, a ze strachu przed atakiem wolisz to zamaskować?

[Candy14]

Od wrzesnia don grudnia na kazdej sesji gadalam z oczami pelnymi lez ale nie plakalam... w grudniu peklam. Dobrze mi to zrobilo

[Ferdynand k]

a ja płakałem u psycholog i nic mi to nie dało

wolę złość bo ona może nakręcić do zmienienia czegoś

[Bree]

jakbym opowiadała film, tak stwierdziła T.

wow, moja mówi dokładnie to samo