poczucie winy

[Gość]

Dobra, to dowalam kolejne uczucie charakterystyczne dla dda/ddd.

 

Poczucie winy: czy je macie, jeśli tak to dlaczego i co z tym robicie?co w waszej opinii mozna z tym zrobic?

 

1.Ja mam poczucie winy po tym jak zachowuję się agresywnie wobec bliskich mi osób, co jest chyba zrozumiałe. Potem przepraszam, ale i tak ogarnia mnie frustracja, że zachowuje się jak moi rodzice. Jednak poszłam na terapię i staram się to zmienić. Uważnie słucham na terapii i przyznaję się do swoich "wyskoków".

Najczęściej agresja pojawia się u mnie z lęku. Szczególnie przed porzuceniem czy też ogólnego lęku przed krzywdą. Chcę więc zmienić moje schematy myślowe i reakcje na dane sytuacje.

 

2. Dodatkowo siedzi we mnie poczucie winy za śmierć ojca, bo byłam niemalże jej świadkiem. mam poczucie, że mogłam zrobić coś więcej i by żył.

 

A jak jest u was?

[Gość]

ja czuję się winna chyba za wszystko to, co w moim życiu złe.

próbuję sobie tłumaczyć, że to 'nie moja wina', ale nie działa. poczucie winy nadal mam. terapeuta może mi 10 razy tłumaczyć, że to nie ja za to odpowiadam, ja wiem swoje.

[Gość]

Monar, no tak, bo oprócz wiedzy, to trzeba to jeszcze przetrawić, zrozumieć, a to już nie takie łatwe niestety.

[Gość]

ja czuję się winna chyba za wszystko to, co w moim życiu złe.

próbuję sobie tłumaczyć, że to 'nie moja wina', ale nie działa. poczucie winy nadal mam. terapeuta może mi 10 razy tłumaczyć, że to nie ja za to odpowiadam, ja wiem swoje.

Niestety mam podobnie to mnie niszczy,może kiedyś sobie przebacze,póki co się miotam.

[Gość]

kafka, kurcze ale wydaje mi się, że ja to rozumiem, zdaję sobie niby sprawę, że to nie moja wina, ale serce czuje się winne. tak mi się zdaje

[Gość]

Monar, no właśnie, trzeba to jakoś w całość połączyć...

[Gość]

ciekawe czy mój mózg dojdzie kiedyś do konsensusu z moim serduchem.

 

-- 03 sie 2012, 20:01 --

 

bo gdy się porozumieją, zgodzą ze sobą, to chyba poczucia winy nie będzie...

 

-- 03 sie 2012, 20:01 --

 

tyle, że boję się, że zacznę byc zimna jak lód, że serce musi przestac czuc, by nie odczuwac poczucia winy.

[Gość]

Monar, nie będzie jak lód, bo to poczucie winy nie jest zdrowe i normalne.

[studnia bez wody]

Moje poczucie winy dotyczy tego że starając się żyć kiedyś i nie dać się całkiem zniszczyć popełniłam kilka błędów niestety nie do naprawienia. Z drugiej strony -tej logicznej , chciałam uciec od tego bólu i krzywdy którą mi wyrządzano i czyniłam to w każdy dostępny mi sposób.

[mojanati]

Ja mam poczucie winy, że muszę chodzić do pracy i zostawiać swoją córeczkę.

Mam poczucie winy, że będzie musiała iść do żłobka.

Mam poczucie winy, że nie będzie miała normalnej rodziny.

Mam poczucie winy, że nie jestem dość silna i czasami zdarza mi się załamywać.

Mam poczucie winy za to, że jej ojciec jest palantem.

Mam poczucie winy, że nie jestem szczęśliwa.

 

Poczucie winy to obok samotności i złości dominujące we mnie uczucie. Przerabiałam to na ostatnim spotkaniu z psychologiem, ale mimo wszystko cały czas to uczucie we mnie pozostaje.

[Gunia76]

A ja mam poczucie winy, że moja mama nie żyje i przez moje zachowanie zmarła...

Mam poczucie winy że biłam swoje dzieci, chociaż już tego nie robię, i nie wiem skąd mi się to wzięło, bo ponoć nikt mnie nigdy nie bił

Jak sobie wyobrażę że się z domu wyprowadzam, to mam poczucie winy, że ojca samego zostawię na stare lata a powinnam się nim zająć aż do śmierci bo to mój obowiązek jako córki,

mam poczucie winy jak robię coś dla siebie jak m jest w domu, bo powinnam być z nim, wykorzystywać każdą wspólną chwilę zanim pojedzie, a nie szwendać się np na piwie z koleżanką.

Mam poczucie winy że chodzę na terapię bo inni mają gorzej

[Gość]

Mam poczucie winy za to, że jej ojciec jest palantem.

mojanati, to chyba nie twoja wina?

A ja mam poczucie winy, że moja mama nie żyje i przez moje zachowanie zmarła...

Gunia76, ej, no nie przesadzaj, mówisz jakbyś jej kropłówkę odłączyła czy coś, a przecież tak nie było.

mam poczucie winy jak robię coś dla siebie jak m jest w domu

ja mam poczucie winy jak sobie dla siebie samej tylko coś kupię, np jogurt, a jemu nie

[Gość]

Mam poczucie winy że chodzę na terapię bo inni mają gorzej

 

no właśnie i jak tu pozbyć się tego poczucia winy. w tej kwestii to trudne, bo chciałam Ci napisać, że to przecież nie jest Twoja wina, ale sama nie rozumiem czemu. przecież to fakt, że inni mają od nas gorzej...

 

kafka a czemu nie kupujesz dwóch jogurtów ?

[Gość]

przecież to fakt, że inni mają od nas gorzej...

no tak, dzieci w Afryce głodują co nie? To po co mam iść na terapię?

Monar, bo czasem fajnie jest coś zrobić tylko dla siebie. I nie zawsze jest potrzeba kupowania dwóch.

[Gość]

kafka, no tak, ale niepotrzebnie wpędzasz się w poczucie winy.

 

nie chodiz o dzieci z Afryki, chodzi o dzieci, które pochodzą z rodzin alkoholowych i mają gorzej, już o tym mówiłam, np. matka, ojciec, brat piją, ledwo żyją i się utrzymują w jakiejś melinie, czasem nie mają kasy nawet na chleb... to jest dopiero problem!

 

-- 06 sie 2012, 17:13 --

 

(na chlebek nie mają, ale na wódkę tak... cóż . tu jest znów dziecko poszkodowane. ono ma problem. a nie tak jak ja, ja nie mam co narzekac na swoje warunki)

[Gość]

Monar, wiem o co ci chodzi, ale takie myślenie nikomu jeszcze nie pomogło;)

[Gość]

kafka, no tak, ale tak już mam, już tak myślę i muszę z tym żyć

 

-- 06 sie 2012, 17:22 --

 

A Ty zawsze jogurt możesz dokupić

[diatas]

ja nie mam poczucia winy do siebie ani nikogo innego - bo takie jest życie, to się chyba nazywa akceptacja

[Gość]

Monar, kupienie jogurtu to nie rozwiązanie;)

[Gość]

kafka, jak to nie? wtedy poczucia winy nie będziesz mieć, bo nie będziesz miała powodu.

[Gość]

Monar, to chodzi o to, żeby móc robić takie rzeczy bez poczucia winy, a nie żeby nie robić.

[Gunia76]

Monar, to chodzi o to, żeby móc robić takie rzeczy bez poczucia winy, a nie żeby nie robić.

to kupuj dwa jogurty, a dla siebie coś co on na pewno nie lubi jeść

[Gość]

kafka, no ale sytuacje z jogurtem możesz zmienić, więc jeśli masz poczucie winy, możesz się go pozbyć

a innego poczucia winy, np. to, że czuiję się trochę winna temu, że moja matka pije, bo latałam jej po piwo, poza tym milczałam więcej niż połowe swojego życia, choc Bóg dał mi głos, a ja nikomu nie wspomniałam o sytuacji w rodzinie. no to w każdym bądź razie - takiego poczucia winy nie jestem w stanie pozostawic za sobą, nie wiem... chyba, że zmieniając myślenie, bo przecież terapia pomaga w poczuciu winy, więc nie wiem jeszcze jak to się odbywa.

[Gość]

Generalnie jeśli chodzi o poczucie winy i nie tylko, polecam gorąco książkę Johna Bradshawa - "Powrót do swego wewnętrznego domu", a napisał bodaj i taką o wstydzie właśnie, tylko nie wiem, czy przetłumaczyli. Jeśli nie i znajdę po angielsku, to może nawet kiedy przetłumaczę

Książka się opiera na teorii analizy transakcyjnej nieco, a konkretnie motywie wewnętrznego dziecka i jest bardzo pomocna w akceptacji siebie oraz dopuszczaniu swoich emocji "do głosu".

Osobiście najczęściej odczuwam wstyd, gdy zanoszę się gwałtownymi emocjami (z tego co wywnioskowałam, ze strachu przed nimi pojawiłsię u mnie lęk przed postradaniem zmysłów), kiedy mam jakieś pomysły i ogólnie gdy chcę wyrazić siebie, swoje opinie, przedstawić problem,który mnie dręczy, ze wstydu co do swojego ciała już wychodzę.

[Gość]

Gunia76, Monar, kurde ale chodzi o sytuację taką kiedy sobie kupuję np na śniadanie, a on je śniadanie w domu.

Co wy się z tym jogurtem tak uparłyście? To tylko przykład był.

Powtarzam problemem nie jest kupno lub nie- jogurtu.

Tylko to, że jak robię cos dla siebie to mam poczucie winy.

A człowiek powinien równiez myśleć o sobie, a nie tylko non-stop o innych.

Widzę, że też macie takie myślenie jak ja i dlatego ciężko wam pojąć, że mogę chcieć zrobić coś tylko dla siebie i że nie ma w tym nic złego.

A ja się staram wychodzić z tego i uczyć się zdrowego egoizmu, jaki jest potrzebny kazdemu człowiekowi.