Samotność

[Verinia]

Zakochana wręcz obsesyjnie byłam raz. NIestety bez wzajemności. Jednak trwaliśmy w jakiejś przyjaźni poplątanej z zauroczeniem. Częste kłótnie. Moja zaborczość, jego obojętność. Nie przetrwała ta znajomość.

 

Kilka innych związków było bez mojego uczucia. NIe czułam miłości, tylko jakoś tak uczestniczyłam w życiu tej drugiej osooby.

 

Zawsze marzyłam o wielkiej miłości. Pełnej zrozumienia, rozmów i wypadów gdziekolwiek.

 

W życiu poznałam wielu ludzi. Dużo podróżowałam po Polsce i spotykałam się ludźmi poznanych w internecie przeważnie. Było ciekawie. Nie żałuję tych chwil. W moim mieście nie mam żadnych osób z którymi się spotykam. Każdy powyjeżdżał, a reszty nie znam. Są takie osoby, które mnie denerwują, więc ich olałam. Teraz jestem sama. Musiałabym skoczyć na jakieś zajęcia, najlepiej artystyczne i wtedy poznać kogoś w moim stylu. Może za jakiś czas, gdy się ogarnę

 

NIe szukam w sumie miłości, ale jestem otwarta na nowe doświadczenia. NIe boję się zranienia. 

Edytowane 9 Września przez Verinia

[MicMic]

Ja się chyba zauroczyłem. Jeszcze nawet jej nie widziałem na żywo, a ciężko mi się skupić, ciągle o niej myślę. Ech. Ale głównie to jednak forma cierpienia, wyobrażania sobie, fantazji, lęku przed utratą czegoś, czego nawet się jeszcze nie miało i nie wiadomo, czy jest realne. Także tak.

No i to ogromne przewrażliwienie na punkcie odrzucenia i bycia zdystansowanym, wystarczy nawet mało wylewna wiadomość i już ukłucie bólu. Przypomina mi to jakieś pierwsze zauroczenia, myślałem, że z wiekiem się z tego wyrasta, ale jednak nie.

Chyba będę musiał jakoś zbastować, bo umrę z tęsknoty

[sebastian86]

Samotnosc to dla mnie jak kara za to ze jestem zaburzony. Chcialbym sie z kims spotykac ale moja sytuacja nie jest wabikiem dla kobiet...

[Verinia]

Samotność bo jestem inna.

Oczywista oczywistość.

Coś za coś.

[sebastian86]

W dniu 29.09.2025 o 14:57, Verinia napisał(a):

Samotność bo jestem inna.

Oczywista oczywistość.

Coś za coś.

inność bywa intrygująca. jak dlugo jestes sama ?jesli wolno spytac.

[kokeshi]

W dniu 29.09.2025 o 14:57, Verinia napisał(a):

Samotność bo jestem inna.

Oczywista oczywistość.

Coś za coś.

 

Oczywista oczywistość? Wg mnie nie.
Inność nie definiuje samotności - to nasze reakcje, nasze uprzedzenia i brak otwartości mogą prowadzić do izolacji. Pytanie, jak się czujesz sama ze sobą?

 

 

 

 

[Verinia]

6 godzin temu, kokeshi napisał(a):

 

Oczywista oczywistość? Wg mnie nie.
Inność nie definiuje samotności - to nasze reakcje, nasze uprzedzenia i brak otwartości mogą prowadzić do izolacji. Pytanie, jak się czujesz sama ze sobą?

 

 

 

 

Jestem osobą życzliwa na co dzień, choć czasem się wkurzam. Jestem komunikatywna i otwarta. Ze sobą się czuję dobrze. Bywają dni, gdy jest gorzej i wtedy nie mam ochoty na pogawędki. 

 

Mogę mieć kontakt z ludźmi w pracy, w kolejce, w sklepie. Często zagaduję. Ale nie trafiam na ludzi podobnych do mnie. No mogę ich widzieć, ale nie podchodzę i nie pytam o numer. To tak nie działa.

 

Izolacja to domena outsiderów, wrażliwców i artystów. Ci "inni" już od dziecka mają trudniej.

Edytowane 1 Października przez Verinia

[InqSiJu]

O samotności nawet nie da się pisać.

 

Można się użalać, że się jest samotnym. Albo uzasadniać swoją samotność lub ją usprawiedliwiać. Ale po co?

 

Żalić się samemu sobie, to niewielka ulga. A komuś się nie da, bo jakby się dało, to by się nie było samotnym. Usprawiedliwiać się przed innymi też nie ma sensu, bo mniej samotnym się jest samemu, niż z ludźmi, którzy takiego usprawiedliwienia/uzasadnienia się domagają. A przed sobą, to szkoda czasu. Usprawiedliwianie się przed samym sobą rzadko kończy się powodzeniem. A często i nie ma czego usprawiedliwiać.

 

Można próbować z nią skończyć ale kto próbował ten wie, że nie dla wszystkich się to kończy sukcesem.

 

Koniec końców najlepiej znosić ciężar samotności, jak pan buk przykazał, czyli samemu. W pewnym momencie otoczenie ludzi tylko zwiększa samotność. A już najgorsi są ci, którzy żalą się na swoją samotność, a z ich słów wynika, że nie wiedzą o czym mówią.

[Warrior001]

Ja to już nie wiem jak radzić z samotnością. Do tej pory głównie kompensowałem to graniem w gry online, ale już nawet to przestaje cieszyć. Z resztą nie wiem, czy to nie pogłębia tylko moich problemów. Tak samo jak bezsensowne korzystanie z telefonu. Przez swoją małomówność nie jestem w stanie nikogo zapoznać. Mam 29 lat, a nigdy nawet na randce nie byłem. Czuję, że czas ucieka, a ja stoję w miejscu i marnuję życie. Fobii społecznej czy jakichś lęków raczej nie mam, bo nie mam problemu z wyjściem do ludzi. Tylko przestałem to robić, bo to kończy się zawsze tak, że w towarzystwie przez większość czasu jedynie siedzę jak kołek i czuję się głupi, bo nawet nie wiem jak wtrącić się do rozmowy ani nie mam pomysłu jaki sam mógłbym narzucić temat rozmowy

[Dalila_]

2 godziny temu, Warrior001 napisał(a):

Ja to już nie wiem jak radzić z samotnością. Do tej pory głównie kompensowałem to graniem w gry online, ale już nawet to przestaje cieszyć. Z resztą nie wiem, czy to nie pogłębia tylko moich problemów. Tak samo jak bezsensowne korzystanie z telefonu. Przez swoją małomówność nie jestem w stanie nikogo zapoznać. Mam 29 lat, a nigdy nawet na randce nie byłem. Czuję, że czas ucieka, a ja stoję w miejscu i marnuję życie. Fobii społecznej czy jakichś lęków raczej nie mam, bo nie mam problemu z wyjściem do ludzi. Tylko przestałem to robić, bo to kończy się zawsze tak, że w towarzystwie przez większość czasu jedynie siedzę jak kołek i czuję się głupi, bo nawet nie wiem jak wtrącić się do rozmowy ani nie mam pomysłu jaki sam mógłbym narzucić temat rozmowy

Szkoda ;( to chyba nie ma innego wyjścia żeby się przemoc, próbować to z czasem się nauczysz. Gdzie mieszkasz?

[Warrior001]

7 godzin temu, Dalila_ napisał(a):

Szkoda ;( to chyba nie ma innego wyjścia żeby się przemoc, próbować to z czasem się nauczysz. Gdzie mieszkasz?

Próbowałem nie raz, ale jakoś mi nie wychodziło. Rozmowa nie przychodzi mi naturalnie i już nie wiem jak to zmienić. Teraz już nawet nie wiem, gdzie mógłbym kogoś poznać, żeby coś wspólnie porobić. Kiedyś założyłem tindera z nadzieją że może pocwicze small talk, ale tam tylko idzie dostać depresji będąc mężczyzna gdy przez miesiąc dostajesz 1-2 polubień. A mieszkam na Podlasiu 

[Verinia]

":Przegryw" - w pulapce gniewu i samotnosci - Patrycja Wieczorkiewicz! Aleksandra Herzyk

To książka mojej znajomej z liceum. Rok starszej. Też chodziła na profil dziennikarski. Dodam, że cierpi na schizofrenię. Jest teraz krytykiem literackiem i... napisała książkę. Wow. Będę musiała ją przeczytać. Właśnie wyświetliła mi się jej reklama. Mega!!! A co do książki, to może być spoko i jej pisanie jest naprawdę dobre i barwne. Ciekawy temat również.

Trza będzie kupić

 

[Fuji]

W dniu 15.10.2025 o 03:55, Verinia napisał(a):

":Przegryw" 

 

Moje drugie imię....

Poddałem się.... już nie mam sił. 

[Daimo]

2 godziny temu, Fuji napisał(a):

Moje drugie imię....

Poddałem się.... już nie mam sił. 

Trzymaj się, ja się czuję tak samo i cała masa osób tu na forum pewnie podobnie. Żadne to pocieszenie, ale nie jesteś w tym sam.

[Fuji]

21 minut temu, Daimo napisał(a):

Trzymaj się, ja się czuję tak samo i cała masa osób tu na forum pewnie podobnie. Żadne to pocieszenie, ale nie jesteś w tym sam.

Dziękuję.  Ja jestem w tym sam. Każdy jest sam. Można mieć tak samo lub podobnie ale musisz sam z tym być. Ostatnio tak boli.... Boli aż za bardzo.

[Daimo]

1 godzinę temu, Fuji napisał(a):

Dziękuję.  Ja jestem w tym sam. Każdy jest sam. Można mieć tak samo lub podobnie ale musisz sam z tym być. Ostatnio tak boli.... Boli aż za bardzo.

Też prawda..