fixumdyrdum

Czy iść na odwyk od benzo? Mam depresję, nerwicę i dodatkowo lekarze uzależnili mnie od benzo. Piłem 7 lat. Codziennie, wieczorem (nasennie) około 250 ml wódki. Pod koniec ok. 350 ml. Rzuciłem z "dnia na dzień". Gdy piłem, psychicznie czułem się w miarę OK. Pod koniec picia, czułem się senny, bez energii ale ogarniałem rzeczywistość. Byłem mega spokojnym człowiekiem, którego mało co wytrącało z równowagi. Postanowiłem, to rzucić. 20 dni po rzuceniu picia miałem 3-tygodniową biegunkę. Schudłem 12 kilo i wkręciłem sobie raka jelita grubego, przez wzgląd na objawy. Prawdopodobnie miałem Covid żołądkowy. Dodatkowo straciłem częściowo węch. Niektóre zapachy czuję, niektórych nie czuję. Czuję inaczej niż powininem. Kot narobi do kuwety, a ja czuję konwalię. Od początku roku brałem doraźnie 1/4 tabletki Cloranxene, co uspokajało trochę objawy. Połową lutego wybrałem się do psychiatry, bo zrobiłem się płaczliwy, nie mogłem spać, budziłem się z lękiem o swoje zdrowie. Dostałem Lerivon i Pregabalinę. Nie pomogły. Problemy się pogłębiały. Potem przyszła masa nietrafonych leków i cały czas do tego jakieś benzo, którego nie chciałem brać. Xanax zwykły doraźnie, przewlekle Xanax SR 0,5 (kazali mi brać 2xdziennie, ja brałem 1xdziennie), Cloranxene 5mg 2xdziennie, Sedam 3x3mg (nie brałem tyle, raz wziąłem 2 tabletki), teraz Relanium 5mg. Z leków był Pramolan, Coaxil, Duloksetyna, Escitalopram, Sertralina. Generalnie - uzaleznili mnie od benzo. Trwa to rok czasu. Na szczęście nie eskaluję dawek. Chcę się od tego uwolnić, ale nie jest to takie proste, jak mówili psychatrzy: "Panie D. powolutku będziemy schodzić, gdy się Pan ustabilizuje." Teraz jestem na Wenla 75mg 1-0-0, Mirtazapina 30 0-0-1, Pregabalina (od dzisiaj) 150 1-0-1. Pop przebudzeniu czuję lęk, pocą mi się nogi i ręce, niepokój ruchowy, uczucie podenerwowania, jadłowstręt. Nie mogę wstać rano. Nic mi się nie chce, nic nie ma sensu. Gdy zażyję benzo (np. nie więcej niż 2 x 0,25) jest lepiej ale i tak do kitu. Postanowiłem udać się na odwyk. Wiem, że to pewnie śmieszne - gość rzucił alko "z dnia na dzień", a nie może dać sobie rady z małymi dawkami benzosów, ale cóż, takie życie. Jakie jest Wasze zdanie? Czy jest sens, czy próbować ogarnąć to w domu? Czy macie do polecenia jakieś ośrodki w Krakowie? Chodzi o miejsce w którym ktoś zajmie się mną kompleksowo, bo mam depresję i nerwicę, które prawdopodobnie mogą być od benzo. Nie wiem co robić. Pozdrawiam.

Kochani! Na początku zaznaczam, że chcę zejść z benzo - nie chcę zwiekszać dawek!!! Czytałem gdzieś (być może nawet na tym forum), że jeśli dawki już są dla organizmu niewystarczające, może występować zespół abstynencyjny pomiędzy dawkami. Wtedy cały czas podtrzymywany jest głód - coś na zasadzie uruchomienia głodu przez "pierwszy kieliszek" u niepijących alkoholików. Teraz zażywam 1,5mg Sedamu rano. Zszedłem z 3mg. Efektów pozytywnych nie widzę. Dalej jestem pościskany, cały czas towarzyszy mi uczucie zdenerwowania i lęku. O depresji nie wspomnę. W niedzielę zamierzam zażyć 0,75mg, a po tygodniu 0,375mg. Wcześniej zażywałem Xanax i Cloranxene. Czy może być tak, że benzo powodują u mnie takie sensacje jak nerwowość, Globus H., uczucie ucisku w klatce p., poranne mdłości, jadłowstręt? Zażywam to g***o (z zalecenia doktorów) od roku. Nie eskalowałem dawek. Teraz dostałem Wenlę w dawce 37,5mg (póki co). Pozdrawiam

Objawy: Pomimo zażycia benzo (Sedam 3mg), wczoraj (Sedam 3mg + 3mg), pozostaje ucisk w gardle, krtani i zatokach (jak w samolocie). Jestem spokojny i wyluzowany, jednakwoż ściśnięty w przełyku jak baranie jaja. Jak coś jem, przechodzi na 30 sekund, ale nie mam apetytu. Czy może tak być, aby benzo nie pomagały, czy to Xnx, czy Cloranxene, czy Sedam? Powodują tylko to, że mam na to wyjebane, nie nakręcam się i jest trochę lżej. Cały czas ucisk w zatokach nosowych (na górze nosa). To jest nie do zniesienia. Jak leżę, to po pewnym czasie tego nie ma. W nocy gdy wstanę - nie ma. Rano, dopóki nie wstanę - nie ma. Lekarze mają to w dupie - wymyślam! A ja codziennie dostaję /cenzura/ca. Może coś podpowiecie? Serducho, płuca, krążenie. Miałem badania obrazowe. Płuca OK, serducho OK. Podejrzenie dwóch nerwiaków w odcinku piersiowym kręgosłupa. Jestem w psychoterapii i na lekach. Ktoś, coś? P.S. ...i tak od połowy marca...

Moi Drodzy! Może Wy będziecie mieli jakiś pomysł? Mam dużą depresję: anhedonia, anergia, apatia, "Zespół Katastrofy Porannej", niemoc, lęki, niepokój i reszta objawów. Próbuję sie leczyć od połowy lutego. Aktualnie, od kilu dni zażywam: Sedam 3 1-1-1 Wortioksetyna (Brintellix) 20 1-0-0 Pregabalina 75 1-0-1 Lerivon 10 0-0-1 Sedam, zgodnie z Waszymi (Kolegi Jureckiego) sugestiami staram się zażywać w jak najmniejszej dawce (zamiast 12 tabsów zjadłem 5,25 tabsa), czekając na zadziałanie Wortioksetyny. W tym momencie, głównym problemem jest PROBLEM UCISKU W GARDLE, W SZCZEGÓLNOŚCI, PO PRAWEJ STRONIE GARDŁA I W PRAWEJ ZATOCE NOSOWEJ. Uczucie to generuje uczucie niepokoju i podenerwowania. Te jednak pojawiają się wskutek pojawienia się uczucia ściskania i się nakręcam. Faktycznie, ustępuje w trakcie spożywania pokarmu (uczucie w gardle), ale tylko na króciuśki czas, dosłownie 30 sekund. Lekarze mają to w nosie. Ot: "Globus Histericus". Problem jest jednak taki: NIE MAM TEGO UCZUCIA GDY LEŻĘ. Właściwie dlatego nie chcę się podnosić z łóżka rano, bo wiem, że za chwilę przyjdzie ścisk i nerwy. Wieczorem trochę odpuszcza, ale nie całkiem. Gdy położę się spać, a mam problemy z zaśnięciem (oczywiście mam myśli Schopenhauer'owskie) i wstanę się czegoś np. napić czy zażyć Lerivon (jeśli w godzinę nie zasnę, zażywam Lerivon 10), tego uczucia zupełnie nie ma, ani podenerwowania, ani lęku nie ma. Jestem zdrowy. Rano - to samo. Dokąd nie wstanę - somatycznie jest OK, brak ścisków. Wstanę - ścisk, a po chwili niepokój. Benzo raczej słabo pomagają. Ścisk trochę maleje, ale bardziej przez to, że mam go w d**ie. Pregabalina nie pomaga. Olanzapina nie pomagała. Nawet mi się nie chciało po niej spać (5mg na noc) + 2,5 na dzień. Jeśli to ważne, schudłem bardzo od początku roku. Do połowy marca, kiedy pojawił się ucisk schudłem 105kg -> 82kg. Tak na marginesie, ile należy czekać na działanie Wortio? Na SNRI/SSRI jestem od początku lipca, a ścisk w gardle nie ustępuje.

@Jurecki Nie byłem tak nieszczęśliwy jak teraz, a przede wszystkim nie unieszczęśliwiałem tak moich Bliskich jak teraz. Od prawie roku jestem amebą umysłową i fizyczną. Jeszcze rok temu porozmawiałbyś ze mną, tak o du*ach jak i o kwantowej teorii pola, a gdybyś chciał sparringować - to też bym nie odmówił... Moja Ukochana trwa przy mnie, ale widzę, że ma mnie dość. Wszystko leży, a ja nie mogę się za nic zabrać. Tragedia. Ledwo z łóźka wstaję. Wszystko mnie przerasta. Co do benzo - wszystko pod kontrolą doktorów.

A, może powinienem wrócić do alko? Nasennie, jak przez ostatnie lata. Przynajmniej miałem z tego jakąś przyjemność i zasypiałem normalnie. Teraz tabs goni tabsa i czuję się do kitu. Teściu pił przez 56 lat i czuł się wyśmienicie. Zawinęło go w 15 minut - w szpitalu. Zator płucny jako komplikacja po usuwaniu żylaka. Do końca wesoły i szczęśliwy...

@JureckiJak można nie stać się alkoholikiem, wypijając prawie 1m3 (słownie: jeden metr sześcienny) wódki? Benzo zażywam doraźnie (codziennie) prawie od początku roku, od początku "wspaniałej przygody" z leczeniem psychiatrycznym. Tak mnie leczyli doktory. Mam nadzieję, że nie jestem uzależniony, choć jeden pan doktor sugerował, że mogą to być objawy odstawienne pomiędzy dawkami. Jedne rabin powie "tak", drugi powie "nie", a ty zdychaj człowieku albo se sznurek przysposób mydłem wysmarowany. Depresyjnie jest kulawo (rano, nie mogę się zwlec do 14.00 - jestem zombie, choć nigdy nie byłem "skowronkiem", za to długo nie mogę zasnąć, gdy się położę), najgorzej jest jednak z lękami i uczuciem spętania gardła i klatki piersiowej sznurem. Dodatkowo dochodzi poczucie bezsilności wobec najprostszych czynności i brak apetytu. Ja jeszcze rok temu chłop przez duże "C" jestem przerażony rozładowanym akumulatorem w samochodzie. Xnx tak średnio i krótko robi. Cloranxene działa jak placebo. Poprosiłem o coś co przerwie to błędne koło depresji-lęku-strachu-bezsilności-depresji... Pani profesor niechętnie wypisała mi Sedam. Po zażyciu jest trochę lepiej, ale nie idealnie. Mam nadzieję, że Wrotio w dawce 20 zadziała na dniach i będę mógł pozbyć się tego syfu z mojego menu. Niektórzy tak bardzo zachwalają benzo, a ja się tego syfu boję z jednej stony, z drugiej zaś jest to w tej chwili jedyna deska ratunku. Przerobiłem Duloksetynę 60 przez 2 miesiące (nerwowość masakryczna), Esci (trochę lepiej, ale problemy z krzepliwością krwi), Asentra 100 6 tygodni (trochę lepiej, ale lęki pozostały). Gdyby nie moi bliscy, zastosowałbym już dawno terapię z ołowiu... znaczy zastrzyk. Niweluje wszystkie dolegliwości somatyczne i psychiczne. Takie uniwersalne serum... Wiem, tylko że ja codziennie czuję się jak "kupa".

Kochani! Czy ucisk w gardle, ciężar w klatce piersiowej, ucisk w zatokach mogą być po lekach psychotropowych? Błędne koło - jestem podenerwowany bo jestem pościskany i ścisk się potęguje i... jestem jeszcze bardziej podenerwowany. Do tego brak apetytu, anergia, anhedonia, myśli "S". Po benzo jestem spokojniejszy, ale w/w objawy cały czas się utrzymują, odrobinę maleją. Tak po Xnx, Cloranxene, Bromazepam. Nieduże dawki. Większość z tych rzeczy zaczęła się niedługo po rozpoczęciu kuracji Lerivonem i Pregabaliną. Przed pójściem do lekarza byłem tylko smutny i miałem problemy ze snem. Piłem 7 lat każdego wieczora. Rzuciłem "z dnia na dzień", bez ostrych objawów odstawiennych, właściwie to bez żadnych. Dwa miesiące później zaczęły się problemy psychiczne. Teraz jestem na: Brintellix 10mg 2-0-0 Lerivon 10mg 0-0-2 Sedam 3mg 1-1-1 Pregabalina 75 1-0-2 (schodzimy) Sedam od dzisiaj. W ciągu ostatniego roku były 2 dni kiedy czułem się dobrze. Wtedy odstawiłem właściwie wszystko. Niestety uczucie mocnego podenerwowania wróciło dość szybko. Zastanawiam się, czy to nie leki mi "mieszają w głowie"? Od dzisiaj potencjalizacja leczenia Wortio 10 -> 20, Lerivon 10 -> 20, włączenie Sedamu na jakiś czas. Proszę o opinie. Pozdrawiam.

Nikt? Nic?

Kochani! Proszę o poradę, bo nie wiem co mam ze sobą zrobić, a "choroba". dosłownie i w przenośni, spędza mi sen z powiek. Przerobiłem od lutego sporo leków. Do wczoraj brałem przez 6 tygodni: Sertralina 100-0-0 Pregabalina 150-0-150 Lerivon 0-0-10 Doraźnie, nie codziennie benzo Xnx 0,25mg, Cloranxene 5mg, Relanium 10mg. Ani razu nie przekroczyłem ekwiwalentu dawki Relanium 10mg (2x5mg). To Relanium to pomysł p. doktora, na odstawkę benzo. Czuję się jednak po nim jak po knockout'cie, a ścisk w klatce piersiowej pozostaje. Ja jestem przymulony i średnio spokojny. Przedwczoraj/wczoraj wrzuciłem 2x225mg Pregabaliny (też pomysł p. doktora), która miała tłumić lęki i czułem sie po niej jeszcze gorzej. Lęki jak były tak pozostały, a doszły zawroty głowy i otumanienie. Wczorajsza wizyta u pani profesor zaowocowała zmianą leczenia: Wortioksetyna 10-0-0 Bupropion 150-0-0 Pregabalina 150-0-150, po tygodniu 75-0-150, po tygodniu 75-0-75, po tygodniu 0-0-75, po tygodniu 0-0-0 Lerivon 0-0-10. Wczoraj wieczorem grzecznie wziąłem zaordynowane leki. Dzisiaj rano ok. 8.00 również (za wyjątkiem Bupropionu, bo boję się bezproduktywnego "rozindyczenia"). Samopoczucie makabryczne, ścisk w przełyku, brak apetytu i brak jakiejkolwiek energii życiowej - "człowiek - wylękniony flak". To nie życie - to wegetacja! Spionizowałem się niedawno, aby partnerka po powrocie z pracy nie zastała mnie w pieleszach. Teraz wstęp do pytania: Przed rozpoczęciem "leczenia" psychiatrycznego byłem smutny, płaczliwy, nie miałem problemów z zasypianiem, wybudzałem się w nocy ze strachem (przez problemy żołądkowe wkręciłem sobie raka jelita grubego, jestem teraz przebadany i za wyjątkiem pierdół nic mi raczej nie jest). Nie miałem jednak permanentnego uczucia podenerwowania i ścisku przełyku. Odkąd zażywam leki (zaczynałem od Lerivonu 0-0-10 i Pregabaliny 0-0-50) zaczęły się sporadyczne ściski. Mogłem jednak w miarę normalnie fukcjonować. Jazda zaczęła się w maju, gdy dostałem duże dawki Trazodonu, doszedłem do 225mg, potem Duloksetyna 60mg, Escitalopram maks 20mg. Wtedy też pojawiły się lęki przed codziennymi czynnościami, jak np. zawiezienie auta do mechanika. Na Trazodonie była masakra. Teraz pytanie: Czy leki mogą indukować takie objawy, jak ucisk, nerwowość i lęki? Odniosłem wrażenie, że im większe dawki leków stosowałem, tym gorsze "nerwy". Przed rozpoczęciem epizodu "nerwicowo-depresyjnego" byłem bardzo, ale to bardzo spokojnym człowiekiem. Piłem przez 7 lat, praktycznie codziennie po ok. 300ml wódki - "nasennie". Wziąłem rozbrat z alko prawie rok temu (10 grudnia). Miało być pięknie... samopoczucie w górę, gibkie, smukłe ciało, druga młodość! Myślałem, że będę fetował rocznicę jakimś bezalkoholowym trunkiem, a tymczasem czuję się jak "worek ze śmieciami". Uprzedzając pytania: chodzę na terapię, ale póki co, ponieważ nie jestem ustabilizowany na lekach, terapia ma charakter "terapii wspierającej". Generalnie, z dnia na dzień czuję się gorzej. SSRI/SNRI poprawiły mi niewątpliwie pamięć i inteligencję, choć to i tak marny ułamek tego co było. Lęk jednak niweluje skutecznie w/w oraz skupienie . ten ścisk jest jak ból zęba, cały czas się o tym myśli Napiszcie co sądzicie. Może należy zejść z tych wszystkich leków, zostać na samym benzo i z nich schodzić w/g rozpiski prof. Ashton, biorąc pod uwagę, że biorę małe dawki? Dzisiaj musiałem wspomóc się Xnx 0,25. Generalnie, jakieś działanie antydepresyjne tych leków odczułem, wciąż pozostają jednak lęki i totalny brak energii. Pozdrawiam.

Kochani, bardzo proszę o Waszą opinię. Może to nie jest lęk, a co innego i jestem źle leczony??? Uczucie niepokoju, podenerwowania bez przyczyny (choć przyczyną może być "lęk antycypacyjny"), miękkich zimnych nóg, dodatkowo mokrych i zimnych, czasami zimnych dłoni. Ogólnie jest mi zimno. Uczucie ucisku/ciężaru w klatce piersiowej i ucisku w przełyku, czasami przymus chodzenia "w te i we wte". Wieczorami jest lepiej. Po benzo czasami mija podnerwowanie, ale pozostałe ucisk i ciężar w klatce pozostaje, tak jakby było to fizyczne zmęczenie. Ciekawe jest to, że jeśli wstanę rano, tak ok. 7.00 (kładę się spać ok. 23.00), przez jakiś czas tego nie ma - nawet z godzinę. Ogólnie po przebudzeniu jest OK, dopiero po jakimś czasie pojawiają się atrakcje. W nocy, gdy wstanę - jestem zdrowy. Zaczynam się zastanawiać czy tych moich stanów nie nakręcają "papierosy" (palę wkłady Glo). Może nikotyna mi nie służy. Aktualnie jestem na: Olanzapina 5mg 1/2-0-1 Sertralina 100mg 1-0-0 (od 21.09.) Pregabalina 75mg 1-0-1 Senaxa PR 2mg 0-0-1 Agomelatyna 25mg 0-0-1 Doraźnie Cloranxene 2,5mg ew. Xnx 0,25. Tylko, że doraźnie to prawie codziennie. Ile ta Sertralina może się rozwijać? Czuję się do d*py, intelektualnie jest lepiej niż było, ale psychosomatycznie dalej kicha.

Zakładając temat pytałem, moi drodzy, o co innego...

Od początku roku 2023 cały czas jestem podenerwowany i "pościskany" w przełyku. Zaczęło się od wkręcenia sobie, początkiem roku, raka jelita grubego. 3-tygodniowa biegunka i ból brzucha. Mam dodatkowo bardzo upośledzony węch. Uczucie podenerwowania słabnie nieco po benzo (Xnx, Cloranxen), podenerwowanie całkiem nie odpuszcza. Uczucie "ściskania" nawet po benzo pozostaje. Globus Histericus? Benzo zażywałem nieregularnie od początkiu roku. Od maja byłem na Xanax SR 0,5 1-0-0. Od 20 sierpnia Cloranxene 5 1-0-1. Na własną rękę zacząłem redukować po 1/4 tabsa co tydzień, choć nie czułem się zbyt dobrze. Możliwe, że mam wysoką tolerancję na benzo, bo przez 7 lat piłem co wieczór wódkę w ilosciach ok. 0,25 litra. Generalnie dziwnie reaguję na leki. Ponieważ mam problemy z bezsennością, dwa dni temu w akcie desperacji psychiatra zapisała mi Stilnox. Kazała zażyć 1/2 tabletki - zażyłem całą i dalej miałem problemy z zaśnięciem, musiałem dożyć Lerivon 10. Na następny dzień dopiero 1,5 tabletki Stilnox'u + 10 Lerivonu zadziałało nasennie. Psycho zapisała mi Promazinum 25 na spanie. Ma zażywać 1-1-2. Jeszcze gorzej się po tym czuję i też mnie nie usypia. Podniposła do 1-1-4, ale nie ryzykowałem. Zażyłem na noc 2xPromazinum 25mg + 10mg Hydroksyzyny. Zasnąłem. Sen niefajny i krótki. Cały dzień przeleżałem w łóżku. Dodatkowo jest i głęboka depresja z myślami "S" w szczególności gdy leżę i czuję się jak kupa, a nic innego nie robię ostatnio. Nie piję od połowy grudnia 2022. Od początku tygodnia zażywam Asentrę. Pierwsze dwa dni 25, 3 dni 50, ,wczoraj i dzisiaj 100. Jeszcze gorzej się czuję. Generalnie - czuję się okropnie. Od początku roku totalny brak apetytu, ciągłe spięcie, podenerwowanie i bezsenność. myśli głeboko depresyjne dołączyły się później, gdy nie zareagowałem poprawnie na leczenie. Przerobiłem już sporo leków, nie dając im czasu na rozwinięcie się, ze wzgeldu na uboki. Najdłużej zażywałem Dulsevię i Escitalopram. Na Dulsevii trochę się poprawiło, ale komponenta noradrenalinowa powodowała jeszcze większe lęki. Po Esci też było trochę lepiej, ale duże problemy z krzepliwością krwi. Zażywałem jeszcze Coaxil 1-1-1 przez 3 tygodnie, ale brak poprawy. Przed godziną zażyłem 2,5mg Cloranxene i 0,125 Xnx. Jest trochę lepiej, ale do dobrego samopoczucia bardzo daleko. Proszę o poradę. Ktoś może przechodził podobne przygody? Jak ta Sertralina, którą zacząłem zażywać w poniedziałek się sprawdza w takich przypadkach, bo nie wiem czy tym wszystkim nie pieprznąć w kąt? Może macie jakieś "patenty" na pozbycie się uczucia ciągłego podenerwowania, jakie benzo ew. bezpiecznie zażywać do rozwinięcia się Sertraliny? Nie nadaję się do życia...

@DEPERSJakiś sposób na zbicie kortyzolu? Jakieś magiczne tabs'y? Aktywność fizyczna nie wchodzi w grę, bo póki co jestem "dętką". Nie mówiąc o bólach biodra. Całymi dniami albo leżę albo siedzę przed kompem. Po przebudzeniu myśli "S" i generalnie czarnowidztwo.

@DEPERSA co sądzisz o mojej teorii, że leki mi zwyczajnie szkodzą? Teraz schodzę z Clo, który zażywałem 5-0-5 jakiś czas temu. Generalnie jestem pościskany jak "baranie jaja". Nie wiem, czy dam radę. Póki co jakoś idzie. Obawiam się, że leki na tyle mieszają w głowie, że nie może się poukładać. Jestem po rezonansie łba i żadnych zmian morfologicznych nie widać. Wyjątkiem jest torbiel w szyszynce, ale ponoć 30%-50% populacji w moim wieku to ma. Nie wiem, czy za mój stan odpowiedzialna jest choroba czy leki...