Mój dzisiejszy dzień

[Lady Em.]

carmen1988, Jedź!

 

paradoksy,

Ja tez ogarnelam nieco swoj dom. Cieszy mnie to.

[Abbey]

szkoła, potem lekkie uszczęśliwianie się... Od ponad dwóch miesięcy brałam się za ozdabianie ścian. Mimo, że zrobiłam połowę zamierzonej pracy, jestem zadowolona jak nigdy dawno. Głupia rzecz, a cieszy...

[Lady Em.]

Vett, to super

[Abbey]

Nawet pytałam się ojca o malowanie końcówek w wakacje, nie rzucił się na mnie znerwicowany, jest postęp Ja go jeszcze wyćwiczę, będzie mnie inaczej traktował (ale ze mnie dziś niepoprawna optymistka... ) Może i w końcu wymuszę na nim, żeby mnie zapisał do psychologa? Przydałoby się wreszcie.

[L.E.]

Vett, super Może go pogoniłam falami mózgowymi

[ninja]

Vett, truj mu co jakiś czas, może zapisze cię do psychologa choćby dla własnego spokoju

[Abbey]

ninja, takie trucie rzadko coś daje. Już w wielu kwestiach próbowałam.

L.E., albo po prostu chciał w spokoju poczytać książkę i wiedział, że jeśli nie będzie krzyczeć to sobie pójdę?

[Victta]

A ja mam plan na nowe życie, który od dziś zaczelam wcielać.

Bylam u fryzjera, nie bardzo lubię chodzić, nie lubie, jak mnie ktos dotyka, ale .....postanowilam, ze pójdę bo już straszne odrosty mialam, mimo że sama staram się farbować dokladnie. Wobec tego poszlam i najlepsze jest to, ze ja czuje lęk, ale sobie cholery nie uświadamiam. Wiec siedze z pofarbowanym łbem, gazetek nie bylo i zaczynaja mi jakis glupie mysli łazić, o Bogu, istnieniu itp. I taki jest u mnie mechanizm, by nie dopuszczac leku, zaczynam filozofowac, co oczywiscie powoduje ze lęk buzuje. Wiec powiedzialam STOP i skupilam sie na oddechu, coby przestac myslec, no i złapalam byka za rogi.

Potem poszlam na gimanstyke, wiec juz musialam sie skupic na wysilku, wiec leb zamilkl.

A moj nowy plan na życie to rozwoj strefy fizycznej-jakis sport, duchowej-kościół, modlitwa, intelektualnej-przestac filozofowac i zajac sie doczesnoscia i emocjonalnej-zaczac czuć. W sumie tak mysle, ze dla mnie nawet zdrowiej jest jak czuje lęk, bo to znaczy, że czuje. Najgorzej jest jak nic nie czuje, a łeb tak nawija, ze mam gonitwe mysli. To tyle na dzisiaj.

POzdrawiam wszystkich.

[Iqwet]

Victta jak zaczęłam brać leki to pierwsze oznaki jakie miałam to właśnie brak wyczucia lęku.. nie wiem jak to opisać- potrafię wzbudzić takie łaskotanie w żołądku które jest objawem niepokoju..kiedy brałam leki nie mogłam tego zrobić i strasznie świrowałam bo bałam się że tracę czucie, teraz po terapii chemicznej (już rok) znów mogę "czuć to łaskotanie" i chyba wolę to niż pustkę.. jednak nic złego na tabletki nie mogę powiedzieć..wyleczyły moje fizyczne słabe strony i mam nadzieję, że przez obecną sytuację w moim życiu nie zwalę tego..

 

 

A co Twoich postanowień to bardzo fajnie :) Ja również postanowiłam zacząć nowe życie i postaram się aby było lepiej :)

[Lady Em.]

Mój dzisiejszy dzień był taki sobie, nic ciekawego, nic nowego. Taki zwyczajny szary lutowy dzień.

[Alienated]

Przepełniony wrażeniami, tak w skrócie .

[carmen1988]

emme_4, mogłabym powiedzieć dokładnie to samo.

[Abbey]

Nasłuchałam się gróźb i obelg w moim kierunku, znów się dowiedziałam, że idę na dno, a teraz wreszcie wróciłam, odpowiedziałam na wszystkie codzienne pytania i mam pół godzinki wolnego

[zjebnerwicowy]

Ech, już zaczynam mieć siebie dosyć.

Caly zeszły tydzień, narastający ból głowy z przodu głowy.

Przeszło mi z niedzieli na poniedziałek.

W poniedziałek względny spokój, a coś rzuciło mi się na oczy (w tej kwestii założyłem inny temat) i męczy mnie cały czas.

Problem w tym, że panicznie boję się o poważne uszkodzenie/utratę wzroku i widząc te świetlne plamki (też cały czas), nieustannie się nakręcam.

Plamki - > strach o wzrok -> większe skupienie na plamkach, których przybywa -> jeszcze większy strach -> itd

Dziś udało mi się wybębnić wizytę u okulisty na jutro z rana, trochę mi zeszło podenerwowanie, żołądek przestał boleć, świat jest lepszy.

Akurat w tym wypadku liczę, że to nerwica (względnie coś niegroźnego, tymczasowego), a nie oczy, bo inaczej chyba złapie mnie całkowita depresja.

 

I na marginesie, śmieszy mnie cykliczność objawów. Tydzień zawrotów, tydzień bolów głowy, tydzień ucisku głowy, tydzień żołądka, a czyżby teraz tydzień oczu?

[Lady Em.]

zjebnerwicowy, ehh, uroki nerwicy

[zjebnerwicowy]

Ech, problem w tym, że bole głowy, żołądka potrafię kontrolować, umiem przerwać błędne koło somatyczno-lękowe (mój termin, pewnie niefachowy), ale w przypadku oczu - za cholerę. Jedynie kiedy mi zaburzenia widzenia nie przeszkadzają, to jak się skupię na rozmowie z kimś, co nie zmienia faktu, że gdzieś się to tam kłębi, ale przynajmniej bez nakręcania się.

[Lady Em.]

zjebnerwicowy, sam siebie nakręcasz. Mówiłeś to psychiatrze?

 

Bezproduktywny...

[Kiya]

Przejrzałam oferty pracy i wysłałam CV, wystawiłam zaległe komentarze na allegro... Jak na mnie to już dużo, dzień na plus.

[Lady Em.]

Kiya,

[jasaw]

Kiya, , sporo tego...

[Abbey]

Kiya, w takim razie gratuluję i tego!

[Kiya]

jasaw, ironia czy nie?

 

emme_4, Vett, dziękuję

[jasaw]

Kiya, no co Ty...naprawdę słowa uznania, dlaczego tak pomysłałaś

[Kiya]

jasaw, bo tak ogółem to mało... ledwo dwie rzeczy... Ale już my wiemy, że nawet takie dwie rzeczy mogą być sukcesem, prawda?

[jasaw]

Kiya, może nie znamy się za dobrze, ale zapewniam Cię, że nie jestem złośliwa z natury, cieszę się, gdy komuś uda się coś, zazdrosna nie jestem, a już w ogóle, nigdy w życiu nie robię sobie kpin z nikogo..niektórzy twierdzą nawet, że jestem zbyt serio - mało dowcipna!!!

 

-- 23 lut 2012, 18:55 --

 

Kiya, właśnie chodzi o te małe kroczki, ja też to znam...