Bardzo lubię szpitale...A Wy?

[Gość]

Lubie szpitale-tak,nie pomylilam sie w tym stwierdzeniu.Jest w nich cos takiego,co mnie uspokaja,daje nadzieje,poczucie bezpieczenstwa,zaufania do czegos lub do kogos.Wsrod ciemnych zakreconych korytarzy,ruchomych stolikow i biegajacych pielegniarek odnajduje wbrew pozorom jakis spokoj i przekonanie,ze ktos mi zawsze pomoze,ze nie jest to miejsce cierpienia,bolu i umierania ale miejsce gdzie to wszystko da sie przezwyciezyc.Odkad choruje na nerwice lekowa,czesto bylam pacjentem pogotowia,szpitalnych izb przyjec i sal.Nigdy nie balam sie dziwnej aparatury,strzykawek,zabiegow.Gdy mam atak paniki mysle o tym by znalesc sie w szpitalu,wsrod lekarzy,ktorzy zawsze mnie uspokoja.Nie ufam wszystkim doktorom bezgranicznie-wiem,ze wsrod nich tez sa nieczule konowaly ale wiem tez z drugiej strony,ze w szpitalu czuje sie bezpiecznie.Czy to dziwne,zludne,niespotykane...?Czy jest na tym forum jeszcze ktos, kto podzieli moj poglad?

[AnnaR]

Moniczko, mam całkowicie odmienne odczucia! Panicznie boję się lekarzy, badań, w ogóle ingerencji w moje ciało.Na widok strzykawki robi mi się od razu słabo, tak samo nawet na mysl o szpitalu.Najgorszym moim lękiem jest to, ze zemdleję a wtedy przyjedzie pogotowie i będą coś ze mną robić, badać, pobierać krew brrrrrrr.... to jest najgorsze.bardzo ci zazdroszczę twojego podejścia do tematu, bo to właściwie moja najgorsza zmora ten aspekt kliniczny. pozdrawiam.Ania

[ka]

ja tez w szpitalu czuję się bezpiecznie - mimo iż do tej pory znajdowałam się tam w charakterze "gościa" a nie pacjenta, więc może to dlatego.

[Crystalia]

Niee cierpię szpitali, chodzę tam wyłącznie tylko wtedy gdy MUSZĘ kogoś odwiedzić.

[KrzysztofT]

Nie lubię specjalnie szpitali. Zawsze, gdy tam jestem (czy to jako pacjent, czy to w odwiedzinach u kogoś) czuję zapach lizolu.

[agapla]

szpital bleeeeeeeeee

[kretka]

Nie pamiętam kiedy ostatnio byłam pacjentem szpitala czy pogotowia. Mimo silnych napadów paniki z objawami fizycznymi, nie wzywałam nigdy pogotowia... Trudno powiedzieć, czy dobrze bym się czuła w szpitalu... Pewnie bezpiecznie, pod tym względem, że pomoc blisko. Ale lekarzom ufam w sposób ograniczony...

[Marcia]

ja sie boje ze kiedys jak bede miala atak i [przyjedzie pogotowie to wyladuje w czterech gumowych scianach...

panicznie sie tego boje...

 

dlatego kiedy mam strasznie ostry atak... to zawsze mimo wszystko prosze zeby nie dzwonic po karetke...

[edyni]

Kiedys kiedy moje ataki byly silniejsze tez odczuwlam jakies dziwne poczucie bezpieczenstwa w szpitalu ,rozumiem to o czym piszesz

[Gość]

Przeciez lekarze pogotowia wiedza,co to sa ataki paniki i nie zamkna nas w gumowych scianach...Oni potrafia pomoc,uspokoic.Jak sie dusilam i czulam gule w gardle to lekarka pogotowia mnie postawila do pionu: krzyknela,ze nic tam w gardle nie mam,ze to tylko nerwy w mojej glowie.Paradoksalnie,uspokoila mnie tym-lezalam na lozku,dostalam zastrzyk na uspokojenie i byl czas by przy monitorze badajacym serce wszystko to sobie ulozyc i przemyslec.Ale rzecz jasna nie mozna slepo ufac sluzbie zdrowia.Kazdy zna swoj organizm i jego reakcje i umie sam ocenic,czy pomocy fachowej mu w danej chwili potrzeba czy trzeba sie tylko uspokoic i nie dac nerwicy...

[kretka]

Moniczko, a ja się właśnie panicznie boję, że nie potrafię tego odróżnić. Ze kiedyś sobie w ten sposób zaszkodzę...

[AnnaR]

A ja sie boję, co inni mi mogą zrobić.chciałabym sie sama uspokoić a boje się, ze ludzie od razu z pogotowiem wyskoczą.jak mi sie zdarzało zemdleć to zawsze muszę ludziom powiedzieć co mają ze mną zrobić i to jest takie męczące.

[Gość]

Nie bardzo rozumiem co może być w tych szpitalach takiego strasznego. Kretko a może nie boisz się szpitali tylko ich poprostu nie lubisz - jak większość ludzi. Też za nimi nie przepadam ale i od nich nie stronie. Jeśli się boicie to uświadomcie sobie po co one wogóle są. A po to by nie było nieportrzebnego bólu i przedwczesnego umierania. Kiedyś jako 10 - 16 letni chłopak także panicznie bałem się tych "sal śmieci" dpotuty, dopuki właśnie sobie nie uświadomiłem po co one właściweie istnieją.

[AnnaR]

U mnie to kwestia zaufania, powierzenia swojej osoby innym.chyba dlatego panikuję i mdleję.plus oczywiście zapachy i wyglad, który na mnie dziala jak plachta na byka

[beautty]

Ja też!!!

Jak to miło, Aniu, że nie jestem sama (czt.: nienormalna). Lubię tez wszelkie zabiegi, bo dają mi (czasem złudne) poczucie pewności, że cos się dzieje, ktoś się mną zajmuje i że wszystko idzie ku lepszemu.

 

pozdrawiam.

 

Beautty

[Gość]

Jak to miło, Aniu, że nie jestem sama (czt.: nienormalna).

 

Chwileczkę nikt z Nas nie jest nienormalny. Jeden boi się tego, inny ... itd. itd. Poprostu każdy z Nas jest inny.

[Anula1_1]

może nie tyle ze lubie szpitale, ale fakt faktem odnajduje tam bezpieczeństwo. tez jakos tak czuje ze jakby cos nie tak ze mna bylo to ktos w pore zdąrzy pomóc itd...

[Karolina19]

mam w 100% te same odczucia, w szpitalu się czuje bardzo bezpieznie, wiem ze tam mi zawsze ktos pomoze

[Abigail_1Sm25]

Ja natomiast panicznie boję się szpitali. Są dla mnie synonimem utraty wolności. Śnią mi się po nocach w najgorszych koszmarach, sama myśl o nich wywołuje we mnie ogromny lęk...

[mark123]

Stricte lubić to generalnie może nie, ale nie mam niechęci do szpitali samych w sobie, byle tylko mieć swobodę poruszania się, nie mieć konieczności leżenia, no i dobrze by było, żeby móc pić kawę.

Był jednak jeden szpital, który można powiedzieć, że nawet lubiłem. Szpital na zaciszu, odległy od obszarów zabudowanych, w lesie. Był w nim bardzo duży luz, pacjenci na chodzie mogli popołudniami iść lub jechać, gdzie mają ochotę, byle wrócić przed wieczornym obchodem. A w weekendy to i na cały dzień, była akurat bardzo dobra pogoda, okolica niezła i z pacjentów na chodzie mało kto miał ochotę czekać na obchód lekarza dyżurnego, który przychodził na ten obchód "jak sobie przypomniał", większość nie czekała.

Inne podejście miałem w dzieciństwie, pomimo, że obiektywnie nic strasznego mnie nie spotykało, to pobyty wywoływały silne lęki oraz jakieś poczucie silnej samotności i opuszczenia.

[nieboszczyk]

gdyby był wybór między odsiadką w więzieniu a pobytem w szpitalu to bym wolał iść do kicia.z kicia wiesz kiedy wyjdziesz.wychodzisz zdrowy a nie w plastikowym worku bo lekarz nie zaznał w nocy udanego seksu i jak myslisz na kim to sobie odbije?no i ta powszechna indolencja lekarzy.zwłaszcza kiedy sama natura nie chce żebyś istniał na ziemi i nikt nie będzie marnować swoich cennych zasobów na leczenie cie,edukowanie,ubieranie,karmienie cie co skutkuje bardzo częstymi hospital;izacjami i amputacjami każdej części ciała która boli.w więzieniu SW nie rozstrzeliwuje codziennie kogo popadnie,nie napełniają spacerniaka wodą na kazdym spacerze

Edytowane 22 Stycznia 2019 przez nieboszczyk