Samookaleczenia.

[Gość]

Lilith, u mnie wychodzi na to, że nie jestem zaburzona, a przynajmniej depresji nie mam. choć myśli samobójcze mam i skłonność do samookaleczenia.

Abbey, sądzisz, że licznik mi się wyzerował? nie... ciąć się nie cięłam... a i krzywdy tym waleniem ręką też sobie nie zrobiłam. choć miałam to na celu, ale to była moja pierwsza próba.

[Gość]

Kiya, Szarpane to już cięższy kaliber, te są dość upierdliwe i trudne w gojeniu i zapewne powodują znacznie większy ból niż czyste cięcie.

[Gość]

rana szarpana czyli czym... ?

[Gość]

Monar, Myślę że obojętne czym,byle zakrzywione/ząbkowane - noże z zębami,piły,brzeszczoty, jakieś zakrzywione,zaostrzone badziewia.

[Gość]

Stark, aaa to ja tylko wybieram noże z ząbkami... ale wszystko goi się ładnie. może dlatego, ze właśnie nie chce głęboko wejść ten nóż.

[Kiya]

Stark, zbyt bujna wyobraźnia Monar, po prostu pazurki.

[Abbey]

Monar, sama nie wiem... Wiesz, martwię się, może dramatyzuję

[Abbey]

Pazurki... Te moje schizy, gdy drapało się licząc, że się dodrapię bóg wie gdzie

[Gość]

O to pamiętam, jak rodzice dowiedzieli się o tym, że chciałam popełnić samobójstwo i zaczęłam szalec. Poszłam do przyjaciółki i tak histeryzowałam, zaczęłam walić głową w sklepy i wbijać sobie pazury, chciałam sobie nimi podciąc żyły, haha ale tak się nie da

Lilith, mam "diagnozę" --> "tymczasowa depresja" (depresja z powodu sytuacji w domu) ech. ta lekarka nawet nie wie, że ja już od ponad 5 lat się tnę i mam takie "odchyły". po pierwszej wizycie mnie zdiagnozowała. to nie jest diagnoza na moje ;/ dlatego już nie chodzę do niej

Abbey, mam nadzieję, że licznik mi się nie wyzerował... bo jestem dumna z tego, że się nie tnę i chcę pochwalić się terapeucie

[Gość]

Monar, Nie tyle głębokość, co pewnie sporo zależy od kąta i długości rany...

Kiya, Oj tam wyobraźnia...jak już czymś się zajmować to na maxa...

[Gość]

Lilith, dzięki, staram się analizować. Za tydzień zaczynam terapię i już nie mogę się doczekać. Tylko tego najbardziej mi potrzeba. Już kac moralny trochę minął, przed samą sobą było mi wstyd, ale lubiłam to więc było chwilę miło?... :/ i już prawie zapominam, tylko nie wiem czy kolejny raz siła będzie tak duża że nie poprawię.

A Ty jak sobie radzisz teraz? dalej błędne koło?

[niosaca_radosc]

Coraz gorzej ze mną. I zero wyrzutów sumienia. Tylko ciągła chęć więcej, mocniej...

Ja już nawet nie chcę z tym walczyć...

[Gość]

klamczucha_88, to niedobrze ale spróbuj się powstrzymać.

[niosaca_radosc]

Monar, po co? Nie ma już sensu walczyć. Zresztą, ja chcę się zniszczyć i każda rzecz, która przybliża mnie do końca sprawia mi radość. A tym jest dla mnie okaleczanie...

[Gość]

klamczucha_88, no ja wiem. myślę, tak jak Ty. ale jednak coś mnie hamuje przed tym okaleczaniem... chcę udowodnić sobie, a przede wszystkim innym, że jestem silna i dam sobie radę... choc z drugiej strony chciałabym im pokazac, że jestem bezsilna i już dłuzej tego nie zniosę... sprzecznosc. zawsze obecna w moim życiu.

 

-- 31 sie 2012, 19:21 --

 

nie wiem, jak jest z Tobą...

[niosaca_radosc]

ale jednak coś mnie hamuje przed tym okaleczaniem...

Mnie nic nie hamuje.

[niosaca_radosc]

Lilith, nie wiem, czy ja czasem tego etapu nie przegapiłam...

Kiedyś pojawiało się poczucie winy, myśli że nie powinnam tego robić, że to jest złe i muszę z tym walczyć. Teraz już nie. Teraz tylko szukam okazji, myślę kiedy mogę to zrobić, wynajduję różne sposoby okaleczeń, co jedne to gorsze, i robię to. A kiedy już jest po czuję ulgę, zadowolenie, nawet radość, że jestem coraz bliżej destrukcji swojej osoby...

Dla mnie jest już za późno...

[Gość]

Lilith, gratuluję Ci wytrwałości i zdrowego myślenia. To wielka sztuka i umiejętność włączenia rozumu gdy emocje są silniejsze. Tego mi brakuje. Emocje u mnie zawsze wygrywają, to dlatego, że nie umiem jeszcze zmienić tego mechanizmu i dlatego chcę się nauczyć. Z moim BPD to nie lada gratka Póki co uważam, że jestem na dobrej drodze, bo wiem czego potrzebuję i że tak jak do tej pory nie można, a ja chcę żyć inaczej.

Wszystkim Wam życzę dużo wytrwałości i zrozumienia dla samego siebie.

[niosaca_radosc]

Conessa, to dobrze, że chcesz - chcieć to w tym wszystkim najważniejsza rzecz. Trzymam kciuki.

[Kiya]

Wciąż zastanawiam się, czy to "mój" temat...

[niosaca_radosc]

Kiya, jeśli się zastanawiasz, to lepiej uciekaj od tego tematu jak najdalej. Dla własnego dobra.

[greeniwoszek]

ale jednak coś mnie hamuje przed tym okaleczaniem...

Mnie nic nie hamuje.

mnie też

[niosaca_radosc]

greeniwoszek, masz kotki - dla nich się nie krzywdź.

[Gość]

Oj kobiety....to chlastanie jest jak wirus,nałóg...nie można powstrzymać, na dodatek pustoszy...nie wiem, z tego pewnie nie da się "ot tak" zrezygnować, ale do cholery jasnej,proszę choć próbujcie to stłamsić,zdrowym rozsądkiem,dla kogoś/czegoś nie wiem...

Ta spirala do niczego nie prowadzi....

[greeniwoszek]

W moim przypadku to nie jest chlastanie

ja się okaleczam morderczą robotą,ponad moje siły,czasem zadaję sobie ból fizyczny

mam go na codzien pod dostatkiem a jeszcze sobie przywalam ostro

jestem poprostu poobijana jak gruszka która spada z wysokiego drzewa

taka niszcząca we mnie energia jest