Samookaleczenia.

[niestety]

dorosła, 26 lat a zachowuje się jak nastolatka. poszło w ruch... za dużo świątecznych i innych emocji. Ale oddycha się już lepiej.

jestem żałosna

[finalriot]

Niestety, Uważam, że problem z samookaleczaniem nie ma związku z tym ile mamy lat. Nasze obwinianie się jest związane też z tym, że słyszymy od naszego otoczenia: "jesteś dorosła a zachowujesz się jak dziecko, ogarnij się" i myślimy że jesteśmy beznadziejne. Wtedy automatycznie sięgamy dna, co prowadzi nas do kolejnej krzywdy zadanej sobie. Jakie emocje Ci towarzyszyły?

Nie pisz że jesteś żałosna. To się stało, nie odwrócisz już tego. Walcz dalej i nie poddawaj się!

[borderline26]

finalriot, zgadzam sie w 100%, najgorsze są te skrajności- jest czarno albo biało, nie ma odcieni szarości.....

[niestety]

Racjonalnie wiem, że to co piszecie jest prawdą. Wiek nie ma znaczenia, ale... no właśnie co ma?

Towarzyszyło mi - skupienie i precyzja. Na chwilę odwróciłam myśli od problemów i zajęłam się prostą czynnością. Dało mi to chwilę spokoju

[borderline26]

niestety, problemy z emocjami sa najgorsze...ehh. nasza osobowosx przeplata sie z jednej skrajności w drugą i to jest cholernie cieżkie....opanowanie i kontrolowanie siebie i swoich czynów

 

-- 06 kwi 2013, 13:10 --

 

dlatego leczę się i staram...małymi kroczkami do przoduu...

[Abbey]

finalriot, zgadzam sie w 100%, najgorsze są te skrajności- jest czarno albo biało, nie ma odcieni szarości.....

aktualnie mną tak miota - od wyzywania się od idiotek i obietnic, że nic sobie nie zrobię, do wycia w szkolnej toalecie z bezsilności i wielkiej chęci... eeeech, niedługo mnie ktoś nakryje i tak się skończy

[Monar]

Tak dawno tego nie robiłam.............

I znów, zrobiłam.

Idiotka.

[Gość]

Monar, zdarza się ,co się stało nie myśl już o tym nie wiń siebie i nie karz zasługujesz na coś lepszego.

[Monar]

Saraid, ale ja się wyzywam, a wiem, że znów to zrobię. ciągnie mnie znów. jak już zrobiłam to raz, to drugi raz będzie i kolejny i następny. jestem...... zachowuję się jak dziecko, czuję się jak dziecko. nieszczęśliwe dziecko.

[Gość]

Monar, wiem rozumiem to czasem jest jak nałog nie krzywdż skarbie siebie.

[Monar]

najgorsze jest to, ze nikt nie wierzy, ze ja mam jednak chwile słabości, nawet mój T mi mówi, jaka ja silna. a ja po prostu czuję presję społeczeństwa. jestem silna, bo tego się ode mnie wymaga. a w środku jestem tak zniszczona!

[Gość]

Monar, rozumiem bo wysyłasz sygnały ludziom widzocznie''jestem silna''pokaz im czasem swoją słabość ..może wtedy uwierzą nikt nie karze Ci byc cały czas silną masz prawo wtedy gdy jest zle po prostu o tym powiedzieć i okazac to.

[Monar]

jak pokazuję, że mam jakieś słabości, że mam gorszy dzień, to jestem traktowana jak...

powiem tak: jak śmieję się, bawię dobrze, to jest DOBRZE

ale jak się smucę, to już nie jest dobrze, powiem więcej: wtedy jest ŹLE

dlatego wolę być szczęśliwa. nawet jeśli nie jestem.

tylko kilku moich znajomych akceptuje to, gdy jestem smutna.

no i T.

ale czuję się strasznie, jak muszę mówić, że znów się poddałam.

[Gość]

Monar, To nie jest poddanie sie tylko chwilowa słabość a takiej każdy z nas ulega.Także nie win się sama aż tak bardzo bo to niczemu nie sprzyja.

[Monar]

wstydzę się tego, że to zrobiłam. jestem dorosła.

nie wiem, jak ja to powiem T...

[Gość]

Monar, jesteś dorosła,ale każdy ma chwile słabości i róznie one wyglądają także powiedz po prostu.

[Abbey]

Ludzie mnie męczą, życie mnie męczy, zrobię to dziś.

[Monar]

Vett, zrobiłaś ? Ja zrobiłam, teraz jest lepiej. Ciekawe jak będzie jutro........

Napisałam do T, by się szybciej spotkać, zobaczymy, co odpisze.

[Abbey]

Monar, jeszcze nie, czekam aż wszyscy zasną.

Muszę to zrobić i nic mnie od tego nie odwiedzie.

Potrzebuję pocieszenia, przynajmniej w takiej postaci, skoro w żadnej innej nie dostaję.

[Monar]

Vett, to niestety fałszywa przyjaciółka. Ja mimo ze to wiem - i tak to robię.

Paranoja jakaś!

A co się stało, że chcesz to zrobić?

[Abbey]

Monar, fałszywa, ale zawsze brnęłam w toksyczne przyjaźnie, więc to dla mnie nic nowego.

Po prostu... odmawiam posłuszeństwa. Czuję, jak powoli się wyłączam, umieram, znikam... Jeszcze nigdy tak życie mnie nie bolało... A że jestem z dnia na dzień słabsza... czy jutro osiągnę coś jeszcze gorszego? wszystko mnie męczy...

[Monar]

Vett, ile trwa Twój kryzys? Bo mój od wczoraj. Chyba miewasz czasem dobre dni ??

[Abbey]

Monar, dobre?

Nie pamiętam, kiedy ostatnio dzień mogłam zaliczyć do 'szczęśliwych'. Podejrzewam, że to był jeden weekend w lipcu.

 

-- 10 kwi 2013, 23:09 --

 

staczam się, cholera, staczam, nie mam wpływu na swoje życie

[Monar]

Vett, To dość dawno. A co wtedy robiłaś ?

[Abbey]

Monar, nie było mnie w kraju i ojciec zachowywał się względem mnie dobrze. I nie wydarzyło się coś, co miało miejsce po wakacjach, więc miałam o jeden problem mniej