depresja, samobójstwo

Witam wszystkich. Od dwóch miesięcy nie mam pracy, cały czas szukam. Specjalnie zrobiłem prawo jazdy, pierw C, następnie C + E, jeszcze kurs na przewóz rzeczy. Wydałem na to około 8 tyś. Pracodawcy szukają z doświadczeniem, tylko gdzie człowiek ma je zdobyć jeżeli nikt nie chce przyjąć. Mam na utrzymaniu dziecko, żonę oraz kredyt na głowie. Nikt ze znajomych nie chce mi pomóc, myślę o załatwieniu pracy. Czuję że jestem bezradny. W moim mieście jest duże bezrobocie. W dodatku niektórzy mnie dołują. Ostatnio mam duży apetyt, brak zainteresowań, brak chęci do funkcjonowania, łatwo mnie można zdenerwować. Gdy pracowałem w biurze, to pamiętam że szefostwo mnie odtrącało, robiłem najgorsze rzeczy w biurze, gdy zainteresowałem się np. jak rozlicza się kierowców, bo wszyscy w biurze rozliczali, to szefostwo mówiło żebym nie interesował się tym, bo nie będę tego nigdy w tej firmie robił. Pracowałem u nich ze względu że miałem stopień niepełnosprawności, oni mieli pieniądze za to, że mnie przyjeli mnie z niepełnosprawnością. Teraz zastanawiam się czy ktoś mnie wezmie na kierowcę. Najgorsze jest to że pracodawcy wyzyskują ludzi. W ostatniej pracy, też miałem małe problemy, bo miałem umowę 3 razy 3 miesiące, niektórzy po okresie próbnym dostawali umowy na rok czasu, a mi nie przedłużyli. Niewiem jak to będzie z pracą, obawiam się tego. Przez te wszystkie problemy mam dosyć życia. Gdyby nie moja wiara, to bym popełnił samobójstwo, mnie przy życiu trzyma tylko wiara i dziecko

nie poddawaj się tym myślom, uwierz, że wielu z nas chciałoby mieć żonę i dziecko.

Dla przykładu ja cierpię z powodu dziewczyny, która mnie nie chce pomimo tego, iż wie doskonale, że mam ciężką depresję i niejedną próbę samobójczą za sobą. Doceń to, co masz bo niejeden o tym marzy

Z tym , że samym docenianiem tego dziecka kolega nie nakarmi i żony nie wesprze.

Jesteś enables, w ciężkim położeniu ale na prawde i przede wszystkim :

MASZ DLA KOGO ŻYĆ i tego musisz sie trzymać.

Napisz coś o relacjach z żoną, jak sie wam układa?

wiem,że tak ona potrzebuje wsparcia Twojego jak Ty jej.

Dlatego nie wolno Ci się poddawać, musisz wierzyć że w końcu i Ty znajdziesz coś - nawet w takim popieprzonym kraju jak nasz.

Pomyśl - czy gdyby Cię zabrakło to nie było by im gorzej? było by.

Może póki co szukaj czegoś na przeczekanie, a coś lepszego potem.

niestety tak jest że wszyscy chcą doświadczenia dziś kilka lat, sam też miałem robić kat C,

ale myśle - co mi po tym skoro i tak nie chcą przyjmować. Ale skoro Ty juz masz ,to zawsze jest coś,

i ja wierze że w końcu coś dobrego znajdziesz. Czasem tylko trzeba poczekac dłużej, i razem ciężkie chwile przetrwać jakoś.

Relację pomiędzy mną a żoną są właściwe. Próbuje myśleć pozytywnie, ale w tym kraju to bardzo ciężko myśleć. . Gdyby nie dziecko to niewiem co było. Dużo osób nie zakłada rodziny oraz nie planuje dzieci, bo ich nie stać. Z zasiłku z urzędu pracy nie da się wyżyć, opłacić rachunki, kredyt. Ciężko jest myśleć pozytywnie w dzisiejszych czasach, trzeba myśleć. Dziękuję za wsparcie.

Może możesz dojeżdżać do innego miasta. Lepsze to niż nic. Szukaj cierpliwie i nie martw się więcej niż potrzeba. Szukaj dobrej pomocy, kursów, porad. Jeśli ta deprecha dalej będzie trwała nie wahaj się zasięgnąć pomocy lekarza. Odwagi. Przetrwacie to.