Zjednoczone Stany Lękowe

hania33, ja też mam taki strach, ale niestety nie umiem tak jak Wieslaw

Chociaz w sumie, nawet jak prowadzilam bardziej towarzystkie zycie, to zawsze jakos tez lubilam i potrzebowalam posiedziec sama, poczytac ksiazke, zrelaksowac się, czy po prostu pomyslec o roznych sprawach.

no ta ja zawszae mialen z tym problem. teraz na dodatek mieszam sam w kawalerce. kiedys jak chcalem pobyc z ludźmi to jechałem do knajpki gdzie byli zaprzyjaznieni barmani. Pozniej zauwazylem ze to sa takie ataki mysli które przemijają i przestałem tam jezdzic. Stare to dzieje.

hania33, ja też mam taki strach, ale niestety nie umiem tak jak Wieslaw

Chociaz w sumie, nawet jak prowadzilam bardziej towarzystkie zycie, to zawsze jakos tez lubilam i potrzebowalam posiedziec sama, poczytac ksiazke, zrelaksowac się, czy po prostu pomyslec o roznych sprawach.

bo masz taką osobowość że musisz mieć chwilę dla siebie i nie ma w tym nic nie normalnego :)

nerwa, czego nie umiesz jak ja?

Dlatego wlasnie pozniej wieslawpas, jest niespokojny, ze nie zrobił tego czy tamtego, ma jakby zal do siebie i robi to ,

obawiam się że nie warto szukać problemu tam gdzie go nie ma :)

Ok nie ma co pisac o przemijaniu , jest tutaj i teraz i to sie liczy

hania33, mogabys zostac pychologirm. ten mechanizm kaze mi zrywac sie biec bo cos strace.To jest taki lek przed starata.

wieslawpas, no nie umiem tak isc miedzy ludzi :) i tak spedzać dni bardziej efektywnie.

hania33, jasne problem by był gdyby on siedział cały czas w domu i się zamartwiał , ale raz na jakiś jak nie pójdzie do ludzi nic się nie dzieje, wszyscy przemijamy, częścią życia jest śmierć , i na to już nie poradzimy nic taki jest porządek świata , przeszłość odchodzi , ale wstecz nie warto się oglądać, bo i tak nie mamy na nią wpływu tak trochę bardziej poważnie na wieczór napiszę

nerwosol-men, Lecz mi nie o to chodzilo...ok nie wazne,,

nerwa, umiesz iść , tylko sobie wmawiasz że nie umiesz , pytanie czy tego potrzebujesz zadaj

wieslawpas, Wiem , rozumiem Cie,,

ja uważam, ze nawet jak życie ucieka i trzeba korzystac, to spedzanie chwili tylko ze sobą też jest wazną czescia zycia. A ludzie czesto od tego uciekaja, wlasnie znajdujac sobie caly czas rozne rozrywki, bo nie umieją tego. A takie siedzenie w domu czasem tez moze miec wartosc, i nei jest to wtedy stratą czasu. - taki zaplanowany odpoczynek, czy nawet nic nei robienie, nie jest marnowaniem czasu :)

ja nie wiem co się ze mną dzieje dziś nie widzę żadnych problemów , wszystko można jakoś wytłumaczyć

nerwosol-men, no bo taka prawda, ze mozna wszystko wytlumaczyc! :)

Witam nerwuski :-) jak Wam mija niedzielka ?

nerwa, Nie to jest inny stach ...strach przed utrata chwil zycia..to meczy od srodka , nie mozna zapanowac nad tym..cos jak marnowanie zycia itp.

chyba wrócę do jakiejś poważnej literatury

ladywind, Witaj

-- 08 gru 2013, 23:00 --

nerwosol-men,

hania33, każdy ma ten strach ci bez nerwic też, trzeba by nieustanie każdy dzień planować i ten plan realizować, żeby tego strachu uniknąć

ladywind, śpiąco jakos a u Ciebie?

-- 08 gru 2013, 23:01 --

nerwosol-men, lecz gorzej jest , jak ta osoba sie leczy, prawda?

Nie ma co rozwlekac tematu, jutro pogadam o tym z terapeutka. Ona powie tak "to jak musislby zyć Wieslaw, aby nie wzbudzac w sobie takich niepokojów?"

A ja odpowiedzialbym tak - tak jak w 2003 roku, kiedy mialem dobrgo wspolokatroa Wojtka, z ktory moza bylo sobie pogadac, albo jak w 2009 r Krzyskia, krory

zamykal sie i nauczyl mnie byc samemu ze soba, ale byl za sciana.

hania33, ja wiem, bo ja tez mam takie cos - caly czas mysle, ze zycie ucieka, ze czlowiek coraz starszy, przeleci wszystko szybko, i siedzac w domu nie bede miala zadnych wspomnien. A potem za jakis czas bede zalowac, ze zamiast korzystac z zycia, to przesiedzialam tygodnie w domu Tylko, mnie ten strach nie mobilizuje akurat do tego, zeby spedzac cale dnie poza domem

hania33, nie rozumiem pytania słońce ?