Zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia)

Zastanawiam się ilu forumowiczów ma ten podobny problem co ja.Chorowałam na anoreksję,teraz cierpię na bulimię.Wydawało mi się,że nerwica i te właśnie zaburzenia lubią chodzić ze sobą w parze,ale nie znalazłam na forum podobnego tematu.

ja nie choruje na anoreksje ale zaburzenia odżywiania mam. Czuje wilczy głod. Jedzeniem odpycham od siebie lęk złość niezadowolenie. I zaczynam tyc

Nie mam i nie mialam anoreksji ani bulimi, ale ostatnio tak bardzo schudlam ze znjaomi mysla ze faktycznie choruje na anoreksje. Wrecz zmuszam sie do jedzenia ale jakos nic nie ma dla mnie smaku ani nie czuje glodu.

xxx

Też podjadam, a myślałamże to moje wrodzone łakomstwo. Czasem jem, kiedy wcale nie jestem glodna. Albo jeśli Jaś zostawi coś na talerzu, żeby się nie zmarnowało. U moich rodziców jak jestem nie odczuwam tak tego, a u siebie... tak. Może dlatego, że bywały dni "chude". Lepiej zjeść teraz, bo później może nie być. Czasem chciałabym poczuć głód, a nie mogę się zatrzymać i jem.

Mnie jedzenie uspokaja,nawet nie muszę być głodna,a potem...

didado w jaki sposob Ci przeszlo? tzn. zaczelas jesc? Ja juz nawet batony z bialkiem wpierdzielam zeby przytyc...Jezlei zjem wiecej niz jedna porcje solidnego jedzonka dziennie, jestem wniebowzieta. Juz tak dawno nie czulam "ochoty" na cos konkretnego do schrupania...

ja niestety chorowałem na anoreksję przez około 1,5 roku... leczyłem się w szpitalu psychiatrycznym przez rok bez rezultatu... postanowiłem podjąć dość odważną decyzję i przeprowadzić się do ojca (moi rodzice są po rozwodzie) na drugi koniec Polski. Po pół roku anoreksja zniknęła, pojawiła się jednak nerwica natręctw... sam nie wiem co jest dla mnie gorsze.

xxx

Didado, ze mna jest odwrotnie, ja wlasnie przez leki schudlam... wczesniej mialam zdrowa wage 59-61kg przy 171cm, teraz waze jakies 53kg ( moze i mniej, nie wiem juz nie chce sie nawet wazyc). Fajnie jest schudnac ale nie w takim tempie! Tez nie pije kawy, fajki rzucilam ale i tak nie pomoglo wiec znowu zaczelam palic, w sumie to ostatnia rzecz ktora jeszcze sprawia mi troche przyjemnosci :)

Lekarstwa mialy mi pomoc, ale sadze ze jeszcze zmniejszyly moj apetyt, ostatnio jest roche lepiej ale i tak malo jem.

Ja za to nie mogę przejść obok sklepu tak, żeby do niego nie wejść i nie kupić sobie czegoś słodkiego do jedzenia. Sama nie wiem, jak udaje mi się utrzymać stałą wagę.

xxx

nie chorowałam na nic. przy wzroście 162 ważyłam 55 kilo.

teraz ważę 65 i waga dalej rośnie. mogłabym ciągle jesć, szczególnie teraz jak jestem w domu i nie mam pracy- a z tym wiąże sie również to że nie mam pieniędzy na pierdoły. ale i tak ciągle coś jem....nawt ostatnio papier do kserokopiarki przeżuwam

Papier zdrowy jest,błonnik i te sprawy... .

Ja mam tak,ze albo mam napad głodu,albo tak jak piszecie ciągle coś podjadam i później ćwiczę do upadłego.Mam obsesję na punkcie własnego wglądu :/.Dlaczego nie mogę zjeśc jak normalny człowiek,ćwiczyć jak normalny człowiek?Dlaczego zawsze muszę popadać w skrajność i przesadzać ze wszystkim co robię ?! :/

Mam podobnie.

Albo objadam się niemiłosiernie.

Albo nie jem wogóle.

W obu przypadkach towarzyszą mi wyrzuty sumienia.

Tak mam od zawsze i nic na to nie poradzę.

nie mam okresów kiedy nie mogę jeść ale za to cały czas mam wilczy głód. Jem kiedy sie denerwuję ale jak czuję się bardzo dobrze, co niestety żadko sie zdarza, to pierwsze na co mam ochotę to jedzenie i zimne piwko. Po jedzeniu szczególnie gdy przesadzę z ilością mam wyrzuty sumienia że tak się nażarłem co nie przeskadza mi za pół godziny znowu sie nażreć. Z tego wszystkiego mam już taką nadwagę że wstyd się przyznać i boję się że to pogorszy jeszcze sytuację.

Znam to.... ja odkad pamietam, to miewalam napady glodu.... zdaje sobie sprawe ze to tak naprawde zazera sie glod emocjomalny... to tak jakby sie jadlo i nie mialo sie w ogole zoladka.... zero uczucia sytosci... no i co tu zrobic ...mysle ze jak wreszcie czlowiek sie wyleczy z tej calej nerwicy to dopiero bedzie mogl jesc normalnie

ja mialam anoreksje 7 lat temu, 2 lata leczylam sie (psychoterapia+seronil) i niby zostalam wyleczona ale ciagle mam ograniczenia (niektore pokarmy po prosty nie przejda mi przez gardlo), uwielbiam slodycze wiec ciagle mam wyrzuy sumienia jak zjem cos slodkiego i od razu obiecuje sobie diety i cuda na kiju i tak to sie ciagnie

No a u mnie nastał okres "nic mi się nie chce jeść". Całe dnie potrafie wyżyć na herbatkach i marchewce. Nawet na słodycze nie mam ochoty. Tylko taty mi szkoda, bo się martwi, że mało jem.

ja bardzo często czuję głód, aż mi sie robi niedobrze, ale zjem odrobinkę i już jestem najedzona. Miałam czas kiedy nic nie jadłam , bo miałam albo biegunkę albo było mi niedobrze i zaczynałam jeść od pokarmów dla dzieci. Obecnie jem w małych ilościach , ale czesto i często się zmuszam aby coś zjeść, bo na sam widok mnie mdli. Przed chorobą ważyłam 58 kg, w najgorszym momencie 47 kg, a obecnie 51 kg. Jestem za chuda i chciałabym przytyć, ale też myśle , ze to nastąpi dopiero po wyjściu z choroby .

Buźka

Ja zaczynam od jutra,bo dziś nie mogłam na siebie patrzeć w lustrze.Niby nie mam nadwagi,ale kiepsko się ze sobą czuje :/.

ja jestem 2 dzień na diecie

doszłam do wniosku że taniej mnie wyniesie schudnięcie niż kupywanie od nowa nowej garderoby

wcześniej jadłam około 3 paczek słonecznika dziennie---a wiecie ze jedna paczka słonecznika ma 500 kalorii? to tyle co obiad, lub porządna kolacja

nie mówiąc juz o słodyczach, ptysiach, czy lodach

mam teraz ciężką przeprawę.

xxx

To troche dziwne ze tak Ci terapeutka powiedziala... nie wiem na ile masz problem emocjonalny z jedzeniem, ale terapeuta nie powinien tak mowic, zwlaszcza ze w przypadku jakichkolwiek zaburzen emocjonalnych to nie jest nasza wina ze jemy albo nie jemy;/

xxx