Jak pozbyć się natrętnej mysli-wasze sposoby?

[kitki]

Jak pozbyć się natrętnej mysli powracającej w kółko jak

bumerang?bez leków, bo narazie nie moge brac i tyle, a musze jakos funkcjonowac

Jak pozbyć się natrętnej powracającej w kółko jak bumerang

natrętnej myśli..przypuscmy o tym, ze wydarzy sie cos złego,

ciagle ta mysl np, mi krazy po głowie, wydarzy sie cos złego, a mozg jak zryta płyta powtarza w kołko..a im bardziej staram sie o tym nie myslec, tym mozg bardziej ta mysl przywołuje!!!

jak sie tej mysli pozbyc?co ja rozproszy..sprawi ze zniknie i bede znow wolna..od natrectwa ,myslowego?

[jaaa]

polubic ja musisz ,oswoic ze to tylko mysl

i zajmij sie zyciem tak na serio z zafascynowaniem i checia

[szy_ona]

oj, gdybym wiedziała to mój świat wygladałby inaczej :)

 

Mi pomaga skonfrontowanie myśli z rzeczywistością.

Napewno nie ma sensu jej negować.

[kitki]

ale ja sie boję tych mysli, one powoduja lek, wiec dlatego je blokuje

[szy_ona]

Też się swoich boje, jak pewnie większość piszących tutaj.

Ja korzystam ze "wsparcia" leków i terapii, a mimo to i tak czasem jest tragicznie.

Staram się panować nad tym myślami: "to tylko podświadomy lek", ale i tak czasami musze zapytać kogoś "zdrowego" czy to prawda, czy tak było, lub czy tak może być. i czsto w ten sposób upewniam sie w moim zdrowym racjonalnym myśleniu.

[kitki]

a czy ktos z was zna sie na psychologii klinicznej i moze wie "jak powstaje myśl, no i jak to sie dzieje, ze no, jedna mysl krazy po głowie i nie chce uciec"?moze ta wiedza jakos pomoze?

[Mafju88]

To co Ty tutaj chcesz sie dowiedzieć jest niemozliwe. Jesli ktoś Ci mowi ze oswoic lęk i powiedzieć sobie ze to tylko :lęk" to Ty ze sie boisz i podejrzewam ze ile by tego nie bylo to zawsze bedzie cos negujacego. Nie mozesz brać leków to wybierz sie poprostu do psychologa na terapie bo i tak jesli chcesz sie pozbyc mysli na stale bedziesz musiala tam pojsc :)

 

 

Pozdrawiam

[namiestnik]

Nie wiem czy mówić o swoim sposobie czy nie. Ale myślę, że tak - bo i tak wiele osób zna i wie, a lepiej już chyba zastosować to świadomie niż przedawkowywując z desperacji. Otóz benzo (np. klony - bo tanio do zdobycia i dobre) i do tego alkohl jak nie starczą same. IMO lepiej sie "uj...bać" niż zrobić coś głupiego. Ale to już taka ostatnia deska ratunku.

[Gość]

Gdybym ja to wiedziała, to moje życie wyglądałoby dziś inaczej... Ale jak się dowiecie to mi napiszcie na pw (taki żart) :)

[ewap99]

A mnie pomaga włączenie ulubionej muzyki ,obejrzenie filmu czy poczytanie ksiązki czasem tez gra w scrable która powoduje ze mysle o tym jak literki układac a nie o tym co mnie męczy

[Milutki]

dokładnie, ludzie róbcie coś konkretnego i pożytecznego!

to dziadostwo nie ma wtedy szans...

one same chyba najbardziej boją się tego, że je zignorujemy, dlatego tak chcą stale przy nas być...

[InnerChange]

Nie chce sie "chwalic", ale naleze do tych co maja te najbardziej chyba po......one mysli, typ: agresja.

Z tego watka myslowego wynika mnostwo innych powalonych schiz i analiz...ale nie o tym. Mi od jakiegos czasu pomaga totalna akceptacja tego faktu i powtarzanie sobie, ze to WLASNIE TA NERWICA jest powodem moich natrectw. Samo to powtarzanie traktuje tez jako objaw nerwicy i kolejne natrectwo i jestem tego swiadomy, ale pomaga Poza tym staram sie byc wobec siebie bardzo wyrozumialy, czuly, staram sie tez nie wzbudzac w sobie gniewu (dodatkowego) jak cos sie nie udaje -> gniew+gniew = 2 gniewy Wyznaje tez zasade, ze im bardziej starasz sie czemus oprzec tym bardziej to napiera i na odwrot, ale to wiedza chyba wszyscy.

 

Pozdrawiam goraco i zycze udanej pracy nad soba wszystkim nerwusom!!!

[betty_boo]

Poczytaj o mindfulness i postaraj sie je wprowadzac w zycie. Spróbuj też medytacji i transu, ale tu musiałabyś najlepiej wziąć udział w jakichś warsztatach praktycznych.

[Milutki]

Poczytaj o mindfulness i postaraj sie je wprowadzac w zycie. Spróbuj też medytacji i transu, ale tu musiałabyś najlepiej wziąć udział w jakichś warsztatach praktycznych.

Ja przyznam, że raczej jestem z dala od takich, ten tego... praktyk

bo niestety zawsze kojarzyły mi się z jakimiś niecnymi manipulacjami...

 

ale dzięki betty_boo, bo ciekawy temat podsunęłaś!

tym bardziej, że ma to związki z innymi znanymi metodami, jak terapia poznawczo-behawioralna

 

artykuł opisujący co to jest Mindfulness:

http://www.mindfulness.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=45&Itemid=53

 

są nawet aktualne treningi w Gdańsku, Szczecinie, Wrocławiu, Katowicach

http://www.mindinstitute.com.pl/index.php/pl/component/content/article/40-aktualnoci/101-trening-uwanoci-mindfulness-w-gdasku-szczecinie-wrocawiu-oraz-katowicach

 

Chyba się tym zainteresuję, bo ostatnio właśnie coś takiego próbowałem samemu robić,

mam nadzieję, że na tych treningach nie wyczyniają czarów...

[betty_boo]

nie martw sie milutki, ja tez jestem sceptyczna co do wszelkiego rodzaju czarów marów, buddyzmu etc. wiem ze nazwa "trans" brzmi odstraszająco ale to czego próbowałam jest bezpieczne i nie ma związki z zadna manipulacja osób trzecich ani filozofią .

[Milutki]

betty_boo, a czy możesz napisać coś więcej, czego dokładnie próbowałaś ?

I czy coś udało Ci się osiągnąć ?

[Gość]

Moim zdaniem są głównie dwa sposoby na natręctwa, dosyć oczywiste, ale nie spotkałam nic lepszego.

1. Dystans

2. Racjonalizacja

 

Inaczej się nie dziabnie tego cholerstwa. A dawkować trzeba sobie naprzemiennie do skutku.

 

Ad1 Są takie momenty zafiksowania, że dyskusja z natręctwem nic nie daje, ciągnie się w nieskończoność i cały czas się jest obciążonym. Wtedy po prostu trzeba przeczekać, uciąć dyskusje w swojej głowie i pogodzić się z tym, że w tym momencie czujemy się ch****. Czyli potraktować siebie jak chorego, z wyrozumiałością, bo gór wtedy nie przeniesiemy. Zająć się czymś lekkim, telewizja (może sobie grać nawet jak nie dociera), odpoczynek, spacer. Relaks!!! Odpuścić sobie, co tylko się da. Nie walczyć a czekać, potraktować natręctwo jak kijek na wodzie, który przepływa pod mostkiem. Jeśli na jakiś czas wyłączymy wewnętrzną wojnę argumentów i walkę z natręctwem i damy sobie na luz, to po jakimś czasie (i nie jest to raczej kwestia godziny czy dwóch) powinniśmy złapać trochę dystansu do męczącej myśli i w miarę wrócić do życia. I spróbować punktu 2

Ad2

Skonfrontowanie naszej myśli z rzeczywistością, najprościej przez rozmowę z inną osobą, której ufamy. Może ona przedstawić jakieś argumenty, które nas przekonają, że myśl jest bezsensu. W momencie krytycznym może nie zadziałać. Jeżeli nie przynosi nam to ulgi i zaczynamy się wkręcać znowu w niekończącą się wojnę argumentów w głowie, trzeba znowu uciąć tę dyskusję. Jeżeli nie możemy się racjonalnie uspokoić, to znaczy że musimy sobie wytworzyć więcej dystansu i oderwania, czyli zając się życiem. I może po zaangażowaniu się w jakieś zajęcia, spotkaniach z innymi zdobędziemy tyle dystansu, żeby przyjąć rozsądne argumenty. Jak jest zjazd zupełny, to oczywiście nie da raczej rady się zająć czymś zbyt aktywnie, tylko się odprężać, przeczekiwać - patrz punk 1.

 

Wiem, że to nie jest odkrywcze, ani porywające, ale terapia i rozwój wewnętrzny i porządkowanie swojego życia, to jest powolna sprawa, a doraźna walka z natręctwami tak wygląda, przynajmniej u mnie. Czyli na zmianę albo dystans, albo konfrontacja, jak jedno nie działa, to przejść na drugie.

 

Męczące dziadostwo, ale można mu dać w końcu radę.

Pomaga też sztuka, taka która akurat do nas pasuje, czyli muzyka, filmy. zdjęcia itd. - musi być jakiś temat uczuciowy, który przynosi trochę ulgi, tylko trzeba go wykryć w sobie. Kino, teatr, koncerty - jak psychotropy. Najlepiej dawkować sobie systematycznie. Naprawdę nie żałujcie na to czasu ani pieniędzy, bo nerwica wieloletnia będzie kosztować drożej. Jak ktoś ma zacięcie i sam tworzy, to niech oczywiście próbuje wyrażać swoje uczucia, też krytyczne. Wiersze, pamiętnik, malowanie... Działa.

[Milutki]

Moim zdaniem są głównie dwa sposoby na natręctwa, dosyć oczywiste, ale nie spotkałam nic lepszego.

1. Dystans

2. Racjonalizacja

 

Inaczej się nie dziabnie tego cholerstwa. A dawkować trzeba sobie naprzemiennie do skutku.

(...)

Wiem, że to nie jest odkrywcze, ani porywające, ale terapia i rozwój wewnętrzny i porządkowanie swojego życia, to jest powolna sprawa, a doraźna walka z natręctwami tak wygląda, przynajmniej u mnie. Czyli na zmianę albo dystans, albo konfrontacja, jak jedno nie działa, to przejść na drugie.

refren, wielkie dzięki !!!

naprawdę przystępnie i PROSTO to opisałaś,

Twój post dodaję sobie do "skarbczyka porad"