Dzienne Wrony - Nocne Darki (czynne 24 h na dobę)

[Maat]

5 minut temu, acherontia styx napisał(a):

@Maatwiem  znam gwarę poznańską  niektóre określenia z niej są nadal na co dzień w użyciu w Poznaniu  
 

Zresztą no ja mieszkam w Poznaniu ale moja terapeutka jest z Warszawy i tam mieszka. Na początku terapii czasami wynikały nieporozumienia bo ja tak mówiąc coś na luzie użyłam jakiegoś określenia, które jej było nieznane, bo było właśnie z gwary poznańskiej xD i no na co dzień jak przy kimś powiem np. "wuchta wiary" to każdy wie o co chodzi, a terapeutka miała takie WTF?

A co to znaczy wuchta wiary????

37 minut temu, bei napisał(a):

 

 

[acherontia styx]

Teraz, Maat napisał(a):

A co to znaczy wuchta wiary????

to jest określenie na dużą ilość ludzi  

https://gloswielkopolski.pl/quiz/1349,gwara_poznanska_czy_wiesz_co_oznaczaja_te_slowa,q,t.html

masz nawet quiz, żeby zobaczyć ile punktów zdobędziesz jeśli chodzi o gware poznańską xD

[bei]

28 minut temu, acherontia styx napisał(a):

to jest określenie na dużą ilość ludzi  

https://gloswielkopolski.pl/quiz/1349,gwara_poznanska_czy_wiesz_co_oznaczaja_te_slowa,q,t.html

masz nawet quiz, żeby zobaczyć ile punktów zdobędziesz jeśli chodzi o gware poznańską xD

Nie znałam żadnego z tych słów. W teście 16/30- zgadywałam. 

@Maat chciałaś mnie zacytować, bo jest pusty cytat?

Edytowane 10 Stycznia przez bei

[Maat]

@bei,tak, chciałam Cię zacytować,ale mi nie wyszło.

Dobrze, że opomniałaś się o premię.

Ja się w pracy tak powolutku zaczęłam uczyć asertywności.

Pierwszy raz kilkanaście lat temu,kiedy odmówiłam zostania po godzinach.Ale się wtedy bałam,co ja zrobiłam???

I później znów kiedyś a to o podwyżkę,a to jeszcze o coś...

I potem nie wiadomo kiedy okazuje się, że potrafię np w kolejce do lekarza powiedzieć komuś "Nie.Ja teraz wchodzę".No bo niektórzy "ja tylko po receptę..."

Pozdrawiam.

[bei]

5 minut temu, Maat napisał(a):

Dobrze, że opomniałaś się o premię.

 

Tez się cieszę bo by mnie to męczyło. 

6 minut temu, Maat napisał(a):

Ja się w pracy tak powolutku zaczęłam uczyć asertywności.

Pierwszy raz kilkanaście lat temu,kiedy odmówiłam zostania po godzinach.Ale się wtedy bałam,co ja zrobiłam???

Ja odmawiam, ale tylko wtedy gdy nie mogę, a nie że mi się nie chce. 

Ogólnie nie mam męża dzieci, nikt na mnie nie czeka i to może zostać wykorzystane. Trochę mnie to wkurza, że ze względu na to ze ktoś ma male dziecko to czegoś nie zrobi, a ja niby powinnam bo nie mam. Jeszcze żeby to było jakoś docenione to może by mnie to tak nie wkurzało a tak to czyje niesprawiedliwość. 

11 minut temu, Maat napisał(a):

I potem nie wiadomo kiedy okazuje się, że potrafię np w kolejce do lekarza powiedzieć komuś "Nie.Ja teraz wchodzę".No bo niektórzy "ja tylko po receptę..."

Pozdrawiam.

Ja bym pewnie u lekarza przepuściła jeślibym się bardzo nie spieszyła,ale byłabym zła gdyby ktos mnie celowo okłamał, że tylko na chwilę, a siedziałby długo.

[Lusesita Dolores]

Łażą i krążą za mną.

 

Edytowane 11 Stycznia przez Lusesita Dolores

[Lusesita Dolores]

Pewna kobieta przesiaduje cały dzień na ławce na. przeciw mojego bloku. Obserwatorka. Niegroźna. Groźni są ci, którzy zajmują się wykradaniem uczuć i myśli ode mnie

[Maat]

Widok zza okna.

[Verinia]

Grinch na dachu u sąsiadów xD CHYBA NIE LUBIĄ ŚWIĄT 

[Purpurowy]

Brat bałwanka uklepał. Ale nos to już moja sprawa...

[Raccoon]

W piątek po pracy zagadałem się z nową koleżanką z pracy, pracuje u nas od początku roku. Staliśmy tak i gadaliśmy, no i w końcu ona rzuciła, że może podejdziemy gdzieś a nie będziemy tak stać przed budynkiem. Zaproponowałem chińską restaurację, powiedziała że też lubi, więc pojechaliśmy i siedzieliśmy tam kilka godzin, było bardzo miło, dawno mi się z kimś tak dobrze nie gadało spoza rodziny. Wczoraj i dzisiaj cały czas ze sobą piszemy. Pyta się czy jutro mam czas żeby jechać z nią na zakupy bo musi sobie kupić nowe buty i chce żebym pomógł jej wybrać. To normalne że prosi o to znajomego z pracy a nie koleżankę?

 

Bardzo mi się dobrze z nią gada, ale po 2 latach izolowania się od społeczeństwa czuję się trochę niezręcznie w reklacjach międzyludzkich...

 

Edytowane 12 Stycznia przez Raccoon

[Grouchy Smurf]

@Raccoonweź, ja bym potrzebował kilku miesięcy współpracy i nawet wtedy krępowałbym się iść z kimś do knajpy.

[bei]

Ja nigdy specjalnie nie spotkałam się z żadnym współpracownikiem w celu niezwiązanym z pracą jeśli to nie było oficjalne zorganizowane spotkanie dla pracowników np. integracja w klubie (czyli wychodzi na to że i tak było związane z pracą). Mam za sobą kilka lat pracy i pracowałem w różnych miejscach ale nie nawiązuje takich relacji. Jak zmieniam miejsce pracy to ogólnie kontakty się ucinają.

[acherontia styx]

Ja mam kontakt do dzisiaj z niektórymi osobami z poprzednich prac, mimo, że w danym miejscu nie pracuje już od 7 lat, w innym od 3 lat. Czasami się spotykamy. U jednej koleżanki z dawnej pracy nawet byłam niedawno na weselu.

Nie widzę za bardzo różnicy pomiędzy znajomymi z pracy czy z takimi, których poznałam w innych miejscach niż praca. Jak się lubimy, to dla mnie nie ma znaczenia czy to człowiek, z którym na początku łączyła mnie relacja zawodowa, czy nie.
Ja nawet ze swoim lekarzem psychiatrą mam wspólnych znajomych   nawet była opcja, że miałabym pracować ze swoim lekarzem psychiatrą i tak, wiedział o tym, bo zanim w ogóle się zgłosiłam, zapytałam lekarkę czy to stanowiłoby jakąś przeszkodę, nie miała absolutnie nic przeciwko. Finalnie nie zdecydowałam się na tamto miejsce, ale możliwość taka była.

Edytowane 13 Stycznia przez acherontia styx

[bei]

3 godziny temu, acherontia styx napisał(a):

Nie widzę za bardzo różnicy pomiędzy znajomymi z pracy czy z takimi, których poznałam w innych miejscach niż praca. Jak się lubimy, to dla mnie nie ma znaczenia czy to człowiek, z którym na początku łączyła mnie relacja zawodowa, czy nie.

Ja też nie widze. Ja po prostu nie mam znajomych z którymi się spotykam, ani takich z którymi pracowałam ani innych.

[Grouchy Smurf]

Ja też nie widzę różnicy, po prostu w 9/10 przypadków czuję się obcy, inny i poza cześć i jakimiś płytkimi tematami to nie ma żadnych rozmów. Znajomych mam tyle, ile palców u jednej ręki.

Edytowane 13 Stycznia przez Grouchy Smurf

[bei]

@Grouchy Smurf jeszcze zależy od tego co rozumiemy pod pojęciem znajomy. Jak komuś mówimy cześć i ta osoba nam odpowiada, to czy to już znajomość?

[Grouchy Smurf]

Godzinę temu, bei napisał(a):

@Grouchy Smurf jeszcze zależy od tego co rozumiemy pod pojęciem znajomy. Jak komuś mówimy cześć i ta osoba nam odpowiada, to czy to już znajomość?

Mówię o znajomych, czyli osobach z którymi się spotykam i robimy wspólnie różne rzeczy.

[Verinia]

Od kiedy normalnością stało się posiadanie mnóstwa znajomych? Ja mam okresy, kiedy ich mam i takie jak teraz, że ich nie mam. Nie jestem przez to jakimś odpadem...

 

Edytowane 13 Stycznia przez Verinia

[Grouchy Smurf]

Wiadomo, że tutaj lepsza jakość niż ilość, za to ja czuję się jak odpad.

[Purpurowy]

W zasadzie to w ogóle nie mam znajomych. Kontakt utrzymuję tylko z rodziną. Może to i lepiej. Wcześniej znajomych miałem tylko od kielicha. Przestałem pić to i znajomi się skończyli. Wolę żadnych znajomych, niż takich.

[Grouchy Smurf]

W młodości miałem złych kolegów, fałszywych i złodziei, później długo nic, poznawałem ludzi przez neta. Zostały mi 3 netowe kontakty i w realu w sumie też 3...

[acherontia styx]

7 godzin temu, bei napisał(a):

@Grouchy Smurf jeszcze zależy od tego co rozumiemy pod pojęciem znajomy. Jak komuś mówimy cześć i ta osoba nam odpowiada, to czy to już znajomość?

Nie. Takich ludzi bardziej traktuje jak znane twarze i nic poza tym.

Znajomi - osoby z którymi utrzymuje regularny kontakt, spotykam się mniej lub bardziej regularnie i jestem w miarę na bieżąco z tym co się u nich dzieje, a oni co u mnie.

Np. z moją szefową mam bardzo dobre relacje. Pogadamy czasem o pierdołach, o rzeczach nie związanych z pracą, ale nie powiedziałabym, że to moja znajoma. I nawet nie jestem z nią na „Ty”, mimo że osoby w firmie młodsze wiekowo ode mnie są z nią po imieniu. Owszem, też mi proponowała, ale ja z zasady nie spoufalam się z przełożonymi i nie przechodzę z nimi na „ty”. Łączy nas relacja służbowa i tyle. 

Na „cześć” jestem z wieloma osobami, ale to nie czyni ich moimi znajomymi w sensie utrzymywania regularnego kontaktu mimo że nawet czasem zamienimy 2-3 zdania w przelocie.

Edytowane 13 Stycznia przez acherontia styx

[bei]

2 godziny temu, Grouchy Smurf napisał(a):

W młodości miałem złych kolegów, fałszywych i złodziei, później długo nic, poznawałem ludzi przez neta. Zostały mi 3 netowe kontakty i w realu w sumie też 3...

6 znajomych to chyba nie jest mało? Ja nigdy nie miałam tylu naraz. Mnie by wystarczyła nawet jedna osoba. 

39 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Np. z moją szefową mam bardzo dobre relacje. Pogadamy czasem o pierdołach, o rzeczach nie związanych z pracą, ale nie powiedziałabym, że to moja znajoma. I nawet nie jestem z nią na „Ty”, mimo że osoby w firmie młodsze wiekowo ode mnie są z nią po imieniu. Owszem, też mi proponowała, ale ja z zasady nie spoufalam się z przełożonymi i nie przechodzę z nimi na „ty”. Łączy nas relacja służbowa i tyle. 

Ja też nie spoufalam się z szefostwem. Z szefową to pewnie więcej niż raz przechodziłam na ty, ale zostało tak, że szefostwo mówi do mnie po imieniu, a ja do nich nie. Tak czuje się bezpieczniej.

[Grouchy Smurf]

@bei to chcesz powiedzieć, że jestem duszą towarzystwa mając 6 znajomych?