Skocz do zawartości
Nerwica.com

Brak emocji


Rekomendowane odpowiedzi

Brak emocji

Dzidn dobry. Szybkie tlo. Jestem exchange student w USA, mieszkam z rodzina goszczaca. Jestem tu ponad miesiąc.

Przed wyjazdem wydawalo mi sie ze emocje na wyjezdzie to bedzie na zmiane ekscyracja I szalony radość a z drugiej okresy kryzysu, smutna, łez.

Tymczasem nie czuje nic. I to nie w tym negatywnym znaczeniu, jak w depresja ludzie nie czują radości. Ja mam znieczulone negatywne uczucia. Nie czuję żadnej tęsknoty za domem, smutku. Nie bylo ani jednej łzy przy pożegnaniu czy później po przyjeździe. Nie bałam sie tez, choc logicznie powinnam. Nawet za bardzo nie stresowałam.

Ma to swoje zalety, ale z drugiej strony nie mam też uczuć ekscytacji i zachwytu.

To jedyne czego mi brakuje. Takiej szalonej radości. Jestem tu, robię co do mnie nalezy. Host rodzina organizuje duzo atrakcji. Ja jestem zadowolona, ale nie mogę znaleźć entuzjazmu. Nie cieszę się z małych rzeczy, w Polsce to robilam, teraz nie mogę tego rozbudzić i mi tego brakuje.

Całość pozna podsumować w dwóch pytaniach:

- co to jest, czy to ma nazwe, to uczucie a raczej brak emocji, znieczulenie, zarówno na te negatywne jak i pozytywne, czucie w słabym nasileniu

- jak rozbudzić w sobie radości, entuzjazm, na nowo cieszyc się z małych rzeczy. Chciałbym jak najlepiej wykorzystać ten czas, chciałabym się cieszyć ile wlezie bo to tylko jeden rok.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nie da się nie czuć emocji. Każdy je czuje. Tylko może je inaczej okazywać. W patologiczny sposób mogą wychodzić przez objawy fizyczne - pocenie się, bóle, bicie serca, albo objawy psychiczne - napady lęku, poczucie chaosu w głowie, bezsenność. Przyczyną "nieczucia" emocji może być choroba psychiczna (depresja, schizofrenia), głębokie zaburzenia osobowości (psychopatia), zaburzenia neurorozwojowe ze spektrum autyzmu i wiele innych. Jak widać, trochę tego jest. Dlatego w wypadku czegoś takiego wskazana by była diagnostyka w celu stwierdzenia przyczyny i zalecenia na tej podstawie odpowiedniego leczenia przyczynowego i ewentualnie objawowego, jeśli objawy danego zaburzenia poważnie utrudniają funkcjonowanie. W przypadku choroby psychicznej podstawą leczenia są środki farmakologiczne, zaś w przypadku zaburzenia osobowościowo-nerwicowego - psychoterapia i ewentualnie wspomagająco farmakoterapia.

 

Na przykład osoby ze spektrum autyzmu mogą w ogóle nie okazywać emocji albo okazywać je w bardzo specyficzny i często niezrozumiały dla otoczenia sposób, często poprzez bezcelową i nieuzasadnioną agresję i/albo autoagresję. Jest to już dość poważne zaburzenie i tutaj trzeba mieć świadomość, że zaburzenia ze spektrum autyzmu utrzymują się do końca życia. Psychoterapia i leki łagodzą jedynie objawy behawioralne tych zaburzeń, ale nie eliminują niestety tych podstawowych objawów osiowych.

 

To "nieczucie", które dla otoczenia przyjmuje obraz chłodu i obojętności wynikać też może z aleksytymii - czyli nieznajomości języka emocji, niemożności ich rozpoznawania, nazywania, przeżywania. Aleksytymia to nie zaburzenie psychiczne tylko po prostu pewien deficyt, nad którym trzeba pracować psychoterapeutycznie. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×