Dystymia

[Gość]

Zaciekawiło mnie to że nie ma podpiętego takiego tematu. Wielu depresyjnych cierpi właśnie na dystymię czyli przewlekłą depresję o podłożu lękowym.

Ktoś z Was się z tym zmaga ? Bo ja od dziecka, a leczę to 22 lata. Brałem wszystkie leki antydepresyjne (95%). Miałem wiele psychoterapii i dalej z nich korzystam.

Aktualnie biorę Sertralinę, Pregabalinę i okresowo Arypiprazol (przy okresach nasilenia objawów i wystąpieniu ocd).

A wy co bierzecie i jak leczycie dysytmię ?

[Wirginia Zachodnia]

W dniu 23.10.2021 o 11:39, undefined_realities napisał:

Zaciekawiło mnie to że nie ma podpiętego takiego tematu. Wielu depresyjnych cierpi właśnie na dystymię czyli przewlekłą depresję o podłożu lękowym.

Ktoś z Was się z tym zmaga ? Bo ja od dziecka, a leczę to 22 lata. 

Ile lat Chodzisz w sumie na psychoterapię? 

[Aneon44]

Dystymię zacząłem tak naprawdę leczyć od lipca. Psychiatra przepisał duloksetynę i trittico. Trittico działa a duloksetyna jedyne co sprawiła to że mam wyzerowane libido. Trochę nie wierzę ,że leki mi pomogą. Bardziej może terapia mi pomóc chociaż w jej skuteczność też wątpię. Nie napawa mnie optymizmem słuchanie (byłem na psychoterapii kiedy miałem gdzieś 17/18 lat) znowu o tym ,że jestem leniwą bułą która mogłaby robić więcej. Z takich sposobów jakie niby miały mi pomóc to aktywizowanie siebie i jakieś hobby. Niby znalazłem modelarstwo ale to tak jest ,że mam zrywy raz na 2 miesiące w których po prostu nadrabiam te modele które już mam. Z aktywizacji to wybrałem rower w okresie letnim. No i to też nie działało do końca. Niby pojawiało się chwile ulotne uczucie zadowolenia ale i tak zaraz przechodziło jak wracało się do tej codziennej /cenzura/ni. Oczywiście alko poszło w odstawkę co sprawiło ,że też większość kontaktów się poszła rypać. Zresztą i tak dystymia sprawiła ,że bardzo ale to bardzo jak na siebie odizolowałem się od innych. Więc plan działania wygląda tak ,że zmieniam psychiatrę i szukam jakiegoś terapeuty dobrego. Niestety będzie to na NFZ więc poczekam sobie znowu. 

[Rincewind]

Walczyłem z tym ponad 20 lat... u mnie pomogła w końcu wenlafaksyna a potem psychoterapia poznawcza. No i myślę że najważniejsze że trafiłem w końcu na odpowiedniego dla mnie lekarza...

Ta psychoterapia była dość nietypowa, bo dostalem parę ksiązek do przeczytania i sporo sam z tym pracowałem, na spotkaniach omawialiśmy to czego się dowiedziałem, itp itd... W moim przypadku bardzo to się dobrze sprawdziło, bo myslę że to było dobrze dopasowane do mojej osobowości, do tego jak funkcjonuje moja psychika.