małomówność

[meastitia]

Czy jeśli w większości milczę ... to coś ze mną jest nie tak?

[marimorena]

nie, dlaczego?

[meastitia]

marimorena, Wolę słuchać więcej... zastanawiam się dlaczego tak jest i czy to o czymś świadczy....?

[Gość]

Introwertyzm?

[marimorena]

taka cecha osobowości, nienajgorsza moim zdaniem

[Jer]

To nic złego. Też wolę słuchać i obserwować niż cały czas mówić.

No może są z 2 osoby przy których dziób mi się nie zamyka, ale to szczegół. Ogólnie jestem małomówny, nie wiem z czego to wynika.

[Gość]

Ja kiedyś taki byłem i lubiłem to w sobie.

[marimorena]

Siddhi, co się stało że się zmieniłeś? chyba chciałabym też czasem potrafić więcej mówić

[Gość]

Nie wiem, może to kwestia rozbiegania myśli, kiedyś byłem dużo spokojniejszy, więcej obserwowałem, potem siedzenie w ciszy stało się niewygodne, niekomfortowe. No i nieśmiałość na wczesnym etapie życia. Z perspektywy czasu wolę tamtą ciszę.

[Zupapomidorowa]

Z natury jestem gadatliwa i łatwo nawiązuję kontakty. Jednak są dni kiedy nie mam innym nic do powiedzenia. Coś się we mnie zapada i silę się na uśmiech czy odpowiedź. Też ktoś tak ma?

[Gość]

@Luktar

Tak, zwłaszcza gdy dopadają mnie okresy melancholii, wolę siedzieć w ciszy.

[Zupapomidorowa]

Siddhi, w innym wątku poleciłeś poczytać poglądy Jiddu Krishnamurtiego. Właśnie czytam i się zachwycam. Dzięki.

 

Ostatnio siedzę w ciszy przy chłopaku. Chyba nie umiem powiedzieć głośno tego, że nie mam teraz ochoty być w związku.

[Gość]

@Luktar

Spoko, cieszę się, "Wolność od znanego" ostatnio fragmentami powtórzyłem - świetna jak dla mnie. Fajne imię miał Krishnamurti - Jiddu - wym. "Dżiddu", zawsze mi się podobało

Ostatnio siedzę w ciszy przy chłopaku. Chyba nie umiem powiedzieć głośno tego, że nie mam teraz ochoty być w związku.

Może to nie ta osoba?

[Zupapomidorowa]

A bo jak na dobrego faceta trafiam to się przerażam. Miejsce niespełnienia, nieadekwatności, nieobliczalności zajęło zaangażowanie, dobroć i zrozumienie. No i mam ochotę się wtedy wycofać. Za dużo czułości i wkurw mnie bierze... zryty łeb.

[Gość]

Z natury jestem gadatliwa i łatwo nawiązuję kontakty. Jednak są dni kiedy nie mam innym nic do powiedzenia. Coś się we mnie zapada i silę się na uśmiech czy odpowiedź. Też ktoś tak ma?

 

też tak mam, jak mi się chce to mogę być duszą towarzystwa, wygadaną, przebojową

a czasami wolę schować się w kąt i być sama ze swoimi myślami

 

pozdrawiam

[Gość]

@Luktar

Totalna przewidywalność też nie jest dobra, co nie?

[Zupapomidorowa]

Siddhi, oj nie jest. Jak dla mnie on za bardzo się stara zatracając gdzieś tam siebie... albo taki jest - osobowość zależna, opierająca swoje szczęście na drugim człowieku.

[ap40]

To jest przykre, że ludzie małomówni mają często nie najlepsze zdanie o sobie. Myślę, że to efekt pewnej presji społeczeństwa. Zwykle ludzie ekstrawertyczni są oceniani są lepiej niż ci nieśmiali co często jest niesprawiedliwe. W końcu przecież to, że któs jest gadatliwy nie oznacza, że jest otwarty i odwrotnie. Znam wielu ekstrawertyków, którzy sa ludźmi zakłamanymi i wielu introwertyków, którzy potrafia byc bardzo szczerzy. Podobnie też z innymi dziedzinami życia.

Ja akurat mam różnie - potrafie byc gadatliwy wśród zaufanych ludzi, ale w nowym towarzystwie milkne i mam przerąbane...

[meastitia]

miło czytać wasze posty :-) również zdarza mi się rozgadać,ale to rzadko- czasem rzucam hasłami...zdarza mi się także palnąć głupie myśli,nie zastanowie się dobrze i mówię to co ślina na język nawinie.wydaje mi się w ten, iż bzdury wychodzą...rzadko mam też,okazje się wygadać, a gdy nadarzy się okazja- mur i cisza we mnie się budzi..od czego jest to zależne?

[carlosbueno]

Ja jestem raczej małomówny, ale nie tak wybitnie, nie lubię mówić o jakiś pierdołach czyli o niczym, czyli jak nie mam odpowiedniego rozmówcy to gównie milczę. Natomiast mam tendencje do rozpisywania się czy to tu na forum, czy wcześniej w szkole na polskim, przy pisaniu magisterki, ogólnie lepiej mi zawsze wychodziło pisanie niż mówienie , mniej stresu, więcej czasu do namysłu itd. nie lubię żadnych skypów i rozmów na żywo bo mnie krepują wole popisać, a wielu tego nie rozumie zwłaszcza ekstrawertyków.

Za osobę w miarę rozmowną można mnie uznać tylko po alkoholu ale tez nie zawsze, na trzeźwo wolę się ukrywać z wieloma rzeczami.

 

W sumie lepiej być małomównym niż kłapac jęzorem co co ślina na język przyniesie, takie osoby na dłuższą metę są bardzo męczące, mam taką znajomą po paru godzinach przebywania z nią mam ochotę uciec jak najdalej i zaszyć się w ciszy.

Edytowane 29 Kwietnia 2014 przez Gość

[fox mulder]

Trudno mi odpowiedzieć "cześć" do kogoś na uczelni, odpowiedzi na proste pytania od osób, których dobrze nie znam, sprawiają mi ogromne cierpienie. Rozmowa z kimś nieznajomym jest torturą, zaraz robię się czerwona, czuję kłucie w klatce piersiowej. Nie jestem lubiana, bo nei jestem rozrywkowa. Nawet moi współlokatorzy, którzy mnie dosyć lubią, sami zaproponowali, abym z nimi mieszkała, nie czują się dobrze w moim towarzystwie. Dowcipkują o mojej depresji - nigdy wprost, ale da się to wyczytać między wierszami. Każda rozmowa kończyła się analizą, nieraz trwającą przez kilka godzin, dni, czasem tygodni. Ile można analizować, czy ktoś dobrze odebrał moją opinię odnośnie jakiejś muzyki, czy, nie wiem, smaku zupy, czy ktoś uważa, że jestem głupia albo nudna? Bezcelowe.

 

Nieskończoność możliwości interpretacji rozmów sprawiła, że przestałam mówić w ogóle.

[warrior11]

meastitia,

Mów jak najwięcej,otwieraj się..wiem,że z natury na pewno nie jesteś małomówna..dlatego staraj się

mimo wszystko żyć w zgodzie ze swoją naturą,nie blokuj sama siebie,..mówienie jest jedną z form wyrażania emocji,dlatego nie jest dobrze,gdy stajesz się małomówna,bo oznacza to,że na siłę tłumisz coś w sobie,zamykasz się,ulegasz lękom..

Nie bój się być sobą i nie bój się mówić co czujesz

[Arhol]

Różnie...czasem paplam jak opętany i zafajdana kataryna,czasem wolę zachować milczenie,zależnie od towarzystwa,sytuacji i reszty.

Osobiście wolę tę 2,milczącą,obojętną stronę, (milczenie złotem D: )

Ale różnie bywa,nie potrafię tego jednoznacznie określić.

 

Co sądzę o osobach małomównych? Zdarza się że są to osoby mówiące rzadko,ale mądrze,ciekawie,whatever,takie cenie.

Ogólnie persony milczące mi zwykle nie wadzą D: .

[jetodik]

moje myślenie często jest mętne i wtedy brak mi słów:D

[elo]

ja to generalnie nie powinnam sie odzywac w ogole ale cos mi nie wychodzi niestety