"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Gość]

15 minut temu, niewidoczny napisał:

 Ah... jestem w beznadziejnym stanie. Czuję niemal rozpacz. Studnia smutku. Wydaje się jakby był większy ode mnie. Słuchanie muzyki, fantazjowanie przestało przynosić mi ulgę. Już nic jej nie przynosi. Lęk i poczucie winy. Nienawiść do siebie i swojego życia. Chciałbym umrzeć ale boję się tego co po śmierci. Boję się piekła. Potrzebuję obecności, tego by ktoś przy mnie trwał wtedy kiedy ja wyrywam się z samego siebie.

Codziennie choć na chwilę wyjdź z domu ale nie po zakupy, tylko tak po prostu, najważniejsze to nie siedzieć w domu nie myśleć, 

 

[niewidoczny]

2 minuty temu, oka22 napisał:

Codziennie choć na chwilę wyjdź z domu ale nie po zakupy, tylko tak po prostu, najważniejsze to nie siedzieć w domu nie myśleć, 

 

I wychodzę, nie tylko po zakupy. Masz rację, to pomaga. Troszeczkę ale zawsze coś.

[Gość]

Całe życie marnowałam na wytrząsanie, marnowałam czas na ciągłe myślenie, i po co to, teraz wsiadam w pociąg jadę nad morze, kiedy tam mam wolne od pracy, za dużo pieniędzy nie potrzeba, bilet tylko w te i z powrotem, i taka weselsza się zrobiłam, dobrze mi to robi, 

[wyjdz_do_ludzi_pobiegaj]

21 minut temu, niewidoczny napisał:

I wychodzę, nie tylko po zakupy. Masz rację, to pomaga. Troszeczkę ale zawsze coś.

 

Koniecznie pobiegaj. A poważnie, świetnie, że wychodzisz.

Z jakiego powodu masz lęk i poczucie winy? 

 

11 minut temu, oka22 napisał:

Całe życie marnowałam na wytrząsanie, marnowałam czas na ciągłe myślenie, i po co to, teraz wsiadam w pociąg jadę nad morze, kiedy tam mam wolne od pracy, za dużo pieniędzy nie potrzeba, bilet tylko w te i z powrotem, i taka weselsza się zrobiłam, dobrze mi to robi, 

 

Miałam podobnie, aż wreszcie wzięłam życie w swoje ręce. Piszę o tym w swoim wątku. Przestałam się zastanawiać i analizować w nieskończoność, a zamiast tego zaczęłam po prostu podejmować działania i efekty są niesamowite. Wszelkiego rodzaju lęki są strasznie niszczące i ograniczające, nie warto marnować na to życia. 

[niewidoczny]

17 minut temu, wyjdz_do_ludzi_pobiegaj napisał:

 

Koniecznie pobiegaj. A poważnie, świetnie, że wychodzisz.

Z jakiego powodu masz lęk i poczucie winy? 

 

 

 

Miałam podobnie, aż wreszcie wzięłam życie w swoje ręce. Piszę o tym w swoim wątku. Przestałam się zastanawiać i analizować w nieskończoność, a zamiast tego zaczęłam po prostu podejmować działania i efekty są niesamowite. Wszelkiego rodzaju lęki są strasznie niszczące i ograniczające, nie warto marnować na to życia. 

 

Lęk czuje nieustannie i często bez powodu. Poczucie winy z powodu tego że za mało zrobiłem żeby było w moim życiu inaczej i sam niejako wszedłem w ten stan. Cieszę się że wam wyszło:)

 

 

Edytowane 20 Sierpnia 2019 przez niewidoczny

[wyjdz_do_ludzi_pobiegaj]

Zamęczanie się poczuciem winy nic Ci nie pomoże, przeszłości nie zmienisz. Możesz się z nią tylko pogodzić i wyciągnąć naukę na przyszłość.

[Gość]

Piękna pogoda, za 1,5 h będę nad morzem, życie się kręci, koniec marnowania życia na bezsensowne pranie nieistniejących już rzeczy, nieistotnych brudów, bo gdybym miała jeszcze 2 lata życia...... no właśnie korzystam z życia bo nie wiem ile go jeszcze zostało.... nie siedzę w domu, nie myślę tylko żyję

[el33]

1 minutę temu, oka22 napisał:

Piękna pogoda, za 1,5 h będę nad morzem, życie się kręci, koniec marnowania życia na bezsensowne pranie nieistniejących już rzeczy, nieistotnych brudów, bo gdybym miała jeszcze 2 lata życia...... no właśnie korzystam z życia bo nie wiem ile go jeszcze zostało.... nie siedzę w domu, nie myślę tylko żyję

Żałuję, że nie mam tak blisko do morza... Pozdrów ode mnie mewy i fale

[Gość]

Jasne, pozdrowie..... Tak niewiele potrzeba do szczęścia

[Gość]

Gdybym miała bliżej w góry to bym w góry jeździła włóczyć się po szlakach

[el33]

1 minutę temu, oka22 napisał:

Gdybym miała bliżej w góry to bym w góry jeździła włóczyć się po szlakach

ja mam wszędzie równo daleko...

[Gość]

Albo nad jeziora...... Gdzie bliżej

[Steviear]

Zawsze bylam innna i nie rozumialam glupich zwyczajow slubnych. Na co to komu wszystko ten cyrk. Tylko zeby zwariowac albo plakac pozniej. 

[Amos]

Wczoraj znowu usłyszałem, że jestem dla innych obciążeniem i że przeze mnie nie może ktoś sobie zaplanować wyjazdu wakacyjnego tudzież innego, że wszystko jest podporządkowane mojej osobie, że w niczym nie potrafię pomóc, że "nie domyślę się niczego sam''. Nie jestem w stanie się uwolnić z tej sytuacji w której na okrągło jestem utrapieniem dla siebie i dla innych, znów na poważnie rozważam zakończenie tego cierpienia przez odebranie sobie życia. Przynajmniej inni nie będą się musieli ze mną użerać zbyt długo. Paru osobom będzie żal przez pewien czas, ale czas podobno goi rany, okres żałoby minie a oni będą mieli w końcu spokój i nikt nie będzie już musiał mi w niczym pomagać, popychać mnie, nie będę też dla nikogo finansowym ciężarem. Strasznie się męczę żyjąc i od dawna bardzo rzadko cokolwiek mnie cieszy.

[Amos]

W dniu 19.08.2019 o 15:15, oka22 napisał:

Amos - nie mów tak o sobie, 

Na ogół, ludzie którzy tak źle myślą o sobie okazuje się że są wartościowi i mądrzy, 

 

 

 

Jestem ułomny i nieporadnym życiowo nadwrażliwym człowiekiem. Na nic się nie przydaje, co najwyżej zatruwam życie innym.

[Gość]

To bardzo przykre, co tutaj piszecie 

 

[Paula818]

9 godzin temu, Amos napisał:

Wczoraj znowu usłyszałem, że jestem dla innych obciążeniem i że przeze mnie nie może ktoś sobie zaplanować wyjazdu wakacyjnego tudzież innego, że wszystko jest podporządkowane mojej osobie, że w niczym nie potrafię pomóc, że "nie domyślę się niczego sam''. Nie jestem w stanie się uwolnić z tej sytuacji w której na okrągło jestem utrapieniem dla siebie i dla innych, znów na poważnie rozważam zakończenie tego cierpienia przez odebranie sobie życia. Przynajmniej inni nie będą się musieli ze mną użerać zbyt długo. Paru osobom będzie żal przez pewien czas, ale czas podobno goi rany, okres żałoby minie a oni będą mieli w końcu spokój i nikt nie będzie już musiał mi w niczym pomagać, popychać mnie, nie będę też dla nikogo finansowym ciężarem. Strasznie się męczę żyjąc i od dawna bardzo rzadko cokolwiek mnie cieszy.

Amos, to nigdy tak nie wygląda, że gdy odbierzesz sobie życie ludzie się pogodzą, przeżyłam masę prob samobójczych wśród znajomych, jedna udana kilka prawie udanych inne trochę lżejsze i choć od niektórych minęły lata się nie pozbierałam, Ci ludzie mogą stanąć na tym miejscu co Ty teraz, mogą się obwinia o to, że nie zareagowali, że nie zrobili wszystkiego i to więcej osób niż Ci się wydaje, to dotyka wszystkich, nie zawsze jest łatwo coś o tym wiem, sama nie raz chciałam rzucić wszystko i poprostu odejść, ale to nie jest koniec, może i dla mnie by był, ale ludzie tu przeżywali by piekło, którego dla nich nie chciałam, czasem, czasem trzeba poczekać, przyszłość nie zawsze jest przegrana, czasem trochę wiary i walki może zdziałać cuda

 

[wyjdz_do_ludzi_pobiegaj]

Godzinę temu, Lilith napisał:

Również nie rozumiem takich rzeczy. Niektóre zwyczaje wręcz budzą u mnie niesmak a nawet obrzydzenie, więc nie jesteś sama.

 

Ciekawostka - moja teściowa na moim ślubie wypchnęła moją mamę z kolejki do składania mi życzeń, bo pierwszy powinien złożyć życzenia facet.  Moja mama się zasmuciła, teściowa strzeliła focha giganta (nie wiem z jakiego powodu), następnego dnia razem z moim już mężem mi suszyli głowę, że "jak moja mama mogła tak się zachować" (czyli po prostu rozpłakać się, bo zrobiło jej się przykro), a potem z moim starym kłóciliśmy się całą podróż poślubną o to, że ciągle obstawiał stronę swojej matki i to ja powinnam ją przeprosić (za co?). Po powrocie z podróży już padały słowa o rozwodzie.

 

Powinnam już wtedy zauważyć, że coś jest nie tak.

[bezniczego]

14 godzin temu, Paula818 napisał:

Amos, to nigdy tak nie wygląda, że gdy odbierzesz sobie życie ludzie się pogodzą, przeżyłam masę prob samobójczych wśród znajomych, jedna udana kilka prawie udanych inne trochę lżejsze i choć od niektórych minęły lata się nie pozbierałam, Ci ludzie mogą stanąć na tym miejscu co Ty teraz, mogą się obwinia o to, że nie zareagowali, że nie zrobili wszystkiego i to więcej osób niż Ci się wydaje, to dotyka wszystkich, nie zawsze jest łatwo coś o tym wiem, sama nie raz chciałam rzucić wszystko i poprostu odejść, ale to nie jest koniec, może i dla mnie by był, ale ludzie tu przeżywali by piekło, którego dla nich nie chciałam, czasem, czasem trzeba poczekać, przyszłość nie zawsze jest przegrana, czasem trochę wiary i walki może zdziałać cuda

 

 

A ja uważam, że nikt się na ten świat sam nie prosił i skoro nie chce na nim być, to ma do tego prawo. Zdychasz każdego dnia i w imię czego masz się do tego zmuszać? Bo rodzinie i znajomym będzie przykro, bo będą się obwiniać? I nie, niektórzy nie są w stanie wierzyć i walczyć, po prostu urodzili się z cierpieniem wpisanym w swoje życie i żadna fluoksetyna, terapia, bieganie, zdrowe odżywianie tego nie zmienią.

[bezniczego]

Żeby nie było Amos, to nie jest zachęta do odbierania sobie życia. Normalnie bym powiedziała walcz, nie poddawaj się coś tam coś tam, ale sama chcę zdechnąć, dlatego tak. 

[mark123]

W dniu 22.08.2019 o 11:25, Steviear napisał:

Zawsze bylam innna i nie rozumialam glupich zwyczajow slubnych. Na co to komu wszystko ten cyrk. Tylko zeby zwariowac albo plakac pozniej. 

Ja nie rozumiem wszystkich, albo większości ludzkich zwyczajów. Nie czuję mentalnej przynależności do ludzkiego gatunku, "z boku" oglądam sobie ludzkość.

[bezniczego]

4 godziny temu, Lilith napisał:

@wyjdz_do_ludzi_pobiegajczasami się zastanawiam, co ludzie mają w głowach. I jak bardzo można zepsuć dzień, który powinien być dla Młodych bez jakichkolwiek fochów i dziwnych rzeczy...

"Przyjaciółka" mojej znajomej w dniu ślubu miała pretensje o to, że nie siedzi na sali weselnej obok kogoś tam. Czaicie? Podejść do Panny Młodej w dniu ślubu i mieć pretensje o coś takiego? Laska z listy przyjaciół została wykreślona na wieki. 

Edytowane 24 Sierpnia 2019 przez bezniczego

[Paula818]

4 godziny temu, bezniczego napisał:

 

A ja uważam, że nikt się na ten świat sam nie prosił i skoro nie chce na nim być, to ma do tego prawo. Zdychasz każdego dnia i w imię czego masz się do tego zmuszać? Bo rodzinie i znajomym będzie przykro, bo będą się obwiniać? I nie, niektórzy nie są w stanie wierzyć i walczyć, po prostu urodzili się z cierpieniem wpisanym w swoje życie i żadna fluoksetyna, terapia, bieganie, zdrowe odżywianie tego nie zmienią.

Owszem nikt się na ten świat sam nie prosił, ale skoro już na nim jest to może to wykorzystać i zrobić coś dla siebie. A na kwestie pod tytułem chce żyć nie chce mają też wpływ różnego rodzaju zaburzenia bo chcąc nie chcąc zmieniają nasze postrzeganie rzeczywistości z czym się trzeba poprostu pogodzić, ale to nie jest nie do zmienia. Cierpienie wpisane w swoje życie? Twoje życie, nie licząc może czasów dzieciństwa i nie pełnoletniości zależy od Ciebie i tego co z nim zrobisz bądź czy poprostu się poddasz. Stan w jakim się znajdujemy możemy zmienić i zanim mi powiesz ze nie, są byłam kiedyś na Twoim miejscu i miałam takie samo podejście, miałam próby mam ładną listę zaburzeń ale jestem w stanie też z tym walczyć, owszem sport i zdrowe odżywianie tego nie zmieni, a leki nie kończą się na fluoksetynie, na każdego działa coś innego dlatego ilość tych leków jest tak obszerna, ot każdy organizm jest inny. 

 

[Gość]

Znów mam dość, wczoraj było spoko. A dziś znów zdałam sobie sprawe jak bezwartościowa jestem. Nie to że nawet ja tak sądzę. Bo nawet i nie do końca, ale inni tak sądzą. I ogólnie porównując się do statystycznej kobiety w moim wieku kim powinnam być przypuszczalnie. To jestem nikim. Ew. Dzieciakiem, beztroskim tzn. Próbując być na siłę taka bo świat realny mnie przytłacza. Jestem bezradnym dzieckiem ja pierdddddoiolllllllkjreefd chce dorosnąć czasami. A tak naprawdę to nie bo dorosłość jest do bani, jako dziecko nie chciałam być nigdy dorosła tylko duza. Duzi mogli więcej ale to właśnie dorosłość niespodziewalam się że być dużym i dorosłość to prawie to samo. Chcę być mała, chce być dzieckiem. Przynajmniej dziś,słabo mi przez te życie debilne. 

[alone05]

Jak ktoś nie cieszy się życiem to może faktycznie lepiej, żeby umarł, po co na siłę żyć, żyje się dla siebie a jak ktoś nie chce żyć to może lepiej, żeby nie żył.