"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Follow_]

Może Borelioza?

 

....

ostatnio mam ciężkie noce... dzisiejsza też nie będzie łatwa..

[boża krówka1526949808]

Wracam jutro do pracy po prawie trzech tygodniach zwolnienia i nie wiem czy sobie poradzę :< Obawiam się, ze znowu pójdę na zwolnienie.

 

I jak? Intryguje mnie temat powrotów do pracy... ja mam baaaaaardzo długą przerwę i strasznie się boję, że się nie odnajdę... Zwłaszcza, że moje życie bardzo się zmieniło, odkąd ostatni raz siedziałam za biurkiem

[mambałaga]

Zdycham, a właściwie chcę zdechnąć. Było mi już dobrze i pstryk jest jeszcze gorzej niż przed leczeniem. Nienawidzę siebie i irytuje mnie szczęście innych.

[Steviear]

Również zdycham.:)

 

Nie dostałam sie na jedyne studia, na jakie chciałam iść. :) Wybrałam jeden kierunek, bo egzamin był w tym samym czasie, co w tym drugim. Na ten drugi, na który bym się na 90% dostała nie mogłam złożyć kandydatury, bo wybrałam pierwszy, choć wiedziałam że mogę nie dostać się. Jaka jestem popierdolona.

Co jest najgorsze? od poczatku wiedziałam że nie zdam.

Spałam po 2 godziny, kilka dni z rzędu. Nic się nie uczyłam. Nic nie zrobiłam by to osiągnąć. Ledwie w ogóle tam zdążyłam. Przygotowanie materiałów oczywiście parę godzin przed rozpoczęciem. Chyba gorzej nie mogłam się zachować.

Przez pół roku, dosłownie nie ćwiczyłam tego, co było na egz. Pomijam że wcześniej też mi to słabo wychodziło, to zmuszanie się.

Wszystko robiłam po swojemu, nie zważając że powinnam poruszyć niewygodne kwestie, coś co wywołuje nerwice. Umiałam to wszystko, lecz minęły 3 lata i nic nie przypominałam, więc przepadło.

 

Zabrakło mi niewiele. Gdybym się postarała bardziej, przypomniala sobie choć skrawek materiału to na pewno bym się dostała.

Prawda boli. Jedyne wnioski jakie mam to takie, że życie mi się skończyło, że nie mam już żadnej perspektywy, ze jestem beznadziejna i nic tego nie zmieni (no nawet się to potwierdziło). Wlasciwie to teraz na niczym mi nie zalezy, nie widzę żadnego sensu w tym życiu, celu. Nie mam już pragnień, zostały spalone wraz z okrutną porażką, do której sama doprowadziłam i jestem winna.

Muszę szybko podjąć kolejne decyzje ale mam same czarne myśli, które kumulują sie tylko w jednym punkcie.

-Koniec.

[Gość]

Steviear, czy to jakiś kierunek na uczelni artystycznej? Jakie inne opcje masz? Co było powodem tego, że nie przygotowałaś się dobrze do egzaminu?

[Follow_]

Bolą mnie zęby ale nie mogę zaciągnąć swojego tyłka do stomatologa.. niedługo wszystkie mi wypadną i dodadzą dodatkowego uroku do mojej obecnie już ślicznej-inaczej mordy....

 

jestem zmęczona i nie ogarniam mojej pracy...

[Veikko]

Steviear, jaki kierunek? Ja już w liceum podjąłem głupią decyzję wybrania profilu humanistycznego, a potem idąc na studia wybrałem kretyński kierunek. Nagle mi się objawiło, że to wszystko jest bez sensu ledwo kilka miesięcy temu, kiedy miałem zmianę leków z wenlafaksyny na escitalopram (co niestety było związane z megadeprechą). No i teraz jestem właściwie 3 lata do tyłu i nie mam pomysłu, co ze sobą zrobić... Nie mam też możliwości, bo na maturze zdawałem tylko przedmioty humanistyczne, a teraz widzę, jaki to kit i nie chcę się drugi raz w to pchać.

[Steviear]

No art. ale bardziej techniczny niż artystyczny. Drugi był bardziej artystyczny (zbyt).uznałam ze mogę sobie w domu się w to pobawić.

Opcje? Hmm. Naprawdę to żadnych. Wszystko poszło na jedną kartę. Ale patrzac realniej to chyba podejście za rok. Nie widzę szans w tym, bym poszła na inną uczelnię tego typu bo innej nie ma w mojej okolicy, poza tym rekrutacje pozamykane. Chyba że policealne na rok, co bym się trochę czegoś fajnego, miłego pouczyła, niekoniecznie dającego pracę (równocześnie przygotowanie do drugiego podejścia). Ale tam też nie ma takiego czegoś(może dokładniej poszukam).

Znacznie bardziej chciałabym żyć w zgodzie ze sobą więc nie ma szans bym poszła na coś czego nienawidzę.

Mam masę pomysłów które stykają się z moimi myślami które są takie negatywne i sprowadzają na dno.

 

Steviear, Co było powodem tego, że nie przygotowałaś się dobrze do egzaminu?

Nie wiem właśnie. Wiem na pewno że boję się tego dotykać, bo czuję taki ogromny lęk. Miałam już egzaminy tego typu i musiałam się zmusić do robienia czegoś co naprawdę kochałam w niezmiernie szybkim tempie, na odwal, na uspokajaczach z głośną muzyką byleby tylko wytrwać, zamknąć koło tych myśli. W rezultacie potem totalny awers i chęć zmiany i pójścia jak najdalej od tego.

Na egzaminie ręce mi się trzęsły tak, że nie mogłam tego opanować.

Nie wiem co to, nerwica? perfekcjonizm? po prostu nie mogę. Milion razy próbowałam się za to przygotowanie zabrać a dobijały mnie te myśli że siebie oszukuję i jestem beznadziejna, wszyscy są lepsi ode mnie, nie mam szans, nigdy nie dogonię tych najlepszych. Nawet ci słabsi doganiają mnie i zbliżam się do marnego końca.

 

Steviear, jaki kierunek? Ja już w liceum podjąłem głupią decyzję wybrania profilu humanistycznego, a potem idąc na studia wybrałem kretyński kierunek. Nagle mi się objawiło, że to wszystko jest bez sensu ledwo kilka miesięcy temu, kiedy miałem zmianę leków z wenlafaksyny na escitalopram (co niestety było związane z megadeprechą). No i teraz jestem właściwie 3 lata do tyłu i nie mam pomysłu, co ze sobą zrobić... Nie mam też możliwości, bo na maturze zdawałem tylko przedmioty humanistyczne, a teraz widzę, jaki to kit i nie chcę się drugi raz w to pchać.

 

Może matura od nowa? Co to za kretynski kierunek?

[koszykova]

Ogarnia mnie straszliwy smutek. Przyszłość, kolejne studia, praca, w której nie umiem i nawet nie chce się integrować z tymi głupimi ludźmi. Chciałabym zatrzymać czas, spokojnie oddychać

[Veikko]

Ogarnia mnie straszliwy smutek. Przyszłość, kolejne studia, praca, w której nie umiem i nawet nie chce się integrować z tymi głupimi ludźmi. Chciałabym zatrzymać czas, spokojnie oddychać

Jakie studia, jaka praca?

[koszykova]

Veikko, na pw

[Wall]

Ciągłe jęczenie prowadzi do zniżenia własnej wartości. Akcja przestajemy jęczeć

[Hafija]

a ja już nie jęczę, już dość trzeba pójść w którąś stronę. Szkoda że tak daleko od domu

[boża krówka1526949808]

No, tak mi się też wydaje, że im więcej jęczę, tym gorzej na tym psychicznie wychodzę. Ale tak ciężko mi zaakceptować, że czego się nie tknę, to spitolę, że do wszystkiego mam słomiany zapał... Chciałabym umieć nie dostrzegać tego, jak bardzo fajnie wszystkim wokół się wiedzie, tylko nie mi... Im jestem starsza, tym bardziej się boję, że nie zdążę się już naprawić. Od dziecka czułam się gorsza od innych i tylko mi się to pogłębia i to w każdej dziedzinie. To poczucie gorszości sprawia, że niespecjalnie ludzi lubię, że się odcinam, żeby nie uzmysławiać sobie w ich towarzystwie jaka jestem beznadziejna...

[Follow_]

jestem zmęczona...

[mrrafal]

Follow_, wypijj Red Bulla

[Follow_]

Follow_, wypijj Red Bulla

 

z wódką <3

[mada1987]

Otaczają mnie sami idioci, dzifki, złodzieje, plotkarze, zakompleksieni zazdrośnicy. Dziękuję za uwagę

[Wall]

Mam już dość tego życia. Dziś postanowiłem że zabije siebie. Te ku..... wyciągneły mnie z więzienia tylko po to żeby mnie zniszczyć, nie mieli na kim się wyżywać psychicznie. To wyciągnęli murzyna i mają na kim się wyżywać.

[elo]

ofak zeszczalam sie

ZNOWU

[platek rozy]

Denial, a usg bioder mialas> ? mnie tak bolalo jedno i sie okazlo ze mam entezopatie stawu biodrowego , dostalam leki , rehabilitacje i przeszlo.

[Wall]

Dlaczego to ja musiałem trafić na taką jebaną rodzinę. Specjalnie wyciągneli mnie z więzienia żeby mnie dojechać psychicznie, ale albo się zabiję albo kogoś zabiję i wrócę tam bo tam chociaż nikt nie będzie mnie dojeżdżał.

[( Dean )^2]

Rzygać mi się chce tym wszystkim.

[Veikko]

Dlaczego to ja musiałem trafić na taką jebaną rodzinę. Specjalnie wyciągneli mnie z więzienia żeby mnie dojechać psychicznie, ale albo się zabiję albo kogoś zabiję i wrócę tam bo tam chociaż nikt nie będzie mnie dojeżdżał.

Nie masz możliwości wyjechania gdzieś?

[veronique]

Wyszłam z klubu na papierosa, koleżanka podała mi butelkę z naszym domowym drinkiem. W głowie szumiało, ręce się trzęsły, a serce waliło jak oszalałe. Czekałam i rozglądałam się, ale nigdzie go nie było. Przez chwilę miałam wrażenie, że go widzę, że jest... podszedł i zabrał mi fajkę, bo nigdy nie pozwalał mi palić, mimo że sam kopcił jak smok. Zabrał butelkę i wyrzucił do pobliskiego kosza, a jak zobaczył łzy w moich oczach, przytulił najmocniej na świcie i powiedział, że nic się nie stało, że już jest przy mnie, że jestem bezpieczna i obroni mnie przed całym złem tego świata i przed mną sobą i żebym nie płakała, bo nic, ani nikt nie jest wart moich łez.

A potem zaciągnęłam się ostatni raz, zgasiłam niedopałek pod butem, a pustą butelkę sama wywaliłam do kosza. Nie płakałam, a on mnie nie tulił. Nie było go, tylko serce pękało dalej. Nie ma się co oszukiwać, można mieć omamy, ale już nie należymy do tych samych światów. Nikt mnie nie będzie bronił, ani o mnie walczył. Jeśli sama tego nie zrobię, to będzie koniec.