"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Gość]

Rodzice mysla, ze studiuje nadal i nie odwaze sie wyznac, ze nie studiuje. Chyba musze uciec.

[depresyjny86]

Fuck....a ja siedzę i się dołuję.......Totalnie siebie nie rozumiem...i nie rozumiem ludzi.....Jak z nimi żyć?

[elo]

Rodzice mysla, ze studiuje nadal i nie odwaze sie wyznac, ze nie studiuje. Chyba musze uciec.

 

spox tyz swoich oklamywalam ale wykrecilam sie choroba {kto by pomyslal ze ma ona swoje plusy}

[boża krówka1526949808]

Casablanca, a nie możesz po prostu rodzicom powiedzieć, jak się mają sprawy? Dać im szansę, żeby zrozumieli i pomogli? U mnie akceptacja przychodziła długo, ale ostatecznie to determinacja Mamy pozwoliła mi wrócić do równowagi psychicznej. Teraz, kiedy sama jestem mamą, mam nadzieję, że moje dzieci, będą mi mówić o swoich problemach. Rodzic jest w stanie zrobić dla swojego dziecka bardzo wiele, ale trzeba mu na to pozwolić... Może warto spróbować?

[Lethality]

Mama zwróciła mi uwagę na to, że jestem w dobrej sytuacji życiowej, bo przecież jestem młody, mam wykształcenie, dobrą pracę, mieszkanie, dziewczynę i że to jest nienormalne, że nie mam na nic siły. Powiedziała, że mogę mieć depresję i powinienem iść do psychiatry. Nie odpowiedziałem jej, że już tam chodzę i biorę leki. Może to już czas? Skoro to tak widać to nie ma czego ukrywać.

 

Nie mam siły na nic nawet na to, aby się wziąć za leczenie. Na myśl o terapii tracę siły. I tak tkwię w tym nieszczęściu i narzekam na to jaki marny jest mój los. Co będzie dalej? Nie wiem.

[Gość]

boza krowka, niestety nie ma takiej opcji zebym im powiedziala. To jest drugi raz jak rzucilam studia, rodzice dali mi druga szanse, a ja ja spieprzylam. Juz tak im naklamalam, ze wstydzilabym sie wyznac prawde.

[( Dean )^2]

Ależ ze mnie nieudacznik.

[elo]

boza krowka, niestety nie ma takiej opcji zebym im powiedziala. To jest drugi raz jak rzucilam studia, rodzice dali mi druga szanse, a ja ja spieprzylam. Juz tak im naklamalam, ze wstydzilabym sie wyznac prawde.

 

ej no mowie bylam w identycznej sytuacji ale zwalilam wszystko chorobe to naprawde dziala

[Gość]

elo, jak zwale na chorobe, to pewnie zmusza mnie do dozywotniego mieszkania z nimi, tak chcieli zrobic przy rzuceniu pierwszych studiow. Tego nie wytrzymam. Mam rozne pomysly, poczawszy od ucieczki do innego miasta, kraju, a skonczywszy na samobojstwie. Jestem popie*dolona.

[elo]

no ale jakbys sie podleczyla przez waksy i im pokazala ze se poradzisz to chyba nie zatrzymali by cie sila nie?

[arminn]

Nienawidze tzw. "narad rodzinnych"!

 

Nie znosze tego życia

[Gość]

Nie wiem co by zrobili. U mnie jest tak, ze albo jest swietnie, albo beznadziejnie. Mam m.in. zaburzenia osobowosci, tego sie nie leczy ;p

[boża krówka1526949808]

boza krowka, niestety nie ma takiej opcji zebym im powiedziala. To jest drugi raz jak rzucilam studia, rodzice dali mi druga szanse, a ja ja spieprzylam. Juz tak im naklamalam, ze wstydzilabym sie wyznac prawde.

 

Rodzice są po to, by dawać szansę nie raz czy dwa, ale zawsze! Z moimi studiami było podobnie. Pierwszy kierunek zaczęłam, chciałam rzucać, wzięłam dziekankę, wróciłam i ostatecznie rzuciłam, potem siedziałam w domu, chciałam sobie udowodnić, że zrobię ambitniejsze jeszcze studia (wtedy jeszcze się wstępne egzaminy zdawało ), dostałam się, nie wytrzymałam presji, którą sama sobie narzuciłam, kolejne zabieranie papierów z uczelni. Studiowałam w sumie 10 lat Mam w efekcie nic niewarty papier, na którym tak mi zależało...

Pogadaj szczerze z rodzicami, nie rób żadnych głupot, proszę... Jak uważasz, że wyjazd Ci dobrze zrobi, to jedź. Jeśli chcesz uciekać, ucieknij, pod warunkiem, że dasz sobie radę. Tylko nie zostawiaj rodziców w niewiedzy, niech mają szansę Ci pomóc. Niech wiedzą gdzie jesteś. A w ogóle najlepiej by było jakbyś się podleczyła, to pomaga się przyjrzeć swoim problemom w innym świetle... Życie nie kończy się na studiach. Nie ten kierunek, to inny! Albo wcale! Głowa do góry! I nie przejmuj się kłamstwami, zostaną wybaczone, głęboko w to wierzę!

[elo]

no ale terapie moglabyc odhaczyc i by sie liczylo jak leczenie

[Rebelia]

casablanca, tak jak ktoś już napisał, ja się podpisuję. Powiedz, bo się wkręcasz w spiralę kłamstewek i w ogóle będzie straszna kapa jak się dowiedzą z innych źródeł. Leczenie to dobra wymówka imho i całkiem niezła zasłona dymna. To Twoi rodzice, nie są od dawania szans, nie ma limitu, że spieprzysz dwa razy i nara. Poza tym, skoro studiujesz to jesteś dorosła, a to kolejny argument przemawiający na Twoją korzyść, bo de facto decyzje możesz podejmować już sama. Chociaż nie wiem jakie tam masz układy w rodzinie. Idź na terapię, powiedz rodzicom. Jeśli potrzebujesz czasu dla siebie to jedź na jakieś waksy od problemów. Ale czym prędzej im powiesz tym lepiej i szybciej Ci z serca kamień spadnie.

[Gość]

Skreca mnie w zoladku na sama mysl o tym, ze mialabym im powiedziec. Na terapie chodzilam, ale mialam tak na wszystko wylane, ze i to olalam. To co moglam przepracowac juz przepracowalam, a nie widze sensu mowienia w kolko o tym, ze odczuwam pustke. Terapeuta sam powiedzial, ze jesli nie chce chodzic na terapie, to on mnie nie zmusi, to ma wyplywac ode mnie. A ja nie odczuwam takiej potrzeby, wiec sie rostalismy z panem terapeuta.

[Veikko]

Musi być jakiś sposób na wyleczenie braku motywacji i zainteresowań do czegokolwiek, nie chce mi się wierzyć, że tego nie da się naprawić.

[Gość]

Im dłużej zastanawiam się nad sobą, tym wyraźniej ukazuje mi się obraz totalnie popieprzonego, nieprzystosowanego do życia w społeczeństwie człowieka. Nie wiem czy już taka się urodziłam, czy mnie tak wychowali.

Jestem totalną egoistką, nie mam w sobie za grosz empatii - choć cholernie chciałabym ją mieć :/

[Veikko]

Im dłużej zastanawiam się nad sobą, tym wyraźniej ukazuje mi się obraz totalnie popieprzonego, nieprzystosowanego do życia w społeczeństwie człowieka. Nie wiem czy już taka się urodziłam, czy mnie tak wychowali.

Jestem totalną egoistką, nie mam w sobie za grosz empatii - choć cholernie chciałabym ją mieć :/

Co rozumiesz przez totalny egoizm?

[Gość]

Im dłużej zastanawiam się nad sobą, tym wyraźniej ukazuje mi się obraz totalnie popieprzonego, nieprzystosowanego do życia w społeczeństwie człowieka. Nie wiem czy już taka się urodziłam, czy mnie tak wychowali.

Jestem totalną egoistką, nie mam w sobie za grosz empatii - choć cholernie chciałabym ją mieć :/

Co rozumiesz przez totalny egoizm?

 

Zapatrzenie we własne problemy z jednoczesnym ignorowaniem namacalnych problemów innych.

Chęć przedstawienia siebie w najgorszym świetle, w celu uzyskania czyjegoś zainteresowania, współczucia i gotowej recepty na całe zło z równoczesnym nie dawaniem niczego od siebie.

[Steviear]

Nic mi się nie chce. Jutro kolejny dzień w którym muszę się zmuszać do robienia czegokolwiek. nie wiem skąd brać tę energię do życia, radość. nic mnie nie interesuje, dosłownie nic.. nawet spać mi się nie chce, wstawać też nie.

[jetodik]

Steviear, oj chyba przesadzasz, aż tak źle być nie może !

[jetodik]

min3maks20,

Zapatrzenie we własne problemy z jednoczesnym ignorowaniem namacalnych problemów innych.

Chęć przedstawienia siebie w najgorszym świetle, w celu uzyskania czyjegoś zainteresowania, współczucia i gotowej recepty na całe zło z równoczesnym nie dawaniem niczego od siebie.

 

mocne słowa, ale ile w tym prawdy...

[Gość]

min3maks20, ludzie w depresji czesto stają się bardzo egocentryczni i egoistyczni, nie ma w tym nic dziwnego. Ja też jestem cały czas skupiony na własnym cierpieniu i swiata poza tym nie dostrzegam.

[Gość]

popiol, Może i nie ma w tym nic dziwnego, ale dla mnie to żadne wytłumaczenie.

 

Człowiek (np. taki jak ja), któremu świat przysłaniają własne problemy, nie jest wart niczyjej uwagi. Potrzebny jest jedynie specjalista, który sprawi, że ów osoba nie będzie tak toksyczna dla otoczenia i dopiero wtedy będzie mogła wymagać czegoś od innych.

Tu pojawia się odwieczny problem samotności. Dlaczego jestem sama? - bo może widzę tylko czubek własnego nosa?

Długo zajęło mi wyciągnięcie takich wniosków. Teraz wiem, że w większości przypadków to nie ludzie są chuje, tylko ze mną jest coś nie tak.