jak wyglada wizyta u psychologa, psychiatry, psychoterapeuty

[pati09]

sens, nie jestem w stanie zaufać rodzicą i mi tego opowiedzieć dokładnie, wiedzą tylko że miało coś takiego miejsce nic więcej.

więc z terapeutką może być cieżko, a nawet bardzo cieżko, tego się właśnie boję, wstydze się.

[Candy14]

Teraz większość problemów została omówiona, zauważona.

ale chyba nie przepracowana? Moim zdaniem o tym wszystkim co tu napisalas powinnas pogadac z terapeutka

[Gość]

pati09, może obcemu człowiekowi będzie wbrew pozorom łatwiej o tym opowiedziec? Czasem tak bywa...

[pati09]

kafka, może za kilka godzin się okaże bo dzisiaj mam pierwsza wizyte

[Gość]

pati09,

 

-- 18 cze 2012, 13:40 --

 

pati09, jesteś wielka, trzymaj się tam!

[sens]

pati09 trzymamy za ciebie kciuki

[lekliwy]

zdobyłem się na pójście do psychiatry - nfz 5 ludzi w poczekalni - plus kilka innych poczekalni obok i się obawiałem żeby kogoś znajomego nie spotkać no ale szybko lekarz ludzi załatwiał - powiedziałem mu o fobii społecznej i lękach - powiedziałem że nastawiałem się na seroxat bo ludzie chwalą - wizyta trwała 10-15 minut - słuchał mnie i czasami coś zapytał i mi przepisał narazie chlorprothixen 2 x połowa tabletki 15mg i tyle - no i teraz sprawdzam na necie co to za lek i cholera nie widzi mi się go branie - bo chodzić zaspany i przymulony codziennie i pewnie dalej z lękami to nie jest to czego od tabletek wymagam

w środę mam przyjść i powiedzieć jak się czuję ...

[Candy14]

lekliwy, fobie spoleczna lekami tylko chcesz leczyc?

[lekliwy]

nie ale nastawiłem się że po seroxacie lęki szybko ustąpią a później terapia ...

[ladywind]

lekliwy, zalezy od osoby u jednych po 2,3 tygodniach nastąpi poprawa a u innych po miesiącach w przypadku tego samego leku.

[lekliwy]

wiem ale już się tak nastawiłem że musi dobrze i szybko (2tygodnie) działać no ale póki co mam ten lek co wyżej napisałem i nie wiem czy go brać ... a sama wizyta to jak na pierwszy raz to wygląda jak u rodzinnego - posłuchał i zapisał lek i przyjdz za 2 dni ...

[Mariposa28]

pati09, trzymam za Ciebie kciuki z całych sił! Daj znać jak było! Ja wiem po sobie, że warto dać czas sobie i terapii! Jestem z Tobą

[pati09]

Mariposa28, było okropnie, ale nie z powodu Pani psycholog tylko ogólnie, prawie nic przez cała wizytę nie powiedziałam, i w ogóle:(

[Transfuse]

pati09, nie martw się ! Ja często milczę przez połowę sesji... dodam, że do psychologa uczęszczam prawie rok ! Pamiętaj, terapeuta Cię nie ocenia :) Nie musisz się wstydzić ...

[pati09]

Transfuse, łatwo mówić, myślałam że zapadnę się pod ziemię ze wstydu, nie mogłam jej spojrzeć w oczy, zresztą nikomu nie potrafie:(

ale mam nadzieje że będzie lepiej

[Transfuse]

pati09, oczywiście, że będzie lepiej ! Wiem jak to jest; po pierwszej konsultacji czułem się fatalnie odbierałem wizytę jako pewnego rodzaju porażkę... teraz wiem, że tak nie jest, nikt nie jest idealny.

[pati09]

kurcze nigdy nie podejrzewałam że jedno wydarzenie, jedna godzina potrafi zrobić taką dużą raanę w psychice:(

[Mariposa28]

pati09, jesteś wielka, że w ogóle tam poszłaś! Dziewczyno! Właśnie zrobiłaś pierwszy, olbrzymi krok ku uzdrowieniu! Mówię Ci! Życzę Ci mnóstwa sił! I dobrego terapeuty! A reszta jakoś już poleci! Milczenie podczas sesji często się zdarza. Ja chodzę już jakiś czas i nieraz zdarza mi się, że przychodzę z pustką w głowie lub strasznie zblokowana i nie umiem się otworzyć, innym razem śmieję się głupkowato całe 50 minut a jeszcze innym razem płaczę Daj sobie czas! Jestem z Tobą i będę Ci bardzo kibicować

początki są trudne, a oczyszczanie z ran bywa bardzo bolesne ale prowadzi do uzdrowienia! Warto wykonać tą ciężką pracę! Trzymaj się ciepło!

[pati09]

Mariposa28, ja również ma nadzieje że będzie lepiej nie zamierzan się poddawać, bedzie cieżko nawet bardzo ale wiem to i zrobię wszystko żeby nie miał tej satysfakcji że zniszczył mi całe życie

[Mariposa28]

A mnie wczoraj spotkało coś takiego: koleżanka w towarzystwie obśmiała fakt mojego chodzenia na terapię! słuchajcie byłam w takim szoku, ze aż mnie w ziemię wbiło! Niby to olewam ale nie potrafię się pogodzić z takim " ciemnogrodem" , z gadaniem ,ze terapia to samo zło albo wywalanie pieniędzy w błoto i to z ust osób, które nigdy nie były w terapii!!!! To działa na mnie jak płachta na byka! Zastanawiałam się dlaczego? doszłam do wniosku, ze wtedy czuję się jakby ktoś poddawał w wątpliwość mój wielki życiowy sukces jakim była decyzja o podjęciu terapii i wyśmiewał wszystkie moje rzekome zmiany. Masakra!

 

A swojądroga byłam w środę na sesji i czułam po niej jaki wieeeeelki krok zrobiłam! BEZCENNE chyba minął kryzys...

[Mariposa28]

Bellatrix, Dzięki za wsparcie! Masz rację! Chciałabym już umieć złapać dystans do takiego głupiego gadania:) okazuje się, że jestem jeszcze bardzo wrażliwa na punkcie tego co mówi moje otoczenie... choć i tak zrobiłam już milowe postępy dzięki terapii- tzn. jak poprawia mnie moja terapeutka " nie dzięki terapii, a dzięki sobie ! Tyle tylko, że to uzdrowienie odbywa się w przestrzeni gabinetu"

 

Jeszcze raz dzięki! Dzięki forum czuję, że nie jestem sama z tym swoim uwielbieniem dla terapii. :)

[Mariposa28]

Bellatrix, dzięki ! Świetnie to opisałaś, czuć, że jesteś długo w terapii. Takie słowa naprawdę mi pomagają Masz rację, terapia to ciężka praca nad sobą. Ja się dzięki niej dowiedziałam, że jestem siłaczką! Że jest we mnie tak olbrzymia siła, o której istnieniu nie wiedziałam całe zycie. to jedno z najcudowniejszych moich odkryć.

Słowami byłam raniona całe życie... pewnie dlatego jestem nadal jeszcze bardzo wrażliwa na słowa własnie! Ale jestem spokojna bo wiem, że to faktycznie kwestia czasu. Najważniejsze, że mam w sobie siłę, nadzieję i cierpliwość. I że trafiłam na świetną terapeutkę. Po porostu ufam, że może być tylko lepiej. Dzięki jeszcze raz

[Candy14]

z gadaniem ,ze terapia to samo zło albo wywalanie pieniędzy w błoto i to z ust osób, które nigdy nie były w terapii!!!!

Przeciez to typowe :) Najwiecej krytycznych uwag o terapii maja do powiedzenia osoby, ktore nie maja o niej pojecia i nigdy nie mialy odwagii sprobowac

[dogomaniaczka]

albo takie co trafiły na beznadziejnych psychologów co to tylko głowami kiwają...

[Mariposa28]

Bellatrix, a ja chodzę na terapię od lutego. I wiem, już, że w terapii nie ma drogi na skróty... choć czasem by się chciało pewne rzeczy przyspieszyć.

 

Candy14, dokładnie jest tak jak piszesz. Ja niedawno usłyszałam opinię, że bez terapii też doskonale bym sobie poradziła i że wystarczyłoby sięgnąć do odpowiednich książek psychologicznych wrrrrr hehe to niezwykłe, że KOMUŚ wydaje się, że wie lepiej niż ja sama z czym i jak sobie poradzę:)

 

Czasami mam wrażenie, że te krytyczne uwagi biorą się właśnie z zazdrości o tą odwagę, którą ja miałam i mam,a której komuś bardzo brakuje.

dodam jeszcze, że jak sięgam do tego jaka byłam tuż przed rozpoczęciem terapii to stwierdzam, że ja się wtedy w ogóle nie znałam! Mam 28 lat i poznaję siebie! Radość miesza się czasami ze strachem ale odkrycia, których dokonuję są naprawdę bezcenne. i warte jest to każdego trudu i pieniędzy i nikt mi nie wmówi, że jest inaczej Miłego dnia, Dziewczyny!

Edytowane 22 Czerwca 2012 przez Gość