Skupianie się na tym, co o Tobie myślą inni

[liquidfeniks]

Jak sobie z tym radzicie?

Mam ogromne blokady przez to, że ciągle patrzę na innych, zastanawiam się co pomyślą o każdym moim kroku.

Zaczynam nie myśleć o tym co mówię i robię, zachowuję się jak uposledzony.

Czy macie porady?

[Gość]

Porad to ja nie mam bo zachowuje się podobnie

więc witaj w klubie

 

[Dodane po edycji:]

 

Ja na niektóre swoje odchyły mam jedną metodę,że "to coś"podpowiada mi co innego a ja ignoruję ten "głos" wewnętrzny i robie swoje,to samo tyczy się krytyka wewnętrznego

[soulfly89]

Ja też się kiedyś tym bardzo przejmowałam jak mnie inni widzą. Teraz już dużo mniej. W międzyczasie narobiłam tyle głupot i tyle razy zrobiłam z siebie idiotkę, że naprawdę moje ewentualne gafy i tak już chyba tego nie przebiją. Po prostu pogodziłam się z faktem, że czasem bywam śmieszna i żałosna. Jak każdy chyba? :) A że ja może bardziej to co? Świat się od tego nie zawali, że powiem jakąś głupotę.

[Gość]

Ja też się kiedyś tym bardzo przejmowałam jak mnie inni widzą. Teraz już dużo mniej. W międzyczasie narobiłam tyle głupot i tyle razy zrobiłam z siebie idiotkę, że naprawdę moje ewentualne gafy i tak już chyba tego nie przebiją. Po prostu pogodziłam się z faktem, że czasem bywam śmieszna i żałosna. Jak każdy chyba? :) A że ja może bardziej to co? Świat się od tego nie zawali, że powiem jakąś głupotę.

 

podziwiam takiego podejścia

[Ahmed]

a ja dla odmiany od zawsząt miałem gdzieś co ludzie o mnie mówią i myślą i to zarówno na ulicy jak i w pracy.

Lubie sie czasem wygłupiać, czy wydurniać i nie chce mi sie potem tłumaczyć z każdego ruchu, słowa czy gestu.

Tak juz akurta mam.

Nie wiem czy Twoja praca polega na jakichś publicznych wystąpieniach (koncerty , przemówienia, prelekcjie..itp) ale jeżeli nie to mysle że niewiele osób zwaraca uwage na szczegóły twojego zachowania - w końcu Ty napewno tez patrzysz na inne osoby i nie zuważasz ich "potknięć" a jak juz coś takiego zauważysz to prawi natychmiast zapominasz.

Oczywiście gdy pracujesz dajmy na to przemawiając do sporego audytorium wtedy sytuacja sie nieco zmienia - ja tego nie lubię więc mam taka pracę aby nie trzeba było tego robić.- Ale trema faktycznie potrafi czasem zamurować słowa w gardle albo powodować jąkanie sie.

[mała_mi]

Ja zaczęłam się mocno przyglądać innym ludziom i doszłam do wniosku, że zachowują się dokładnie tak samo idiotycznie, jak ja. Tylko, że oni nie traktują tego w kategorii "idiotycznie", tylko "normalnie".

Doszłam do wniosku, że sama sobie narzucałam jakieś wygórowane standardy, którym nie byłam w stanie sprostać i to powodowało, że, no delikatnie mówiąc, nie byłam z siebie zadowolona. I sama się wpędzałam w kompleksy.

 

Teraz wyznaję metodę biblijną - "niechaj pierwszy rzuci kamień" ten, kto nigdy nie zrobił z siebie idioty...

 

Przestałam też oceniać innych i dzięki temu udało mi się zapanować nad poczuciem, że inni oceniają mnie.

 

Ale dłuuuugo to trwało, zdecydowanie za długo.

[khaleesi]

liquidfeniks, mam to samo .

Boje się ,że na każdym kroku będę oceniana i to negatywnie ;/

Mnie to wtedy ręce się trzęsą i cała się czerwienie .

Sama próbuje ale z marnym skutkiem na przykład stoję przed lustrem i tak sobie myślę : a co mnie obchodzi opinia innych ludzi .Jestem jaka jestem . :) Czy coś w tym stylu .Tylko ciężko zastosować ;/