Psychoterapia nie działa

[Inga_beta]

R2D2,

A jeżeli była prowadzona w nurcie b-p to co wtedy polecasz?

Skąd wiesz jak będziesz się czuć po pół roku terapii b-p? Nie uważasz że twoja nieudana terapia psychodynamiczna to trochę za mało aby innych do niej zniechęcać?

[pawel12345]

Oprócz prywatnych-płatnych i NFZ jest też MOPR. Nie wiem jak w innych miastach, ale w Kielcach mają ciekawą "ofertę". I nie wiem jak dzisiaj, bo to moja opinia o tym jak było około 10 lat temu,kiedy jeszcze wychodziłem częściej z domu.

[Gość]

terapia psychodynamiczna to chyba jakieś nieporozumienie, co chwile widzę, że ktoś pisze, że chodził na nią kilka lat i zero efektu, a pobieranie opłat za nieodbyte wizyty, które się odmówiło z wyprzedzeniem to zwykle naciągactwo i zatykałbym takim terapeutom zamki od gabinetu, żeby sami musieli odwoływać pacjentów

[Gość]

R2D2,

A jeżeli była prowadzona w nurcie b-p to co wtedy polecasz?

Skąd wiesz jak będziesz się czuć po pół roku terapii b-p? Nie uważasz że twoja nieudana terapia psychodynamiczna to trochę za mało aby innych do niej zniechęcać?

 

Masz rację, nic nie wiem. Wyrażam tylko swoją subiektywną opinię, a chyba właśnie o to pyta osoba z problemem. Każdy na tym forum wyraża tylko swoją subiektywną ocenę, zakładam, że nie ma tu wielu absolwentów psychiatrii. Moim celem jest pomóc, nie zniechęcić. Jeżeli ktoś ma inną opinię, niech ją wyrazi - wspólnie pomożemy osobie, która prosi o pomoc.

[Polanka]

Witam Was. Przez 2 lata chodzilam na terapie ktora przerwalam. Powodem przerwania terapii byl fakt ze nie moglam sie pogodzic z systemem oplat ktore stosowal terapeuta. Placilo sie nawet za nieodbyta wizyte (nawet jak sie bylo chorym). Niby po to zeby motywowac do przyjscia bo terapeuta ma czas zarezerwowany tylko dla mnie. Ostatecznie przywaliło mnie to ze terapeuta zmienial gabinet w ktorym przyjmowal na osobisty. Dowiedzialam sie ze cena za wizyte jest tam nizsza ale ode mnie bedzie pobieral tyle co wczesniej w innej placowce. Wiem ze moze po 2 latach...

 

Nie wspomniałaś na jaką terapię uczęszczałaś. Jeżeli była prowadzona w nurcie psychodynamicznym, to warto spróbować terapii poznawczo-behawioralnej. Jeżeli nie byłaś zadowolona z efektów po dwóch latach terapii, uważam, że nie ma najmniejszego sensu wracać do tego samego terapeuty po tak długiej przerwie. Nie widzę też sensu powrotu do kwestii finansowych ze starym terapeutą, w niczym to nie pomoże. Nie zaszkodzi skonsultować się z innym psychiatrą, aczkolwiek psychiatra nie zastąpi terapeuty. Psychiatra to absolwent studiów medycznych, który jeżeli nie ma odpowiednim kursów i przygotowania, nie specjalizuje się w prowadzeniu terapii. Rozmowa z nim ma jedynie służyć zdefiniowaniu problemu, zapisaniu odpowiednich leków i ewentualnym wskazaniu odpowiedniej terapii. Brzmisz na bardzo zdołowaną, myślę, że przydałaby się Tobie jakaś pozytywna, uśmiechnięta terapeutka w nurcie poznawczo-behawioralnym, która dałaby Tobie nadzieję. Nie radziłabym terapii psychodynamicznej - ja po pół roku terapii byłam bardziej zdołowana niż, kiedy rozpoczynałam terapię. Głowa do góry :)

 

Mówicie o jakichś rożnych nurtach poznawczo - behawioralnym czy psychodynamicznym. Mi tamten terapeuta nigdy nie przedstawił jaka metodę stosuje, trzeba bylo zapytac? To ma duze znaczenie jaki jest nurt? A czy ktos z Was uczeszczal lub uczeszcza na terapie nie na nfz (platna) i czy wasz terapeuta/terapeutka tez pobiera oplaty za nieodbyta wizyte? Jakbym miala isc to chyba nie na nfz, bo slyszalam ze lepsze efekty daje terapia platna. Tak powiedziala moja psychiatra, mysle ze chodzilo jej o to ze przez to ja sie bardziej przykladam skoro place ale nie wiem

[Bratek 1]

Chcialbym sie podzielic rowniez z wami tym ze psychologia nie dziala.Nie wazne w jakim nurcie .

Psychologia ma jedynie znaczenie w trudnych przejsciowych momentach np.jak ktos 5 godzin mysli samobojczych przy przejsciu na lek to moze troche "zabic czas" taka psychoterapia.

 

Mialem znajomego ktory jest psychologiem i sam mowi ze to nic nie pomaga.Tzn to jest taki sam efekt jezeli sie gada z innym czlowiekiem na jakies tematy.

 

Uwazajcie na psychologow ktorzy beda was uczyc jak zyc.Chodzilem do klasy w gimnazjum i liceum z takimi dwoma gosciami ktorzy zostali psychologami.NIkt ich nie lubil zarowno w gimnazjum jak i liceum.I oni beda uczyc was jak zyc zeby was ktos lubil? No to jest wedlug mnie smieszne.

 

Dbajcie o zdrowy tryb zycia ( sport ,zbilansowana srodziemnomorska dieta) .Psychologia jedynie na nfz i do z duzym dystansem:)

 

Szukajcie odpowiednich lekow .Ja znalazlem i teraz zyje podrozuje zakladam rodzine ,pracuje. A kiedys byla wegetacja i sesje pseudopsychoterapeytyczne. Ponad 190 spotkan i nic nie dalo. Szukajcie lekow ,sport,dieta,powodzenia :)

[Gość]

Chcialbym sie podzielic rowniez z wami tym ze psychologia nie dziala.Nie wazne w jakim nurcie .

Psychologia ma jedynie znaczenie w trudnych przejsciowych momentach np.jak ktos 5 godzin mysli samobojczych przy przejsciu na lek to moze troche "zabic czas" taka psychoterapia...

 

Bratek, tak, z ciekawości, jakie leki Tobie pomogły? (SSRI? Jaka konkretna substancja?). Ile razy zmieniałeś leki? Mam świadomość, że na każdego lek działa inaczej i to, co jednego wzmocni, innego dobije, ale będę wdzięczna za informację o Twoich doświadczeniach z lekami. Sama cały czas je rozważam po wielu miesiącach psychoterapii bez leków.

[Bratek 1]

Chcialbym sie podzielic rowniez z wami tym ze psychologia nie dziala.Nie wazne w jakim nurcie .

Psychologia ma jedynie znaczenie w trudnych przejsciowych momentach np.jak ktos 5 godzin mysli samobojczych przy przejsciu na lek to moze troche "zabic czas" taka psychoterapia...

 

Bratek, tak, z ciekawości, jakie leki Tobie pomogły? (SSRI? Jaka konkretna substancja?). Ile razy zmieniałeś leki? Mam świadomość, że na każdego lek działa inaczej i to, co jednego wzmocni, innego dobije, ale będę wdzięczna za informację o Twoich doświadczeniach z lekami. Sama cały czas je rozważam po wielu miesiącach psychoterapii bez leków.

 

Wiesz co uważam ,że jeżeli człowiek leczy depresje bez lekow,to nie jest to leczenie.

Wiesz co mam doswiadczenie z Valdoxanem ,mirtazepina paroksetyna ,lamotrygina. Powiem CI tak wszyscy narzekaja na ssri bo faktycznie robia z Ciebie sztucznego debila ,ale likwiduja mysli samobojcze,co nie oznacza ze leczy depresje bo dalej po nim jest brak apetytu itd. Valdoxan jest fajnym lekiem bo nie nakreca CIe ale pomaga naprawde w 10% w leczeniu depresji jest wzrost apetytu ,troche anhedonie znosi.

Wysmienitym lekiem jest lamotrygina tylko nie wiem czemu jej firmy farmaceutyczne tak nie reklamuja ?? Moj lekarz tez ma wysmienite rezultaty na tym leku a lek kosztuje jedynie 20 zl ??!!

 

Ja ogolnie staram sie dazyc do zestawu Valdoxan -lamotrygina bo nie robia z Ciebie sztucznego debila z niepokojem po ssri i ktory rozkreca rozmowe chociaz juz sie powinna skonczyc(no lek dziala na fobie spoleczna) .Ale to jest wkurwiajace jak rozmawiaja znajomi ze soba a ja sie wpier..... im w rozmowe to jest to faktycznie leczenie fobii spolecznej tylko nikt tego nie rozumie z lekarzy ze to jest zachowanie toksyczne... No ale co tu komu tlumaczyc.

Jestem zadowolony ze nie zachorowalem na depresje w 1990 bo leczylbym sie kurwa tylko ssriami i glowno z tego by bylo .

A tak mam valdoxan refundowany i lamotrygine za grosz i paxtin .Tymi trzema lekami trzeba jak narazie to leczyc ale jest duza szansa ze tylko dwoma lekami czyli lamotrygina-valdoxan.

 

Powiem Ci tak ,że sport jest bardzo wazna rzecza w leczeniu depresji , tylko ze psychoterapeuta Ci tego nie powie bo chce abys chodzil na jego sesje ,naprawde sport jest super rzecza .Ale najlepiej jak to bedzie jakis taki boks bez sparingow albo tenis ziemny albo jakis inny sport ale zebys wydychal glosno podczas uderzen.To bardzo rozladowuje napiecie stres itd.Zebys rowniez rozmawiał podczas tych zajec z jakimis uczestnikami to tez pozytywnie wplywa.Chociaz ja sam sie zajmuje sportami biegam albo na drazku cos robie.

No i w miare trzymanie sie zdrowogo trybu zycia. Dieta srodziemnomorska czyli rybka raz na tydzien albo czasami raz na 2 tygodnie .Jedzenie w sezonie duzo salatek,ogorków pomidorów . Jedzenie probiotykow najlepiej Dicoflor bo ma udowodnione szczepy bakterii.Nie kupuj w aptece tylko przez internetowa apteke jest w 2x taniej i masz za darmo wysylke.Ja robie sobie takie kursy 3 opakowania rocznie .

No i oznacz sobie witaminy we krwi wit D ,B12,kwas foliowy maja bardzo wazne znaczenie w depresji.

 

Powiem Ci tak w skrocie jezeli nadal chcesz sprobowac leczyc depresje bez lekow bo nigdy nie brales lekow ,to zacznij od sportu i zdrowej diety. Rowniez uczeszczaj na psychoterapia ale na nfz.Sa osrodki gdzie sie czeka kilka miesiecy tylko.Ale bron boze nie ciagnic tego jezeli Ci to nie pomaga. Od razu idz do lekarza. I potem znowu po pigulach dopelnienie sport ,dieta.

 

Moj psychiatra powiedzial mi ze jak byl na praktykach w niemczech to tam ludzi z ciezkimi depresjami zmuszano do uprawiania minimalnego sportu w szpitalu, to jest naprawde niedoceniony tani sposob rozladownaia energii.

[Gość]

Bratek, dziękuję za ciekawe sugestie. Stosuję probiotyki i oznaczyłam na wstępie swojej choroby poziom witaminy D, B12, żelaza, kwasu foliowego itp. Byłam pacjentem kilku oddziałów szpitalnych, więc moja historia zaczęła się od kompleksowej diagnostyki. Kilka miesięcy temu witamina D była na bardzo niskim poziomie i faktycznie suplementacja pozwoliła na pozbycie się 30% objawów. Jestem też po zastrzykach z B12, magnezu, na wysokich dawkach witaminy C. To, co pozwala mi na wyciszenie się na co dzień to wysokie dawki witaminy C, żelaza oraz propranolol.

 

Z tym leczeniem depresji/nerwicy bez leków, mam wrażenie, że kluczowe jest stadium choroby. Mój początek był burzliwy, pamiętam, że jeździłam środkami komunikacji miejskiej, siedząc z zamkniętymi oczami, bo tak się bałam. Po wielu miesiącach psychoterapii, suplementów, jestem na zupełnie innym poziomie, ale niektóre objawy cały czas mi doskwierają. Mam wrażenie, że zbyt długo zwlekałam z uświadomieniem sobie choroby i doszło do zaburzeń na poziomie biochemicznym. Po kilku miesiącach terapii wiem, że tak naprawdę byłam chora już wiele lat temu, co można było wywnioskować po moim zachowaniu i wyborach życiowych, a objawy tylko zaprezentowały chorobę, na którą już dawno chorowałam.

 

Sport też staram się uprawiać, aczkolwiek jestem cały czas umiarkowanie zmęczona i każdy wysiłek przychodzi mi z trudem. Po wysiłku zwykle czuję się jeszcze bardziej zmęczona. Ale wiem, że działa wyśmienicie, przede wszystkim podnosi jednocześnie serotoninę i dopaminę, co jest trudne do osiągnięcia jednym lekiem.

[LostStar]

Ja w związku z genofobią rozpoczęłam psychoterapię w styczniu 2016. Psychoterapeuta był stosunkowo młody, miał 30 lat. Miał na palcu obrączkę. Znienawidziłam go za to. Po pół roku nazwałam jego żonę k***ą i powiedziałam, że oczyma wyobraźni widzę ich, jak uprawiają seks. On mnie zbeształ za używanie wulgaryzmów, a ja się rozpłakałam i powiedziałam, że niektórzy potrafią żyć w małżeństwie, a niektórzy NIGDY tego nie doświadczą, bliskości z drugim człowiekiem i że tak jest ten świat ułożony. On wtedy posmutniał, zrobiło mu się mnie żal. "To o to pani chodziło?". A ja, że rzucam i już nigdy nie przyjdę. 

Moje problemy się jeszcze nasiliły. Poszłam do innego w lutym 2018. Do teraz wytrzymałam, ale też myślę, żeby rzucić. Psychoterapia u mnie nie działa. 

[NoLajf]

U mnie też nie działa. Co z tego, że znam wszystkie mechanizmy działania natretnych myśli skoro mam ciągle wyrzuty sumienia. Nawet jak coś poukladam, to przypomni mi się coś z przeszłości i w każdej chwili chce być poukladany a tak się nie da żyć 

[sebastian86]

ja niedawno zaczalem kolejna terapię indywidualną ale jakos nie czuje entuzjazmu z powodu obawy ze znow sobie ktos ze mną nie poradzi

[Wirginia Zachodnia]

W dniu 3.08.2012 o 17:05, dexter5 napisał:

Teoretycznie terapie powinno się dobierać do pacjenta jego możliwosci dolegliwości i zwłaszcza przyczyn choroby .W praktyce mało który terapeuta ma wiedzę i doświadczenie w kilku nurtach psychoterapii. Skutkiem tego usiłuje się dostosować pacjenta do terapii z całym opłakanym skutkiem. W ogóle nawet lekarze psychiatrzy im większy tytuł przed nazwiskiem tym bardziej maja własne przekonania co do sposobów leczenia i przyczyn choroby. Ja zauważam że w nerwicy lękowej podstawowym problemem jest wyobrażnia pacjenta .Gdy pacjent nauczy się że jego oczekiwania i fantazje to tylko hipotezy i realistycznie zacznie oceniać rzeczywistość staje sie wolny od objawów . Pytanie jest jednak co sprawia że w przeszłości zaczął żle interpretować rzeczywistość .Fakt nerwica lękowa ma proste wytłumaczenie przynajmniej według teorii poznawczej . Lęk napadowy zatem powinien być najprostszy do leczenia . Znacznie gorzej dla pacjenta gdy ma lęk uogólniony nie mówiąc o depresji która jest najczęściej objawem wtórnym a więc konsekwencją lęku.

Coś jest na rzeczy z tą wyobraźnią i postrzeganiem rzeczywistości.

[sebastian86]

6 godzin temu, Lilith napisał:

I jak?

nijak...nie ma postepu...

[el33]

20 godzin temu, sebastian86 napisał:

nijak...nie ma postepu...

Wnioskuję, że to nie pierwsza Twoja terapia. Miałeś informację co nie poszło w poprzednich by teraz tego uniknąć? W jakim pracujesz nurcie?

[wTymTygodniu]

Nie na każdego terapia działa, bo jak jest w tym beton, który trudno skruszyć, to cóż. Terapia wymaga elastycznego myślenia i wyjścia poza "wszystko jest durne, tylko ja mam rację, mój punkt widzenia jest jedynie słuszny i nawet nie będę próbować przyjąć innej perspektywy, bo po co, gdy dobrze z góry wiem, że to i tak nic nie da"

[sebastian86]

2 godziny temu, el33 napisał:

Wnioskuję, że to nie pierwsza Twoja terapia. Miałeś informację co nie poszło w poprzednich by teraz tego uniknąć? W jakim pracujesz nurcie?

no nie pierwsza. nie wiem co poszlo nie tak w poprzednich...chyba mam za twardą skorupę nurt jest poznawczo-behawioralny

[el33]

16 minut temu, wTymTygodniu napisał:

Nie na każdego terapia działa, bo jak jest w tym beton, który trudno skruszyć, to cóż. Terapia wymaga elastycznego myślenia i wyjścia poza "wszystko jest durne, tylko ja mam rację, mój punkt widzenia jest jedynie słuszny i nawet nie będę próbować przyjąć innej perspektywy, bo po co, gdy dobrze z góry wiem, że to i tak nic nie da"

Zgadzam się, trzeba chcieć i pozwolić sobie pomóc, rozwijać gotowość do przyjęcia opcji "mogę się mylić" i bez zmiany nic z mojej strony nic się nie zmieni.

[el33]

3 minuty temu, sebastian86 napisał:

no nie pierwsza. nie wiem co poszlo nie tak w poprzednich...chyba mam za twardą skorupę nurt jest poznawczo-behawioralny

Poprzednie terapie też były w nurcie p-b?

Może być tak, że nie trafiłeś na właściwą osobę i nie udało się nawiązać właściwej relacji. Myślę, że nie warto się poddawać i próbować sobie pomóc. Cieszę się, że właśnie to robisz

[sebastian86]

22 godziny temu, el33 napisał:

Poprzednie terapie też były w nurcie p-b?

Może być tak, że nie trafiłeś na właściwą osobę i nie udało się nawiązać właściwej relacji. Myślę, że nie warto się poddawać i próbować sobie pomóc. Cieszę się, że właśnie to robisz

poprzednia byla w nurcie skoncentrowanym na rozwiazaniach,a jeszcze wczesniejsze to byly jakies mixy

[el33]

19 minut temu, sebastian86 napisał:

poprzednia byla w nurcie skoncentrowanym na rozwiazaniach,a jeszcze wczesniejsze to byly jakies mixy

Czyli nurty skupione na rozwiązywaniu problemów tu i teraz. Pytanie czy Twoje problemy z którymi zgłosiłeś się na psychoterapię mają swoje źródła w przeszłości, relacji jakie były? Jeżeli tak to nie wiem na ile p-b będzie pomocna dla Ciebie.

[sebastian86]

4 godziny temu, el33 napisał:

Czyli nurty skupione na rozwiązywaniu problemów tu i teraz. Pytanie czy Twoje problemy z którymi zgłosiłeś się na psychoterapię mają swoje źródła w przeszłości, relacji jakie były? Jeżeli tak to nie wiem na ile p-b będzie pomocna dla Ciebie.

no oczywiscie ze w przeszlosci.

[julusia]

Na mnie psychoterapia nie działa. Miałam dwa podejścia do psychoterapii indywidualnej, najpierw w nurcie psychodynamicznym, potem integracyjnym. Nic, zero korzyści. Byłam dwa razy na oddziale dziennym, również tam oddziaływania terapeutyczne, w tym terapia grupowa, w żaden sposób mi nie pomogły. Jestem całkowicie odporna na wszelkie oddziaływania terapeutyczne. Nie lubię psychologów. Ich gadki tylko irytują. Żaden mi nie pomógł. No dobrze, jeśli mam być sprawiedliwa, to trochę pomogła mi pierwsza psycholog, z którą miałam w życiu doczynienia, jeszcze w liceum. Chociaż i tak najbardziej jej pomoc polegała na tym, że skierowała mnie do psychiatry. Właśnie, co innego psychiatrzy. Jeden bardziej, drugi mniej ale pomogli mi. Chociaż dopiero od roku mam psychiatrę, z której jestem naprawdę zadowolona. Wszystkie leki, które brałam/ biorę w jakiś sposób mi pomagały/pomagają. Odkąd się nawrocilam, bardzo pomaga mi wiara. Z psychologiem, terapeutą nie miałabym o czym gadać. Wolę się pomodlić. Ale jeśli komuś terapia pomaga, no to tylko pozazdrościć.

 

 

 

[el33]

1 godzinę temu, sebastian86 napisał:

no oczywiscie ze w przeszlosci.

psychoterapia p-b jest jedną z "płytszych" psychoterapii. Jeżeli problemy leżą w przeszłości nie wiem na ile Twój T jest gotowy i chce wracać do przeszłości. Tutaj spotkałam się z różnymi opowieściami. Pewnie już teraz możesz powiedzieć na ile T skupia się na przezwyciężeniu obecnych objawów, a na ile próbuje z Tobą odkrywać przeszłość.

Terapie, które sięgają przeszłości zwykle są terapiami długoterminowymi i na ich efekty trzeba czekać miesiące jak nie lata.

[el33]

Godzinę temu, julusia napisał:

Na mnie psychoterapia nie działa. Miałam dwa podejścia do psychoterapii indywidualnej, najpierw w nurcie psychodynamicznym, potem integracyjnym. Nic, zero korzyści. Byłam dwa razy na oddziale dziennym, również tam oddziaływania terapeutyczne, w tym terapia grupowa, w żaden sposób mi nie pomogły. Jestem całkowicie odporna na wszelkie oddziaływania terapeutyczne. Nie lubię psychologów. Ich gadki tylko irytują. Żaden mi nie pomógł. No dobrze, jeśli mam być sprawiedliwa, to trochę pomogła mi pierwsza psycholog, z którą miałam w życiu doczynienia, jeszcze w liceum. Chociaż i tak najbardziej jej pomoc polegała na tym, że skierowała mnie do psychiatry. Właśnie, co innego psychiatrzy. Jeden bardziej, drugi mniej ale pomogli mi. Chociaż dopiero od roku mam psychiatrę, z której jestem naprawdę zadowolona. Wszystkie leki, które brałam/ biorę w jakiś sposób mi pomagały/pomagają. Odkąd się nawrocilam, bardzo pomaga mi wiara. Z psychologiem, terapeutą nie miałabym o czym gadać. Wolę się pomodlić. Ale jeśli komuś terapia pomaga, no to tylko pozazdrościć.

Czy wiesz co mogło być wynikiem tego, że psychoterapia nie zadziałała? Czy udało się omówić z terapeutami przyczyny niepowodzenia? Długo uczęszczałaś na terapie?