Samookaleczenia.

[nieprzenikniona]

  W dniu 23.12.2020 o 16:57, Heledore napisał(a):

Tylko widzisz, generalnie chodzi o to, żeby ani na sobie ani na innych nie odreagowywać.

Rozwiń  

Oczywiście, że wiem iż o to chodzi

natomiast czasem po prostu czuję, że muszę...z drugiej strony wiem, że akurat w moim przypadku nie jest to aż tak szkodliwy czyn jak inne "znieczulacze"...w sensie szczerze powiedziawszy na lepsze wychodzi mi zrobienie nacięcia niż np. upicie się do nieprzytomności 

Edytowane 23 Grudnia 2020 przez nieprzenikniona

[Illi]

Ciesze się, że obecnie jest okres świąteczno-noworoczny. Z tego powodu nie jestem sama w domu i nie mam możliwości się pociąć. A chęci są ogromne... mam nadzieję, że uspokoi się to w niedługim czasie. 

[Illi]

  W dniu 28.12.2020 o 07:00, Lilith napisał(a):

I jak?

Rozwiń  

Bez zmian, nadal walczę w swojej głowie. 

[Illi]

  W dniu 28.12.2020 o 12:06, Lilith napisał(a):

A co aktualnie przeważa?

Rozwiń  

Lęk przed konsekwencjami własnych czynów. I chyba tylko to mnie trzyma przed czynami. 

[Illi]

  W dniu 28.12.2020 o 12:18, Lilith napisał(a):

Po prostu...to po prostu jest i albo się poddajesz albo szukasz punktu zaczepienia, żeby tego nie robić.

Rozwiń  

Dokładnie.. najgorzej jest jak nie ma punktu na którym można się zaczepić. Na szczęście na razie on jest. Albo będzie on na tyle silny przez cały czas, albo ochota zmaleje i będzie chociaż chwilowy spokój. 

[Illi]

Jestem wściekła na siebie, bo znowu okazałam się zbyt słaba

[Illi]

Jak u Was w tym temacie? Po ostatniej wywrotce na razie bez większych wpadek u mnie. I oby tak zostało. 

[noitome]

Miałam się nie ciąć od początku roku na wieki wieków, ale dziś mam taki kryzys, że chyba się podda(ła)m... :(

[Illi]

  W dniu 14.01.2021 o 20:42, noitome napisał(a):

Miałam się nie ciąć od początku roku na wieki wieków, ale dziś mam taki kryzys, że chyba się podda(ła)m...

Rozwiń  

Poddałaś się ? Nie poddawaj się. Jest o co walczyć. 

 

  W dniu 14.01.2021 o 20:23, acherontia styx napisał(a):

U mnie pooorażkaaa na całej linii

Rozwiń  

Aż tak źle? Przytulam. I nie traktuj tego w formie porażki. Ot, stało się. Uszy do góry i idziemy dalej. 

[Illi]

  W dniu 14.01.2021 o 21:40, acherontia styx napisał(a):

Ja jestem aktualnie na takim etapie, że ja niespecjalnie traktuje to jako porażkę. Równie dobrze mogłabym to zrobić jeszcze raz z pełną świadomością, że nic mi to nie da itp. itd. - totalna obojętność w tym względzie.

Rozwiń  

To pytanie czemu to robisz? Co chcesz sobie udowodnić? Jakie emocje poprzedzają ten czyn? 

[nieprzenikniona]

Ja prdl pocięłam moje miejsce do cięcia a nawet cholernego bólu nie poczułam...

[nieprzenikniona]

  W dniu 7.02.2021 o 07:53, Lilith napisał(a):

Bo z czasem przestaje się czuć ból...

Rozwiń  

Dlatego zaczyna się to mijać z celem...czas znaleźć alternatywę...

[nieprzenikniona]

  W dniu 7.02.2021 o 08:48, Lilith napisał(a):

Zgadza się. Byle znowu nie wpakować się w jakieś inne bagno.

Rozwiń  

Niestety z tym jest kiepsko...odczuwam silną potrzebę autodestrukcji więc właściwie nawet rzeczy które można robić dla zdrowia u mnie przekształcały się w robienie sobie krzywdy. Kurde ja nawet jak pracuję to do "upadłego" ehhh

[nieprzenikniona]

  W dniu 7.02.2021 o 09:06, Lilith napisał(a):

Rozumiem, bo u mnie też są takie tendencje. O tyle dobrze, że potrafię je wychwycić. Ty również, więc możesz coś spróbować zmienić.

Rozwiń  

Ale nie masz tak, że te działania autodestrukcyjne sprawiają Ci satysfakcję? Bo u mnie to chyba główny problem, że rola oprawcy siebie samej daje mi poczucie siły i przyjemności (oczywiście z drugiej strony jako ofiarą odczuwam też wszystkie nieprzyjemne aspekty swoich własnych działań ) chyba jednak wygrywa to pierwsze, więc pomimo samej umiejętności wychwycenia tego ciężko mi z tych czynności zrezygnować...

Edytowane 7 Lutego 2021 przez nieprzenikniona

[nieprzenikniona]

  W dniu 7.02.2021 o 09:24, Lilith napisał(a):

Nie. Sprawia, że sobą gardzę, bo uważam to za słabość. 

Rozwiń  

Dlatego chyba dopóki nie zmienię postrzegania autodestrukcji jako czegoś co daje mi siłę i satysfakcję to niewiele zdziałam. Tylko właśnie nie mam jeszcze pomysłu jak to zmienić

Edytowane 7 Lutego 2021 przez nieprzenikniona

[nieprzenikniona]

  W dniu 7.02.2021 o 09:29, Lilith napisał(a):

Może spróbuj sobie wykształcić taki system alarmowy. W głowie takie czerwone lampki i wtedy będziesz wiedziała, że dzieje się coś niedobrego i będziesz mogła coś z tym zrobić, zmienić schemat?

Rozwiń  

Niby zdaję sobie sprawę, że pewne działania nie są dla mnie dobre i bardziej mi zaszkodzą niż pomogą ale wtedy pojawia się dawno zakorzenione uczucie mocy sprawczej pt. Teraz to tylko ja mam zupełną kontrolę nad swoim ciałem, mogę zrobić ze swoim organizmem wszystko na co mam ochotę i tylko ja zdecyduję o tym co to będzie, jak dużo "bólu" sobie zadam i kiedy przerwę...(jak łatwo się domyślić przyczyny takiego stanu rzeczy też nie są mi obce...)

[nieprzenikniona]

@Lilith wiem, że na dłuższą metę nie pomaga, ale czasami jest po prostu łatwiej, czasami też zdarza mi się to robić automatycznie i orientuję się dopiero po fakcie...ale prawdą jest, że muszę to zmienić, że pomimo wszystko to w żaden sposób mi nie służy nawet jeśli daje chwilową przyjemność...czyli jedno z wielu "to do" podczas terapi

[nieprzenikniona]

  W dniu 7.02.2021 o 10:19, Lilith napisał(a):

Terapia daje jedynie wgląd, a tak naprawdę wszystko zależy od Ciebie. 

Rozwiń  

Nie no wiem po prostu wiele rzeczy wynika z innych a podczas terapi łatwiej trafić na faktyczne przyczyny, bo to co powyżej opisałam to w sumie skutki. (Tzn. Czysto teoretycznie przyczyny znam ale nie do końca wiem dlaczego akurat reaguję tak a nie inaczej) A co dwie głowy to nie jedna

Edytowane 7 Lutego 2021 przez nieprzenikniona

[nieprzenikniona]

  W dniu 13.02.2021 o 06:47, Lilith napisał(a):

Jak u Was?

Rozwiń  

Po ostatniej sesji terapeutycznej znowu cięcie, ale musiałam się jakoś "przywrócić"...w sumie i tak jak dla mnie to jedna z mniej szkodliwych metod jakie mogę zastosować względem siebie...

[nieprzenikniona]

  W dniu 13.02.2021 o 08:00, Lilith napisał(a):

A jakie są inne?

Rozwiń  

Upicie się do nieprzytomności np.

Także z dwojga złego lepiej już wykonać jedno płytkie cięcie, mniejsze konsekwencje mimo wszystko...

[Illi]

  W dniu 13.02.2021 o 08:40, nieprzenikniona napisał(a):

Także z dwojga złego lepiej już wykonać jedno płytkie cięcie, mniejsze konsekwencje mimo wszystko...

Rozwiń  

Nie ma mniejszych konsekwencji, a tym bardziej tego co "lepiej". Jakakolwiek autoagresja niesie za sobą konsekwencje... 
Ostatnio miałam ogromną ochotę, jednak świadomość, że ona to zobaczy była skutecznym hamulcem. Dlatego znalazłam sobie "zajebiste" zastępstwo... przez 30h nic nie zjadłam. Dla mnie była ta jakaś "kara", ona była szczęśliwa... Było, minęło, dobrze że chociaż widzę, że to nie było dobre... 

[nieprzenikniona]

  W dniu 15.02.2021 o 11:35, Illi napisał(a):

Nie ma mniejszych konsekwencji, a tym bardziej tego co "lepiej". Jakakolwiek autoagresja niesie za sobą konsekwencje... 

Rozwiń  

Oczywiście, że zdaję sobie z tego sprawę ale mnie te konsekwencje za mocno nie powstrzymują...tzn o tyle np. że nawalenie się w środku tygodnia będzie miało po prostu takie konsekwencje, że następnego dnia pojadę do pracy z kacem, będę tam zdychać i mogę popełnić wiele błędów (pomijam prowadzenie auta na kacu co może być niebezpieczne nie tylko dla mnie samej ale również dla innych) a jak ciachnę sobie kawałek skóry to poleci krew i tyle - następnego dnia będę funkcjonować całkiem normalnie etc

...

Bardziej miałam tu na myśli takie "życiowe" konsekwencje bo cięcia robię w jednym niewidocznym miejscu i po prostu nawet jeśli już kiedyś ktokolwiek to zauważy (chociaż jest to miejsce mało widoczne i łatwe do zakrycia) to po prostu zobaczy jedną bliznę/ ranę, która mogła powstać przypadkiem i którą będę e stanie wytłumaczyć dość łatwo...

[Illi]

@nieprzenikniona rozumiem, ale jednak stwierdzenie "z dwojga złego" jest niefortunne. Przynajmniej dla mnie

[nieprzenikniona]

  W dniu 15.02.2021 o 19:08, Illi napisał(a):

@nieprzenikniona rozumiem, ale jednak stwierdzenie "z dwojga złego" jest niefortunne. Przynajmniej dla mnie

Rozwiń  

No może faktycznie zabrzmiało słabo ale pisałam to tylko i wyłącznie w odniesieniu do siebie...

Wiadomo autoagresja z żadnej strony i w żadnym wydaniu nie jest dobra w takim racjonalnym ludzkim rozumieniu...

 

Tylko tak jak opisałam to gdzieś wyżej i w dziale psychologia...ja "lubię" swoją autoagresję, po takich zachowaniach czuję się silniejsza, nie mam wyrzutów sumienia,  odczuwam wręcz satysfakcję ...i właściwie to jest w tej chwili mój główny problem...

[Illi]

  W dniu 15.02.2021 o 19:27, nieprzenikniona napisał(a):

.ja "lubię" swoją autoagresję,

Rozwiń  

Rzeczywiście wydaje się to być pierwszy krokiem do poradzenia sobie z tym problemem. Trudno jest zmienić coś, co się lubi..