Dwie osoby w jednym ciele - Ja

Witam, mam 17 lat, od kilku lat mam depresję, nie wiem dokładnie czy 2-3 lata, lecz potwierdzono to dopiero miesiąc temu...

Zauważyłam, że od jakiegoś czasu mam tak jakby dwie osobowości, jedna jest szczęśliwa, ma chęci do wszystkiego, lecz jest też ta druga, która jest całkiem inna, smutna, płaczliwa, nie ma chęci na nic, a jak piszę z przyjacielem to on ma wrażenie jakby pisał z dwiema innymi osobami, w końcu moje drugie ja nienawidzi go i w tym stanie ciągle go obrażam lub też nawet piszę co leży mi na sercu chcąc się podzielić informacją, ale nawet to kończy się sprzeczkami..

Nie wiem jak sobie z tym radzić, byłam raz na terapii, było bardzo fajnie, dostałam kolejny termin i nie poszłam, bo nawet ochoty nie miałam, więc cały dzień przeleżałam.. ;/

Cześć, mam 27 lat i bardzo podobny problem. Zdiagnozowano u mnie zaburzenia osobowości, bo z jednej strony jestem ambitna, zadowolona z siebie, pełna chęci do działania i otwarta na ludzi, a z drugiej wręcz przeciwnie - smutna, o bardzo niskim poczuciu własnej wartości, unikająca wszelkich kontaktów z otoczeniem. Wiem, że wszystko jest fajne i proste, kiedy dominuje ta pierwsza część osobowości, wtedy nawet do większych problemów podchodzę z optymizmem i pomysłowością. Kiedy zaś do głosu dochodzi ta druga, to już mogiła. Nawet najmniejsza błahostka urasta do rangi muru nie do przeskoczenia. Kiedyś, te dwie strony dominowały we mnie na przemian. Jakoś tak normalne to się wydawało, każdy przecież czasem miewa gorsze okresy. Wtedy uważałam, że ta optymistyczna, otwarta ja to jestem prawdziwa ja.

Jakiś rok temu, na smutna ja zaczęła dochodzić do głosu i stłamsiła mnie doszczętnie.

Obecnie, od kilku miesięcy zażywam antydepresant, ale czuję się tak, jakby obie ja siedziały we mnie jednocześnie. Zawsze któraś ma delikatną przewagę na drugą, ale towarzyszą mi jednocześnie pozytywne i negatywne myśli. Czuję się strasznie skołowana.

Jedyne co ja mogę Ci poradzić aishiteru (btw. piękny nick ), to nie rezygnuj z terapii!! Nie poddawaj się choćby nie wiem jak Ci się nie chciało. Pomyśl sobie, ze Ty masz to szczęście, że możesz już teraz na nią uczęszczać. Ja na przykład muszę czekać, żeby dostać się do terapeuty z NFZ, bo na prywatną psychoterapię mnie zwyczajnie nie stać. Zrób to dla siebie i doceń szansę, którą dostajesz zwłaszcza, jeśli mówisz, że za pierwszym razem było fajnie.

Pozdrawiam ciepło!

aishiteru, motyl, a slyszałyście o czymś takim, jak cykloidalne zaburzenia osobowości? (nie borderline)

No, tak, ja się zawsze jakąś nowinką muszę podzielić

Śmieszna sprawa, bo jest o niej bardzo mało info w necie, a widzę, że dużo osób ma z tym problem. Zauważyłam, iż wspomina się o niej praktycznie tylko w kontekście czynników, które mogą się przyczynić do rozwoju ChAD. Ostatnio trochę więcej, bo zaczęło się mówić o "soft bipolar disorders", "bipolar spectrum", etc. Wtedy można co nieco znaleźć na ten temat. Nie ma zbyt wiele informacji praktycznych, ale zawsze fajnie się czegoś dowiedzieć na swój temat. Z tego, co udało mi się dowiedzieć, cykloidalne zaburzenia osobowości odróżnia się od cyklotymii.

Pozdrawiam :)

Luloo

Myślałam, że tylko ze mną jest co nie tak.

Dziękuję, że ktokolwiek odpowiedział i za radę, w sumie mam okazję gdyż mam bezpłatne wizyty, a ja głupia opuściłam ;/ powiem mamie by zadzwoniła i umówiła mnie na jakiś termin :)

Teraz żałuję, że opuściłam... mam nadzieję, że taka terapia mi pomoże chociażby trochę..

Pozdrawiam :)